-
1 accendō, or ad - cendō
accendō, or ad - cendō cendī, cēnsus, ere [ad + * cando, act. of candeo], to kindle, set on fire, light: faces: ignem, V.: flamma ter accensa est, flashed up, O.: accensus ad sacrificium foculus, L.: focos, O.—Meton.: lumina (of the stars), V.: accensis cornibus, i. e. bundles of twigs attached to the horns, L.: aestūs, the noonday heat, V.—Fig., to kindle, inflame, fire, excite, arouse, stir, awaken, stimulate, provoke, encourage, exasperate, embitter: vim venti, L.: dictis virtutem, V.: alqm ad dominationem, S.: accendis, quā re cupiam magis illi proximus esse, you inflame my desire the more, H.: discordiam, L.: animos in hostem, V.: studia ad consulatum mandandum, S.: bonum ingenium contumeliā, S.: accensus laudis amore, O.: certamen, L.; (poet.): animos bello, to war, V.; (absol.): pariter accendit et ardet, O. -
2 accendo
I ac-cendo, cendī, cēnsum, ere [ad + *. cando = candeo ]1) зажигать (lumen de lumine Enn; lucernam ex ara Ph; rogos V); разжигать, разводить ( ignem V); раздувать ( ignem flatu QC)a. aras O — возжечь огонь на жертвеннике2) накалять, раскалять (vapor solis accendit arenas QC; ferrum accensum igni PM)3) освещать, озарять (luna radiis solis accensa C; oriens accendit undas VF)4) воспламенять, разгорячать, возбуждать ( aliquem contra Sl или in aliquem L); подстрекать, подбадривать ( bello V — dat.; ad certamen T; ad fortiter agendum Q); разжигать, развязывать ( seditionem L); побуждать к восстанию ( militem T)5) разжигать, усиливать (invidiam, vim venti L)6) повышать ( pretium Sen)7) вызывать (dolorem T; sitim QC)II accendo, ōnis m.подбадриватель, подстрекатель Tert -
3 incendo
in-cendo, cendī, cēnsum, ere [одного корня с candeo ]1) зажигать, поджигать, сжигать (facem, domum Sen; urbem C); возжигать ( aram V)2) разжигать, топить ( fornacem lignis Col)3) перегревать ( caput in sole CC)4) воспламенять, разгорячать, раздражать, возбуждать (aliquem, animum alicujus, cupiditatem C; aliquem ad aliquam rem C; incendi ad studia gloriā C; incensus amore animus V)equum calcaribus i. Hirt — дать шпоры коню5) потрясать ( caelum clamore V)7) подстрекать, возмущать, натравливать ( aliquem in aliquem C)8) огорчать, расстраивать ( aliquem querelis V)9) озарять, освещать ( luna incensa radiis solis C)10) украшать ( digitos vivis gemmis St)11) повышать в цене ( annonam Vr)12) разрушать, губить ( genus alicujus Pl) -
4 accendo [1]
1. ac-cendo, cendī, cēnsum, ere (ad u. candeo), von außen in Brand setzen, anzünden, anstecken (Ggstz. exstinguere), I) eig. u. meton.: 1) eig.: Pergama, Liv. Andr. fr.: lumina, Auct. b. Afr.: lumen de lumine (am Lichte), Enn. fr.: lucernam, Phaedr. u. Sen.: rogum, ignem, Verg.: faces, Cic.: taedas, Ov.: tus, Liv.: cornua, die Hörner der Stiere (= die Reisigbündel an den Hörnern), Liv.: ignem flatu, Curt.: scintillam levem ignis inditam plumae folle fabrili ad caput fistulae imposito flando, Liv.: Partiz. m. Acc. resp., accensa comas, Verg. Aen. 7, 75. – 2) meton.: a) etwas anzünden = auf etwas Feuer anmachen, foculum ad sacrificium, Liv.: focum, Ov.: aras, Ov. – b) an etwas Feuer bringen u. so α) glühend machen, erhitzen, kochend machen, ahenum, Sen. poët.: aurum, Plin.: vapor solis accendit arenas, Curt.: calor aestatis accendit oram, Curt. – β) (bes. v. Feuer selbst) leuchtend-, hell-, glänzend machen, erhellen, luna radiis solis accensa, Cic.: sol accendit Olympum, Sil.: clipeum auro, Sil. – II) übtr.: 1) im allg., anzünden, wie ein Licht usw., virtutum quasi scintillulae, e quibus accendi philosophi ratio debet, woran sich entzünden muß, Cic.: si haec accendi aut commoveri arte possint, durch die Kunst geweckt und entwickelt werden, Cic. – 2) insbes.: a) jmd. od. jmds. Gemüt usw. entzünden, anfeuern, entflam men, aufregen (vgl. Fabri zu Sall. Cat. 25, 3. Mützell zu Curt. p. 586 sq.), plebis animum, Sall.: Bocchi animum oratione, Sall.: clamore invicem suos, Curt.: animum ad virtutem, Sall., ad libidinem, Liv.: animos bello (zum Kr.), Verg.: nationes in arma, Vell.: oculos invidiā, mit Neid erfüllen, Sen.: in rabiem accendi, Liv.: libidine sic accensa (Sempronia), ut etc., Sall.: furiis accensae pectore (im H.) matres, Verg.: accendis (me), quare cupiam, Hor.: amore accensus, irā accensus, Liv.: u. so alqm contra alqm od. in alqm, aufbringen, aufreizen, Sall. u. Tac. – im Ggstz., qui nunc (eos) quasi stimularent et accenderent, nunc quasi reconciliarent ac componerent, Plin. ep.: ducibus plebis accendit magis certamine animos quam minuit, Liv. – bes. zur Liebe entflammen, dumque petit, petitur, pariterque accendit et ardet, Ov. met. 3, 426. – b) einen Zustand entzünden, anfachen, erregen (vgl. Fabri zu Sall. Cat. 25, 3), febrem, Cels.: sitim, Curt.: seditionem, proelium, Liv.: bes. Leidenschaften usw., spem, invidiam, Liv.: iram, Curt.: virtutem, Verg.: curam alci, Liv.: ex qua (tribunicia potestate) omnes discordiae accensae, Sall. fr.: studia Numidarum in Iugurtham accensa, die Begeisterung der N. für J., Sall. – c) vermehren, steigern, noch mehr nähren, vergrößern, verstärken, erhöhen, im Passiv auch = steigen, wachsen, sitim, Cels.: pretium, Sen.: cum eo magis vis venti accensa esset, Liv.: acetum accenditur pipere, wird brennender, d.i. stärker, Plin. – bes. Leidenschaften usw. (Ggstz. sedare, s. Drak. zu Liv. 2, 29, 8), discordiam, schüren, Liv.: fiduciam Tyriorum, die T. in ihrer Z. bestärken, Curt.: alacritatem militum, erhöhen, Curt.: dolorem, pertinaciam, Tac.: vitia, Ov.: intempestis remediis delicta, Tac. – / Paragog. Infinit. Praes. Pass. accendier, Lucr. 6, 901.
-
5 incendo
in-cendo, cendī, cēnsum, ere (in u. *cando), in Feuer setzen, anzünden, anbrennen, entzünden, I) eig. u. meton.: A) eig.: a) im allg.: corpus, den Leichnam, Cic.: cupas pice refertas, Caes.: tus et odores, Cic.: lychnos, Verg.: absol., nec incendit nisi ignis, Quint. – b) in Brand setzen, anzünden, einäschern, urbem, Cic.: aedificia vicosque, Caes.: alcis domum, Sen.: classem, Cic.: oppida, Caes. – c) als mediz. t. t. = das Fieber entzünden, febriculam, Cels.: incensi aestus, brennende Hitze (des Fiebers), Verg. – B) meton.: 1) etw. anzünden = auf etwas Feuer machen, altaria, Verg.: aras votis (Dat.), den Altar für die gelobten Opfer anzünden, Verg. – 2) in od. an etw. Feuer bringen = a) heiß machen, heizen, leni igne et tenuibus admodum lignis fornacem, Colum. 12, 29, 3. – b) (als mediz. t. t.) den Körper usw. erhitzen, potio quam dilutissima, ut et sitim tollat nec corpus incendat, Cels.: si caput in sole protegit, ne incendatur, Cels. – c) (v. Feuer selbst) = erleuchten, erhellen, luna incensa radiis solis, Cic.: squamam incendebat fulgor, Verg. – II) übtr.: 1) in Feuer setzen, entzünden, entflammen, reizen, a) mit pers. Objj.: alqm, Ter.: animos iudicum in alqm, aufhetzen, Cic.: desine me incendere querellis, Verg.: insbes. zu Liebe entzünden, alqm, Verg. u. Ov. – dah. incendi, entbrennen, entzündet-, gereizt werden, amore, desiderio, Cic.: dolore, Nep.: dictis, Verg.: incensus irā (Ggstz. placatus), Cic.: equus incensus calcaribus, Hirt. b. G.: adeo erat incensus, ut etc., erbittert, aufgebracht, Nep.: in minime gratum spectaculum animo incenduntur, Liv. 1, 25, 2 W. (Hertz u. Müller intenduntur). – b) m. abstr. Objj. = entzünden, anfachen, erregen, cupiditatem, odia, Cic. – 2) vergrößern, steigern, annonam (den Getreidepreis), Teuerung herbeiführen, Varro: vires, Verg.: luctum, Verg.: haec fletu, Tac. – 3) gleichs. in Feuer setzen = erfüllen, caelum clamore, Verg.: regiam luctu, Iustin. – 4) in Brand stecken, verderben, zugrunde richten, genus tuum, Plaut. trin. 675: campos, Stat. Theb. 1, 631.
-
6 accendo
1. ac-cendo, cendī, cēnsum, ere (ad u. candeo), von außen in Brand setzen, anzünden, anstecken (Ggstz. exstinguere), I) eig. u. meton.: 1) eig.: Pergama, Liv. Andr. fr.: lumina, Auct. b. Afr.: lumen de lumine (am Lichte), Enn. fr.: lucernam, Phaedr. u. Sen.: rogum, ignem, Verg.: faces, Cic.: taedas, Ov.: tus, Liv.: cornua, die Hörner der Stiere (= die Reisigbündel an den Hörnern), Liv.: ignem flatu, Curt.: scintillam levem ignis inditam plumae folle fabrili ad caput fistulae imposito flando, Liv.: Partiz. m. Acc. resp., accensa comas, Verg. Aen. 7, 75. – 2) meton.: a) etwas anzünden = auf etwas Feuer anmachen, foculum ad sacrificium, Liv.: focum, Ov.: aras, Ov. – b) an etwas Feuer bringen u. so α) glühend machen, erhitzen, kochend machen, ahenum, Sen. poët.: aurum, Plin.: vapor solis accendit arenas, Curt.: calor aestatis accendit oram, Curt. – β) (bes. v. Feuer selbst) leuchtend-, hell-, glänzend machen, erhellen, luna radiis solis accensa, Cic.: sol accendit Olympum, Sil.: clipeum auro, Sil. – II) übtr.: 1) im allg., anzünden, wie ein Licht usw., virtutum quasi scintillulae, e quibus accendi philosophi ratio debet, woran sich entzünden muß, Cic.: si haec accendi aut commoveri arte possint, durch die Kunst geweckt und entwickelt werden, Cic. – 2) insbes.: a) jmd. od. jmds. Gemüt usw. entzünden, anfeuern, entflam-————men, aufregen (vgl. Fabri zu Sall. Cat. 25, 3. Mützell zu Curt. p. 586 sq.), plebis animum, Sall.: Bocchi animum oratione, Sall.: clamore invicem suos, Curt.: animum ad virtutem, Sall., ad libidinem, Liv.: animos bello (zum Kr.), Verg.: nationes in arma, Vell.: oculos invidiā, mit Neid erfüllen, Sen.: in rabiem accendi, Liv.: libidine sic accensa (Sempronia), ut etc., Sall.: furiis accensae pectore (im H.) matres, Verg.: accendis (me), quare cupiam, Hor.: amore accensus, irā accensus, Liv.: u. so alqm contra alqm od. in alqm, aufbringen, aufreizen, Sall. u. Tac. – im Ggstz., qui nunc (eos) quasi stimularent et accenderent, nunc quasi reconciliarent ac componerent, Plin. ep.: ducibus plebis accendit magis certamine animos quam minuit, Liv. – bes. zur Liebe entflammen, dumque petit, petitur, pariterque accendit et ardet, Ov. met. 3, 426. – b) einen Zustand entzünden, anfachen, erregen (vgl. Fabri zu Sall. Cat. 25, 3), febrem, Cels.: sitim, Curt.: seditionem, proelium, Liv.: bes. Leidenschaften usw., spem, invidiam, Liv.: iram, Curt.: virtutem, Verg.: curam alci, Liv.: ex qua (tribunicia potestate) omnes discordiae accensae, Sall. fr.: studia Numidarum in Iugurtham accensa, die Begeisterung der N. für J., Sall. – c) vermehren, steigern, noch mehr nähren, vergrößern, verstärken, erhöhen, im Passiv auch = steigen, wachsen, sitim, Cels.: pretium, Sen.: cum eo magis vis venti accensa————esset, Liv.: acetum accenditur pipere, wird brennender, d.i. stärker, Plin. – bes. Leidenschaften usw. (Ggstz. sedare, s. Drak. zu Liv. 2, 29, 8), discordiam, schüren, Liv.: fiduciam Tyriorum, die T. in ihrer Z. bestärken, Curt.: alacritatem militum, erhöhen, Curt.: dolorem, pertinaciam, Tac.: vitia, Ov.: intempestis remediis delicta, Tac. – ⇒ Paragog. Infinit. Praes. Pass. accendier, Lucr. 6, 901.————————2. accendo, ōnis, m. (1. accendo), einer der (zum Kampf) anfeuert, Tert. de pall. 6. -
7 incendo
in-cendo, cendī, cēnsum, ere (in u. *cando), in Feuer setzen, anzünden, anbrennen, entzünden, I) eig. u. meton.: A) eig.: a) im allg.: corpus, den Leichnam, Cic.: cupas pice refertas, Caes.: tus et odores, Cic.: lychnos, Verg.: absol., nec incendit nisi ignis, Quint. – b) in Brand setzen, anzünden, einäschern, urbem, Cic.: aedificia vicosque, Caes.: alcis domum, Sen.: classem, Cic.: oppida, Caes. – c) als mediz. t. t. = das Fieber entzünden, febriculam, Cels.: incensi aestus, brennende Hitze (des Fiebers), Verg. – B) meton.: 1) etw. anzünden = auf etwas Feuer machen, altaria, Verg.: aras votis (Dat.), den Altar für die gelobten Opfer anzünden, Verg. – 2) in od. an etw. Feuer bringen = a) heiß machen, heizen, leni igne et tenuibus admodum lignis fornacem, Colum. 12, 29, 3. – b) (als mediz. t. t.) den Körper usw. erhitzen, potio quam dilutissima, ut et sitim tollat nec corpus incendat, Cels.: si caput in sole protegit, ne incendatur, Cels. – c) (v. Feuer selbst) = erleuchten, erhellen, luna incensa radiis solis, Cic.: squamam incendebat fulgor, Verg. – II) übtr.: 1) in Feuer setzen, entzünden, entflammen, reizen, a) mit pers. Objj.: alqm, Ter.: animos iudicum in alqm, aufhetzen, Cic.: desine me incendere querellis, Verg.: insbes. zu Liebe entzünden, alqm, Verg. u. Ov. – dah. incendi, entbrennen, entzündet-, gereizt werden, amore, deside-————rio, Cic.: dolore, Nep.: dictis, Verg.: incensus irā (Ggstz. placatus), Cic.: equus incensus calcaribus, Hirt. b. G.: adeo erat incensus, ut etc., erbittert, aufgebracht, Nep.: in minime gratum spectaculum animo incenduntur, Liv. 1, 25, 2 W. (Hertz u. Müller intenduntur). – b) m. abstr. Objj. = entzünden, anfachen, erregen, cupiditatem, odia, Cic. – 2) vergrößern, steigern, annonam (den Getreidepreis), Teuerung herbeiführen, Varro: vires, Verg.: luctum, Verg.: haec fletu, Tac. – 3) gleichs. in Feuer setzen = erfüllen, caelum clamore, Verg.: regiam luctu, Iustin. – 4) in Brand stecken, verderben, zugrunde richten, genus tuum, Plaut. trin. 675: campos, Stat. Theb. 1, 631. -
8 accendo
1.accendo, ōnis, m. [2. accendo], an inciter, instigator; read by Salmasius in Tert. de Pall. 6, where the old reading cerdo is to be preferred.2.ac-cendo, ndi, nsum, 3, v. a. [cf. candeo], prop. to kindle any thing above, so that it may burn downwards (on the contr., succendere, to kindle underneath, so that it may burn upwards; and incendere, to set fire to on every side) (class., esp. in the trop. signif., very freq.).I.Lit., to set on fire, to kindle, light: ut Pergama accensa est, Liv. Andr. ap. Non. 512, 31 (Rib. Trag. Rel. p. 1):B.faces accensae,
Cic. Pis. 5: lumen de suo lumine, to kindle, Enn. ap. Cic. Off. 1, 16, 51 (Trag. v. 388 ed. Vahl.); cf.:ita res accendent lumina rebus,
Lucr. 1 fin.; and:Deus solem quasi lumen accendit,
Cic. Univ. 9, 28; so,ignem,
Verg. A. 5, 4 al.Meton., to light up, to illuminate:II.luna radiis solis accensa,
Cic. Rep. 6, 17 (cf. id. N. D. 1, 31, 87);so of the lustre of gold: et gemmis galeam clypeumque accenderat auro,
Sil. 15, 681 (but in Cic. Arch. 6, 14, the correct read. is accederet, v. Halm a. h. l.).Fig., to inflame a person or thing (by any thing), to set on fire, to kindle, to incite, rouse up; aliquem or aliquid aliqua re: placare hostem ferocem inimiciterque accensum, Att. ap. Non. 514, 22:quos meritā accendit Mezentius irā,
Verg. A. 8, 50:nunc prece nunc dictis virtutem accendit amaris,
id. ib. 10, 368 (7, 482, bello animos accendit, is more properly dat.). That to which one is excited is denoted by ad:ad dominationem accensi sunt,
Sall. Jug. 31, 16; the person against whom one is excited, by in or contra:in maritum accendebat,
Tac. A. 1, 53:quae res Marium contra Metellum vehementer accenderat,
Sall. J. 64, 4; with quare c. subj.:accendis quare cupiam magis illi proximus esse,
Hor. S. 1, 9, 53. The historians use this word very often, esp. with abstract substt.:certamen,
Liv. 35, 10:discordiam,
id. 2, 29:spem,
Tac. Ann. 12, 34 (cf. Verg. A. 5, 183):dolorem,
id. ib. 15, 1 al. In Cic. de Or. 1, 25, 114, praeclare enim se res habeat, si haec accendi aut commoveri arte possint, accendi is obviously the first enkindling, rousing, of talent (syn. with commoveri); cf. id. de Or. 2, 47; id. Phil. 3, 7. And so perhaps Sen. Ben. 7, 9: crystallina... quorum accendit fragilitas pretium, signifies vessels of crystal, whose fragility gives them value (in the eyes of luxurious men). -
9 succendo
suc-cendo, di, sum, 3, v. a. [sub-candeo; v. accendo], to kindle or set on fire from below (syn. inflammo).I.Lit. (class.):B.(sapiens) etiamsi in Phalaridis tauro inclusus succensis ignibus torreatur,
Cic. Pis. 18, 42:aggerem cuniculo hostes succenderant,
Caes. B. G. 7, 24:arma cumulata in ingentem acervum ipse imperator face subditā succendit,
Liv. 45, 33; cf. Quadrig. ap. Gell. 15, 1, 7; Caes. B. G. 5, 43:rogum,
Liv. 28, 23:pontem,
id. 1, 37:pinus duabus manibus,
Ov. M. 5, 442:urbem suis manibus,
Caes. B. G. 7, 15:aër fulminibus succenditur,
Luc. 2, 269; 2, 413:aras,
Sen. Herc. Oet. 790.—Transf., to inflame, redden:II.illi rubor igneus ora Succendit,
Luc. 9, 792:purpura infecit niveos vultus per liquidas succensa genas,
Claud. Rapt. Pros. 1, 274.—Trop., to kindle, inflame with passion, etc. (only poet.; cf.succenseo): succendit Castora Phoebe,
Prop. 1, 2, 15:Deucalion Pyrrhae succensus amore,
Ov. H. 15, 167:altera succensa cupidine,
id. M. 8, 74:patriā succensa senectā (i. e. amore patris senis),
Prop. 3, 19 (4, 18), 15:(furorem) succendunt classica cantu,
Luc. 6, 166; cf.:in bella succensi mero,
Sen. Herc. Fur. 779:succensas agit libido mentes,
id. Hippol. 541:succensi irā,
Sil. 1, 169:luctu succensus,
Val. Fl. 3, 585:dulcedine famae succensus,
Juv. 7, 40:mens facibus pudoris,
Claud. Laud. Stil. 2, 221.
См. также в других словарях:
CENDO — Das CENDO (kroat. Istraživački Dokumentacijski Centar, engl. Research and Documentation Centar) ist ein wissenschaftliches Forschungs und Dokumentationszentrum. Es erforscht und dokumentiert den Holocaust während des NDH Regimes in Kroatien. Das… … Deutsch Wikipedia
cendo — crescendo decrescendo … Dictionnaire des rimes
Nicolas Cendo — est un poète français né en 1947 à Montmorillon. Il est le conservateur du Musée Cantini à Marseille. Œuvres Marges, Lettres de Casse, 1981. Passer avec Jean Luc Sarré (4 eaux fortes de Jean Luc Herman), 1982. Sans issue, la lumière, Jacques… … Wikipédia en Français
Libération de Nice — Bataille de Nice Informations générales Date 28 août 1944 Lieu Nice Issue Victoire française Belligérants … Wikipédia en Français
Melita Švob — Born 17 July 1931(1931 07 17) Zagreb, Kingdom of Yugoslavia (now Croatia) Nationality Croat Alma mater University of Zagreb Melita Švob … Wikipedia
Cumberland Theatre — Company Type non profit Industry Entertainment Founded 1988 Headquarters Cumberland, Maryland Area served Western Maryland … Wikipedia
Melita Svob — Melita Švob (* 17. Juli 1931 in Zagreb, ehemals Königreich Jugoslawien, heute Kroatien) ist eine jüdisch kroatische Biologin und Wissenschaftlerin. Leben Melita Švobs Familie gehörte der Mittelschicht an. Als Kind erlebte sie den Zweiten… … Deutsch Wikipedia
Tvrtko Svob — Tvrtko Švob (* 4. Juli 1917 in Zagreb; † 3. Juli 2008 in Zagreb) war ein jugoslawischer bzw. kroatischer Biologe. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Werke 3 Literatur 4 … Deutsch Wikipedia
Anne-Marie Jaccottet — Nom de naissance Haesler Naissance Saint Aubin Sauges Nationalité Suisse … Wikipédia en Français
Arthur Silent — Claude Esteban Claude Esteban Activité(s) Poète Essayiste Critique d art Naissance 26 juillet 1935 Paris Décès 10 avril 2006 Paris Claude Esteban [ɛstebɑ̃] … Wikipédia en Français
Claude Esteban — Pour les articles homonymes, voir Esteban. Claude Esteban Activités Poète Essayiste Critique d art Naissance 26 juillet 1935 Paris … Wikipédia en Français