-
61 übergelaufenes Schweißgut schw.
сущ.Универсальный немецко-русский словарь > übergelaufenes Schweißgut schw.
-
62 übermäßige Eindringtiefe schw.
прил.Универсальный немецко-русский словарь > übermäßige Eindringtiefe schw.
-
63 übermäßiger Ecknahtverzug schw.
прил.Универсальный немецко-русский словарь > übermäßiger Ecknahtverzug schw.
-
64 beidseits
schw. beiderseits* * *beid|seits ['baitzaits]prep +gen (Sw, S Ger)on both sides of* * *beid·seits[ˈbaidzaits]* * * -
65 einlässlich
schw. (ausführlich)I Adj. detailedII Adv. in detail* * *einlässlich schweiz (ausführlich)A. adj detailedB. adv in detail -
66 gesamthaft
schw.I Adj. gesamtII Adv. insgesamt* * *ge|sạmt|haft (esp Sw)1. adjSee:= gesamt2. advSee:= insgesamt* * *gesamthaft schweiz -
67 entlohnen,
-
68 entlohnen,
-
69 entlohnen,
-
70 fremdeln,
-
71 fremdeln,
-
72 aufsitzen
v/i (unreg., trennb., -ge-)6. (ist) umg., fig. (hereingelegt werden) be taken in ( oder tricked) (+ Dat by); wir sind einem Schwindel / Gerücht aufgesessen we were taken in ( oder fooled) by a fraud / rumo(u)r7. (hat) jemanden aufsitzen lassen umg. (in Stich lassen) let s.o. down, leave s.o. in the lurch; bei Verabredung: stand s.o. up* * *auf|sit|zenvi sep1) (= aufgerichtet sitzen, aufbleiben) to sit upaufs Pferd áúfsitzen — to mount the horse
3) (= ruhen auf) to sit on (auf etw (dat) sth)4) (NAUT) to run aground (auf +dat on)5)aux sein (inf: = hereinfallen) jdm/einer Sache áúfsitzen — to be taken in by sb/sth
6) aux sein (inf)* * *auf|sit·zenwieder \aufsitzen to re[-]mountjdm aufzusitzen helfen to help sb [to] mount [or into the saddle▪ jdm/einer S. \aufsitzen to be taken in by sb/sth5. (fam)▪ jdn \aufsitzen lassen (im Stich lassen) to let sb down, to leave sb in the lurch; (versetzen) to stand sb up fam* * *unregelmäßiges intransitives Verb; mit sein2)jemandem/einer Sache aufsitzen — be taken in by somebody/something
* * *aufsitzen v/i (irr, trennb, -ge-)auf +dat on)auf +dat on)wir sind einem Schwindel/Gerücht aufgesessen we were taken in ( oder fooled) by a fraud/rumo(u)r7. (hat)jemanden aufsitzen lassen umg (im Stich lassen) let sb down, leave sb in the lurch; bei Verabredung: stand sb up* * *unregelmäßiges intransitives Verb; mit sein1) (auf ein Reittier) mount; (auf ein Fahrzeug) get on2)jemandem/einer Sache aufsitzen — be taken in by somebody/something
-
73 flame-cut
flame-cut1 v FORM, MECH ausbrennenflame-cut2 v MECH, MONT, SCHW abbrennenflame-cut3 v MONT, SCHW brennschneiden -
74 Staatsrat
—m, Staatsrätin f POL. council(l)or of state; in GB: Privy Councillor; schw. cantonal government council(l)or—m, Staatsrätin f POL. council(l)or of state; in GB: Privy Councillor; schw. cantonal government council(l)or* * *Staats|rat Imcouncil of state; (Sw) cantonal government II1. m Staats|rä|tin2. fcouncillor (Brit) or councilor (US) of state; (Sw) member of the cantonal government* * *Staats·ratm* * *Staatsrat1 m POL council of state; in GB: Privy Council; schweiz cantonal government; hist DDR: State CouncilStaatsrat2 m, Staatsrätin f POL council(l)or of state; in GB: Privy Councillor; schweiz cantonal government council(l)or* * *m.privy council n. -
75 overlap
overlap1 v STB, SCHW überlappen, überschneidenoverlap2 SCHW Wurzeldurchhang moverlap3 STB, SCHW Überlappung f (z. B. der Schweißnaht)overlap4 TECH Überdeckung f (Schaltstellung des Kolbens im Kolbenventil)overlap5 WALZ Überfaltung f (Blechfehler) -
76 δέκα
δέκα indecl. ten (Hom.+; loanw. in rabb.; Jos., Bell. 2, 146 as a round number; Ath. 6, 1 μέγιστος ἀριθμὸς … ὁ δέκα πυθαγορικούς) Mt 20:24; 25:1, 28; Mk 10:41; Lk 15:8; 17:12, 17; 19:15, 16f, 24f. ἐν δ. χιλιάσεν 14:31; δ. ἀπόστολοι Ac 2:14 D; ἡμέρας … ὀκτὼ ἢ δ. 25:6; θλῖψιν ἡμερῶν δ. Rv 2:10 (ten days as a relatively short period of time as Gen 24:55; Da 1:12, 14); horns 12:3; 13:1; 17:3, 7, 12, 16 (Da 7:7, 20, 24); soldiers IRo 5:1; kingdoms B 4:4f (Da 7:24, 7); cp. Rv 17:12; δ. λόγοι the Ten Commandments (Ex 34:28; Dt 10:4) B 15:1.— δεκαδύο (ins in Meisterhans3-Schw. p. 159; Schweizer 164; Nachmanson 147; pap in Mayser 316; Polyb., Plut., EpArist, Joseph., LXX; TestJob 15:4) twelve Ac 19:7; 24:11 both v.l.; B 8:3; GEb 34, 62 (cp. Just., A I, 39, 3 ἄνδρες δ.).—δεκαέξ, expressed var. (ins, pap, LXX, Strabo 2, 5, 42): ἦν ἐτῶν ιϚ´ (δέκα ἓξ most codd., δέκα ἑπτά H; cp. TestJob 26:1) was sixteen years of age GJs 12:3. For ἑξακόσιαι δεκαέξ or ἑξακόσιαι δέκα ἕξ six hundred and sixteen Rv 13:18 v.l. see Dssm., LO 237 (=LAE 276–78; s. M-M s.v. δεκαέξ) and L-S-J-M s.v. δέκα.— δεκαοκτώ (ins in Meisterhans3-Schw. 161 and Schweizer 165; Cleonides [II A.D.], Introductio Harmonica 2; pap, LXX; Jos., C. Ap. 1, 230; TestJud 9:2; ApcMos 1) eighteen Lk 13:4, 11 (16 δ. καὶ ὀκτώ as JosAs 27:2; s. Thackeray 188); B 9:8 (Jos., Ant. 1, 178).— δεκαπέντε (ins in Meisterhans3-Schw. 160, 12; pap in Mayser 316; Polyb., Diod S, Plut., Joseph., LXX; ParJer 7:7; GrBar 4:10; πέντε καὶ δέκα ἐτῶν TestAbr B 9 p. 113, 19 [Stone p. 74]) fifteen J 11:18; Ac 27:5 v.l., 28; Gal 1:18 (ἡμ. δεκ. means our two weeks as Appian, Liby. 108 §507 [πεντεκαίδεκα ἡμ.]; Jos., Ant. 13, 427; Beros[s]us 680: Fgm. 8 [140] p. 390, 15 Jac. [in Jos., C. Ap. 1, 140]; OGI 210, 7 [247/48]).— δεκατέσσαρες (ins in Schweizer 165; OGI 672, 13; pap in Mayser 316; Polyb., Diod S, Strabo, Plut., Joseph., LXX; TestAbr A 17 p. 99, 18 [Stone p. 46]; TestJob 25:1; TestIss 1:10) fourteen Mt 1:17 (on the numerical difficulties here s. HSchöllig, ZNW 59, ’68, 261–68); 2 Cor 12:2; Gal 2:1 (LDieu, Quatorze ans ou quatre ans?: ETL 14, ’37, 308–17; PFriesenhahn, Hellenistische Wortzahlenmystik, ’35).—DELG s.v. δέκα. DELG s.v. δέκα. M-M. TW. -
77 distinguo
dī-stinguo, stīnxī, stīnctum, ere (vgl. στίζω), eig. mit einem spitzigen Werkzeuge Punkte machen, dah. I) absondern, trennen, abteilen, A) eig.: 1) im allg.: vites semitis decumanisque, Col.: onus inclusum (die Erde) eodem numero, Ov.: alternos cantus, abteilen = bestimmen, wer den Wechselgesang anheben soll, Calp. – 2) insbes., als t. t. der Toilette = das Haar abteilen u. dadurch ordnen, capillum, Apul., crinem doctā manu, Sen. poët.: cedo acum crinibus distinguendis, Tert.: caput (den K. = das Haar auf dem K.) acu, Claud. – B) übtr.: 1) im allg., absondern, trennen, unterscheiden, intervallis distingui, Cic.: d. voces in partes, Cic.: vera a falsis, Cic.: artificem ab inscio, Cic.: falsum vero, Hor.: fetus suos non distinguunt ferae, die w. T. machen keinen Unterschied zwischen ihren J., Sen.: simiarum genera caudis inter se distinguuntur, unterscheiden sich durch die Schw., Plin. – unpers., m. folg. indir. Fragesatz, quid inter naturam et rationem intersit, non distinguitur, Cic. de nat. deor. 3, 26: im Abl. absol., non distincto, suā an alienā manu, ohne nähere Bestimmung, Tac. ann. 11, 38. – 2) insbes., a) als gramm. t. t., beim Lesen od. Schreiben gehörig abteilen, wo es der Sinn erfordert, interpungieren, mit Interpunktionszeichen versehen, (vgl. Steup de Probis gr. p. 20 u. p. 23 sq.), versum, Quint. 1, 8, 1: exemplaria, Suet. gr. 24. – b) endigen, contationem (cunctationem), Apul. met. 2, 30. – c) abtun, schlichten, entscheiden, causas, Lampr. u. Cod. Iust.: iurgia, Amm. – II) meton.: A) unterscheidend auszeichnen, bezeichnen, fest bestimmen, iam tibi lividos distinguet autumnus racemos, bläulich färben, Hor.: nigram medio frontem distinctus ab albo, mit weißer Blässe mitten auf der schw. St., Ov.: ›malus‹ utrum arborem significet, an hominem non bonum, apice distinguitur, Quint. – B) etw. mit etw. mannigfaltig verzieren, hier und da besetzen, auslegen, ausschmücken, pocula ex auro, quae gemmis erant distincta clarissimis, Cic.: distincta gemmis fulgentibus pocula, Lact.: gladius, cuius vagina gemmis distinguitur, Sen.: litora distincta tectis et urbibus, Cic.: Cynosura stellis distincta, Cic.: distincta radiis corona, Strahlenkrone, Flor.: via illa nostra castris Thraeciis distincta ac notata, hier u. da besetzt (garniert), Cic. – v. der Rede, oratio distinguitur atque illustratur alqā re, erhält Glanzstellen u. Lichtpunkte durch etw., Cic.: id non debet esse fusum (hindurchlaufen) aequabiliter per omnem orationem, sed ita distinctum (an verschiedenen Stellen angebracht), ut etc., Cic. – C) in etw. Abwechselung bringen, einer Sache Abwechselung geben, historiam varietate locorum, Cic.: graviora opera lusibus, Plin. ep.: hoc carmen (Dichtung als Beschäftigung) argutum et breve, quod apte quantaslibet occupationes curasque distinguit, Plin. ep.: ab quibus utrisque variatur aliquid, distinguitur, die beide (Dichter u. Musiker) Tonart u. Tempo wechseln lassen, Cic.
-
78 inimicus
in-imīcus, a, um (in u. amicus), I) aktiv = feindlich, A) eig. = feindselig, gehässig, ungünstig, abhold, a) adi. (Ggstz. amicus), animus, Cic.: inimicus alci, Cic.: inimicus cenis sumptuosis, Cic.: cum ei omnia inimica fuerint, Cic.: consilia cum patriae tum sibi inimica, Nep.: inimicior eram huic quam ipsi Caesari, Cic.: regem nec inimiciorem ulli populo quam Carthaginiensibus nec amiciorem quam Romano affirmabant, Liv.: nec quicquam inimicius, Cic.: animorum motus inimicissimi, Cic. – v. Lebl., nachteilig, raphani dentibus inimici, Plin.: odor nervis inimicus, Hor.: utrumque ad corpus alendum inimicum, Varro: inimicum est m. Infin., es taugt nicht, Hor. sat. 1, 5, 49. Plin. 17, 203: u. so inimicissimum omnium est m. Infin., Cels. 4, 30 (23). – b) subst., inimīcus, ī, m., der Feind (Ggstz. amicus), plenior inimicorum, Cic.: multo acrius otii et communis salutis inimici, Cic. – inimīca, ae, f., die Feindin, alcis, Cic. – inimicissimi Sthenii, die ärgsten Feinde des St., Cic. – B) poet. übtr. = hostilis, v. kriegführenden Feinden, feindlich, terra inimica, Verg.: tela, Verg. – II) passiv (wie εχθρός) = verfeindet, verhaßt, gener invisus inimici soceri, der verhaßte Schw. eines verhaßten Schw., Tac. ann. 1, 55 zw. (andere gener invisus, inimici soceri, verfeindet die Sch.): m. Dat., dis inimice senex, Hor. sat. 2, 3, 123: virgini Pleuron inimica divae (Dianae), Sen. Troad. 837 (831). – / Genet. Plur. inimicûm, Plaut. asin. 280.
-
79 risus
rīsus, ūs, m. (rideo), das Lachen, Gelächter, I) im guten Sinne, A) eig.: hominum de te, Cic.: dulcis quidam blandientis infantis risus, das Lächeln, Iustin.: alqd in risum vertere, lächerlich machen, Hor.: ista ad risum, ist zum Lachen, Cic.: risui sorori fuit, die Schw. lachte über sie, sie wurde von der Schw. ausgelacht, Liv.: risui est habitus, er wurde zum Gelächter (Gespött), Capit.: risus consecutus est, non in te, sed in errorem tuum, Cic.: in eam tabulam magni risus consequebantur, Cic.: togam sum eius magno hominum risu cavillatus, Cic.: miros risus edere, Cic.: risum movere, commovere, Cic.: risum concitare, Cic.: risus facere, Cael. in Cic. ep.: risum praebere, Lachen erregen, Iustin.: dare risus alci, jmdm. zum G. dienen, Hor.: dare risus iocosque, Stoff gewähren zu G. u. Sch., Hor.: risus captare, darauf ausgehen, Lachen zu erregen, Cic. u. Hor.: risu alqd excipere, über etw. lachen, Quint.: risu dissilire, Sen. od. rumpi, Afran. fr., od. dirumpi, Apul., vor Lachen bersten (bersten wollen), vergehen; so auch risu contendere ilia, Ov., risu ilia dissolvere, Petron.: risu corruere, Cic., oder emori, Ter., vor Lachen fast sterben: risum tollere, Hor.: risu quatere populum, durch L. dem V. das Zwerchfell erschüttern, Hor.: risum tenere, continere, sich des Lachens enthalten, Cic.: risum iam diu compressum etiam indecenter effudit, Petron. – B) meton., v. Gegenstand des Gelächters, o magnus posthac inimicis risus! Gespött, Hor. sat. 2, 2, 107: deus omnibus risus erat, wurde von allen ausgelacht, Ov. fast. 1, 438. – II) im üblen Sinne, der Spott, Hohn, per iocum deos irridens... Qui risus etc., Cic. de nat. deor. 2, 7. – III) personif., Risus als Gottheit der Thessalier, Apul. met. 3, 11.
-
80 silentium
silentium, iī, n. (sileo), die Lautlosigkeit, das Stillsein, Schweigen, Stillschweigen, die Stille, I) eig.: A) im allg.: s. est, Cic.: audire alqd magno silentio, Cic.: silentio od. cum silentio audiri, geneigtes Gehör finden, Cic. u. Liv.: ubi silentium coepit, als Stille eintrat, als es still wurde, Sall.: silentium inde aliquamdiu tenuit (dauerte fort), Liv.: maestum me intra silentium tenui, ich beobachtete ein tr. Schw., Plin. ep.: silentium tenuit, er beobachtete Schw., Liv.: maestum aliquamdiu silentium obtinuit, Liv.: obstinatum silentium obtinuit, Liv.: silentium in alqo audiendo servare, Liv.: rumpere silentium, Curt., obstinatum silentium, Curt.: rumpere silentia voce, Ov., alta silentia verbis, Verg., hoc iterum sermone silentia, Ov.: si quando pietas nostra silentium rupit, Plin. pan. – silentium facere, Schweigen beobachten, Plaut. u.a.: silentium manu facere, Sen. rhet.: silentium manu poscere, Tac.: facere silentium fabulae, dem Schauspiele ruhig zusehen, Plaut.: silentium fieri iubere, Cic. – aber silentium facere classico, Schweigen bewirken, Cic.: ebenso aspectu, Tac. – silentium agere de alqo, Schweigen beobachten, Quint.: cum silentio animum attendere, ruhig aufmerken, Ter.: cum silentio ad alqm convenire, Liv.: silentio praeterire, mit Stillschweigen übergehen, Cic. ( aber ut nulla pars orationis silentio praeteriretur, ohne Zuruf, ohne Geräusch, Cic.): silentio transire, silentio praetervehi, Cic.: silentio transmittere, Tac. (s. Otto Tac. ann. 1, 13. not. 30): silentium est de alqo, ist's still, Cic.: usque ad Abraham de iustorum aliquorum, qui pie deum colerent, commemoratione silentium est per annos amplius quam mille, Augustin. de civ. dei 16, 2, 3: plagas ferre silentio, Cic.: furto silentia demere, den Diebstahl ausplaudern, Ov. – v. der Stille der Nacht, silentio noctis, Caes. u.a.: primo silentio noctis, Liv.: per silentium noctis, Liv.: poet. im Plur., muta silentia noctis, Ov.: severa silentia noctis, Lucr.: taciturna silentia rumpi, Lucr. – von der Stille des Feldes, silentia ruris, Ov. met. 1, 232. – v. der Stille einer Örtl., silentio semoti loci defensi, Amm. 19, 5, 5. – B) insbes.: a) die Ungestörtheit, also Fehlerlosigkeit in der Beobachtung der Wahrzeichen, Cic. de div. 2, 71 sq.; vgl. Fest. 348 (a), 29. – b) das Stillschweigen der Leute über jmd., die Ruhmlosigkeit, laudem eorum iam prope senescentem ab oblivione hominum atque a silentio vindicare, der ruhmlosen Vergessenheit entreißen, Cic. de or. 2, 7: quod ut paucos in lucem famamque provexit, ita multos e tenebris et silentio protulit, aus ruhmloser Dunkelheit hervorgezogen hat, Plin. ep. 9, 14. – II) übtr., die Stille, der Stillstand, die Ruhe, Muße, Untätigkeit, verb. silentium otiumque, Liv.: silentium iudiciorum ac fori, Cic.: vitam transire silentio, Sall.: biduum deinde silentium fuit, Liv.
См. также в других словарях:
Schw. — Schw. 〈Abk. für〉 Schwester * * * Schw. = Schwester. * * * Schw. = Schwester … Universal-Lexikon
Schw. — Schw., bei naturwissenschaftlichen Namen Abkürzung für Aug. Frd. Schweigger, Arzt, Botaniker und Zoolog, geb. 1783 in Erlangen, ermordet bei Camerata auf Sizilien 1821; auch für Ludw. David von Schweinitz, 1780–1834; Oberlausitzer Pilze … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Schw. — Schw. = Schwester … Die deutsche Rechtschreibung
schw — obs. form of she, show … Useful english dictionary
Schw StV — Der Schweizerische Studentenverein (Abk: Schw. StV [ ˈʃʍeː ʃ ʂəfɐu] oder StV; Franz. Société des Étudiants Suisses (SES)) ist ein Verein von farbentragenden Studierenden und Dachverband von Studentenverbindungen, Sektionen genannt, an… … Deutsch Wikipedia
Schw. — 1) Schwund EN dwindling, decrease; loss; shrinkage 2) Schwingung(en) EN oscillation(s), vibration(s) 3) Schwimmen; Schwimmer EN swimming; swimmer 4) Schwester EN sister; nurse 5) … Abkürzungen und Akronyme in der deutschsprachigen Presse Gebrauchtwagen
schw. — 1) schwül EN sultry 2) schwingen(d) EN to vibrate, to oscillate; vibrating, oscillating 3) schwierig EN difficult 4) schwer EN heavy; difficult 5) schwenken … Abkürzungen und Akronyme in der deutschsprachigen Presse Gebrauchtwagen
Kirchheim i.Schw. — Wappen Deutschlandkarte … Deutsch Wikipedia
Liste der Biografien/Schw–Schy — Biografien: A B C D E F G H I J K L M N O P Q … Deutsch Wikipedia
Karoline Wilh. Fr., Fürstin von Schw.-Sondershausen — Wilhelmine Friederike, Fürstin von Schwarzburg Sondershausen, geb. Prinzessin von Schwarzburg Rudolstadt, schien von der Natur sowohl als durch ihre Erziehung berufen, als eine treffliche deutsche Hausfrau (eine Würde, die selbst Frauen auf den… … Damen Conversations Lexikon
E-Schw. — Elektroschweißen; Elektroschweißer EN electric arc welding; electric arc welder … Abkürzungen und Akronyme in der deutschsprachigen Presse Gebrauchtwagen