-
1 (aî)laga
-
2 aîstæîur
-
3 koma í gott ástand
-
4 vera háîur, ráîast af
-
5 KOSTR
(-ar, pl. -ir, acc. -i or -u), m.1) choice, alternative (hann sá engan sinn kost annan);mun ek engan kost á gøra, I will give no choice in the matter;2) choice, terms (hvern kost vili þér nú gøra Ingjaldi);hugsat hefi ek kostinn, I have thought over the terms;3) choice, chance, opportunity;kostr er e-s, there is a chance (þat er hverjum manni boðit at leita sér lífs, meðan kostr er);eiga e-s kost, to have a choice of (eiga slíkra manna kost);eiga alls kosti við e-n, to have one altogether in one’s power;4) match (Sigríðr hét dóttir hans ok þótti bezir kostr á Hálogalandi);hann spyrr, hverr eigi að ráða fyrir kosti hennar, who was to give her away;5) state, condition;sjá fyrir sínum kosti, to take care of oneself;síðan lét Símon varðveita kost hennar, look after her affairs;7) means, victuals, provisions (bauð hann Oddi alla kosti með sér);8) food (þat var siðr at fœra konum þeim kost, er á sæng hvíldu);9) board (þá bauð Ketill fé fyrir kost hennar);10) stores, goods (tvau skip hlaðin vænum kosti);11) good quality, good things;segja kost ok löst á e-u, to tell both the good and the bad of a thing;fær þú fátt af mér fríðra kosta, thou shalt get little good from me;13) adverb. usages:þat er til kostar, ef, it is well done, if;at þeim kosti, on that condition;at öðrum kosti, else, otherwise;at síðasta, efsta kosti, in the last instance, last emergency;alls kostar, quite, in every respect;eigi eins kostar, not very, not peculiarly;annars kostar, as for the rest;nökkurs kostar, in any wise;þess kostar, in this case, thus.* * *m., gen. kostar, pl. kostir, old acc. pl. kostu, which is used in old poets as Sighvat (Ó. H. 39), Arnór (Edda 50); but the usual form in the MSS. as well as in mod. usage is kosti; [Ulf. kustus = δοκιμή, 2 Cor. ii. 9, xiii. 3; Germ. and Dan. kost = fare, food]:—a choice, the fundamental notion being trial;I. condition, chance, but mostly with the notion of a hard choice; eru nú tveir kostir til, sá annarr, at …, hinn annarr, at …, Nj. 199; sá er hinn þriði kostr, Grág. ii. 83; munu þér hinn sama kost fyrir höndum eiga sem vær áttum, at verja fé yðvart ok frelsi … en at öðrum kosti, Eg. 8; hann sá engan sinn kost annan, en hann lét fallask þvers undan laginu, Nj. 246, Eg. 24; sám vér þann helzt várn kost at firrask fund hans, 70; nú má Flosi sjá sinn kost, hvárt hann vill sættask til þess at sumir sé utan sætta, Nj. 250; það er hverjum manni boðit, at leita sér lífs meðan kostr er, 202; einbeygðr kostr, the only choice left, Orkn. 58.2. choice, terms; hvern kost vili þér nú göra Ingjaldi? Nj. 3; ek göri þér skjótan kost, Dropl. 6; göra e-m tvá kosti, Ld. 212, Fs. 57; tók Kali þenna kost, Orkn. 214.3. a chance, opportunity, possibility; göra kost á e-u, Nj. 155, 271; mun ek öngan kost á göra, I will give no choice in the matter, i. e. will not do it, 149; kost muntú láta at etja, 90:—kostr er á, or gen. kostr e-s, a thing is possible, there is a chance, 254, 263; ef þess er k., Grág. ii. 56; Háreks var ekki við k., there was no question as to H., Ísl. ii. 315; þá er mín er eigi við kostr, when I am gone, Stj. 363:—eiga e-s kosti, to have a chance of, be able, allowed, Grág. i. 63, 468, Ld. 84, 160, 184, Nj. 57, 132, Eg. 16, 60, 531, Sks. 20 B.4. a match, of an unmarried woman; Sigríðr hét dóttir hans ok þótti beztr kostr á Hálogalandi, Eg. 25; hann átti dóttur eina er Unnr hét, hón var væn kona ok kurteis ok vel at sér, ok þótti sá beztr k. á Rangárvöllum, Nj. (begin.); Hallr kvað góðan kost í henni, H. said she was a good match, 180, Fs. 88, Stj. 187; engi kostr þótti þá þvílíkr sem Helga hin Fagra í öllum Borgarfirði, Ísl. ii. 206: giving a woman away, hann spyrr hverr ráða eigi fyrir kosti hennar, who was to give her away, Band. 9 new Ed.; mey til kosta, a maid to be married, Hm. 81, (MS. kossa), cp. liggja heima sem mær til kosta, Fas. iii. 409, (ráða-kostr, a match); kvennkostr (q. v.), góðr kvennkostr.5. choice, state, condition; þat mun mína kosti hér fram draga, at þú átt ekki vald á mér, Orkn. 120; kostum drepr kvenna karla ofríki, i. e. the tyranny of man crushes a woman’s right, Am. 69; drap þá brátt kosti, then the state grew worse, id.; sjá fyrir sínum kosti, to take care of oneself, Fms. x. 236; eigi mun honum þykkja batnað hafa várr kostr, Eg. 287; eigi treystusk menn at raska kosti þeirra, people dared not meddle with them, disturb them, Ld. 146; bændr vildu verja kost sinn, defend themselves, Fms. ix. 306; síðan lét Simon varðveita kost hennar, guard her affairs, vii. 233; þá heldr hann kosti sínum, then he holds his place, loses not his right, Grág. ii. 209; ú-kostir, afar-kostir, a hard, evil choice; ör-kostr, lack of choice, poverty.II. cost, expence; allan þann kost er hann hefir fyrir haft, Jb. 321; sá er vitna þarf skal standa þeim kost allan, 358; hver maðr er sik ok sín hjú heldr á sínum kosti, K. Á. 78; þat skip höfðu bæjar-menn látið göra af sínum kosti, Fms. ix. 270; hann hélt sik ríkmannlega at klæðum ok öllum kosti ( fare), ii. 278; hann lét alla sína félaga á sinn kost þann vetr, Gullþ. 9; hví hann var svá djarfr at taka slíka menn upp á kost hans, Landn. 149, v. l.; hann gaf sér mikinn kost til ( he took great pains), at koma þeim öllum í vingun við Guð, Hom. 108; þóat hann hefði mörgu sinni mikinn kost ( pains) til gefit, Al. 116; hann lézk þar vildu sína kosti til leggja ( do his best), at þeir Hákon deildi enga úhæfu, Fms. i. 22.III. means; er (þeir) synja ölmusu, er kosti höfðu til, Hom. 64; hafa meira kost, to be the strongest, Fb. ii. 361; eiga alls kosti við e-n, to have it all in one’s power, i. e. to be the strongest; Jökull gaf honum líf ok átti áðr alls kosti við hann, Fs. 10; eiga alla kosti, Fms. iv. 296, Stj. 481; Bessus er slíks átti kosti við hann er hann vildi gört hafa, Al. 101; eiga nokkurs góðs kosti, 96; hafa lítils kosti, to have small chance, be little worth, Mar.: means, provisions, meðan mér endask föng til, þótt ek véla um mína kosti, though I am left to my own supplies, Eg. 66; bauð hann Oddi alla kosti með sér, Fas. ii. 540; ef vér hittumk síðar svá at þeir hafi meiri kosli ( forces), Fms. v. 87; bændr efldu þá kost hans um búit, Sturl. iii. 196 C: stores, tvau skip hlaðin vænum kosti, Fms. xi. 436; hér sé ek beggja kost, I see here plenty of either, Sighvat; mungát né aðra kosti ( fare), setjask í kosti e-s, Fms. viii. 58; bændr uggðu at sezt mundi á kost þeirra, ok kurruðu ílla, Bs. i. 549: victuals, provisions, Germ. kost, selja silfr fyrir kost, Fas. i. 450; hveiti ok annarr kostr, Stj. 112; Kirkja á þetta í kosti, tvær vættir skreiðar, vætt smjörs, vætt kjöts, Pm. 34; tvau hundruð í haustlagi, tíu aura í kosti, Vm. 42: board, bóndi skal halda honum kost, Jb. 374; þá bauð Ketill fé fyrir kost hennar, Dropl. 4; til kostar ok klæða, fare and clothing, B. K. 108; at konungs kosti, at the king’s table, Bs. i. 782; far-k. (q. v.), a ship, vehicle; liðs-k., forces, troops.IV. cost, quality; af léttum kosti, Fms. x. 173; þat sax var afburðar-járn kosti, of fine steel, id.2. good things; friði fylgja allir kostir ok öll fríðindi, Clem. 29; kyn ok kostr ( quality), MS. 4. 9; fátt fríðra kosta, Hdl. 45: þeir kostir skulu ok fylgja, at þik skal aldri kala í skyrtunni, Fas. ii. 529, 531; þá ferr hann ór skyrtu sinni, ok hélt hón öllum kostum sínum, 539: fatness, Lat. ubertas glebae, jarðarinnar kost ok feitleik, Stj. 167; þar vóru allgóðir lands-kostir, Hkr. i. 55; er mér sagt gott frá landa-kostum, at þar gangi fé sjálfala á vetrum en fiskr í hverju vatni, Fs. 20, 25, Landn. 225, v. l.; af kostum skal þessu landi nafn gefa ok kalla Markland, Fb. i. 539.3. virtue; þeir stígask yfir af hermönnum Krists fyrir helga kosti, Hom. 27; Kristni þróask at mannfjölda ok kostum, MS. 677. 8; eigi er þat rúnanna kostr, … heldr er þat þinn kostr, Skálda 162, freq. in mod. usage.4. a good quality, virtue; segja kost ok löst, to tell fairly the good and bad of a thing; skalt þú segja kost ok löst á konunni, Nj. 23; hann sagði kost ok löst af landinu, Landn. 30; löstu ok kostu bera ljóða synir blandna brjóstum í, Hm. 134; ú-kostr, a fault, flaw; mann-kostir, virtues.5. spec. of a horse, plur. a fine pace; hestr óð kafs af kostum, Sighvat.V. spec. and adverb. usages; til kostar, well! all right! well done! er þat til kostar, ef eigi flýjum vér fyrir mönnunum, Fms. xi. 139; þat er til kostar, ef …, well done, if …, Hým. 33; er þat ok til kostar ( it is a comfort) at Höskuldi muni þá tveir hlutir ílla líka, Ld. 70: because, allra mest af þeim kosti, at …, Hom. 33: sagði Ósvífr at þeir mundi á kostum ( indeed) finna, at þau Guðrún vóru eigi jafnmenni, Ld. 122; þeim kosti, in that case, Grág. i. 40; engum kosti, by no means, MS. 4. 21; at þeim kosti, on that condition, Grág. ii. 239; at öðrum kosti, else, otherwise, Eg. 8, 749; at þriðja kosti, thirdly, 14, Grág. i. 395; at síðasta, efsta kosti, in the last instance, last emergency, Nj. 221; at fæsta kosti, at least, N. G. L. i. 61; at versta kosti, in the worst case, 101; at minnsta kosti, at least: gen., alls kostar, quite, in every respect, Sks. 674 B, passim; eigi eins kostar, not very, not peculiarly, Ísl. ii. 322; annars kostar, as for the rest, 108 B; nokkurs kostar, in any wise, Fms. xi. 79, Fb. i. 74; sums kostar, in some respect, Fas. ii. 547, v. 69, Hom. 89; þess kostar, in this case, thus, Fms. xi. 79, Rb. 36, Hom. (St.): acc., þá kostu, as adv., in such a manner, N. G. L. i. 327; fyrir hvern kost, by every means. ☞ Kostr, in sense I, is in old writers often omitted, and left to be supplied by the adjective or pronoun, e. g. þann (viz. kost) munu vér af taka, Ld. 188; at hann mundi verða þann upp at taka, Eg. 157, Nj. 222; er þá ok sá einn (viz. kostr) til, 227, Fms. vii. 265; er oss nú engi annarr til, Nj. 143, Eg. 405; er yðr engi annarr á görr en snúa aptr, Nj. 207; Hákon jarl er alltrauðr undir trúna at ganga, ok þykkir vera harðr (viz. kostr) á annat borð, Fms. xi. 39.COMPDS: kostarhald, kostarlauss, kostaboð, kostamikill, kostamunr, kostavandr, kostavanr. -
6 SKAP
* * *n.1) state, condition;at því skapi, in the same proportion;hélt þat vel skapi, meðan hón lifði, it kept a good state whilst she lived;2) condition of mind, temper, mood;þat er ekki mitt skap, it is not my turn of mind;vera (með) illu skapi, to be in an angry mood;bregða skapi við e-t, renna e-m í skap, to take to heart, be much affected by (rann honum mjök í skap sá atburðr);koma skapi við e-n, to agree with, het on with (engi kann við mik skapi koma);koma skapi (eiga skap) saman, to have minds alike (þit eigit meirr skap saman);hafa ekki skap til e-s, to have no mind to do a thing;hógværr í skapi, mild of temper;lítill í skapi, of small mind, faint-hearted;gera sér e-t í skap, to take into one’s head;vera e-m (vel) at skapi, vera nær skapi e-s, to be to one’s mind;e-t fellr e-m vel í skap, one likes, is pleased with;gera e-t til skaps e-m, to do a thing to please one.* * *n. [A. S. ge-sceap; Engl. shape; cp. Germ. be-schaffen]:—prop. shape, form.II. state, condition; at því skapi, in the same proportion, Rb. 96; nú ferr at því skapi um alla öldina, 62; hélt þat vel skapi, meðan hón lifði, it kept in a good state whilst she lived, Bs. 1. 129; því hefir haldit skapi, it has held its shape, remained unchanged, Jd. 3: under this head come compds denoting lawful, right, skap-drottinn, -þing, -dauði, -arfi, -bætendr, -þiggendr, see below.III. condition of mind, temper, mood, Fs. 128; ek kann skapi Hrafnkels, Hrafn. 27; hógværr í skapi, Nj. 2; mitt skap er eigi betra enn til meðallags, Þiðr.; hennar skap er svá stórt, at …, 307; Högni er nú mjök reiðr ok íllu skapi, in an angry mood, 321: mod., í íllu skapi, cp. vesall maðr ok ílla skapi ( ill-tempered), Hm. 21, where skapi seems to be used as an adjective; vera við e-s, skap, to be after one’s mind, Finnb. 262; hón svarar sem hennar var skap til, Fbr. 137; er ok varkunn á at þvílíkir hlutir liggi í miklu rúmi þeim er nokkurir eru skapi, Fms. iv. 80; kofarn í skapi, … íllr í skapi, ill-tempered; góðr í skapi, good-tempered; at þeir hafi ílla borit sik, svá at þeim hafi náliga í allt skap komit, áðr enn létti, so that at last they almost cried, Gísl. 39; vera lítill í skapi, of small mind, faint-hearted, Hrafn. 30; ef þeir væri svá litlir í skapi at þeir þyrði eigi, K. Þ. K. 94; hafa ekki skap til e-s, to have no mind to, Nj. 202; nú hefi ek beðit hér þá stund er ek fæ mér skap til, Ld. 256, cp. Ó. H. 47; honum rann í skap, ok reiddisk hann, Fms. vi. 212; ef þat væri feðr hennar eigi móti skapi, Eg. 36, Fms. ix. 244; óvinsæll ok lítt við alþýðu skap, unpopular, Fs. 63; enginn má við mik skapi koma, Lv. 22; þat fannsk á, at henni þótti þetta mjök í móti skapi, Ld. 88; þat væri mér næst skapi, I should have a great mind for, 86; vera e-m vel at skapi, to be to one’s mind, Fs. 16, Fms. vi. 304; göra e-m e-t til skaps, to do a thing to please one, humour him, Eg. 65, Nj. 198; e-m býr e-t í skapi, to brood over, plan, Ó. H. 32.COMPDS: skapsannmarki, skapshöfn, skapslöstr, skapsmunir.B. Plur. sköp, what is ‘shaped’ for one or fated, one’s fate; fár gengr of sköp Norna, Km. 24; eigi má sköpunum renna; sköpum viðr manngi, Am.; fátt er sköpum ríkra, Fs. 23; eigi má við sköpunum sporna, 26; mæla verðr einnhverr skapanna málum, Gísl. 17; íll sköp, ill fate; góð sköp, good luck, Korm. (in a verse); rík sköp, the mighty weird, Kormak; skiptu sköp, doom decided, Sturl. (in a verse); at sköpum = Gr. κατα μοιραν, Ýt. 9, Gg. 4, N. G. L. i. 204; ok gaf honum nær líf með sköpum, he escaped almost by a miracle, had a narrow escape, Fb. ii. 23.2. a curse, fatality; þá er konunga-börn urðu fyrir stjupmæðra sköpum ( curses), Fms. viii. 18; ó-sköp or ú-sköp, an ill fate, fatality, Hm. 97, Korm. 208, 240, Al. 129; verða fyrir ú-sköpum, Edda 11, Fas. i. 130 (of evil spells); ú-skapa verk, an evil deed which one is fated to do, iii. 406: vé-sköp, holy ordinance, Vsp. 2. sköpin (with the article), the genitals, Fms. v. 346, Ann. 1426, Edda (pref., of Saturn), Barl. 135, Fas. iii. 387, Bs. i. 466. skapa-dægr, n. one’s fated day of death; engi kemsk yfir sitt s., a saying, Es. 39.C. = skaf, q. v.; fimm hlöss viðar ok þrjú skaps, N. G. L. i. 240, ii. 110, v. l. 15. -
7 EFNI
* * *n.1) stuff, material (svá skildu þeir, at allir hlutir væri smíðaðir af nökkuru efni); ek em görr af ústyrku efni, I am made of frail stuff; cf. biskups-, brúðar-, fægðar-, konu-, konungs-, mágs-, manns-, mungáts-, smíðar-efni;2) matter of discourse, subject, theme (þryti mér fyrr stundin til frásagnar en efnit til umrœðu) eigi með sönnu e., with untrue statement, falsely; nú er úti mitt e., now my story is at an end;3) matter, affair (segir konungr frá öllu þessu e.); fátt er betr látit en e. eru tíl, few things are reported better than they really are;4) cause, reason; látast báðir af því e., both die from this cause; fyrir þat e. (for that reason) keypti hann landit5) state, condition, affair; sagði, hver e. í vóru, he told how matters stood; ek veit eigi görla e. Gunnlaugs, how G.’s affairs stand; kominn í úvænt e., into a critical condition; óttalauss í öllu e., in every respect; er þessi hlutr kom til efnis, when this came aboitt; berr þat til efnis, at, it happens that;6) pl., means; ok bjuggust um eptir þeim efnum, sem þeir höfðu til, according to their means; engi vóru e. annars, þar vóru engi e. önnur, there was no other chance or choice.* * *n. [Swed. ämne = stuff, materia, and Dan. ævne = achievement]:—a stuff, originally like Lat. materia, timber; and so the stuff or material out of which a thing is wrought; auðskæf mærðar e., Ad. 16; at allir hlutir væri smíðaðir af nokkru efni, that all things were wrought ( created) of some stuff, Edda 147 (pref.); skapa af engu efni, to create from nothing (of God), Fms. i. 304; efni ( materials) til garðbóta, Grág. ii. 263, Sks. 287 (of a cloth); ek em görr af ústyrku efni, I am made of frail stuff, 543, Barl. 140, Stj. 17, 67; smíðar-efni, materials; efni-tré, a block, tree; efni í ljá, orf, etc., or of any piece fitted as materials.β. in a personal sense; manns-efni, a promising young man: karls-efni, a thorough man, a nickname, Landn.: the proverb, engi veit hvar sæls manns efni sitr, of youths of whom no one can tell what may be hidden in them; þegns e. = manns-efni, Stor. 11: gott manns-e., gott bónda-e., promising to be an able man; and on the other hand, ónýtt, illt manns-e., in whom there is nothing.γ. merely in temp. sense, applied to persons designate or elect; konungs-e., a crown prince; biskups-e., a bishop-elect; brúðar-e., a bride-elect; konu-e., one’s future wife.δ. a subject, of a story, book, or the like, Lat. argumentum, plot; yrkis e., Íd. 11; e. kvæða, a plot, subject for poetry; sögu-e., a subject for tales or history; in old writers it rarely occurs exactly in this sense: the contents of a written thing, bréfs-e., efni í bók; hence efnis-laust, adj. void, empty writing; efnis-leysa, u, f. emptiness in writing; Björn hafði ort flim um Þórð, en þau vóru þar efni í, at …, but that was the subject of the poem, that …, Bjarn. 42; þótti mönnum þar mikit um, hversu mikil efni þar vóru til seld, i. e. people thought the tale interesting, Ld. 200; eigi með sönnu efni, falsely, with untrue statements, Sturl. iii. 305: hvárt efni þeir höfðu í um rógit, how they had made ( mixed) their lies up, Eg. 59; meir en efni sé til seld, i. e. ( related) more than what was true, the tale was overdone, Bs. i. 137; talar af sama efni ( subject) sem fyrrum, Fms. ix. 252.2. metaph. a matter, affair; til sanninda um sagt e., Dipl. i. 8; segir konungi frá öllu þessu e., Sturl. i. 3; er þat merkjanda í þessu e., Rb. 250; fátt er betr látið enn efni eru til (a proverb), few things are reported better than they really are, Band. 2; fyrir hvert efni, for this reason.β. a cause, reason; látask báðir af því e., both died from this cause, Ísl. ii. 197; með hverju e. Sturla hefði þessa för gört, what was the reason of S.’s doing so? Sturl. ii. 132; gleði e., sorgar e., matter of joy, sorrow, etc.: the proverb, en hvert mál, er maðr skal dæma, verðr at líta á tilgörð með efnum ( causes), Eg. 417; fyrir þat efni ( for that reason) keypti hann landit, Hrafn. 22, H. E. i. 471; en þetta efni ( cause) fundu þeir til, Sks. 311.γ. a state, condition, affair; Rútr sagði allt e. sitt, Nj. 4; í úvænt efni, a hopeless state, Band. (MS.) 13, Ísl. ii. 225; ek veit eigi görla efni Gunnlaugs, I know not how Gunlaug’s matters stand, 240; Helgi kvað eigi þat efni í, at láta lausan þjóf fjölkunnigan, H. said that it would never do, to let a thief and wizard go, Sturl. i. 62; ef þess eru efni, if that be so, Grág. i. 76; sér, hvers efni í eru, he saw how matters stood, Band. (MS.) 11; sagði hver efni í voru, said how matters stood, Nj. 99; mér þykir sem málum várum sé komið í únýtt efni, ef …, 150; munu ill efni í, some mischief may have happened, Fs. 144; gott, þungt e., Karl. 402, Bs. i. 815; e-t gengr, kemr svá til efnis, happens so and so, Mar. (Fr.); skipta sitt líf í betra e., to repent, id.; bera til efnis, to happen, Pr. 410.3. plur. means, ability; minni nytjamenn af meirum efnum en hann, Sturl. i. 126; eptir sínum efnum, to the best of their ability, Hom. 123; ok bjoggusk um eptir þeim efnum sem þeir höfðu til, Orkn. 360; sjái þér nökkuð ráð ( possibility) eðr efni vár ( means), 358; grunar mik, at Þórólfr muni eigi görr kunna at sjá efni sín, i. e. I fear that Th. will overrate his own means, power, Eg. 76; þá væri þat efni nú í vóru máli, it would be a chance for us, Fms. ix. 239; þar vóru engi efni önnur, there was no other chance, xi. 144; nú eru þess eigi efni, if that be impossible, Grág. ii. 140; hér eru engin efni til þess at ek muna svíkja hann, i. e. I will by no means deceive him, it is out of the question that I should do so, Eg. 60.β. in mod. usage, means, property, riches.COMPDS: efnafæð, efnalauss, efnaleysi, efnalítill, efnaskortr. -
8 reik
I)n.1) strolling, wandering; wavering (þar var helzt r. á ráðinu, hvárt ek munda af ráða);2) condition; vera vel (illa) til reika, to be in a good (bad) condition; fagrliga klæddr ok vel til reika, finely clad and in good trim.* * *n. [Scot. raik], a strolling, wandering; vera á reiki: wavering, þar var helzt reik á ráðinu, hvárt ek munda af ráða, Fas. ii. 335; ráð hans er á reiki, is unsettled.2. the phrase, vera vel, ílla til reika, to be in a good, bad condition; hann er ílla til reika (reikar?), of a person wet, begrimed with dirt, or the like; þó ek væri vel til reika, Fas. ii. 395; ok sem hann hafði drukkit, var hann miklu betr til reika en áðr, Bs. i. 258; fagrliga klæddr ok vel til reika, fine-clad and in good trim, Karl. 113. -
9 DÓMR
(-s, -ar), m.1) opinion, judgement (dómr um dauðan hvern);2) judicial decision, decree, judgement, sentence; stríðr dómr, a severe judgement; réttlátr í dómum, impartial as judge; segja upp dóm, to pronounce (pass) sentence;3) court (of judicature), the body of judges; ganga í dóm, to go into court, take one’s seat in court; setja dóm, to set the court, to let the judges take their seats; sitja í dómi, to sit in judgement or in court; nefna dóm, to nominate (appoint) the judges; sœkja mál í dóm, to prosecute a lawsuit in court; hleypa upp dómi, to break up the court by force; bera fé í dóm, to bribe the court; ryðja dóm, to challenge the court; mál ferr í dóm, a case goes into court;5) heilagr dómr, helgir dómar, relic, relics;* * *m. [Goth. dôms, which occurs once, but not in Ulf., who only uses the word in compds, and renders κρίσις and κριτής by siaua; A. S. dôm; Engl. doom and the termin. -dom; O. H. G. tom; known in Germ. only from the termin. - tum (-thum)].I. a court of judgment, the body of judges, or the ‘court’ itself; the Icel. law of the Commonwealth distinguishes between several bodies of judges; in parliament there were Fjórðungs-dómar, ‘Quarter Courts,’ one for each of the political quarters of the country, Breiðfirðinga-d. or Vestfirðinga-d. for the West, Rangæinga-d. for the South, Eyfirðinga-d. or Norðlendinga-d. for the North, and Austfirðinga-d. for the East; these courts were instituted by Thord Gellir A. D. 964: at a later date a fifth High Court, called Fimtar-domr, the Fifth Court, was erected about A. D. 1004; vide Nj. ch. 98, Íb. ch. 8, Grág., esp. Þ. Þ. in the first chapters, and many passages in the Sagas, esp. Nj., Sturl.; and of mod. authors, Konrad Maurer in his essay, Die Entstehung des Icel. Staates, Ed. 1852, Dasent’s Introd. to Burnt Njal;—the treatise of Maurer is an indispensable guide in matters of the Fimtar-dómr. There are other courts on record, e. g. dyra-dómr, a court at the door of the defendant, vide Eb. ch. 18 and N. G. L.; nú skal dóm setja fyrir durum verjanda, en eigi á bak húsi; hann (viz. the plaintiff) skal setja dóm sinn eigi nær húsi en svá, at verjandi (the defender) megi setja sinn dóm milli dura ok dóms hans ok aka hlassi viðar milli dóms ok dura (vide dæma), N. G. L. i. 22: technical law-phrases as to the courts, setja dóm, to set the court, let the judges take their seats; dómar fara út, the courts ‘fare out,’ i. e. open; færa út dóm, dóma-útfærsla, i. e. the opening of the courts, Grág. i. 27,—the judges went out in a body in procession and took their seats; ryðja dóm, to challenge the court, Nj.; ganga at dómi, to go into court; nefna dóm, to name the judges (dóm-nefna); sitja í dómi, to sit in court; mál ferr í dóm, a case goes into court; hleypa upp dómi, to break up the court by force; bera fé í dóm, to bribe the court; dóms-afglapan, vide afglapan;—for all these phrases, vide Grág., Þ. Þ. in the first chapters, Nj., esp. ch. 140 sqq., Eg. ch. 57, N. G. L. i, Gþl. This sense is now almost obsolete, but it remains in the Manx demster and Scot. doomster.II. doom, judgment, sentence, and this may be the original sense; dóms-atkvæði, dóms-orð, and dóms-uppsaga mean doom, sentence, as pronounced by the presiding judge, Nj., H. E. ii. 115, Sks. 159, Band. 6, Grág. i. 3, 83; dóma-dagr, doomsday, the day of judgment; Norna-dómr, the doom of the Norns, their weird, fate, Ýt. 23, Fm. 11; skapa-dómr, id.β. judgment, opinion.III. denoting state, condition, age, in words such as heiðin-dómr, Kristin-dómr, the heathen, Christian age, faith; konung-dómr, a kingdom; biskups-dómr, a bishopric, etc.; hefja ór heiðnum dómi, to lift out of heathendom, baptize, Sighvat.2. helgir dómar, relics, Bs., H. E., Grág. ii. 165, Fms. i. 230, v. 143, Gpl. 70:—but helgidómr, Old Engl. halidom, Germ. heiligthum: leyndr d., mystery, μυστήριον of the N. T.; leynda dóma himnaríkis, Matth. xiii. 11; þenna leyndan dóm, Rom. xi. 25; sjáið, að eg segi yðr leyndan dóm, 1 Cor. xv. 51.3. in many compds = Engl. -dom, -hood, -head; Guð-dómr, Godhead; mann-dómr, manhood, -
10 FAR
* * *n.1) a means off passage, ship; bjarga fari á floti, to save a vessel qflaat; in compds., a trading vessel (Íslands-far, Englands-far);2) passage; taka (fá, ráða) sér fari or far, to take a passage in a ship; beiðast fars, to ask for a passage; synja e-m fars, to deny one a passage; banna e-m f., to forbid one to sail (cf. farbann);3) trace, print, track (Sveinki rak lömb sín til fjöru í förin); villast hundarnir farsins, the hounds lose the track; of et sama f., on the same subject;4) life, conduct, behaviour; í fari konungsins in the king’s character;5) state, condition (gefa þeir eigi gaum um hennar far) f. veðranna, the course of the winds; at fornu fari, of yore, of old.* * *n.I. motion, travel; rare in this sense, as the fem. för and ferð, q. v., are used instead.β. of the clouds, in the phrase, far á lopti, drift in the sky.II. a means of passage, a ship; far er skip, Edda 110, Skálda 163: the allit. phrase, hvert fljótanda far, every floating vessel, Fms. xi. 125, Fær. 260; at bjarga fari á floti, Hm. 155.2. in compds, a trading vessel; Íslands-far, an Iceland-trader, Fms. vi. 370, vii. 32; Englands-far, an English-trader, ix. 41; Dýrlinnar-far, a Dublin ship, Eb. 254; fjögra-, tveggja-, sex-manna-far, a four-, two-, six-oared boat.3. passage, in the phrases, taka sér (e-m) fari, fá sér fari, ráða sér fari, usually so in dat., but in mod. usage acc. (taka, ráða sér far), to take a passage in a ship, Gþl. 516, Grág. ii. 400, 406 (acc.), Ld. 50, Landn. 307, Eg. 288, Nj. 111, 112, Ísl. ii. 199, Eb. 194; beiðask fars, id., Grág. i. 90, Fms. vi. 239; banna e-m far, to forbid one a passage, stop one (far-bann), Landn. 307; synja e-m fars, to deny one a passage (far-synjan), Hbl. 54; at þeir hafi allir far, Jb. 393.III. a trace, track, print, Hom. 120; Sveinki rak lömb sín til fjöru í förin, at eigi mátti sjá tveggja manna för, Njarð. 376; nú villask hundarnir farsins, the hounds lost the track, Fms. v. 147, cp. O. H. L. 83: metaph., of et sama far, on the same subject, of a book, Íb. (pref.): in many compds, a print, mark of anv kind, fóta-för, footprints; skafla-för, the print of a sharp-shod horse; nálar-far, a stitch; fingra-för, a finger-print; tanna-för, a bite; nagla-för, the marks of nails, John xx. 25; knífs-far, a knife’s mark; eggjar-far, the mark of the edge, in a cut; járna-far, the print of the shackles; kjal-far, the keel’s track, wake of a ship; um-far, a turn, round; saum-far, a rim on a ship’s side.IV. metaph. life, conduct, behaviour; hugar-far, geðs-far, lundar-far, disposition, character; ættar-far, a family mark, peculiarity; dag-far, daily life, conduct of life; í góðra manna fari ok vándra, 677. 3; hvat þess mundi vera í fari konungsins, in the king’s character, Fms. v. 327; ek vissa þá marga hluti í fari Knúts konungs, at hann mætti heilagr vera, xi. 287; nokkut af fyrnsku eptir í fari hans, iii. 131.2. estate, condition; ok gefa þeir eigi gaum um hennar far, N. G. L. i. 226; sem hann hafði skírt far sitt, made known his state, how he fared, 34; aldar-far, Lat. genius seculi; dægra-far, q. v.: sára-far, the state of the wounds; víga-far, q. v.; heilindis-far, health, Mar. 124; far veðranna, the course of the winds, Eb. 218; þá skrifaða ek þessa (bók) of et sama far, on the same subject, Íb. (pref.)3. the phrase, at forni fari, of yore, of old, Gþl. 85, 86, Eg. 711; at fornu fari ok nýju, of yore and of late, D. N.; at réttu fari, justly.β. the phrase, göra sér far um e-t, to take pains about a thing.B. = fár, q. v., bale, ill-fate (rare); far er reiði, far er skip, Edda 110; at hann mundi fara þat far sem hans formaðr, that he would fare as ill as his predecessor, Bs. i. 758: cp. the dubious phrase, muna yðvart far allt í sundi þótt ek hafa öndu látið, your ill-fate will not all be afloat, i. e. cleared off, though I am dead, Skv. 3. 51; vera í illu fari, to fare ill, be in a strait, Orkn. 480; ok vóru í illu fari hér um, Stj. 394. Judges viii. 1, ‘and they did chide with him sharply,’ A. V.; at hann skyldi í engu fari móti þeim vera, that he should not be plotting ( brooding mischief) against them, Sturl. iii. 121 C. -
11 HAGR
I)a. handy, skilful (hagr maðr á tré ok járn).(-s, -ir), m.1) state, condition, affairs (hvat er nú um hagi þína?);2) means (ef hann hefir eigi hag til at fœra þau fram);* * *1.adj. handy, skilful, opp. to bagr, q. v.; hagr á tré, Bs. ii. 146; hagr á járn, Gísl. 18; hagr maðr á tré ok járn, Eg. 4, Ölk. 34; hann var hagr maðr, Ísl. ii. 325; hann húsar upp bæinn, því at hann var allra manna hagastr, 171; því at þú ert umsýslu-maðr mikill ok hagr vel, Fms. i. 290; Hreiðarr bað Eyvind fá sér silfr nokkut og gull, Eyvindr spurði ef hann væri hagr, vi. 214; þann mann er hagastr var á öllu Íslandi á tré, Bs. i. 132; hann valdi þann mann til kirkju-görðar, er þá þótti einn hverr hagastr vera, sá hét Þóroddr Gamlason, 163, 235; Völundr var hagastr maðr svá at menn viti í fornum sögum, Sæm. 89: of a lady, hón var svá hög ( so handy at needlework) at fár konur vóru jafnhagar henni, Nj. 147; hón var væn kona ok hög á hendr, Ísl. ii. 4; Margrét hin haga, Bs. i. 143: of dwarfs, hagir dvergar, Hdl. 7; whence dverg-hagr, skilful as a dwarf.2. = hagligr, of work; sem ek hagast kunna, as handily as I could, Vkv. 17: skurð-hagr, skilled in carving; orð-hagr = hagorðr; þjóð-hagr, a great artist.2.m., gen. hags, pl. hagir, [as to the root vide haga, cp. also the preceding word]:—state, condition; honum þótti þá komit hag manna í únýtt efni, Jb. 12; hefi ek sagt þér allt er yfir minn hag hefir gengit, Mar., Hom. 126, 155; at njósna hvat um hag Ástríðar mundi vera, Fms. i. 68; annan vetr eptir var Halldóra með barni, og lauksk seint um hag hennar, and she got on slowly, of a woman in labour, Sturl. i. 199; hann sagði með undrum hans hag fram flytjask, he said that his affairs went on in a strange way, Fb. i. 380; en nú tekr hagr minn at úhægjask, Þorf. Karl. 370.β. in plur. affairs; hversu komtu hér, eðr hvat er nú um hagi þína? Fms. i. 79; hversu hann skyldi nú með fara eðr breyta högum sínum, Nj. 215; var þat brátt auðséð á hennar högum ( doings), at hón mundi vera vitr, Ld. 22; ef þér segit nokkrum frá um hagi vára Rúts, Nj. 7; lands-hagir, public affairs.II. metaph. means; ef hann hefir eigi hag til at færa þau fram, Grág. i. 232; hann skal færa þeim manni er nánastr er, þeirra manna er hag á til viðtökunnar, 248; en ef erfingi hefir eigi hag til framfærslu, 250; ef maðr týnir svá fé sínu, at hann á eigi hag at gjalda alla landaura, ii. 410; ráða-hagr, a match; fjár-hagr, money affairs.2. advantage, favour, gain; svo eru hyggindi sem í hag koma, a saying; bera kvið í hag e-m, to pronounce for one, Grág. i. 176; hallat hefi ek víst, segir konungr, ok þó í hag þér, Fms. ii. 272; greiddisk eigi byrrinn mjök í hag þeim, Fb. iii. 446; hrolldi hvatvetna þat er til hags skyldi, Am. 95; ó-hagr, disadvantage.3. adverbial phrase, at högum, suitably; eigi skiptir þat högum til, ‘tis not meet, ‘tis a shame, unfair, Fs. 79; eigi hefir hér at högum verit til skipt, 99; Kormakr kvað eigi at högum til skipta, ef hann sparir eigi við þik sverðit, en hann sparir við oss, Korm. 80; the mod. phrase, fara sínum högum ok munum, to do at one’s leisure, as one is pleased. hags-munir, m. pl. profit; at hann gerði hinum hagsmuni, fimm aura eðr meira fjár, í kaupinu, Grág. ii. 241 (freq. in mod. usage). -
12 KÖSTR
(-ar, pl. -ir, acc. -i or -u), m.1) choice, alternative (hann sá engan sinn kost annan);mun ek engan kost á gøra, I will give no choice in the matter;2) choice, terms (hvern kost vili þér nú gøra Ingjaldi);hugsat hefi ek kostinn, I have thought over the terms;3) choice, chance, opportunity;kostr er e-s, there is a chance (þat er hverjum manni boðit at leita sér lífs, meðan kostr er);eiga e-s kost, to have a choice of (eiga slíkra manna kost);eiga alls kosti við e-n, to have one altogether in one’s power;4) match (Sigríðr hét dóttir hans ok þótti bezir kostr á Hálogalandi);hann spyrr, hverr eigi að ráða fyrir kosti hennar, who was to give her away;5) state, condition;sjá fyrir sínum kosti, to take care of oneself;síðan lét Símon varðveita kost hennar, look after her affairs;7) means, victuals, provisions (bauð hann Oddi alla kosti með sér);8) food (þat var siðr at fœra konum þeim kost, er á sæng hvíldu);9) board (þá bauð Ketill fé fyrir kost hennar);10) stores, goods (tvau skip hlaðin vænum kosti);11) good quality, good things;segja kost ok löst á e-u, to tell both the good and the bad of a thing;fær þú fátt af mér fríðra kosta, thou shalt get little good from me;13) adverb. usages:þat er til kostar, ef, it is well done, if;at þeim kosti, on that condition;at öðrum kosti, else, otherwise;at síðasta, efsta kosti, in the last instance, last emergency;alls kostar, quite, in every respect;eigi eins kostar, not very, not peculiarly;annars kostar, as for the rest;nökkurs kostar, in any wise;þess kostar, in this case, thus.* * *m., gen. kastar, dat. kesti, pl. kestir, acc. köstu; [akin to kös]:—a pile; bera saman í köstu, Grág. ii. 297; þar féll hverr um annan þveran, svá at þar var k. mikill. Fms. ix. 225; hjoggu ok báru saman í einn köst, Sturl. i. 69; val-köstr, a pile of slain; hris-k., a pile of fagots; kastar skurðr, the right of digging peat enough to make a stack, Vm. 64: esp. a pile of fuel, whence poët., lífs köstr, ‘life’s-pile’ = the body, Eb. (in a verse); kastar hel, ‘pile’s-bane’ = fire, Lex. Poët. -
13 RÁÐ
n.1) counsel, advice;H. bað hann ráð á leggja, H. asked his advice;leggja e-t til ráðs með e-m, to advise one;bera ráð sín saman, to consult together;hafa ráð e-s, to follow one’s advice (þá væri hann vitr, ef hann hefði yður ráð);fara fram ráðum e-s, to act upon one’s advice (skaltu mínum ráðum fram fara);eiga ráð við e-n, to take counsel with one (átti jarl þá ráð við menn sína);gøra ráð fyrir e-u, to expect, look out for a thing;leita ráða við e-n, to seek counsel from one (leitar jarl ráða við lenda menn);gefa ráð til, to give one a counsel (hann gaf þatr ráð til, at);2) expedient, means (hitta, kunna ráð til e-s);sjá mun ek ráð til þess, I can see help for that;3) resolved action, plan;gøra ráð sitt, to form a plan;gøra e-t at ráði, to resolve (var þetta at ráði gørt);taka til ráðs, til ráða, to adopt a plan (hvat skulu vit nú til ráða taka);4) wise counsel, what is advisable;Illugi kvað þat ekki ráð, I said it was not advisable;vera til ráðs, til ráða, to be advisable;hvat er nú til ráða, what is now to be done?verða at ráði, to succeed, to turn out well (varð allt at ráði, þat er hann réð mönnum);5) consent, will, wish, agreement (var sú gjöf gör með ráði konungs);at ráði frænda hernnar, with the consent of her kinsmen;6) authority, command (vöru öll ráð af honum tekin);bera e-n ráðum, to overrule one;koma ráði við e-n, to be able to control (ek kem trautt ráði við hann);7) state of life, condition, lot (vilda ek bróðir, at þú bœttir ráð þitt ok bœðir þér konu);heim skaltu fara ok una vel við ráð þitt, and be content with thy lot;breyttu þau faðir hans ok móðir ráði sínu ok fóru útan, they broke up their household and left Iceland;8) marriage, match (unn frænda þínum góðs ráðs);ek réð ráði hennar fyrri, I chose a husband for her before;9) councillor (annat várt hit œzta ráð);10) council (konungrinn ok hans ráð).* * *n. [Dan. raad; Old Engl. reed; Germ. rath], ‘rede’ counsel, advice; leggja ráð á, e-t, Nj. 4; hvat leggr Njáll til ráðs? 72; hvat þykki þér ráð? 23, Fas. ii. 510; stundum var hann á tali við þá menn er ráða hans þurftu, kunni hann til alls góð ráð at leggja, þvíat hann var forvitri, Eg. 4; göra ráð sitt, to form a plan, Nj. 5, 21; Njáll gékk í brott einn saman ok hugsaði ráðit, 98; ek skal leggja ráðin til, segir Valgarðr, 166; ekki er þat mitt ráð, Nj. 23; var þetta at ráði gört, resolved, Ld. 70; þar til er biskup görir annat ráð fyrir, Vm. 113; göra ráð fyrir e-u, to expect, Nj. 261; eiga ráð við e-n, to take counsel with one, 127; leita ráða, Edda 26.2. plur. a settled plan, foresight; með ráðum ok kappi, Nj. 79, Eg. 257; köld ráð, Ld. 284; nú skulu vér fara at ráðum við þá, Eg. 582; annat hvárt með styrk eða ráðum, Ld. 178; vörn mun verða engi, ef vér förum ráðum at, Fms. ii. 11; ef þeir hefði meirum ráðum fram farit, vii. 318:—a planning, bana-ráð, fjör-ráð, land-ráð, áljóts-ráð, q. v.; þat eru ráð, ef …, Grág. ii. 127; frændr Óttars kenndu ráðin Sigurði konungi, Fms. vii. 230.3. wise, true councel, what is advisable; varð allt at ráði ( turned to good ends) þat er hann ráð mönnum, Nj. 30; lizt mér nú hitt ráð, at …, 82; ok er eigi ráð at hafa færi, 94; oss mun ekki haustlaugt ráð at fara til Noregs, Eg. 263; mun eigi þat ná ráð at þér hverfit aptr, Boll. 348; ekki er ráð nema í tíma, sé tekit, a saying; Illugi kvað þat ekki ráð, Ísl. ii. 247; ok er nú ráð at gjalda féit ( high time), Fms. vi. 248; þat er nú ráð, at leggja at landi ok ganga upp, 260; andi ráðs ( wisdom) ok styrktar, 686 B. 13.4. consent, will, agreement, wish: sú gjöf var gör með ráði konungs, Eg. 35; með mínu ráði, 737; án ráði e-s, Nj. 38, Fms. xi. 111, Grág. i. 334; at ráði frænda hennar, 164; hón skaut til ráða föður síns, 331; fjarri mun þat þínn ráði, Nj. 80; með ráði hinna vitrustu manna, 88, Ld. 232; hann nam land at ráði Skallagríms, Landn. 59, Grág. i. 232; við ráð frænda síns nokkors, 307; ef maðr kyssir konu á laun ok at ráði hennar, 337; eigi á at ljá … nema allra ráð fylgi, 437; fyrir ráð skaparfa síns, 202; at sínn ráði, willingly, of one’s own accord, ii. 91.II. denoting action:1. household affairs, management, business, usually in plur.; hann hafði selt í hendr öll ráð syni sínum, Eg. 22; er Þórólfr var eigi heima, hafði Þorgils þá þar ráð, 53; hón var at ráðum með syni sínum, höfðu þau rausnar-bú mikit, 478; Rútr fékk henni öll ráð í hendr fyrir innan stokk, Nj. 11; þeirrar einnar konu ætla ek at fé at sú ræni þik hvárki fé né ráðum, Ld. 14; engi ráð skalt þú taka af mér, ok fara hvergi fyrr en ek vil, Ísl. ii. 205, Bs. i. 819; telja hann af ráðunum fjárins ella, Grág. i. 202; en ef hón veit at bóndi hennar mundi eigi ljá vilja, þá á hón eigi ráð, then she has no right to do it, 382; bera e-n ráðum, (cp. taka ráðin af e-m, to overrule), Nj. 198; hón tók við fé ok ráðum eptir föður sinn, Fs. 126.2. a state of life, condition; vilda ek bróðir, at þú bættir ráð þitt ok bæðir þér konu, Nj. 2; rausnar ráð, Þorf. Karl. 364; breyttu þau faðir hans ok móðir ráði sínu ( they broke up the household) ok fóru útan, Bs. i. 152; ráða-breytni (q.v), change, Þorf. Karl. 370; er þér sá til at staðfesta ráð þitt ok kvangask, Grett. 5 new Ed.; heim skaltu fara, ok una vel við ráð þitt, Nj. 11; ok fór yðvart ráð þá betr fram, 198; áljótr mikill er um ráð konunnar, Ld. 30; þar sem þér hafit allt ráð várt í hendi, 174; kippa undan þeirri stóð er áðr hélt mest upp ráði hennar, Glúm. 341: sómasamligt ráð, Fs. 21; segja at þar liggi honum við náliga allt ráð ok líf, Fms. xi. 101; nema vér kynnim þeim allt várt ráð, 655 xi. 3; at þú þegir skjótt ok fle prir ekki um mitt ráð, Fas. ii. 507; Vali sagði gott frá hans ráði, Band. 4: þú hefir mikit at ráði, 12; hann sagði þá henni hvat títt var um ráð Elisabeth, 625. 85; Jóseph varðveitti ráð Máriu festar-konu sinnar hreinliga, Post.; kona hét Þórdís, et léttari skyldi verða, ok horfði ráð hennar heldr seinliga, ok til mikils háska, Bs. i. 195; gör svá vel ok unn frænda þínum góðs ráðs, a good match, Ld. 198.3. marriage; láta þat standa fyrir ráðum, Nj. 23; lýkr svá með þeim at ráðin skyldi takask, ok skyldi boð vera at hálfs-mánaðar fresti at Mosfelli, 99; þau ráð tókusk ok fékk Þórðr Ísríðar, Fb. ii. 251; en ef þá takask ráðin eigi. Grág. (Kb.) ii. 32; engi latti ok tókusk ráðin. Fas. ii. 347; hón er kvenna friðust ok með miklu fé, þvi ráði mun ok þér í hendr koma, Fs. 21; ráð hefi ek hugat fyrir þér, þú skalt biðja Kolfinnu, 88; ráð þau skyldu takask at öðru sunni, Eg. 26; þar er Ásgerðr frændkona þin, þar vilda ek hafa fullting þitt at ek næða því ráði 331; hann á dóttur er Ólöf heitir, þar þætti mér vaxa þinn heiðr ef þú fengir þat ráð, Fas. ii. 433; þá vóru skil ð ráð þeirra Sigriðar Stórráðu, Fms. x. 219; þá, reiddisk drottning mjök … engi ráð vil ek við hann eiga, 285; þat it göfugliga ráð, 324; lézt Sigvaldi nú kominn til ráða við Ástríði, xi. 104; eigi skal faðir neyða dóttur sina til ráða, Grág. i. 307; gipta honum dóttur þina er hann þess ráðs maklegr, Glúm. 360: biskup rauf þau ráð öll sem hann vissi at úlögum ráðin vera, Bs. i. 107.4. in a pers. sense, a counsellor, a council, Stj. 510; annat várt hit æðsta ráð, Fms. vi. 59; er konungr var á tali við ráð sitt, ix. 279: a senate, þat köllu vér ráð, er lögmaðr ok ráðsmenn sitja á málum manna ok skipa, N. G. L. ii. 244; konungrinn ok hans ráð, Bs. i. 719; konungs ráð, the king’s council, 758; Dixin ok öll hennar ráð, D. and all the queen’s councils, Fb. i. 92.B. COMPDS: ráðsandi, ráðabið, ráðabreytni, ráðabrot, ráðafar, ráðafátt, ráðagörð, ráðagerðarmaðr, ráðagörstr, ráðahagr, ráðakensl, ráðakona, ráðskona, ráðakostr, ráðalauss, ráðaleitan, ráðamaðr, ráðsmaðr, ráðsmannsdæmi, ráðsmennska, ráðanautr, raðaneyti, ráðarúm, ráðaskortr, ráðaskot, ráðastofnan, ráðaætlan. -
14 REIK
I)n.1) strolling, wandering; wavering (þar var helzt r. á ráðinu, hvárt ek munda af ráða);2) condition; vera vel (illa) til reika, to be in a good (bad) condition; fagrliga klæddr ok vel til reika, finely clad and in good trim.* * *f. the parting of the hair; hvirfil, hnakka, enni, reik, vanga, Edda ii. 430; hár hans var öðru-megin reikar bleikt en öðru-megin rautt, O. H. L. 34, Fs. i. 212, Fas. iii. 392; hnakka eða reikar, 500; Gyrðr kembir nú gula reik með gyltum kambi, Safn i. 33: poët., reikar eik, the oak of the reik, i. e. the hair, Edda 217; and reikar rúfr, the rye of the reik, i. e. the crop of the head, the hair, Gísl.; reikar-tún = the head, Lex. Poët. -
15 SPILLA
* * *(-ta, -tr), v.1) to spoil, destroy, with dat. (brutu niðr hof ok spilltu blótum); aldri skal hón s. okkru vinfengi, never shall she spoil our friendship; s. fyrir e-m, to spoil one’s condition, do one harm, esp. by slander;2) to destroy, kill (s. ætla ek báðum);3) refl., spillast, to be spoiled, damaged; s. við, to grow worse; mun mikit hafa um spillzt, it must have got much worse.* * *t, to spoil, destroy, with dat.; brutu niðr hof ok spilltu blótum, Fms. i. 51; þeir spilltu því er þeir máttu eigi með fara, Eg. 385; spilt var slæðunum, 703; spilla íll mál góðum siðum, Bs. i. 271; s. máli e-s, Eg. 418; s. okkru vinfengi, Nj. 49; s. sér í saurlífi, Stj. 55; s. fyrir e-m, to spoil one’s condition, do one harm, Eg. 255, esp. of harming by slander.II. reflex. to be spoiled, damaged, grow worse, Grág. ii. 288, Hom. 120; spillask við, to get worse, Eg. 566; trú spilltisk, Landn. 117; mun mikit hafa um spilzk, taken a turn for the worse, Ísl. ii. 369; spilltisk skjótt árferð, Fms. i. 51; spillask þá sakarnar, Grág. i. 373:—part. spellandi, a spoiler, Ó. H. 114; um-spillendr: spilltr, spoiled, corrupted. -
16 ÞRIF
n. pl. thriving condition, well doing, prosperity; standa e-m fyrir þrifum, to stand in the way of one’s well-doing; verða at þrifum, to become prosperous.* * *n. pl. [Engl. thrift], thriving condition, well-doing, prosperity; standa e-m fyrir þrifum, to stand in the way of one’s well-doing, Fms. ii. 154; launa e-m þrif ok þroska, Al. 103; urðu þeir at öngum þrifum er honum hlýddu, Post. 656 C. 7; þurra aikvæmi mun litt at þrifum verða, Fb. i. 548; biðja annars heims þrifa, Hom. (St.); þar skulu nú þrif þín við liggja, Fms. viii. 385, v. l.; ó-þrif, unthrift, passim.2. in mod. usage, cleanliness; ó-þrif, uncleanliness.COMPDS: þrifalegr, þrifamaðr. -
17 í
to* * *prep.I. with dat.,1) in, within; fela fé sitt í jörðu, to hide one’s money in the earth; fastir í vellinum, fast in the ground; vera í sveit, to live in a district; í öðrum löndum, in other lands;2) with local names (í Orkneyjum, í Laxárdal, í Borgarfirði, etc.);3) in a certain spot; í einum stað, í þeim (hverjum) stað, in one, that (every) place; standa í höggfœri, within sword’s reach;4) in, among; í valnum, among the slain;5) of clothes; vera í, to have on, wear (hann var í blám stakki, í litklæðum);6) during, in; þenna vetr í jólum, during Yule; í sumri (hausti), this summer (autumn); í því bili, in that moment; í því er Gunnar stendr upp, at the very moment when G. rises;7) denoting action, state, condition; vera í för með e-m, to travel in one’s company; vera í víkingu, to be engaged in freebooting; í trausti e-s, in his trust, under his protection; vera í góðu yfirlæti, to be in good quarters, live well; liggja í úviti, to lie in a swoon; vera í góðu (illu) skapi, to be in good (ill) humour;8) in respect of, in regard to; roskinn í orðum, mature in words; léttr í máli, cheerful in speech; í öllum mannraunum, in all trials;9) denoting form or content, in; at eigi hafi komit til Noregs meiri gørsemi í skikkju, such a jewel of a cloak; fé er í því there is value in it; Hallr kvað góðan kost í henni, H. said she was a good match; hvat er íþví? how is that? what is the matter?10) by means of, through (opt kaupir sér í litlu lof);11) equivalent to a gen. or poss. pron.; hann braut hrygg í henni, he broke her back; hann knýtir saman alla halana í nautunum, all the cows’ tails;II. with acc.,1) in, into (spjótit fló niðr í völlinn); leggja e-t í kistu, to put into a chest (coffin); steinninn kom í höfuð honum, the stone hit him in the head; sigla (láta) í haf, to stand out to sea; var þat sagt Gunnari inn í búðina, word was carried into the booth to Gunnar; giptast í önnur lönd, to marry into other countries, marry an alien; deyja Mælifell, to pass into M. after death; þórðr svaf ok horfði í lopt upp, with his face turned upwards;2) of time; in, during; í þat mund, at that hour; í nótt, this night; í vetr, this winter; í (= um) fjórtán vetr, for fourteen winters;3) denoting entrance into a state, condition, in, into; ganga íbönd ok eiða, to enter into bonds and oaths; falla í úvit, to fall into a swoom; taka e-n í frið, to pardon one; bjóða búum í setu, to call on the neighbours to take their seats;4) denoting change into; skjöldrinn klofnaði í tvá hluti, split in two; brotna í spán, to be shivered to pieces; verja fé sínu í lausaeyri, to convert one’s property into movables;5) denoting the object, purpose, etc.; gjalda í sonarbœtr, to pay as the son’s weregild; þiggja e-t vingjafir, to accept as a friend’s gift; kaupa e-t í skuld, to buy on credit; gøra e-t í hag (vil) e-m, to do something in one’s favour. -
18 skildagi
m. condition, stipulation, terms; með þeim skildaga, at, on condition that. -
19 afar-kostir
m. pl. hard condition, Eg. 14, 353, Hkr. i. 144, Ld. 222. -
20 aptr-hvarf
n. a turning back, return, Sturl. ii. 16; illr aftrhvarfs, disinclined to face the enemy again, Fms. vii. 325.β. relapse, Fms. ii. 47, where it is used of apostasy. Since the Reformation always used by theologians in a good sense, repentance, turning away from sin; iðran ok a. are freq. used together, iðran being repentance, the internal condition, aptrhvarf the movement away from sin, or the repentance put into act.
См. также в других словарях:
condition — [ kɔ̃disjɔ̃ ] n. f. • v. 1160 « convention, pacte »; bas lat. conditio, class. condicio I ♦ (État, manière d être.) A ♦ (Personnes) 1 ♦ (XIIIe) Vieilli Rang social, place dans la société. ⇒ classe, état. L inégalité des conditions sociales. Les… … Encyclopédie Universelle
condition — con·di·tion 1 n 1: an uncertain future act or event whose occurrence or nonoccurrence determines the rights or obligations of a party under a legal instrument and esp. a contract; also: a clause in the instrument describing the act or event and… … Law dictionary
condition — CONDITION. s. f. La nature, l estat & la qualité d une chose ou d une personne. La condition des choses d icy bas. la condition des hommes semble plus malheureuse que celle des animaux. la condition des Princes ne souffre pas &c. cette… … Dictionnaire de l'Académie française
condition — CONDITION. s. f. La nature, l état et la qualité d une chose ou d une personne. La condition des choses humaines est d être périssables. La condition des Princes les oblige à plus de devoirs que les autres hommes. Cette marchandise n a pas les… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
Condition subsequent — refers to an event or state of affairs that brings an end to something else. A condition subsequent is often used in a legal context as a marker bringing an end to one s legal rights or duties. A condition subsequent may be either an event or a… … Wikipedia
Condition De L'homme Moderne — Auteur Hannah Arendt Genre Théorie politique Version originale Titre original The Human Condition Éditeur original University of Chicago Press … Wikipédia en Français
Condition de l'homme moderne — Auteur Hannah Arendt Genre Théorie politique Version originale Titre original The Human Condition Éditeur original University of Chicago Press Langue originale … Wikipédia en Français
Condition — • That which is necessary or at least conducive to the actual operation of a cause Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Condition Condition … Catholic encyclopedia
condition — con‧di‧tion [kənˈdɪʆn] noun [countable] LAW INSURANCE something stated in a contract, agreement, or insurance policy that must be done or must be true otherwise the contract, agreement, or policy will be ended or will not remain in force: • You… … Financial and business terms
Condition gagnante — Condition Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom … Wikipédia en Français
condition subsequent — see condition Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. condition subsequent … Law dictionary
