-
1 inicio
i'niθǐom1) ( introducción) Einleitung f2) ( comienzo) Start msustantivo masculinoinicioinicio [i'niθjo]Beginn masculino -
2 inicio
in-icio, iēcī, iectum, ere (in u. iacio), I) hineinwerfen, -stürzen, -legen, -tun, -lassen, 1) eig.: semen, Plin.: ignes (sc. in domum), Cic.: exhaustis tectis ignes, Liv.: faces tectis od. castris, Flor. u. Tac.: viscera flammae, Quint.: manum foculo, Liv.: eo (= in eas naves) militibus iniectis, an Bord gebracht, Caes. – inicere per clysterem u. bl. inicere, klistieren, Cael. Aur. de morb. chron. 1, 4, 89 u. 4, 3, 35. – refl., se in ignem, Ter.: se medium in agmen, Verg.: se in hostes, Cic. – 2) übtr.: a) animus se inicit in alqd, versenkt sich in etwas, Cic. de nat. deor. 1, 54. – b) einjagen, einflößen, beibringen, verursachen, veranlassen, alci metum, Caes.: alci formidinem, Cic.: alci timorem, Cic., terrorem, Cic.: hostibus terrorem ac fugam, Liv.: spem, Cic.: suspicionem, Nep.: admirationem, Nep.: scrupulum, Cic.: alci mentem, ut audeat m. Infin., Cic.: tumultum, Cic.: rixam, Vell.: certamen iniustum inter primores civitatis, Liv.: verba, drein reden, dazu sagen, Ter. – c) im Gespräche hinwerfen, einfließen-, verlauten lassen, alci nomen alcis, Cic.: periculo mortis iniecto, mit dem T. gedroht, Tac.: mentionem de Capitolini furtis, Hor.: cum mihi in sermone iniecisset m. folg. Acc. u. Infin., Cic.: absol., quia nuper iniecit, Cic.: Bruto cum saepe iniecissem de ὁμοπλοία, Cic. – II) auf-, an etw. werfen, legen, A) im allg.: taedas ad fastigia, Val. Flacc.: securim alci, Cic.: ingentem vim telorum elephantis, Curt.: pontem flumini, schlagen, Liv.: terram alci, Verg.: brachia collo, mit den Armen umschlingen, Ov.: ebenso iniectis manibus, Prop. – B) insbes.: 1) anwerfen, anlegen, überwerfen, umwerfen, lorum in collum, Vell.: sibi vestem, Ov.: pallium alci, Cic., od. in alqm, Plaut.: frenos alci, Cic.: manicas alci, Plaut.: alci catenas, Cic.: vincula, Verg.: so auch vincula animo, Cic.: laqueum, die Schlinge umwerfen, um ihn zu binden, Liv.: cervicibus laqueum, Suet. – 2) als t. t. des gew. u. des öffentl. Lebens: inic. alci manum, Hand an einen legen, a) um ihn festzuhalten, zum Stillstehen zu bringen, manum phrenetico, am Kragen packen; Petron. 115, 5: dah. im Bilde, mihi veritas manum iniecit, Cic.: cum sibi iniecerat manum, Sen. rhet.: qui scribenti manum inicit, Vell. – b) seinen Rechtsanspruch an einem Ggstde. mit Gewalt durchsetzen, etw. als sein Eigentum ohne richterliche Entscheidung in Besitz nehmen, -sich zueignen, manum virgini venienti, Liv.: si nihil quisquam apud illum invenerit, quo (quoi?) manus iniciat, Sen.: in iura, Ov.: u. im Bilde, manum Parcae, Verg.: manum splendidis coniugiis, eine gl. Heirat zu machen suchen, Val. Max.: quieti eius manus inieci, habe ihn mit Gewalt aus seiner Ruhe herausgerissen, Plin. ep. – c) bei Ladung vor Gericht, alci manum, Plaut. Pers. 70: alqm manum, Plaut. truc. 762. – / iniexit = iniecerit, Plaut. Pers. 70. – iniacta = iniecta, Catull. 64, 153 Schwabe.
-
3 inicio
in-icio, iēcī, iectum, ere (in u. iacio), I) hineinwerfen, -stürzen, -legen, -tun, -lassen, 1) eig.: semen, Plin.: ignes (sc. in domum), Cic.: exhaustis tectis ignes, Liv.: faces tectis od. castris, Flor. u. Tac.: viscera flammae, Quint.: manum foculo, Liv.: eo (= in eas naves) militibus iniectis, an Bord gebracht, Caes. – inicere per clysterem u. bl. inicere, klistieren, Cael. Aur. de morb. chron. 1, 4, 89 u. 4, 3, 35. – refl., se in ignem, Ter.: se medium in agmen, Verg.: se in hostes, Cic. – 2) übtr.: a) animus se inicit in alqd, versenkt sich in etwas, Cic. de nat. deor. 1, 54. – b) einjagen, einflößen, beibringen, verursachen, veranlassen, alci metum, Caes.: alci formidinem, Cic.: alci timorem, Cic., terrorem, Cic.: hostibus terrorem ac fugam, Liv.: spem, Cic.: suspicionem, Nep.: admirationem, Nep.: scrupulum, Cic.: alci mentem, ut audeat m. Infin., Cic.: tumultum, Cic.: rixam, Vell.: certamen iniustum inter primores civitatis, Liv.: verba, drein reden, dazu sagen, Ter. – c) im Gespräche hinwerfen, einfließen-, verlauten lassen, alci nomen alcis, Cic.: periculo mortis iniecto, mit dem T. gedroht, Tac.: mentionem de Capitolini furtis, Hor.: cum mihi in sermone iniecisset m. folg. Acc. u. Infin., Cic.: absol., quia nuper iniecit, Cic.: Bruto cum saepe iniecissem de ὁμοπλοία, Cic. – II) auf-, an etw. werfen, legen, A) im allg.: taedas ad fastigia, Val.————Flacc.: securim alci, Cic.: ingentem vim telorum elephantis, Curt.: pontem flumini, schlagen, Liv.: terram alci, Verg.: brachia collo, mit den Armen umschlingen, Ov.: ebenso iniectis manibus, Prop. – B) insbes.: 1) anwerfen, anlegen, überwerfen, umwerfen, lorum in collum, Vell.: sibi vestem, Ov.: pallium alci, Cic., od. in alqm, Plaut.: frenos alci, Cic.: manicas alci, Plaut.: alci catenas, Cic.: vincula, Verg.: so auch vincula animo, Cic.: laqueum, die Schlinge umwerfen, um ihn zu binden, Liv.: cervicibus laqueum, Suet. – 2) als t. t. des gew. u. des öffentl. Lebens: inic. alci manum, Hand an einen legen, a) um ihn festzuhalten, zum Stillstehen zu bringen, manum phrenetico, am Kragen packen; Petron. 115, 5: dah. im Bilde, mihi veritas manum iniecit, Cic.: cum sibi iniecerat manum, Sen. rhet.: qui scribenti manum inicit, Vell. – b) seinen Rechtsanspruch an einem Ggstde. mit Gewalt durchsetzen, etw. als sein Eigentum ohne richterliche Entscheidung in Besitz nehmen, -sich zueignen, manum virgini venienti, Liv.: si nihil quisquam apud illum invenerit, quo (quoi?) manus iniciat, Sen.: in iura, Ov.: u. im Bilde, manum Parcae, Verg.: manum splendidis coniugiis, eine gl. Heirat zu machen suchen, Val. Max.: quieti eius manus inieci, habe ihn mit Gewalt aus seiner Ruhe herausgerissen, Plin. ep. – c) bei Ladung vor Gericht, alci manum, Plaut. Pers. 70: alqm manum,————Plaut. truc. 762. – ⇒ iniexit = iniecerit, Plaut. Pers. 70. – iniacta = iniecta, Catull. 64, 153 Schwabe. -
4 circuminicio
circum-inicio, ere, ringsum aufwerfen, vallum, Liv. 25, 36, 5.
-
5 iniectio
iniectio, ōnis, f. (inicio), I) das Hineinwerfen, -fügen, 1) eig., als mediz. t. t., die Einspritzung, Cael. Aur. de morb. chron. 5, 4, 69. – u. insbes. das Klistier, Cael. Aur. de morb. acut. 1, 17, 167; de morb. chron. 5, 1, 10. – 2) übtr.: a) die Einflößung, Eingebung, Tert. de pud. 13 in. – b) der Einwurf, Tert. ad Hermog. 10. – c) als rhet. Fig. = επιβολή, das Anheben, mehrerer Sätze mit demselben od. einem synonymen Worte, Aquil. Rom. § 44. – II) das Anlegen, ini. manus, als Akt der gewaltsamen Besitznahme, Quint. u.a.
-
6 iniectionale
iniectiōnāle, is, n. (inicio), das Klistier, Th. Prisc. 4, 8.
-
7 iniectivus
iniectīvus, a, um (inicio), das Einbringen betreffend, status, Gromat. vet. 25, 9 u.a.
-
8 iniecto
iniecto, āre (Intens. v. inicio), I) hineinwerfen, sese in scaphas, sich hineinschwingen, Amm. 14, 2, 2: dextram, die Rechte einschlagen, geben, Sil. 3, 183. – II) anlegen, manum od. manus m. Dat., Hand an etw. legen, die Hand nach etw. ausstrecken (eig. u. übtr.), Lucan., Stat. u. Amm.: vim naturae, antun, Amm.
-
9 iniectus
iniectus, ūs, m. (inicio), I) das Hineinwerfen, -fügen, unguium levi iniectu, das Einschlagen, Plin. 8, 60. – übtr., animi in corpus, Lucr. 2, 740. – II) das Daraufwerfen, Hinwerfen, Überwerfen, konkret der Überwurf, Aufwurf, iniectu pulveris, Plin.: iniectu multae vestis, Tac.: quamvis levi iniectu operto capite (leonis), Plin.: novo iniectu solidat graves arenas, Stat. – übtr., quod oculorum susciperet iniectum, den Blick der Augen aushielt, Arnob. 1, 60.
-
10 superinicio
super-inicio, iēci, iectum, ere, darüber-, darauflegen, -werfen, raras frondes, Verg.: terram, Ov.: duum pedum terram, Plin.: fimum, Plin.: linteolum duplex, Cels.
-
11 ignición
iɡ̱ni'θǐɔnf1) Glühen n, Verbrennen n, Zündung f2) ( la detonación de un explosivo) MIL Zündung fsustantivo femeninoigniciónignición [iγni'θjon] -
12 iniciación
iniθǐa'θǐɔnfInangriffnahme f, Anbahnung fsustantivo femenino1. [introducción] Einführung die3. [rito] Initiation dieiniciacióniniciación [iniθja'θjon] -
13 circuminicio
circum-inicio, ere, ringsum aufwerfen, vallum, Liv. 25, 36, 5.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circuminicio
-
14 iniectio
iniectio, ōnis, f. (inicio), I) das Hineinwerfen, - fügen, 1) eig., als mediz. t. t., die Einspritzung, Cael. Aur. de morb. chron. 5, 4, 69. – u. insbes. das Klistier, Cael. Aur. de morb. acut. 1, 17, 167; de morb. chron. 5, 1, 10. – 2) übtr.: a) die Einflößung, Eingebung, Tert. de pud. 13 in. – b) der Einwurf, Tert. ad Hermog. 10. – c) als rhet. Fig. = επιβολή, das Anheben, mehrerer Sätze mit demselben od. einem synonymen Worte, Aquil. Rom. § 44. – II) das Anlegen, ini. manus, als Akt der gewaltsamen Besitznahme, Quint. u.a.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > iniectio
-
15 iniectionale
iniectiōnāle, is, n. (inicio), das Klistier, Th. Prisc. 4, 8.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > iniectionale
-
16 iniectivus
iniectīvus, a, um (inicio), das Einbringen betreffend, status, Gromat. vet. 25, 9 u.a.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > iniectivus
-
17 iniecto
iniecto, āre (Intens. v. inicio), I) hineinwerfen, sese in scaphas, sich hineinschwingen, Amm. 14, 2, 2: dextram, die Rechte einschlagen, geben, Sil. 3, 183. – II) anlegen, manum od. manus m. Dat., Hand an etw. legen, die Hand nach etw. ausstrecken (eig. u. übtr.), Lucan., Stat. u. Amm.: vim naturae, antun, Amm. -
18 iniectus
iniectus, ūs, m. (inicio), I) das Hineinwerfen, - fügen, unguium levi iniectu, das Einschlagen, Plin. 8, 60. – übtr., animi in corpus, Lucr. 2, 740. – II) das Daraufwerfen, Hinwerfen, Überwerfen, konkret der Überwurf, Aufwurf, iniectu pulveris, Plin.: iniectu multae vestis, Tac.: quamvis levi iniectu operto capite (leonis), Plin.: novo iniectu solidat graves arenas, Stat. – übtr., quod oculorum susciperet iniectum, den Blick der Augen aushielt, Arnob. 1, 60.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > iniectus
-
19 superinicio
super-inicio, iēci, iectum, ere, darüber-, darauflegen, -werfen, raras frondes, Verg.: terram, Ov.: duum pedum terram, Plin.: fimum, Plin.: linteolum duplex, Cels.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > superinicio
См. также в других словарях:
inicio — sustantivo masculino 1. Comienzo: el inicio de la primavera, el inicio del curso … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
início — s. m. 1. Ato ou efeito de iniciar ou de se iniciar. 2. Começo ou inauguração de algo. = INICIAÇÃO, PRINCÍPIO 3. Parte inicial ou preambular. = EXÓRDIO, PREÂMBULO ‣ Etimologia: latim initium, ii, início, começo, origem … Dicionário da Língua Portuguesa
inicio — (Del lat. initĭum). m. comienzo … Diccionario de la lengua española
inicio — (Del lat. initium.) ► sustantivo masculino Punto o momento en que empieza o tiene origen una cosa: ■ en el inicio del poema se describe a los protagonistas. SINÓNIMO principio comienzo * * * inicio (del lat. «initĭum») m. *Principio. * * * inicio … Enciclopedia Universal
inicio — s m Punto en que se inicia o comienza algo; principio: al inicio del torneo, inicio de la floración, inicio del viaje, los inicios del cine … Español en México
inicio — (m) (Básico) principio u origen de algo Ejemplos: Pulsa el botón de inicio para comenzar la partida. Todo tiene un inicio y un final. Sinónimos: comienzo … Español Extremo Basic and Intermediate
inicio — {{#}}{{LM I21922}}{{〓}} {{SynI22474}} {{[}}inicio{{]}} ‹i·ni·cio› {{《}}▍ s.m.{{》}} Principio o comienzo con el que algo se inicia. {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del latín initium, y este de inire (empezar). {{#}}{{LM SynI22474}}{{〓}} {{CLAVE… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
Inicio (León) — Inicio … Wikipedia Español
Inicio de la saga del cielo — Saltar a navegación, búsqueda Inicio de la saga del cielo Título Inicio de la saga del cielo Ficha técnica Dirección Shigeyasu Yamauchi Producción Bandai Visual … Wikipedia Español
inicio de la acción — Tiempo requerido después de la administración de un fármaco para observar una respuesta. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A. 1999 … Diccionario médico
Inicio de la Guerra de Independencia de México — La etapa de inicio de la Guerra de Independencia de México corresponde al levantamiento popular encabezado por Miguel Hidalgo y Costilla. Descubiertos por los españoles, los conspiradores de Querétaro no tuvieron otra alternativa que ir a las… … Wikipedia Español