-
1 impunis
impūnis ( inp-), e, adj. [2. in-poena], without punishment, unpunished (in the adj. very rare, and perh. only post-class.; but in the adv. freq. and class.).I.Adj.:II.impunem me fore,
App. M. 3, p. 132, 6:mulier impunis rediit,
Sol. 27 med. (dub.; Mommsen immunis).— Hence,Adv.: impūne (archaic orthog. impoene, Cato ap. Fronto, Ep. ad Anton. Aug. 1, 2 fin. Mai.), without punishment, without fear of punishment, safely, with impunity: ita inductum est male facere impoene, bene facere non impoene licere, Cato, l. l.: aliquid facere, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 100 Vahl.):optimum est facere (injuriam), impune si possis,
Cic. Rep. 3, 14;id Sextilius factum negabat, poterat autem impune,
id. Fin. 2, 17, 55:aliquem occidere,
id. Leg. 1, 15, 42:cum multos libros surripuisset nec se impune laturum putaret, aufugit,
escape unpunished, id. Fam. 13, 77, 3; so id. Att. 1, 16, 13; cf.:non impune tamen scelus hoc sinit esse Lyaeus,
Ov. M. 11, 67:si amanti inpune facere quod lubeat licet,
Plaut. Aul. 4, 10, 21:siquidem istuc impune habueris,
Ter. Eun. 5, 7, 18; 5, 2, 13; cf.:neque tantum maleficium impune habendum,
be left unpunished, Tac. A. 3, 70:majorum nostrorum labore factum est, ut impune in otio esse possemus,
with safety, Cic. Agr. 2, 4, 9; id. de Or. 3, 47, 182:mercator ter et quater Anno revisens aequor Atlanticum Impune,
Hor. C. 1, 31, 15:(capellae) Impune per nemus quaerunt thyma,
id. ib. 1, 17, 5; Verg. G. 2, 32; Plin. 18, 14, 36, § 135:facta arguebantur, dicta impune erant,
Tac. A. 1, 72; [p. 911] 12, 54 Draeger:recitare,
without retaliation, Juv. 1, 3 sq. — Comp.:crederem mihi impunius licere,
Ter. Heaut. 3, 2, 49:libertate usus est, quo impunius dicax esset,
Cic. Quint. 3, 11; id. Deiot. 6, 18:in metu et periculo cum creduntur facilius, tum finguntur impunius,
id. Div. 2, 27, 58. — Sup.:impunissime Tibi quidem hercle vendere hasce aedes licet,
Plaut. Poen. 1, 3, 2. -
2 impunis
impunis, impune ADJ -
3 impūnis (inp-)
impūnis (inp-) e, adj. [2 in+poena], unpunished: neve hoc inpune fuisset, O.: scelus, O. -
4 inpunis
impūnis ( inp-), e, adj. [2. in-poena], without punishment, unpunished (in the adj. very rare, and perh. only post-class.; but in the adv. freq. and class.).I.Adj.:II.impunem me fore,
App. M. 3, p. 132, 6:mulier impunis rediit,
Sol. 27 med. (dub.; Mommsen immunis).— Hence,Adv.: impūne (archaic orthog. impoene, Cato ap. Fronto, Ep. ad Anton. Aug. 1, 2 fin. Mai.), without punishment, without fear of punishment, safely, with impunity: ita inductum est male facere impoene, bene facere non impoene licere, Cato, l. l.: aliquid facere, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 100 Vahl.):optimum est facere (injuriam), impune si possis,
Cic. Rep. 3, 14;id Sextilius factum negabat, poterat autem impune,
id. Fin. 2, 17, 55:aliquem occidere,
id. Leg. 1, 15, 42:cum multos libros surripuisset nec se impune laturum putaret, aufugit,
escape unpunished, id. Fam. 13, 77, 3; so id. Att. 1, 16, 13; cf.:non impune tamen scelus hoc sinit esse Lyaeus,
Ov. M. 11, 67:si amanti inpune facere quod lubeat licet,
Plaut. Aul. 4, 10, 21:siquidem istuc impune habueris,
Ter. Eun. 5, 7, 18; 5, 2, 13; cf.:neque tantum maleficium impune habendum,
be left unpunished, Tac. A. 3, 70:majorum nostrorum labore factum est, ut impune in otio esse possemus,
with safety, Cic. Agr. 2, 4, 9; id. de Or. 3, 47, 182:mercator ter et quater Anno revisens aequor Atlanticum Impune,
Hor. C. 1, 31, 15:(capellae) Impune per nemus quaerunt thyma,
id. ib. 1, 17, 5; Verg. G. 2, 32; Plin. 18, 14, 36, § 135:facta arguebantur, dicta impune erant,
Tac. A. 1, 72; [p. 911] 12, 54 Draeger:recitare,
without retaliation, Juv. 1, 3 sq. — Comp.:crederem mihi impunius licere,
Ter. Heaut. 3, 2, 49:libertate usus est, quo impunius dicax esset,
Cic. Quint. 3, 11; id. Deiot. 6, 18:in metu et periculo cum creduntur facilius, tum finguntur impunius,
id. Div. 2, 27, 58. — Sup.:impunissime Tibi quidem hercle vendere hasce aedes licet,
Plaut. Poen. 1, 3, 2. -
5 impūne (inp-)
impūne (inp-) adv. with comp. [impunis], without punishment, unpunished, with impunity: haec facere, T.: facere (iniuriam) impune si possis: iniurias tulisse, inflicted, Cs.: occidi, unavenged: iniuriam accepisse, S.: at non inpune feremus, O.: recitare, without retaliation, Iu.: crederem mihi inpunius Dicere, T.: quo impunius dicax esset: Emicat hic impune putans (sc. se hoc facturum), V.—Safely, unharmed, without danger: impune in otio esse, with safety: alterius ramos Vertere in alterius, unharmed, V. -
6 impūnitās (inp-)
impūnitās (inp-) ātis, f [impunis], freedom from punishment, safety, impunity: illi inpunitatem concedere, S.: maximam inlecebram esse peccandi impunitatis spem: peccatorum.—Rashness, inconsiderateness: gladiorum: iuvenilis dicendi. -
7 impaene
impaene, v. impunis, II. -
8 impune
-
9 impunitas
impūnĭtas ( inp-), ātis, f. [impunis], freedom or safety from punishment, impunity (class.; cf.:venia, obsequentia): quis ignorat maximam illecebram esse peccandi impunitatis spem?
Cic. Mil. 16, 43:quem si vicisset, habiturus esset impunitatem et licentiam sempiternam,
id. ib. 31, 84:impunitatem alicui dare,
id. Phil. 8, 32; id. Planc. 1, 3:quorum impunitas fuit non modo a judicio, sed etiam a sermone,
id. Rab. Post. 10, 27:impunitatem desertoris petit,
Quint. 7, 7, 6:cum tanta praesertim gladiorum sit impunitas,
Cic. Phil. 1, 11, 27:impunitas peccatorum data videtur eis, qui ignominiam et infamiam ferunt sine dolore,
id. Tusc. 4, 20, 45:flagitiorum,
id. Pis. 9, 21:superfluens juvenili quadam dicendi impunitate et licentia,
id. Brut. 91, 316; so,crebrescebat licentia atque impunitas asyla statuendi,
Tac. A. 3, 60. -
10 inpune
-
11 inpunitas
impūnĭtas ( inp-), ātis, f. [impunis], freedom or safety from punishment, impunity (class.; cf.:venia, obsequentia): quis ignorat maximam illecebram esse peccandi impunitatis spem?
Cic. Mil. 16, 43:quem si vicisset, habiturus esset impunitatem et licentiam sempiternam,
id. ib. 31, 84:impunitatem alicui dare,
id. Phil. 8, 32; id. Planc. 1, 3:quorum impunitas fuit non modo a judicio, sed etiam a sermone,
id. Rab. Post. 10, 27:impunitatem desertoris petit,
Quint. 7, 7, 6:cum tanta praesertim gladiorum sit impunitas,
Cic. Phil. 1, 11, 27:impunitas peccatorum data videtur eis, qui ignominiam et infamiam ferunt sine dolore,
id. Tusc. 4, 20, 45:flagitiorum,
id. Pis. 9, 21:superfluens juvenili quadam dicendi impunitate et licentia,
id. Brut. 91, 316; so,crebrescebat licentia atque impunitas asyla statuendi,
Tac. A. 3, 60.
См. также в других словарях:
impune — (Del lat. impunis, sin castigo.) ► adjetivo Que no recibe castigo: ■ este crimen no puede quedar impune. SINÓNIMO indemne * * * impune (del lat. «impūnis») adj. Sin castigo: ‘El crimen quedó impune’. ⇒ Inulto. * * * impune. (Del lat. impūnis).… … Enciclopedia Universal
impuni — impuni, ie (in pu ni, nie) adj. 1° Qui demeure sans punition, en parlant des choses. • ....Faut il laisser un affront impuni ?, CORN. Cid, I, 9. • Les âmes blessées poussent leurs cris au ciel, et Dieu ne laissera pas ces désordres impunis … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Harry Morgan (série télévisée) — Articles principaux : Dexter (série télévisée) et Ce cher Dexter. Harry Morgan Personnage de Dexter Origine … Wikipédia en Français
Harry Morgan (personnage) — Articles principaux : Dexter (série télévisée) et Ce cher Dexter. Harry Morgan Personnage de fiction apparaissant dans Dexter … Wikipédia en Français
désintéresser — [ dezɛ̃terese ] v. tr. <conjug. : 1> • 1552; de dés et intéresser 1 ♦ Rendre (qqn) étranger à une affaire en l indemnisant ou en lui payant ce qui lui est dû. ⇒ contenter, dédommager, indemniser, payer. Désintéresser ses créanciers. 2 ♦ V.… … Encyclopédie Universelle
impuni — impuni, ie [ ɛ̃pyni ] adj. • 1320; lat. impunitus ♦ Qui n est pas puni, ne reçoit pas de punition. Coupable impuni. Une faute restée impunie. « Faut il laisser un affront impuni ? » (P. Corneille). « Ce vice impuni, la lecture », de V. Larbaud. ● … Encyclopédie Universelle
Impune — Im*pune , a. [L. impunis.] Unpunished. [R.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Impunity — Im*pu ni*ty, n. [L. impunitas, fr. impunis without punishment; pref. im not + poena punishment: cf. F. impunit[ e]. See {Pain}.] Exemption or freedom from punishment, harm, or loss. [1913 Webster] Heaven, though slow to wrath, Is never with… … The Collaborative International Dictionary of English
IMPUNI — IE. adj. Qui demeure sans punition. Il est principalement d usage en parlant Des offenses, des fautes, des crimes. Cette faute ne demeurera pas impunie. Dieu ne laisse point les crimes impunis. Cette action est trop noire pour demeurer impunie. … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
IMPUNI, IE — adj. Qui ne reçoit pas ou qui n’a pas reçu la punition méritée. Le coupable ne restera pas impuni. Cette faute ne demeurera pas impunie. Dieu ne laisse point les crimes impunis. L’injure a été trop publique pour demeurer impunie … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
2009 en Colombie — 2007 en Colombie 2008 en Colombie 2009 en Colombie 2010 en Colombie 2011 en Colombie 2007 par pays en Amérique 2008 par pays en Amérique 2009 par pays en Amérique 2010 par pays en Amérique 2011 par pays en Amérique Années : 2006 2007 2008… … Wikipédia en Français