-
1 impromptu
impromptu -
2 impromptu
-
3 impromptu
impromptu -
4 impromptu
impromptu, e [ɛ̃pʀɔ̃pty]1. adjective2. masculine noun( = œuvre) impromptu* * *impromptue ɛ̃pʀɔ̃pty adjectif, adverbe, nom masculin impromptu* * *ɛ̃pʀɔ̃pty adj impromptu, -eimpromptu, (départ) sudden* * *A adj impromptu.B adv impromptu; arriver impromptu chez un ami to arrive at a friend's unexpectedly.( féminin impromptue) [ɛ̃prɔ̃pty] adjectiffaire un discours impromptu to give an impromptu ou off-the-cuff speechimpromptu nom masculin -
5 impromptu
impromptu [ɪm'prɒmptju:]impromptu, improvisé;∎ an impromptu speech un discours improvisé2 adverbimpromptu;∎ to speak impromptu parler impromptu3 nounimpromptu m -
6 impromptu
impromptu, e[ɛ̃pʀɔ̃pty]Adjectif improvisado(da)Adverbe de improviso* * *impromptu, e[ɛ̃pʀɔ̃pty]Adjectif improvisado(da)Adverbe de improviso -
7 impromptu
impromptu [ẽprõptuu]〈bijvoeglijk naamwoord; ook m., bijwoord〉1 geïmproviseerd ⇒ onvoorbereid, onverwacht(s)♦voorbeelden:adj, advgeïmproviseerd, onvoorbereid -
8 impromptu
impromptu [ɪmˈprɒmptju:] -
9 impromptu
-
10 impromptu
-
11 impromptu
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > impromptu
-
12 impromptu
-
13 impromptu
impromptuimpromptu m -
14 impromptu
impromptuimpromptu mbez přípravy (adv.)narychlo připravený (adj. neměn.)improvizace mspatra (adv.)improvizovaný (adj. neměn.) -
15 impromptu
impromptu [ɪmˊprɒmptju:]1. n экспро́мт; импровиза́ция2. a импровизи́рованный3. adv без подгото́вки, экспро́мтом -
16 impromptu
impromptu m fr lett, mus экспромт -
17 impromptu
-
18 impromptu
1 Improvisado, da2 Improvisadamente, sin preparación3 LITTÉRATURE MUSIQUE Improvisación substantif féminin -
19 impromptu
-
20 Impromptu
См. также в других словарях:
impromptu — impromptu, ue [ ɛ̃prɔ̃pty ] n. m., adj. et adv. • 1651; lat. in promptu « en évidence, sous la main » I ♦ N. m. 1 ♦ Hist. littér. Petite pièce composée sur le champ et, en principe, sans préparation. « L Impromptu de Versailles », de Molière… … Encyclopédie Universelle
impromptu — IMPROMPTÚ, impromptuuri, s.n. Compoziţie muzicală instrumentală cu caracter de improvizaţie şi de obicei lirică, agitată. [pr.: empromtü] – Din fr. impromptü. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 impromptú s. n., art. impromptúul (sil. ptu … Dicționar Român
Impromptu — Im*promp tu, adv. or a. [F. impromptu, fr. L. in promptu in readiness, at hand; in in + promptus visibility, readiness, from promptus visible, ready. See {Prompt}.] Offhand; without previous study; extemporaneous; extempore; as, an impromptu… … The Collaborative International Dictionary of English
impromptu — [im prämp′to͞o΄] adj., adv. [Fr < L in promptu, in readiness < in, in + promptu, abl. of promptus, readiness < promptus, brought out, ready, PROMPT] without preparation or advance thought; offhand n. an impromptu speech, performance, etc … English World dictionary
impromptu — 1660s (adv.), 1764 (adj.), from Fr. impromptu (1650s), from L. in promptu in readiness, from assimilated form of in into, in, on, upon (see IN (Cf. in ) (2)) + promptu, ablative of promptus readiness, from pp. of promere to bring out, from pro… … Etymology dictionary
Impromptu — Im*promp tu, n. 1. Something made or done offhand, at the moment, or without previous study; an extemporaneous composition, address, or remark. [1913 Webster] 2. (Mus.) A piece composed or played at first thought; a composition in the style of an … The Collaborative International Dictionary of English
Impromptu — (fr., spr Ängprongtüh), 1) etwas, womit man bereits fertig ist, was man sogleich hervorholen kann; 2) (Stegreifwitz), eitle unvorbereitete, im Augenblick geschaffene witzige Äußerung, sowohl in einem einzelnen treffenden Wort (Bon mot) od. in… … Pierer's Universal-Lexikon
Impromptu — (franz., spr. ängpongptii), v. lat. in promptu, »in Bereitschaft«, etwas ohne Vorbereitung, aus dem Stegreif Gemachtes, besonders ein Gedicht, eine Rede u. dgl.; in der Musik eine wohl zuerst von Franz Schubert gebrauchte, seither sehr beliebt… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Impromptu — (frz., spr. ängprongtüh), sinnreicher, unvorbereiteter Ausspruch, Stegreifwitz; auch kurzes Tonstück in Liedform meist nur für Klavier … Kleines Konversations-Lexikon
Impromptu — (frz. ängprongtüh), vom lat. in promptu, bei der Hand), witzige Dichtungsweise aus dem Stegreife, wobei epigrammatische Kürze ein Haupterforderniß ist; ohne besonderen poet. Werth, weil hauptsächlich zur geselligen Unterhaltung dienend … Herders Conversations-Lexikon
impromptu — index impulsive (rash), spontaneous, unexpected, unpremeditated Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary