Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

impingo

  • 1 impingo

    impingo, ĕre, pēgi, pactum [in + pango] - tr. - [st2]1 [-] mettre ou donner qqch de force, imposer. [st2]2 [-] pousser, jeter contre, frapper contre, envoyer à. [st2]3 [-] qqf. intr. - se heurter contre, donner contre.    - fustem alicui impingere: frapper qqn d'un bâton.    - impingere pugnum, Plaut.: donner un coup de poing.    - impingere venenum, Sen.: faire avaler du poison.
    * * *
    impingo, ĕre, pēgi, pactum [in + pango] - tr. - [st2]1 [-] mettre ou donner qqch de force, imposer. [st2]2 [-] pousser, jeter contre, frapper contre, envoyer à. [st2]3 [-] qqf. intr. - se heurter contre, donner contre.    - fustem alicui impingere: frapper qqn d'un bâton.    - impingere pugnum, Plaut.: donner un coup de poing.    - impingere venenum, Sen.: faire avaler du poison.
    * * *
        Impingo, impingis, impegi, pen. prod. impactum, impingere, ab In et Pango. Cic. Ruer et jecter contre quelque chose.
    \
        Beneficium impingere. Seneca. Donner quelque chose par despit en la jectant.
    \
        Caput parieti impingere. Plin. iunior. Heurter ou choquer.
    \
        Impinges me in magnam litem et molestiam. Seneca. Tu me jecteras en, etc.
    \
        Compedes alicui impingere. Plaut. Luy serrer les pieds en des ceps, ou en des fers, Enferrer.
    \
        Culpam in aliquem impingere. Plautus, - nisi illum ludificata lepide, Culpam omnem post in me impingito. Prens t'en à moy, Jecte la faulte sur moy, Di que c'est ma faulte.
    \
        Dicam impingere. Terent. Le mettre en proces et action.
    \
        Epistolam alicui. Cic. Luy mettre au nez, Le servir, ou le batre de la lettre que quelcun luy escript priant pour nous.
    \
        Fustem alicui. Caelius ad Ciceronem. Luy donner un coup de baston.
    \
        Laqueum alicui. Seneca. Le lier, Enlacer, Luy mettre la chorde au col, Prendre au laqs.
    \
        Nauem. Quintil. La heurter contre un rochier.
    \
        Pugnum. Plaut. Bailler un coup de poing bien serré.
    \
        Venenum alicui. Seneca. Empoisonner.
    \
        Vulnus. Plaut. Faire playe, Navrer.

    Dictionarium latinogallicum > impingo

  • 2 impingo

    impingo ( inp-), pēgi, pactum, 3 (archaic inf. pres. pass. impingier, Plaut. Capt. 3, 5, 76), v. a. [in-pango], to push, strike, or drive at or into any thing; to thrust, strike, or dash against (not freq. till after the Aug. per.; cf.: incutio, infligo, illido).
    I.
    Lit.:

    pugnum in os impinge,

    Plaut. Rud. 3, 4, 5:

    mustriculam in dentes, Afran. ap. Fest. s. v. mustricula, p. 148 Müll.: a paucioribus Othonianis quo minus in vallum impingerentur,

    would have been driven to, Tac. H. 2, 41:

    impactus in carcerem,

    Dig. 48, 3, 13; so, to forge on, fix or fasten on:

    jubete huic crassas compedes impingier,

    Plaut. Capt. 3, 5, 76; id. Pers. 4, 4, 24; cf.: fustem alicui, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 9:

    lapidem Aesopo,

    Phaedr. 3, 5, 7:

    laqueum alicui, Sen. Tranq. an. 10: caput parieti,

    Plin. Ep. 3, 16, 12:

    dentes arbori,

    Plin. 8, 3, 4, § 8:

    aequor scopulis,

    Sil. 12, 187:

    agmina muris,

    Verg. A. 5, 805; Stat. Th. 7, 28:

    impinge pugnum, si muttiverit,

    Plaut. Bacch. 4, 7, 2:

    pessimus gubernator, qui navem, dum portum egreditur, impegit,

    Quint. 4, 1, 61:

    clitellas ferus impingas,

    Hor. Ep. 1, 13, 8:

    nubes vehementer impactae,

    Sen. Q. N. 2, 12: impingere se in columnas, to dash one ' s self against, id. de Ira, 1, 19, 4:

    cum caede magna (hostem) in aciem altiore superstantem tumulo inpegere,

    Liv. 27, 18, 14.—

    Prov.: calcem impingere alicui rei,

    i. e. to give it a kick, to cast it aside, Petr. 46; v. calx. —
    B.
    In gen., to hand, press upon, force upon one (rare):

    huic calix mulsi impingendus est, ut plorare desinat,

    Cic. Tusc. 3, 19, 44:

    alicui epistulam,

    id. Att. 6, 1, 6; Sen. Ep. 95:

    oculum libidinose,

    to cast upon, direct to, Tert. Idol. 2.—
    II.
    Trop., to drive, throw upon, push or force to any thing:

    illum libido in contraria impinget,

    Sen. Ep. 95 med.:

    aliquem in litem ac molestiam,

    id. ib. 117: dicam tibi impingam grandem, I will direct or bring against you, Ter. Phorm. 2, 3, 92:

    naturae munus suum,

    to throw in her face, Sen. Prov. 6 fin.:

    egestas Catilinam patriae suae impegit,

    drove, incited him against, Flor. 3, 12, 12:

    quod populos scelerata impegit in arma,

    Luc. 6, 406:

    beneficium,

    Sen. Ben. 1, 1: quocumque visum est, libido se impingit, id. de Ira, 2, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > impingo

  • 3 impingo

    im-pingo, pēgī, pāctum, ere [ pango ]
    1) бросать, швырять, метать ( aliquem in aliēna litora Sen)
    sibi asciam in crus i. Pt — вонзить топор себе в ногу, перен. самому навлечь на себя беду
    3) отбрасывать, отгонять (agmina hostium muris V, St)
    calcem alicui rei i. Pt — отбросить, оставить что-л., по др. заняться чём-л., приступить к чему-л.
    4) навязывать, назойливо предлагать ( alicui calicem mulsi C)
    i. alicui ingentem epistulam Sen шутл. — закатить кому-л. огромное письмо
    alicui dicam Ter (aliquem in litem Sen) i. — втянуть кого-л. в судебный процесс
    spississima basia alicui i. Pt — осыпать кого-л. градом поцелуев

    Латинско-русский словарь > impingo

  • 4 impingo

    im-pingo, pēgī, pāctum, ere (in u. pango), etw. od. mit etw. an od. gegen etw. stoßen, -schlagen, -werfen, I) eig.: pugnum in os, Plaut.: sibi asciam in crus, Petron.: se in columnas, Sen.: u. bl. imp. (se) in lapides, über Steine od. Blöcke stolpern, Lact. 2, 3, 3. Min. Fel. 3, 1: quae (nos) in aliena litora impingunt (schleudern), Sen. – caput parieti, Plin. ep.: lapidem alci, Phaedr.: uncum alci, Cic.: fustem alci, Cael. in Cic. ep.: litoribus impactus, Tac.: alci crassas compedes, anlegen, Plaut.: laqueum, umwerfen, Sen.: calcem Graeculis, einen Fußtritt geben = ihnen den Abschied geben, Petron. 46, 5. – navem, anstoßen mit usw., Quint.: u. so clitellas, Hor. – II) übtr.: A) jmdm. etw. aufnötigen, auf (über) den Hals schicken, an den Hals werfen, aufdringen, alci calicem mulsi, in die Hand drücken, aufdringen, Cic.: alci epistulam, epistulam ingentem, vors Gesicht halten, Cic. u. Sen.: alci Ovidium suum (seinen Ov. = einen Vers des Ov.), Sen.: egestas Catilinam patriae suae impegit, Flor. – übtr., alci dicam, Ter.: alci crimen, Hieron.: beneficium, Sen. – B) jmd. wohin treiben, -jagen, agmina muris, Verg.: hostes in vallum, Tac.: alqm in litem, Sen.: in arma, Lucan.: impingi Flavianis, auf die Fl. (als Feinde) stoßen, geraten, Tac. – imp. alqm in mortem voluntariam, in maximos errores, in vitia, Lact. (s. Bünem. Lact. 2, 3, 3). – / Parag. Infin. impingier, Plaut. capt. 734.

    lateinisch-deutsches > impingo

  • 5 impingo

    im-pingo, pēgī, pāctum, ere (in u. pango), etw. od. mit etw. an od. gegen etw. stoßen, -schlagen, -werfen, I) eig.: pugnum in os, Plaut.: sibi asciam in crus, Petron.: se in columnas, Sen.: u. bl. imp. (se) in lapides, über Steine od. Blöcke stolpern, Lact. 2, 3, 3. Min. Fel. 3, 1: quae (nos) in aliena litora impingunt (schleudern), Sen. – caput parieti, Plin. ep.: lapidem alci, Phaedr.: uncum alci, Cic.: fustem alci, Cael. in Cic. ep.: litoribus impactus, Tac.: alci crassas compedes, anlegen, Plaut.: laqueum, umwerfen, Sen.: calcem Graeculis, einen Fußtritt geben = ihnen den Abschied geben, Petron. 46, 5. – navem, anstoßen mit usw., Quint.: u. so clitellas, Hor. – II) übtr.: A) jmdm. etw. aufnötigen, auf (über) den Hals schicken, an den Hals werfen, aufdringen, alci calicem mulsi, in die Hand drücken, aufdringen, Cic.: alci epistulam, epistulam ingentem, vors Gesicht halten, Cic. u. Sen.: alci Ovidium suum (seinen Ov. = einen Vers des Ov.), Sen.: egestas Catilinam patriae suae impegit, Flor. – übtr., alci dicam, Ter.: alci crimen, Hieron.: beneficium, Sen. – B) jmd. wohin treiben, - jagen, agmina muris, Verg.: hostes in vallum, Tac.: alqm in litem, Sen.: in arma, Lucan.: impingi Flavianis, auf die Fl. (als Feinde) stoßen, geraten, Tac. – imp. alqm in mortem voluntariam, in maximos errores, in vitia, Lact. (s. Bünem. Lact. 2, 3, 3). –
    ————
    Parag. Infin. impingier, Plaut. capt. 734.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > impingo

  • 6 impingo

    impingere, impegi, impactus V
    thrust, strike or dash against

    Latin-English dictionary > impingo

  • 7 impingo

    to hurl against, strike.

    Latin-English dictionary of medieval > impingo

  • 8 impingō (inp-)

        impingō (inp-) pēgī, pāctus, ere    [1 in+pango], to dash against, throw on, thrust at, fasten upon: alcui lapidem, Ph.: uncus impactus est fugitivo illi: agmina muris, V.: hostes in vallum, Ta.: clitellas ferus impingas, H.: cum caede magnā (hostem) in aciem inpegere, L.—Fig.: Dicam tibi inpingam grandem, will bring against you, T. —To force upon, press upon: huic calix mulsi impingendus est.

    Latin-English dictionary > impingō (inp-)

  • 9 inpingo

    impingo ( inp-), pēgi, pactum, 3 (archaic inf. pres. pass. impingier, Plaut. Capt. 3, 5, 76), v. a. [in-pango], to push, strike, or drive at or into any thing; to thrust, strike, or dash against (not freq. till after the Aug. per.; cf.: incutio, infligo, illido).
    I.
    Lit.:

    pugnum in os impinge,

    Plaut. Rud. 3, 4, 5:

    mustriculam in dentes, Afran. ap. Fest. s. v. mustricula, p. 148 Müll.: a paucioribus Othonianis quo minus in vallum impingerentur,

    would have been driven to, Tac. H. 2, 41:

    impactus in carcerem,

    Dig. 48, 3, 13; so, to forge on, fix or fasten on:

    jubete huic crassas compedes impingier,

    Plaut. Capt. 3, 5, 76; id. Pers. 4, 4, 24; cf.: fustem alicui, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 9:

    lapidem Aesopo,

    Phaedr. 3, 5, 7:

    laqueum alicui, Sen. Tranq. an. 10: caput parieti,

    Plin. Ep. 3, 16, 12:

    dentes arbori,

    Plin. 8, 3, 4, § 8:

    aequor scopulis,

    Sil. 12, 187:

    agmina muris,

    Verg. A. 5, 805; Stat. Th. 7, 28:

    impinge pugnum, si muttiverit,

    Plaut. Bacch. 4, 7, 2:

    pessimus gubernator, qui navem, dum portum egreditur, impegit,

    Quint. 4, 1, 61:

    clitellas ferus impingas,

    Hor. Ep. 1, 13, 8:

    nubes vehementer impactae,

    Sen. Q. N. 2, 12: impingere se in columnas, to dash one ' s self against, id. de Ira, 1, 19, 4:

    cum caede magna (hostem) in aciem altiore superstantem tumulo inpegere,

    Liv. 27, 18, 14.—

    Prov.: calcem impingere alicui rei,

    i. e. to give it a kick, to cast it aside, Petr. 46; v. calx. —
    B.
    In gen., to hand, press upon, force upon one (rare):

    huic calix mulsi impingendus est, ut plorare desinat,

    Cic. Tusc. 3, 19, 44:

    alicui epistulam,

    id. Att. 6, 1, 6; Sen. Ep. 95:

    oculum libidinose,

    to cast upon, direct to, Tert. Idol. 2.—
    II.
    Trop., to drive, throw upon, push or force to any thing:

    illum libido in contraria impinget,

    Sen. Ep. 95 med.:

    aliquem in litem ac molestiam,

    id. ib. 117: dicam tibi impingam grandem, I will direct or bring against you, Ter. Phorm. 2, 3, 92:

    naturae munus suum,

    to throw in her face, Sen. Prov. 6 fin.:

    egestas Catilinam patriae suae impegit,

    drove, incited him against, Flor. 3, 12, 12:

    quod populos scelerata impegit in arma,

    Luc. 6, 406:

    beneficium,

    Sen. Ben. 1, 1: quocumque visum est, libido se impingit, id. de Ira, 2, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > inpingo

  • 10 impactus

    impactus, a, um part. passé de impingo.
    * * *
    impactus, a, um part. passé de impingo.
    * * *
        Impactus, Participium: vt Fores impactae. Lucan. Heurtees et poulsees rudement.
    \
        Impacti in aduersos Eumachus et Clytias. Silius. Qui se sont ruez impetueusement et rudement sur leurs adversaires.
    \
        Impacti fluctus. Plin. iunior. Les flots qui viennent donner et ferir, ou frapper contre.
    \
        Impactus insulis fluuius. Plin. Enserré entre des isles.
    \
        Nauis in scapham impacta. Vlpian. Qui a heurté contre, etc.
    \
        Impactus in carcerem. Vlpian. Serré en prison, Emprisonné.
    \
        Coitu nubium vehementer impactarum. Seneca. Heurtants l'une contre l'autre fort asprement.
    \
        Scyphus ei impactus est. Plin. On luy en a baillé parmi les joues, On luy jecta à la teste.

    Dictionarium latinogallicum > impactus

  • 11 impactus

    impāctus, a, um part. pf. к impingo

    Латинско-русский словарь > impactus

  • 12 impegi

    impēgī pf. к impingo

    Латинско-русский словарь > impegi

  • 13 impages

    impāges, is, f. (impingo), die Anschlagleiste, Vitr. 4, 6, 5; vgl. Paul. ex Fest. 108, 5.

    lateinisch-deutsches > impages

  • 14 impages

    impāges, is, f. (impingo), die Anschlagleiste, Vitr. 4, 6, 5; vgl. Paul. ex Fest. 108, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > impages

  • 15 impāctus

        impāctus    P. of impingo.

    Latin-English dictionary > impāctus

  • 16 illido

    illīdo ( inl-), si, sum, 3, v. a. [in-laedo], to strike or dash against or upon, to beat against, to strike, dash or beat in any direction.
    I.
    Lit. (mostly poet., not in Cic. prose; cf.:

    incutio, impingo, infligo): libravit caestus effractoque illisit in ossa cerebro,

    Verg. A. 5, 480: ad vulnus manus, Cic. poët. Tusc. 3, 31, 76 fin.:

    (naves) vadis,

    Verg. A. 1, 112:

    repagula ossibus,

    Ov. M. 5, 121:

    funale fronti,

    id. ib. 12, 250:

    dentem fragili (corpori),

    Hor. S. 2, 1, 77:

    caput foribus,

    Suet. Aug. 23:

    superbissimos vultus solo,

    Plin. Pan. 52, 4:

    linum illisum crebro silici,

    Plin. 19, 1, 3, § 18:

    fluctus se illidit in litore,

    Quint. 10, 3, 30 Zumpt N. cr.: quos Rex suus illisit pelago, drove to the sea, i. e. forced to navigate the sea, Val. Fl. 7, 52:

    avidos illidit in aegrum Cornipedem cursus,

    i. e. guides, Stat. Th. 11, 517.—
    II.
    Transf., to strike or dash to pieces (very rare):

    illisis cruribus,

    Varr. R. R. 3, 7, 10:

    serpens compressa atque illisa morietur,

    Cic. Har. Resp. 25 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > illido

  • 17 impactio

    impactĭo ( inp-), ōnis, f. [impingo], a striking against, concussion, impact:

    nubium,

    Sen. Q. N. 2, 12 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > impactio

  • 18 impactus

    impactus, a, um, Part., from impingo.

    Lewis & Short latin dictionary > impactus

  • 19 incussa

    incŭtĭo, cussi, cussum, ĕre, v. a. [inquatio], to strike upon or against (syn.: impingo, illido, infligo; class.; in Cic. only in the trop. signif.).
    I.
    Lit.:

    scipionem in caput alicujus,

    Liv. 5, 41, 9: pedem terrae, to strike or dash against, Quint. 2, 12, 10:

    pollicem limini cubiculi,

    Plin. 7, 53, 54, § 181:

    tignum capiti,

    Juv. 3, 246:

    incutiebantur puppibus prorae,

    Curt. 9, 9:

    incussi articuli,

    i. e. injured by a blow, Plin. 30, 9, 23, § 78.—Hence, subst.: incussa, ōrum, n. plur., bruised or injured parts, Plin. 29, 2, 9, § 33; 22, 14, 16, § 37.—
    B.
    Transf., to throw, cast, hurl:

    tormentis faces et hastas,

    Tac. A. 13, 39:

    tela saxaque,

    id. H. 3, 31:

    imber grandinem incutiens,

    Curt. 8, 4, 5:

    colaphum,

    to give a box on the ear, Juv. 9, 5. —
    II.
    Trop.
    A.
    To strike into, to inspire with, inflict, excite, produce terror, disturbance, etc.
    (α).
    With dat.: multis magnum metum, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 2:

    terrorem alicui,

    Cic. Univ. 10 fin.:

    religionem animo,

    Liv. 22, 42, 9:

    alicui foedum nuntium,

    bring bad news, id. 2, 8, 7:

    animis subitam formidinem,

    Curt. 4, 13, 13:

    ingentem animo sollicitudinem,

    id. 3, 6, 5:

    desiderium urbis,

    Hor. Ep. 1, 14, 22:

    ne forte negoti Incutiat tibi quid sanctarum inscitia legum,

    should occasion trouble, id. S. 2, 1, 80. —
    (β).
    Without dat.:

    timor incutitur aut ex ipsorum periculis aut ex communibus,

    Cic. de Or. 2, 51, 209. —
    B.
    To shake, cause to tremble:

    crebrior incussit mentem pavor,

    Val. Fl. 5, 551.

    Lewis & Short latin dictionary > incussa

  • 20 incutio

    incŭtĭo, cussi, cussum, ĕre, v. a. [inquatio], to strike upon or against (syn.: impingo, illido, infligo; class.; in Cic. only in the trop. signif.).
    I.
    Lit.:

    scipionem in caput alicujus,

    Liv. 5, 41, 9: pedem terrae, to strike or dash against, Quint. 2, 12, 10:

    pollicem limini cubiculi,

    Plin. 7, 53, 54, § 181:

    tignum capiti,

    Juv. 3, 246:

    incutiebantur puppibus prorae,

    Curt. 9, 9:

    incussi articuli,

    i. e. injured by a blow, Plin. 30, 9, 23, § 78.—Hence, subst.: incussa, ōrum, n. plur., bruised or injured parts, Plin. 29, 2, 9, § 33; 22, 14, 16, § 37.—
    B.
    Transf., to throw, cast, hurl:

    tormentis faces et hastas,

    Tac. A. 13, 39:

    tela saxaque,

    id. H. 3, 31:

    imber grandinem incutiens,

    Curt. 8, 4, 5:

    colaphum,

    to give a box on the ear, Juv. 9, 5. —
    II.
    Trop.
    A.
    To strike into, to inspire with, inflict, excite, produce terror, disturbance, etc.
    (α).
    With dat.: multis magnum metum, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 2:

    terrorem alicui,

    Cic. Univ. 10 fin.:

    religionem animo,

    Liv. 22, 42, 9:

    alicui foedum nuntium,

    bring bad news, id. 2, 8, 7:

    animis subitam formidinem,

    Curt. 4, 13, 13:

    ingentem animo sollicitudinem,

    id. 3, 6, 5:

    desiderium urbis,

    Hor. Ep. 1, 14, 22:

    ne forte negoti Incutiat tibi quid sanctarum inscitia legum,

    should occasion trouble, id. S. 2, 1, 80. —
    (β).
    Without dat.:

    timor incutitur aut ex ipsorum periculis aut ex communibus,

    Cic. de Or. 2, 51, 209. —
    B.
    To shake, cause to tremble:

    crebrior incussit mentem pavor,

    Val. Fl. 5, 551.

    Lewis & Short latin dictionary > incutio

См. также в других словарях:

  • импактор — (лат. impingo, impactum толкать, вталкивать) устройство для принудительного фракционного осаждения частиц аэрозоля с целью последующего определения их количества и размеров; применяется при исследовании запыленности (зараженности) воздуха …   Большой медицинский словарь

  • Импа́ктор — (лат. impingo, impactum толкать, вталкивать) устройство для принудительного фракционного осаждения частиц аэрозоля с целью последующего определения их количества и размеров; применяется при исследовании запыленности (зараженности) воздуха …   Медицинская энциклопедия

  • impact — 1. (im′pakt)The forcible striking of one body against another. 2. (im pakt′)To press two bodies, parts, or fragments closely together so that the two parts move as a single unit. [L. impingo, pp. pactus, to strike at (in + pango), fasten, drive… …   Medical dictionary

  • Nasal infix — The nasal infix is a reconstructed nasal consonant or syllable *⟨n(é)⟩ that was inserted (infixed) into the stem of a word in the Proto Indo European language, that has reflexes in several modern European languages. It served the inflectional… …   Wikipedia

  • ԱՊՏԱԿ — (ի, աց, եւ ոյ, ոց.) NBH 1 0278 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 10c, 11c, 12c գ. ῤάπισμα, κόλαφος, πληγή alapa, colaphus Հարումն ափով ʼի ծնօտ կամ յերեսս. բախումն. ... *Զծնօտս իմ (ետու) յապտակս. Ես. ՟Ծ. 6: *Ապտակն դիմաց… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԱՊՏԱԿԵՄ — (եցի.) NBH 1 0279 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 11c, 12c ն. ῤαπίζω alapam impingo Ապտակ ածել կամ հանել. հարկանել. տանջել. ... *Ոմանք ապտակեցին. Մտթ. ՟Ի՟Զ. 67: *Եւ ոչ յապտակելն դժուարեցար. Նար. ՟Հ՟Է: *Որոց ապտակենն՝… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԳԹԵՄ — (եցի.) NBH 1 0551 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 12c չ. προσκόπτω, προσποκταίνω, κοπιάω impingo, offendo, labor Գայթել, սայթաքել. գայթագղիլ. ընդհարկանիլ ընդ խոչ եւ ընդ խութ, եւ վտանգիլ ʼի կործանումն. խոտորիլ. մոլորիլ …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԸՆԴՀԱՐԿԱՆԵՄ — (հարի.) NBH 1 0772 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 10c, 12c, 13c ն.կ. ԸՆԴՀԱՐԿԱՆԵՄ ԸՆԴՀԱՐԿԱՆԻՄ. παρακρούω, προκόπτω , ἄπτω, συνάπτω, πίπτω, πέτω concutio, impingo, tango, attingo, peto, appeto Ընդ միմեանս հարկանել, իլ. զարկուցանել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԸՆԴՀԱՐԿԱՆԻՄ — (րայ.) NBH 1 0772 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 10c, 12c, 13c կ. ԸՆԴՀԱՐԿԱՆԵՄ ԸՆԴՀԱՐԿԱՆԻՄ. παρακρούω, προκόπτω , ἄπτω, συνάπτω, πίπτω, πέτω concutio, impingo, tango, attingo, peto, appeto Ընդ միմեանս հարկանել, իլ. զարկուցանել. բախել …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԽԱՐԽԱՓԵՄ — (եցի.) NBH 1 0932 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 11c, 12c, 14c չ. եւ ն. (լծ. խարխել. խարխուլ, եւ խաւար, Ափ, կամ շօշափ.) ψηλαφάω contrecto, palpo προσκόπτω offendo, impingo. Կուրօրէն շօշափելով եւ զննելով ʼի խաւարի շրջել, դանգաչել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԿԹՈՒՑԵԱԼ — ( ) NBH 1 1095 Chronological Sequence: Early classical, 10c Տ. ԿԹՈՏ, եւ ԿԹԱՏԵԱԼ. παραλελυμμένος, ἁδυνατῶν dissolutus, impotens. (եբր. քաշալ. impingo. գթել, գայթել). *Ծնունդք կթուցեալք: Ծնգաց կթուցելոց. Ես. ՟Լ՟Ե. 3. Յոբ. ՟Դ. 4: *Ի ծարաւս իւրեանց… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»