-
1 impetrabilis
impetrābĭlis, e [st2]1 [-] qu'on peut obtenir. [st2]2 [-] qui obtient facilement, persuasif, efficace. [st2]3 [-] heureux, qui réussit, couronné de succès. [st2]4 [-] où l'on obtient ce que l'on demande.* * *impetrābĭlis, e [st2]1 [-] qu'on peut obtenir. [st2]2 [-] qui obtient facilement, persuasif, efficace. [st2]3 [-] heureux, qui réussit, couronné de succès. [st2]4 [-] où l'on obtient ce que l'on demande.* * *Impetrabilis, et hoc impetrabile, pen. corr. Liu. Aisé et facile à impetrer, Impetrable.\Impetrabilis dies. Plaut. Où on impetre quelque chose aiseement.\Impetrabilis orator. Plaut. Qui aiseement impetre ce qu'il veult. -
2 impetrabilis
impĕtrābĭlis ( inp-), e, adj. [impetro].I.Pass., easy to be obtained, attainable (rare;II.not in Cic. and Cæs.): cui postulanti triumphum rerum gestarum magnitudo impetrabilem faciebat,
Liv. 39, 29, 4:venia,
id. 36, 33, 5:omnia et tuta apud Romanos,
id. 25, 29, 8:votum facite Junoni,
Prop. 4 (5), 1, 101:quo impetrabilior pax esset,
Liv. 30, 16, 15.—Act., that easily obtains or effects, successful (ante- and postclass.):non potuit venire orator magis ad me impetrabilis,
Plaut. Most. 5, 2, 40:impetrabilior qui vivat, nullus est,
id. Merc. 3, 4, 20:Nicator Seleucus efficaciae impetrabilis rex, Anim. 14, 8: dies,
on which a wish is gained, favorable, propitious, Plaut. Ep. 3, 2, 6:efficacia,
Amm. 14, 8, 6; 15, 8, 21.— Adv.: impĕtrābĭlĭter, in a way likely to attain: impetrabilius, Symm. Or. pro Patr. 4 Mai. -
3 impetrabilis
impetrābilis, e (impetro), I) passiv = leicht erlangbar, erreichbar, venia, Liv. u. Tac.: triumphus, pax, Liv.: Iunonis votum facere impetrabile, Prop. – II) aktiv = leicht erlangend, -auswirkend, -durchsetzend, -ausrichtend, rüstig, dux, Amm.: non potuit venire orator magis ad me imp., mich überzeugender ( πιθανώτερος), Plaut.: impetrabilior qui vivat nullus est, Plaut. merc. 605. – übtr. von Lebl., efficaciae impetrabilis rex, im Durchführen seiner Unternehmungen glücklich, Amm.: dies, ein ersprießlicher (an dem mein Wunsch erfüllt worden ist), Plaut. – Dav. impetrābilius, Adv. im Compar., erreichbarer, Symm. oratio pro patre 4.
-
4 impetrabilis
impetrābilis, e (impetro), I) passiv = leicht erlangbar, erreichbar, venia, Liv. u. Tac.: triumphus, pax, Liv.: Iunonis votum facere impetrabile, Prop. – II) aktiv = leicht erlangend, -auswirkend, -durchsetzend, -ausrichtend, rüstig, dux, Amm.: non potuit venire orator magis ad me imp., mich überzeugender ( πιθανώτερος), Plaut.: impetrabilior qui vivat nullus est, Plaut. merc. 605. – übtr. von Lebl., efficaciae impetrabilis rex, im Durchführen seiner Unternehmungen glücklich, Amm.: dies, ein ersprießlicher (an dem mein Wunsch erfüllt worden ist), Plaut. – Dav. impetrābilius, Adv. im Compar., erreichbarer, Symm. oratio pro patre 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > impetrabilis
-
5 impetrabilis
impetrābilis, e [ impetro ]1) легко достижимый, возможный, осуществимый (pax L; venia L, T)2) легко добивающийся успеха, дельный ( dux Amm)3) содействующий успеху, т. е. удачный ( dies Pl)4) убедительный ( orator Pl) -
6 impetrabilis
impetrabilis, impetrabile ADJ -
7 impetrābilis (inp-)
impetrābilis (inp-) e, adj. with comp. [impetro], to be obtained, attainable, practicable: venia, L.: Iunoni votum facere impetrabile, Pr.: quo impetrabilior pax esset, L. -
8 impetrabiliter
impĕtrābĭlis ( inp-), e, adj. [impetro].I.Pass., easy to be obtained, attainable (rare;II.not in Cic. and Cæs.): cui postulanti triumphum rerum gestarum magnitudo impetrabilem faciebat,
Liv. 39, 29, 4:venia,
id. 36, 33, 5:omnia et tuta apud Romanos,
id. 25, 29, 8:votum facite Junoni,
Prop. 4 (5), 1, 101:quo impetrabilior pax esset,
Liv. 30, 16, 15.—Act., that easily obtains or effects, successful (ante- and postclass.):non potuit venire orator magis ad me impetrabilis,
Plaut. Most. 5, 2, 40:impetrabilior qui vivat, nullus est,
id. Merc. 3, 4, 20:Nicator Seleucus efficaciae impetrabilis rex, Anim. 14, 8: dies,
on which a wish is gained, favorable, propitious, Plaut. Ep. 3, 2, 6:efficacia,
Amm. 14, 8, 6; 15, 8, 21.— Adv.: impĕtrābĭlĭter, in a way likely to attain: impetrabilius, Symm. Or. pro Patr. 4 Mai. -
9 inpetrabilis
impĕtrābĭlis ( inp-), e, adj. [impetro].I.Pass., easy to be obtained, attainable (rare;II.not in Cic. and Cæs.): cui postulanti triumphum rerum gestarum magnitudo impetrabilem faciebat,
Liv. 39, 29, 4:venia,
id. 36, 33, 5:omnia et tuta apud Romanos,
id. 25, 29, 8:votum facite Junoni,
Prop. 4 (5), 1, 101:quo impetrabilior pax esset,
Liv. 30, 16, 15.—Act., that easily obtains or effects, successful (ante- and postclass.):non potuit venire orator magis ad me impetrabilis,
Plaut. Most. 5, 2, 40:impetrabilior qui vivat, nullus est,
id. Merc. 3, 4, 20:Nicator Seleucus efficaciae impetrabilis rex, Anim. 14, 8: dies,
on which a wish is gained, favorable, propitious, Plaut. Ep. 3, 2, 6:efficacia,
Amm. 14, 8, 6; 15, 8, 21.— Adv.: impĕtrābĭlĭter, in a way likely to attain: impetrabilius, Symm. Or. pro Patr. 4 Mai.
См. также в других словарях:
Impetrable — Im pe*tra*blea. [L. impetrabilis: cf. F. imp[ e]trable. See {Impetrate}.] Capable of being obtained or moved by petition. [Obs.] Bailey. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
impétrable — ⇒IMPÉTRABLE, adj. DR. Qu on peut impétrer. Bénéfices impétrables. (Dict. XIXe et XXe s.). Prononc. et Orth. : [ ]. Att. ds Ac. dep. 1694. Étymol. et Hist. 1400, 7 janv. (Ord., VIII, 416 ds GDF. Compl.). Empr. au lat. impetrabilis « qu on peut… … Encyclopédie Universelle
impétrable — (in pé tra bl ) adj. Terme de droit. Qu on peut impétrer. Les lettres que vous sollicitez ne sont pas impétrables. Bénéfice impétrable, bénéfice vacant par mort, ou qu on peut obtenir par dévolu. L arrêt déclara les bénéfices de cet abbé… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
impetrer — Impetrer, Auferre, Exorare, Impetrare. Impetrer quelque chose à aucun, Alicui aliquid impetratum reddere. Impetrer à quelqu un son retour et rappel, Reditum conficere alicui. Impetrer et obtenir par sacrifices qu on demandoit, Litare, et Litari.… … Thresor de la langue françoyse