-
41 impertinent
adjective* * *[im'pə:tinənt]- academic.ru/88078/impertinently">impertinently- impertinence* * *im·per·ti·nent[ɪmˈpɜ:tɪnənt, AM -ˈpɜ:rt̬ən-]1. (disrespectful) unverschämt2. (irrelevant) nebensächlich, unerheblich* * *[Im'pɜːtɪnənt]adj2) (form: irrelevant) irrelevant* * *impertinent adj (adv impertinently)1. unverschämt, ungehörig, frech2. zudringlich3. nicht zur Sache gehörig, irrelevant:be impertinent to keinen Bezug haben auf (akk)4. unerheblich, belanglos ( beide:to für)* * *adjective* * *adj.schnodderig adjungezogen adj.unverschämt adj. -
42 impertinent
[im'pə:tinənt](impudent or rude: She was impertinent to her teacher.) næsvis; fræk- impertinence* * *[im'pə:tinənt](impudent or rude: She was impertinent to her teacher.) næsvis; fræk- impertinence -
43 impertinent
[im'pə:tinənt](impudent or rude: She was impertinent to her teacher.) nesramen- impertinence* * *[impɜ:tinənt]adjective ( impertinently adverb)nesramen, predrzen, nezaslišan, vsiljiv; (zlasti juridically) brezpredmeten, nepotreben -
44 impertinent
[ɪm'pɜːtɪnənt]aggettivo impertinente (to verso, con)* * *[im'pə:tinənt](impudent or rude: She was impertinent to her teacher.) impertinente- impertinence* * *impertinent /ɪmˈpɜ:tɪnənt/a.2 non pertinente; irrilevanteimpertinently avv.* * *[ɪm'pɜːtɪnənt]aggettivo impertinente (to verso, con) -
45 presumptuously
adverbüberheblich; (impertinently) aufdringlich* * *pre·sump·tuous·ly[prɪˈzʌmptʃuəsli, AM -tʃu:əs-]adv (arrogantly) dreist, unverschämtto act \presumptuously sich akk dreist [o unverschämt] benehmento \presumptuously assume that... (arrogantly) dreisterweise davon ausgehen, dass...; (forwardly) überheblicherweise davon ausgehen, dass...* * *[prI'zʌmptjUəslI]advI had assumed, somewhat presumptuously, that... — es war vielleicht vermessen, aber ich hatte angenommen, dass...
* * *adverbüberheblich; (impertinently) aufdringlich* * *adv.vermessen adv. -
46 pertly
дерзко наречие: -
47 saucily
-
48 busily
1. adv деловито2. adv энергично3. adv навязчивоСинонимический ряд:1. fussily (other) fussily2. impertinently (other) impertinently; intrusively; obtrusively; officiously -
49 obtrusively
adv навязчиво, назойливо; бесцеремонноСинонимический ряд:impertinently (other) busily; impertinently; intrusively; officiously -
50 officiously
1. adv назойливо, навязчиво2. adv неофициальноСинонимический ряд:impertinently (other) busily; impertinently; intrusively; obtrusively -
51 impertinent
im'pə:tinənt(impudent or rude: She was impertinent to her teacher.) impertinente- impertinence
impertinent adj impertinentetr[ɪm'pɜːtɪnənt]1 impertinente, descarado,-aimpertinent [ɪm'pərtənənt] adj1) irrelevant: impertinente, irrelevante2) insolent: impertinente, insolenteadj.• chulesco, -a adj.• impertinente adj.• insolente adj.• replicón, -ona adj.ɪm'pɜːrtṇənt, ɪm'pɜːtɪnəntadjective impertinente[ɪm'pɜːtɪnǝnt]ADJ [person, child, behaviour, manner] impertinente, insolenteto be impertinent to sb — ser impertinente or insolente con algn
don't be impertinent! — ¡no seas impertinente!
* * *[ɪm'pɜːrtṇənt, ɪm'pɜːtɪnənt]adjective impertinente -
52 impertinent
im'pə:tinənt(impudent or rude: She was impertinent to her teacher.) uforskammet, nesevis- impertinencefrekkadj. \/ɪmˈpɜːtɪnənt\/1) frekk, nesevis, uforskammet, impertinent2) irrelevant, uvesentlig, uvedkommende3) malplassert, upassende -
53 impertinent
[im'pə:tinənt](impudent or rude: She was impertinent to her teacher.) ósvífinn, ruddalegur- impertinence -
54 impertinent
tárgyhoz nem tartozó, nem a tárgyhoz tartozó* * *[im'pə:tinənt](impudent or rude: She was impertinent to her teacher.) szemtelen- impertinence -
55 impertinent
[im'pə:tinənt](impudent or rude: She was impertinent to her teacher.) impertinente- impertinence* * *im.per.ti.nent[imp'ə:tinənt] adj 1 impertinente, inoportuno. 2 insolente, impudente. -
56 impertinent
{im'pə:tinənt}
1. нагъл, нахален, безочлив
2. неуместен, не по въпроса* * *{im'pъ:tinъnt} а 1. нагъл, нахален, безочлив; 2. неуместе* * *безочлив; нагъл; нахален; неуместен;* * *1. нагъл, нахален, безочлив 2. неуместен, не по въпроса* * *impertinent[im´pə:tinənt] adj 1. нагъл, нахален, безочлив; 2. неуместен, не по въпроса; FONT face=Times_Deutsch◊ adv impertinently. -
57 impertinent
adj. saygısız, terbiyesiz, küstah, münasebetsiz, yersiz, saçma, ilgisiz, her şeye burnunu sokan* * *1. saygısız 2. terbiyesiz* * *[im'pə:tinənt](impudent or rude: She was impertinent to her teacher.) küstah, yüzsüz- impertinence -
58 impertinent
• nokkava• näsäviisas• nokkaviisas• hävytön• julkea• viisasteleva• epäasiallinen• asiaton• asiaankuulumaton• nenäkäs• sopimaton* * *im'pə:tinənt(impudent or rude: She was impertinent to her teacher.) nenäkäs- impertinence -
59 impertinent
[ɪm'pəːtɪnənt]adj* * *[im'pə:tinənt](impudent or rude: She was impertinent to her teacher.) bezczelny- impertinence -
60 impertinent
[im'pə:tinənt](impudent or rude: She was impertinent to her teacher.) bezkaunīgs; nekaunīgs- impertinence* * *neiederīgs, nevietā izteikts; bezkaunīgs, nekaunīgs
См. также в других словарях:
Impertinently — Im*per ti*nent*ly, adv. In an impertinent manner. Not to betray myself impertinently. B. Jonson. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
impertinently — (adv.) mid 15c., from IMPERTINENT (Cf. impertinent) + LY (Cf. ly) (2) … Etymology dictionary
impertinently — impertinent ► ADJECTIVE 1) not showing proper respect. 2) formal not pertinent; irrelevant. DERIVATIVES impertinence noun impertinently adverb … English terms dictionary
impertinently — adverb see impertinent … New Collegiate Dictionary
impertinently — See impertinent. * * * … Universalium
impertinently — adverb In an impertinent manner … Wiktionary
impertinently — adv. disrespectfully, rudely, impudently; in an irrelevant manner; inappropriately … English contemporary dictionary
impertinently — im·per·ti·nent·ly … English syllables
impertinently — See: impertinent … English dictionary
impertinently — adverb in an impudent or impertinent manner a lean, swarthy fellow was peering through the window, grinning impudently • Syn: ↑saucily, ↑pertly, ↑freshly, ↑impudently • Derived from adjective: ↑impudent ( … Useful english dictionary
impertinent — impertinently, adv. impertinentness, n. /im perr tn euhnt/, adj. 1. intrusive or presumptuous, as persons or their actions; insolently rude; uncivil: a brash, impertinent youth. 2. not pertinent or relevant; irrelevant: an impertinent detail. 3.… … Universalium