-
1 impénitent
impénitent, e [ɛ̃penitɑ̃, ɑ̃t]adjective* * *impénitente ɛ̃penitɑ̃, ɑ̃t adjectif1) [buveur, fumeur] inveterate; [célibataire] confirmed2) Religion impenitent sout, unrepentant* * *ɛ̃penitɑ̃, ɑ̃t adj impénitent, -e* * *impénitent, impénitente adj1 [buveur, fumeur] inveterate; [célibataire] confirmed;( féminin impénitente) [ɛ̃penitɑ̃, ɑ̃t] adjectif2. [buveur, fumeur] inveterate -
2 impenitent
tr[ɪm'penɪtənt]1 formal use impenitenteimpenitent [ɪm'pɛnətənt] adj: impenitenteadj.• impenitente adj.n.• impenitente s.m.ɪm'penətənt, ɪm'penɪtəntadjective impenitente[ɪm'penɪtǝnt]ADJ impenitente* * *[ɪm'penətənt, ɪm'penɪtənt]adjective impenitente -
3 impenitent
impenitent [ɪm'penɪtənt]impénitent;∎ he is still utterly impenitent il n'a toujours pas le moindre remords -
4 impénitent
impénitent, -e ɛ̃penitɑ̃, t]adjectivo e nome masculino, femininoRELIGIÃO impenitente 2g.adjectivo( que se obstina) inveterado; incorrigívelfumeur impénitentfumador inveterado -
5 impenitent
-
6 impenitent
impenitent adj impénitent. -
7 impenitent
impenitent [ɪmˊpenɪtǝnt] aнераска́явшийся; нераска́янный; закорене́лый -
8 impénitent
impénitent [ẽpeenietã] -
9 impenitent
-
10 impénitent
impénitentnenapravitelnýzatvrzelýnekajícný -
11 impenitent
im·peni·tent[ɪmˈpenɪtənt, AM -tənt]▪ to be \impenitent keine Reue zeigen* * *[Im'penItənt]adjreueloshe remained quite impenitent — er zeigte keine Reue, er bereute es gar nicht
to die impenitent — sterben, ohne bereut zu haben
* * *impenitent adj (adv impenitently)a) REL unbußfertigb) verstockt* * *adj.reuelos adj.unbußfertig adj. -
12 impenitent
нераскаявшийся имя прилагательное: -
13 impenitent
[ımʹpenıt(ə)nt] a книжн.нераскаявшийся; нераскаянный; неисправимый, закоренелый -
14 impénitent
-
15 impenitent
{im'penitənt}
a неразкаян, неразкаял се* * *{im'penitъnt} а неразкаян, неразкаял се.* * *непокаял се;* * *a неразкаян, неразкаял се* * *impenitent[im´penitənt] adj неразкаян, неразкаял се; FONT face=Times_Deutsch◊ adv impenitently. -
16 impenitent
adjнерозкаяний; невиправний; запеклийimpenitent heart — черстве (холодне) серце
* * *aнерозкаяний; непоправний, закоренілий -
17 impenitent
adj. onboetvaardig; geen spijt willen tonen ; hard, streng -
18 impenitent
[ɪm'penɪtənt]aggettivo impenitente* * *impenitent /ɪmˈpɛnɪtənt/a.impenitence, impenitencyn. [u]* * *[ɪm'penɪtənt]aggettivo impenitente -
19 impenitent
adj impenitent -
20 impenitent
См. также в других словарях:
impénitent — impénitent, ente [ ɛ̃penitɑ̃, ɑ̃t ] adj. • 1570; lat. ecclés. impænitens 1 ♦ Relig. Qui ne se repent pas de ses péchés; qui vit dans l impénitence. Pécheur impénitent. ⇒ endurci. Mourir impénitent. 2 ♦ Cour. Qui ne renonce pas à une habitude… … Encyclopédie Universelle
impenitent — IMPENITÉNT, Ă, impenitenţi, te, adj. (Rar) Care nu se căieşte, care nu are remuşcări. – Din fr. impénitent. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 impenitént adj. m., pl. impeniténţi; f. sg. impeniténtă, pl … Dicționar Român
impénitent — impénitent, ente (in pé ni tan, tan t ) adj. 1° Qui ne se repent pas de ses péchés, et n a aucun regret d avoir offensé Dieu. • Tel est le sentiment d un nomme qui vit impénitent, dans l espérance de mourir pénitent : je veux dire qui mène… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
impenitent — IMPENITENT, [impenit]ente. adj. Qui est endurci dans le peché, & n a aucun regret d avoir offensé Dieu, C est un estat déplorable que celuy d un homme impenitent. On dit, qu Un homme est mort impenitent, Quand aprés avoir mené une vie scandaleuse … Dictionnaire de l'Académie française
Impenitent — Im*pen i*tent, a. [L. impaenitens; pref. im not + paenitens penitens: cf. F. imp[ e]nitent. See {Penitent}.] Not penitent; not repenting of sin; not contrite; of a hard heart. They . . . died impenitent. Milton. A careless and impenitent heart.… … The Collaborative International Dictionary of English
impenitent — [im pen′ə tənt] adj. [LL(Ec) impaenitens] without regret, shame, or remorse; unrepentant n. an impenitent person impenitence n. impenitency impenitently adv … English World dictionary
Impenitent — Im*pen i*tent, n. One who is not penitent. [R.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
impenitent — index callous, incorrigible, recusant, relentless, remorseless Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
impenitent — (adj.) early 15c., from L. impaenitentem, from assimilated form of in not, opposite of (see IN (Cf. in ) (1)) + paenitens (see PENITENCE (Cf. penitence)) … Etymology dictionary
impenitent — ► ADJECTIVE ▪ not feeling shame or regret. DERIVATIVES impenitence noun impenitently adverb … English terms dictionary
IMPÉNITENT — ENTE. adj. Qui est endurci dans le péché, et n a aucun regret d avoir offensé Dieu. C est un état déplorable que celui d un homme impénitent. On l emploie aussi substantivement. Un impénitent. Les impénitents. Mourir impénitent, se dit D un… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)