Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

immeritus

  • 1 immeritus (in-m-)

        immeritus (in-m-) adj.,    undeserving, guiltless, innocent, without fault: Delicta maiorum immeritus lues, H.: gens, V.: paries, H.: inmeriti ultor parentis, O.: immeriti mori, who deserve not to die, H.—Undeserved, unmerited: laudes, L.: immeritā ope, O.

    Latin-English dictionary > immeritus (in-m-)

  • 2 immeritus

    immĕrĭtus ( inm-), a, um, adj. [inmeritus], undeserved (in the adj. mostly poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    Act., that has not deserved something, undeserving, guiltless, innocent:

    delicta majorum immeritus lues, Romane,

    Hor. C. 3, 6, 1;

    so of persons,

    id. ib. 1, 28, 30; Ov. Tr. 2, 274; Quint. 6 praef. § 4; cf.

    gens,

    Verg. A. 3, 2:

    urbes,

    Ov. M. 12, 550:

    agni,

    Hor. S. 2, 3, 211:

    locus,

    id. Ep. 1, 14, 12:

    paries,

    id. S. 2, 3, 7:

    vestis,

    id. C. 1, 17, 28:

    arbor,

    Prop. 4 (5), 3, 19:

    ungues,

    id. 2, 4, 3 (13).—With inf.:

    virtus recludens immeritis mori Caelum,

    Hor. C. 3, 2, 21.— Subst.: inmĕrĭ-tum, i, n., the absence of guilt or desert:

    cur tu, obsecro, immerito meo me morti dedere optas?

    for no fault of mine, Plaut. As. 3, 3, 18; id. Men. 2, 3, 25.—
    II.
    Pass., that is not deserved, undeserved, unmerited (much less freq.):

    laudibus haud immeritis onerare aliquem,

    Liv. 4, 13 fin.:

    credulus immerita Phasida juvit ope,

    Ov. F. 2, 42:

    opes,

    Mart. 7, 32, 6:

    querelae,

    Val. Fl. 8, 158.—Hence, adv.: immĕrĭto ( inm-), undeservedly, unjustly, without cause (esp. freq. with a negative):

    jam dudum te omnes nos accusare audio Immerito, et me omnium horunc immeritissimo,

    Ter. Phorm. 2, 1, 60: si praeter opinionem, si immerito, si misera, si ingrata, etc., * Cic. de Or. 2, 79, 322:

    haud equidem immerito Cumanae carmine vatis Cautum,

    Luc. 8, 824:

    ut eos non immerito probaverit sanctissimus censor,

    with perfect justice, justly, Quint. 4 praef. § 3; so,

    non immerito,

    id. 8, 6, 62; 9, 1, 12; 9, 4, 35; 10, 1, 116; Suet. Caes. 55; id. Calig. 10; 51; id. Ner. 13:

    neque immerito,

    Ter. Ad. 4, 4, 8; Quint. 7 praef. § 2; 7, 7, 1; 10, 1, 27; 11, 2, 1;

    12, 10, 75: nec immerito,

    id. 2, 8, 1; Sen. Ep. 11 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > immeritus

  • 3 immeritus

    immerita, immeritum ADJ
    undeserving; undeserved, unmerited

    Latin-English dictionary > immeritus

  • 4 inmerito

    immĕrĭtus ( inm-), a, um, adj. [inmeritus], undeserved (in the adj. mostly poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    Act., that has not deserved something, undeserving, guiltless, innocent:

    delicta majorum immeritus lues, Romane,

    Hor. C. 3, 6, 1;

    so of persons,

    id. ib. 1, 28, 30; Ov. Tr. 2, 274; Quint. 6 praef. § 4; cf.

    gens,

    Verg. A. 3, 2:

    urbes,

    Ov. M. 12, 550:

    agni,

    Hor. S. 2, 3, 211:

    locus,

    id. Ep. 1, 14, 12:

    paries,

    id. S. 2, 3, 7:

    vestis,

    id. C. 1, 17, 28:

    arbor,

    Prop. 4 (5), 3, 19:

    ungues,

    id. 2, 4, 3 (13).—With inf.:

    virtus recludens immeritis mori Caelum,

    Hor. C. 3, 2, 21.— Subst.: inmĕrĭ-tum, i, n., the absence of guilt or desert:

    cur tu, obsecro, immerito meo me morti dedere optas?

    for no fault of mine, Plaut. As. 3, 3, 18; id. Men. 2, 3, 25.—
    II.
    Pass., that is not deserved, undeserved, unmerited (much less freq.):

    laudibus haud immeritis onerare aliquem,

    Liv. 4, 13 fin.:

    credulus immerita Phasida juvit ope,

    Ov. F. 2, 42:

    opes,

    Mart. 7, 32, 6:

    querelae,

    Val. Fl. 8, 158.—Hence, adv.: immĕrĭto ( inm-), undeservedly, unjustly, without cause (esp. freq. with a negative):

    jam dudum te omnes nos accusare audio Immerito, et me omnium horunc immeritissimo,

    Ter. Phorm. 2, 1, 60: si praeter opinionem, si immerito, si misera, si ingrata, etc., * Cic. de Or. 2, 79, 322:

    haud equidem immerito Cumanae carmine vatis Cautum,

    Luc. 8, 824:

    ut eos non immerito probaverit sanctissimus censor,

    with perfect justice, justly, Quint. 4 praef. § 3; so,

    non immerito,

    id. 8, 6, 62; 9, 1, 12; 9, 4, 35; 10, 1, 116; Suet. Caes. 55; id. Calig. 10; 51; id. Ner. 13:

    neque immerito,

    Ter. Ad. 4, 4, 8; Quint. 7 praef. § 2; 7, 7, 1; 10, 1, 27; 11, 2, 1;

    12, 10, 75: nec immerito,

    id. 2, 8, 1; Sen. Ep. 11 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > inmerito

  • 5 inmeritum

    immĕrĭtus ( inm-), a, um, adj. [inmeritus], undeserved (in the adj. mostly poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    Act., that has not deserved something, undeserving, guiltless, innocent:

    delicta majorum immeritus lues, Romane,

    Hor. C. 3, 6, 1;

    so of persons,

    id. ib. 1, 28, 30; Ov. Tr. 2, 274; Quint. 6 praef. § 4; cf.

    gens,

    Verg. A. 3, 2:

    urbes,

    Ov. M. 12, 550:

    agni,

    Hor. S. 2, 3, 211:

    locus,

    id. Ep. 1, 14, 12:

    paries,

    id. S. 2, 3, 7:

    vestis,

    id. C. 1, 17, 28:

    arbor,

    Prop. 4 (5), 3, 19:

    ungues,

    id. 2, 4, 3 (13).—With inf.:

    virtus recludens immeritis mori Caelum,

    Hor. C. 3, 2, 21.— Subst.: inmĕrĭ-tum, i, n., the absence of guilt or desert:

    cur tu, obsecro, immerito meo me morti dedere optas?

    for no fault of mine, Plaut. As. 3, 3, 18; id. Men. 2, 3, 25.—
    II.
    Pass., that is not deserved, undeserved, unmerited (much less freq.):

    laudibus haud immeritis onerare aliquem,

    Liv. 4, 13 fin.:

    credulus immerita Phasida juvit ope,

    Ov. F. 2, 42:

    opes,

    Mart. 7, 32, 6:

    querelae,

    Val. Fl. 8, 158.—Hence, adv.: immĕrĭto ( inm-), undeservedly, unjustly, without cause (esp. freq. with a negative):

    jam dudum te omnes nos accusare audio Immerito, et me omnium horunc immeritissimo,

    Ter. Phorm. 2, 1, 60: si praeter opinionem, si immerito, si misera, si ingrata, etc., * Cic. de Or. 2, 79, 322:

    haud equidem immerito Cumanae carmine vatis Cautum,

    Luc. 8, 824:

    ut eos non immerito probaverit sanctissimus censor,

    with perfect justice, justly, Quint. 4 praef. § 3; so,

    non immerito,

    id. 8, 6, 62; 9, 1, 12; 9, 4, 35; 10, 1, 116; Suet. Caes. 55; id. Calig. 10; 51; id. Ner. 13:

    neque immerito,

    Ter. Ad. 4, 4, 8; Quint. 7 praef. § 2; 7, 7, 1; 10, 1, 27; 11, 2, 1;

    12, 10, 75: nec immerito,

    id. 2, 8, 1; Sen. Ep. 11 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > inmeritum

  • 6 inmeritus

    immĕrĭtus ( inm-), a, um, adj. [inmeritus], undeserved (in the adj. mostly poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    Act., that has not deserved something, undeserving, guiltless, innocent:

    delicta majorum immeritus lues, Romane,

    Hor. C. 3, 6, 1;

    so of persons,

    id. ib. 1, 28, 30; Ov. Tr. 2, 274; Quint. 6 praef. § 4; cf.

    gens,

    Verg. A. 3, 2:

    urbes,

    Ov. M. 12, 550:

    agni,

    Hor. S. 2, 3, 211:

    locus,

    id. Ep. 1, 14, 12:

    paries,

    id. S. 2, 3, 7:

    vestis,

    id. C. 1, 17, 28:

    arbor,

    Prop. 4 (5), 3, 19:

    ungues,

    id. 2, 4, 3 (13).—With inf.:

    virtus recludens immeritis mori Caelum,

    Hor. C. 3, 2, 21.— Subst.: inmĕrĭ-tum, i, n., the absence of guilt or desert:

    cur tu, obsecro, immerito meo me morti dedere optas?

    for no fault of mine, Plaut. As. 3, 3, 18; id. Men. 2, 3, 25.—
    II.
    Pass., that is not deserved, undeserved, unmerited (much less freq.):

    laudibus haud immeritis onerare aliquem,

    Liv. 4, 13 fin.:

    credulus immerita Phasida juvit ope,

    Ov. F. 2, 42:

    opes,

    Mart. 7, 32, 6:

    querelae,

    Val. Fl. 8, 158.—Hence, adv.: immĕrĭto ( inm-), undeservedly, unjustly, without cause (esp. freq. with a negative):

    jam dudum te omnes nos accusare audio Immerito, et me omnium horunc immeritissimo,

    Ter. Phorm. 2, 1, 60: si praeter opinionem, si immerito, si misera, si ingrata, etc., * Cic. de Or. 2, 79, 322:

    haud equidem immerito Cumanae carmine vatis Cautum,

    Luc. 8, 824:

    ut eos non immerito probaverit sanctissimus censor,

    with perfect justice, justly, Quint. 4 praef. § 3; so,

    non immerito,

    id. 8, 6, 62; 9, 1, 12; 9, 4, 35; 10, 1, 116; Suet. Caes. 55; id. Calig. 10; 51; id. Ner. 13:

    neque immerito,

    Ter. Ad. 4, 4, 8; Quint. 7 praef. § 2; 7, 7, 1; 10, 1, 27; 11, 2, 1;

    12, 10, 75: nec immerito,

    id. 2, 8, 1; Sen. Ep. 11 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > inmeritus

  • 7 immeritō (inm-)

        immeritō (inm-) adv. with sup.    [immeritus], undeservedly, unjustly, without cause: accusare me inmeritissumo, T.: si immerito, si misera, etc.

    Latin-English dictionary > immeritō (inm-)

  • 8 immerito

    immĕrĭto, adv., v. immeritus fin.

    Lewis & Short latin dictionary > immerito

См. также в других словарях:

  • Chloebius immeritus — Научная классификация промежуточные ранги Царство:  …   Википедия

  • Кипу — Тип: иное Языки: кечуа, аймара (в царстве Кольа), пукина (?) …   Википедия

  • Невиновный изгнанник Блас Валера своему народу Тауантинсуйу — Невиновный изгнанник Блас Валера своему народу Exsul Immeritus Blas Valera Populo Suo Автор: Блас Валера Жанр: автоб …   Википедия

  • Математика инков — Кипукамайок из книги Гуамана Пома де Айяла «Первая Новая Хроника и Доброе Правление». Слева у ног кипукамайока  юпана, содержащая вычисления священного числа для песни «Сумак Ньюста» (в оригинале рукописи рисунок не цветной, а чёрно белый;… …   Википедия

  • Иоанн Анелло Олива — Джованни Анелло Олива или Хуан Анелло Олива, (исп. Joan (Juan) Anello Oliva, итал. Giovanni Anello Oliva) (1574, Неаполь, Италия  5 февраля 1642, Лима, Перу)  итальянский иезуитский миссионер, священник в Перу. Автор зашифрованных цифровым кодом… …   Википедия

  • Валера, Блас — Блас Валера Перес исп. Blas Valera Pérez Дата рождения: 3 февраля 1545(1545 02 03) Место рождения: Льяванту, Чачапояс …   Википедия

  • Олива — Олива, Джованни Анелло Джованни Анелло Олива или Хуан Анелло Олива, (исп. Joan (Juan) Anello Oliva, итал. Giovanni Anello Oliva) (1574, Неаполь, Италия  5 февраля 1642, Лима, Перу)  итальянский иезуитский миссионер, священник в Перу.… …   Википедия

  • Олива, Джованни Анелло — Джованни Анелло Олива или Хуан Анелло Олива, (исп. Joan (Juan) Anello Oliva, итал. Giovanni Anello Oliva, 1574, Неаполь, Италия  5 февраля 1642, Лима, Перу)  итальянский иезуитский миссионер, священник в Перу. Автор… …   Википедия

  • Иоанн Антонио Кумис — Джованни Антонио Кумис или Хуан Антонио Кумис, (исп. Joan (Juan) Antonio Cumis, итал. Giovanni Antonio Cumis) (1537, Катандзаро, Италия  1618?, Лима, Перу)  итальянский иезуитский миссионер, монах в Перу. Автор нескольких… …   Википедия

  • Юпана — (кечуа yupana «счётное устройство»)  разновидность абака, использовавшаяся в математике инков государства Тауа …   Википедия

  • Fandom de Harry Potter — Saltar a navegación, búsqueda Pasadizo secreto al Expreso de Hogwarts, la plataforma 9¾ en Kings Cross, Londres El fandom de Harry Potter es una amplia comunidad internacional e informal atraída por la serie de libros escrito …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»