-
1 imbellis
imbellis ( inb-), e, adj. [id.], unwarlike, unfit for war; peaceful, fond of peace (mostly poet. and in post-Aug. prose; cf.: imbecillis, debilis).I.Of living beings:II.ut imbelles timidique videamur,
Cic. Off. 1, 24, 83:ignavi et imbelles,
Liv. 26, 2, 11:timidi et imbelles,
Quint. 12, 5, 2: ipse acer, bellicosus;at is, quem petebat, quietus, imbellis, placido ingenio, etc.,
Sall. J. 20, 2:strenui et imbelles inulti obtruncari,
id. ib. 67, 2:pro viro forti contra imbellem,
Quint. 3, 7, 19: turba (i. e. non-combatants, women and children), Liv. 32, 13, 14; cf.:feminae puerique et alia imbellis turba,
id. 38, 21, 14:imbellis et pastoralis manus,
Vell. 1, 8, 5:caesorum major numerus et imbellior,
Tac. H. 4, 33:juventa,
Hor. C. 3, 2, 15:cervi,
Verg. G. 3, 265; cf.columba,
Hor. C. 4, 4, 31:dei,
i. e. Venus and Amor, Ov. Am. 1, 10, 20:maxime Caesar, qui nunc victor... Inbellem avertis Romanis arcibus Indum,
i. e. deprived of warlike spirit by defeat, Verg. G. 2, 172.—Of inanim. and abstr. things: itaque videas rebus injustis justos maxime dolere, imbellibus fortes, Cic. Lael. 13, 47:sic fatus senior, telumque imbelle sine ictu Conjecit,
weak, powerless, Verg. A. 2, 544; cf.lacerti,
Ov. M. 13, 109:Tarentum,
peaceful, Hor. Ep. 1, 7, 45:Asia,
Liv. 9, 19, 10:nec rem Romanam tam desidem umquam fuisse atque imbellem,
id. 21, 16, 3:cithara,
Hor. C. 1, 15, 15; cf.lyra,
id. ib. 1, 6, 10:plectrum,
Ov. M. 5, 114:carmen,
Stat. Th. 10, 874:oliva,
Val. Fl. 5, 362:fretum,
calm, tranquil, Stat. S. 3, 5, 84; cf. id. Th. 3, 255. —Of time:tamen ne prorsus inbellem agerent annum,
Liv. 10, 1, 4 (cf.:ferme bellis otium fuit, § 1): triennium,
id. 4, 20, 9:permultos annos imbelles agere,
id. 9, 45, 10. -
2 imbellis
imbellis, imbelle ADJunwarlike; not suited or ready for war -
3 imbellis (inb-)
imbellis (inb-) e, adj. [2 in+bellum], unwarlike, unfit for war, peaceful, fond of peace: videri: turba, non-combatants, L.: columba, H.: Indus, i. e. subdued, V.: rebus iniustis iustos maxime dolere, imbellibus fortīs: telum, powerless, V.: lacerti, O.: Tarentum, quiet, H.: cithara, H.: plectrum, O.: annus, L. -
4 inbellis
imbellis ( inb-), e, adj. [id.], unwarlike, unfit for war; peaceful, fond of peace (mostly poet. and in post-Aug. prose; cf.: imbecillis, debilis).I.Of living beings:II.ut imbelles timidique videamur,
Cic. Off. 1, 24, 83:ignavi et imbelles,
Liv. 26, 2, 11:timidi et imbelles,
Quint. 12, 5, 2: ipse acer, bellicosus;at is, quem petebat, quietus, imbellis, placido ingenio, etc.,
Sall. J. 20, 2:strenui et imbelles inulti obtruncari,
id. ib. 67, 2:pro viro forti contra imbellem,
Quint. 3, 7, 19: turba (i. e. non-combatants, women and children), Liv. 32, 13, 14; cf.:feminae puerique et alia imbellis turba,
id. 38, 21, 14:imbellis et pastoralis manus,
Vell. 1, 8, 5:caesorum major numerus et imbellior,
Tac. H. 4, 33:juventa,
Hor. C. 3, 2, 15:cervi,
Verg. G. 3, 265; cf.columba,
Hor. C. 4, 4, 31:dei,
i. e. Venus and Amor, Ov. Am. 1, 10, 20:maxime Caesar, qui nunc victor... Inbellem avertis Romanis arcibus Indum,
i. e. deprived of warlike spirit by defeat, Verg. G. 2, 172.—Of inanim. and abstr. things: itaque videas rebus injustis justos maxime dolere, imbellibus fortes, Cic. Lael. 13, 47:sic fatus senior, telumque imbelle sine ictu Conjecit,
weak, powerless, Verg. A. 2, 544; cf.lacerti,
Ov. M. 13, 109:Tarentum,
peaceful, Hor. Ep. 1, 7, 45:Asia,
Liv. 9, 19, 10:nec rem Romanam tam desidem umquam fuisse atque imbellem,
id. 21, 16, 3:cithara,
Hor. C. 1, 15, 15; cf.lyra,
id. ib. 1, 6, 10:plectrum,
Ov. M. 5, 114:carmen,
Stat. Th. 10, 874:oliva,
Val. Fl. 5, 362:fretum,
calm, tranquil, Stat. S. 3, 5, 84; cf. id. Th. 3, 255. —Of time:tamen ne prorsus inbellem agerent annum,
Liv. 10, 1, 4 (cf.:ferme bellis otium fuit, § 1): triennium,
id. 4, 20, 9:permultos annos imbelles agere,
id. 9, 45, 10. -
5 аммодил
Biology: Somali gerbil (Ammodilus imbellis), Somali gerbille (Ammodilus imbellis) -
6 аммодил
-
7 lyra
lyra ae, f, λύρα, a lute, lyre, a stringed instrument invented by Mercury and presented to Apollo: curvae lyrae parens, H.: pulsa manu, O. —Lyric poetry, song: imbellis, H.: opus est leviore lyrā, O.—The constellation, the Lyre: exoriente Lyrā, O.* * *lyre; lyric poetry; Lyre (constellation) -
8 аммодил
1. LAT Ammodillus imbellis de Wiriton2. RUS аммодил m3. ENG ammodile, Somali gerbil4. DEU —5. FRA — -
9 bellicosus
bellĭcōsus ( duellĭc-), a, um, adj. [bellicus], warlike, martial, valorous (mostly poet.; usu. of personal subjects; cf.bellicus): gentes immanes et barbarae et bellicosae,
Cic. Prov. Cons. 13, 33:bellicosissimae nationes,
id. Imp. Pomp. 10, 28; id. Fam. 5, 11, 3; Caes. B. G. 1, 10; 4, 1; Sall. J. 18, 12; Nep. Ham. 4, 1; Hor. C. 2. 11, 1;3, 3, 57: provincia,
Caes. B. C. 1, 85; Quint. 1, 10, 20:civitas,
Suet. Gram. 1:fortissimus quisque ac bellicosissimus,
Tac. G. 15. — Comp., Liv. 37, 8, 4.— Trop.:quod multo bellicosius erat Romanam virtutem ferociamque cepisse, i. e. fortius,
Liv. 9, 6, 13:bellicosior annus,
a more warlike year, id. 10, 9, 10 (cf. the opp. imbellis annus, id. 10, 1, 4).— Adv. not in use. -
10 duellicosus
bellĭcōsus ( duellĭc-), a, um, adj. [bellicus], warlike, martial, valorous (mostly poet.; usu. of personal subjects; cf.bellicus): gentes immanes et barbarae et bellicosae,
Cic. Prov. Cons. 13, 33:bellicosissimae nationes,
id. Imp. Pomp. 10, 28; id. Fam. 5, 11, 3; Caes. B. G. 1, 10; 4, 1; Sall. J. 18, 12; Nep. Ham. 4, 1; Hor. C. 2. 11, 1;3, 3, 57: provincia,
Caes. B. C. 1, 85; Quint. 1, 10, 20:civitas,
Suet. Gram. 1:fortissimus quisque ac bellicosissimus,
Tac. G. 15. — Comp., Liv. 37, 8, 4.— Trop.:quod multo bellicosius erat Romanam virtutem ferociamque cepisse, i. e. fortius,
Liv. 9, 6, 13:bellicosior annus,
a more warlike year, id. 10, 9, 10 (cf. the opp. imbellis annus, id. 10, 1, 4).— Adv. not in use. -
11 imbecillus
imbēcillus ( inb-), a, um (also im-bēcillis, e, Sen. de Ira, 3, 28, 3; id. de Clem. 2, 6, 3; v. Neue, Formenl. 2, 93 sq.), adj., weak, feeble (class.; cf.: debilis, imbellis).I.Of the body.A.Of living beings:B.cum homo imbecillus a valentissima bestia laniatur,
Cic. Fam. 7, 1, 3:multi sunt imbecilli senes... quam fuit imbecillus P. Africani filius! quam tenui aut nulla potius valetudine!
id. de Sen. 11, 35:et absentes (amici) assunt et egentes abundant et imbecilli valent, etc.,
id. Lael. 7, 23:imbecilliores (opp. firmiores),
Quint. 5, 10, 49:Marius et valetudine et natura imbecillior,
Cic. Q. Fr. 2, 10, 3:nemo e nobis imbecillus fuit, cujus salus ac valetudo non sustentaretur Caesaris cura,
indisposed, Vell. 2, 114, 1.— Subst.:imbecillorum esse aecum misererier,
Lucr. 5, 1023.—Of things:II.vox,
Quint. 11, 3, 13:frons,
id. 12, 5, 4:pulsus venarum (with exigui),
Cels. 3, 19:imbecillissimus ac facillimus sanguis,
Sen. Ben. 4, 18:accedent anni et tractari mollius aetas Imbecilla volet,
Hor. S. 2, 2, 86:nescio quomodo imbecillior est medicina quam morbus,
Cic. Att. 10, 14. 2:terra infecunda ad omnia atque imbecilla,
Plin. 17, 5, 3, § 35:vina (opp. valida),
id. 14, 21, 27, § 134:imbecillissimam materiam esse omne olus,
the least nourishing, Cels. 2, 18.—In a different sense:ovum durum valentissimae materiae est, molle vel sorbile imbecillissimae,
very easy of digestion, Cels. 2, 18:simulacra vultus imbecilla ac mortalia sunt: forma mentis aeterna,
Tac. Agr. 46:regnum vobis trado firmum, si boni eritis: si mali, imbecillum,
Sall. J. 10, 6.—Of the mind:qui eam superstitionem imbecilli animi atque anilis putent,
Cic. Div. 2, 60, 125:ingenia,
Quint. 2, 8, 12; cf.:imbecilliores vel animo vel fortuna,
Cic. Lael. 19, 70; id. Rep. 1, 34:motus fortunae,
id. Fin. 5, 24, 71:ab imbecillis accusatoribus accusari,
id. Q. Fr. 2, 6, 6:suspiciones,
Tac. A. 2, 76.— Subst.:ignavi et imbecilli,
Cic. Rep. 1, 32; Sen. Ep. 85.—Hence, adv.: imbēcillē, weakly, feebly, faintly (very rare; perh. only in the comp.):iis, quae videntur, imbecillius assentiuntur,
Cic. Ac. 2, 17, 52:imbecillius horrent dolorem,
id. Tusc. 5, 30, 85. -
12 inbecillus
imbēcillus ( inb-), a, um (also im-bēcillis, e, Sen. de Ira, 3, 28, 3; id. de Clem. 2, 6, 3; v. Neue, Formenl. 2, 93 sq.), adj., weak, feeble (class.; cf.: debilis, imbellis).I.Of the body.A.Of living beings:B.cum homo imbecillus a valentissima bestia laniatur,
Cic. Fam. 7, 1, 3:multi sunt imbecilli senes... quam fuit imbecillus P. Africani filius! quam tenui aut nulla potius valetudine!
id. de Sen. 11, 35:et absentes (amici) assunt et egentes abundant et imbecilli valent, etc.,
id. Lael. 7, 23:imbecilliores (opp. firmiores),
Quint. 5, 10, 49:Marius et valetudine et natura imbecillior,
Cic. Q. Fr. 2, 10, 3:nemo e nobis imbecillus fuit, cujus salus ac valetudo non sustentaretur Caesaris cura,
indisposed, Vell. 2, 114, 1.— Subst.:imbecillorum esse aecum misererier,
Lucr. 5, 1023.—Of things:II.vox,
Quint. 11, 3, 13:frons,
id. 12, 5, 4:pulsus venarum (with exigui),
Cels. 3, 19:imbecillissimus ac facillimus sanguis,
Sen. Ben. 4, 18:accedent anni et tractari mollius aetas Imbecilla volet,
Hor. S. 2, 2, 86:nescio quomodo imbecillior est medicina quam morbus,
Cic. Att. 10, 14. 2:terra infecunda ad omnia atque imbecilla,
Plin. 17, 5, 3, § 35:vina (opp. valida),
id. 14, 21, 27, § 134:imbecillissimam materiam esse omne olus,
the least nourishing, Cels. 2, 18.—In a different sense:ovum durum valentissimae materiae est, molle vel sorbile imbecillissimae,
very easy of digestion, Cels. 2, 18:simulacra vultus imbecilla ac mortalia sunt: forma mentis aeterna,
Tac. Agr. 46:regnum vobis trado firmum, si boni eritis: si mali, imbecillum,
Sall. J. 10, 6.—Of the mind:qui eam superstitionem imbecilli animi atque anilis putent,
Cic. Div. 2, 60, 125:ingenia,
Quint. 2, 8, 12; cf.:imbecilliores vel animo vel fortuna,
Cic. Lael. 19, 70; id. Rep. 1, 34:motus fortunae,
id. Fin. 5, 24, 71:ab imbecillis accusatoribus accusari,
id. Q. Fr. 2, 6, 6:suspiciones,
Tac. A. 2, 76.— Subst.:ignavi et imbecilli,
Cic. Rep. 1, 32; Sen. Ep. 85.—Hence, adv.: imbēcillē, weakly, feebly, faintly (very rare; perh. only in the comp.):iis, quae videntur, imbecillius assentiuntur,
Cic. Ac. 2, 17, 52:imbecillius horrent dolorem,
id. Tusc. 5, 30, 85. -
13 lyra
lyra, ae, f., = lura, a lute, lyre, a stringed instrument resembling the cithara, fabled to have been invented by Mercury and presented to Apollo, Hyg. Astr. 2, 7:II.curvae lyrae parens,
Hor. C. 1, 10, 6:Threiciam digitis increpuisse lyram,
Ov. H. 3, 118:mox cecinit laudes prosperiore lyrā,
id. A. A. 3, 50; Val. Fl. 5, 100.—Transf.A.Lyric poetry, song:B.imbellis,
Hor. C. 1, 6, 10:Aeoliae Lesbis amica lyrae,
Ov. Am. 2, 18, 26; id. P. 3, 3, 45.—In gen., poetic genius:C.Inferior lyra,
Stat. Th. 10, 445.—Lyra, the constellation, the Lyre:exoriente Lyra,
Ov. F. 1, 315; cf. Hyg. Astr. 3, 6; Varr. R. R. 2, 5. -
14 M
M, m, the twelfth letter of the Latin alphabet (J not being distinguished from I in the class. period), corresponds in form and sound to the Greek M; the Latin language, however, does not combine an initial m with n, as in the Greek mna, mnêma, mnion, mnoos, etc.; hence, the Greek mna became Latin mĭna. The Latin language, unlike the Greek, tolerated a final m; but its sound was obscure, Prisc. p. 555 P. (cf. Quint. 12, 10, 31), and before an initial vowel, even in prose, was scarcely heard (hence Verrius Flaccus proposed to represent it by an M half obliterated, thus, N). In poetry, the vowel also immediately preceding the m was elided, Quint. 9, 4, 40; 11, 3, 34; 109; Diom. p. 488 P.; Prisc. p. 555 sq. ib.; Val. Prob. 1392; 1440 ib. To this rejection of the m at the end of words before vowels are owing the forms attinge, dice, ostende, facie, recipie, for attingam, dicam, ostendam, faciam, recipiam; v. the letter E; and the forms donec for donicum, coëo, coërceo for com-eo, com-erceo; circueo, circuitus, for circum-eo, circum-itus; veneo for venum eo; vendo for venum do; animadverto for animum adverto, etc.— M is substituted for p or b before a nasal suffix, as som-nus, cf. sopor, sopio; scamnum, cf. scabellum; Samnium for Sabinium; summus, cf. sub, super. Often also for n before a labial, as impello for inpello; cf. rumpo, root rup-; lambo, root lab-, with fundo, root fud-, etc.— M corresponds with the m of all Indo-European tongues, like Gr. m; cf. simul, hama; me, me; mel, meli; magnus, megas; but in inflections final m corresponds with Gr. n, as navem, naun; musarum, mousôn; sim, eiên, etc.— M is interchanged most freq. with n; so eundem, eandem, quendam, quorundam, tantundem, from eum, eam, quem, quorum, tantum; and, on the other hand, im is written for in before labials and m: imbellis, imbibo, imbuo; impar, impedio, imprimo, immanis, immergo, immuto, etc. Thus also m regularly stands for the final n of neuters borrowed from the Greek. A collat. form of Nilus, Melo, for Neilos, is mentioned in Paul. ex Fest. p. 7; 18 and 129 Müll.—The Latin m also interchanges with Gr. b: mel-ior, bel-tiôn; mortuus (Sanscr. mrita), brotos (v. for full details, Corss. Ausspr. 1, pp. 263 sqq.).As an abbreviation, M. denotes most freq. the prænomen Marcus, and less freq. magister, monumentum, municipium; v. the Index Notar. in Inscr. Orell. 2, p. 464 sq. M' denotes the prænomen Manius.As a numeral, M, standing for CIC, denotes the number 1000. -
15 m
M, m, the twelfth letter of the Latin alphabet (J not being distinguished from I in the class. period), corresponds in form and sound to the Greek M; the Latin language, however, does not combine an initial m with n, as in the Greek mna, mnêma, mnion, mnoos, etc.; hence, the Greek mna became Latin mĭna. The Latin language, unlike the Greek, tolerated a final m; but its sound was obscure, Prisc. p. 555 P. (cf. Quint. 12, 10, 31), and before an initial vowel, even in prose, was scarcely heard (hence Verrius Flaccus proposed to represent it by an M half obliterated, thus, N). In poetry, the vowel also immediately preceding the m was elided, Quint. 9, 4, 40; 11, 3, 34; 109; Diom. p. 488 P.; Prisc. p. 555 sq. ib.; Val. Prob. 1392; 1440 ib. To this rejection of the m at the end of words before vowels are owing the forms attinge, dice, ostende, facie, recipie, for attingam, dicam, ostendam, faciam, recipiam; v. the letter E; and the forms donec for donicum, coëo, coërceo for com-eo, com-erceo; circueo, circuitus, for circum-eo, circum-itus; veneo for venum eo; vendo for venum do; animadverto for animum adverto, etc.— M is substituted for p or b before a nasal suffix, as som-nus, cf. sopor, sopio; scamnum, cf. scabellum; Samnium for Sabinium; summus, cf. sub, super. Often also for n before a labial, as impello for inpello; cf. rumpo, root rup-; lambo, root lab-, with fundo, root fud-, etc.— M corresponds with the m of all Indo-European tongues, like Gr. m; cf. simul, hama; me, me; mel, meli; magnus, megas; but in inflections final m corresponds with Gr. n, as navem, naun; musarum, mousôn; sim, eiên, etc.— M is interchanged most freq. with n; so eundem, eandem, quendam, quorundam, tantundem, from eum, eam, quem, quorum, tantum; and, on the other hand, im is written for in before labials and m: imbellis, imbibo, imbuo; impar, impedio, imprimo, immanis, immergo, immuto, etc. Thus also m regularly stands for the final n of neuters borrowed from the Greek. A collat. form of Nilus, Melo, for Neilos, is mentioned in Paul. ex Fest. p. 7; 18 and 129 Müll.—The Latin m also interchanges with Gr. b: mel-ior, bel-tiôn; mortuus (Sanscr. mrita), brotos (v. for full details, Corss. Ausspr. 1, pp. 263 sqq.).As an abbreviation, M. denotes most freq. the prænomen Marcus, and less freq. magister, monumentum, municipium; v. the Index Notar. in Inscr. Orell. 2, p. 464 sq. M' denotes the prænomen Manius.As a numeral, M, standing for CIC, denotes the number 1000. -
16 poples
poplĕs, ĭtis, m.I.Lit.: the ham of the knee, the hough (cf. suffrago):II.genua poplitesque et crura,
Col. 6, 12, 3:succisis feminibus poplitibusque,
Liv. 22, 51, 7:succiso poplite,
Verg. A. 9, 762; cf. Liv. 22, 48, 4; Hor. C. 3, 2, 16:elephas poplites intus flectit hominis modo,
Plin. 11, 45, 101, § 248; 28, 6, 17, § 59.—Transf., in gen., the knee, Luc. 9, 771; Lucr. 4, 953:duplicato poplite,
i. e. with bended knee, Verg. A. 12, 927:se collegit in arma poplite subsidens,
id. ib. 12, 492:contento poplite,
with a stiff knee, Hor. S. 2, 7, 97:nec parcit imbellis juventae Poplitibus,
id. C. 3, 2, 16:poplitibus semet excipit,
he sank down upon his knees, Curt. 6, 1:flexo poplite,
Vulg. Judic. 7, 6. -
17 quiesco
quĭesco, ēvi, ētum, 3 (the uncontr. Part., QVIESCITA, Inscr. Don. cl. 10, n. 11), v. n. and a. [quies], to rest, repose, keep quiet.I.Lit.:B.placida compostus pace quiescit,
Verg. A. 1, 249:felicius ossa quiescant,
Ov. Ib. 305:patrono meo ossa bene quiescant,
Petr. 39:numquam hodie quiescet,
Plaut. Mil. 2, 2, 59:renovat pristina bella, nec potest quiescere,
Cic. Rep. 6, 11, 11:non somno quiescere,
to get no rest, Curt. 4, 13, 18:non aure quiescit, Non oculis,
Val. Fl. 2, 43: quoniam in propriā non pelle quiessem, Hor S. 1, 6, 22.— Impers. pass.:quibus quidem quam facile potuerat quiesci, si hic quiesset,
which we might easily have been spared, Ter. And. 4, 2, 8; Symm. Ep. 1, 8.—In partic.1.In polit. or milit. affairs, to keep quiet, remain neutral, abstain from action, Cic. Att. 9, 10, 10:2.pro condicione temporum quieturus,
Suet. Caes. 16:quieverant per paucos dies,
Liv. 22 4, 1; Curt. 10, 8, 16.—To rest, sleep:3.quievi in navi noctem perpetem,
Plaut. Am. 2, 2, 100; id. Merc. 2, 3, 36; Nep. Alcib. 10, 4:eo cum venio, praetor quiescebat,
Cic. Verr. 2, 4, 14, § 32:somnum humanum quievi,
I slept like a human being, App. M. 9, p. 218, 14.—Of inanim. things, to rest, lie still, be still or quiet:4.et prato gravia arma quiescunt,
Verg. A. 10, 836:flamma,
ceases to burn, id. ib. 6, 226:quiērunt Aequora,
the waves are at rest, do not rise, id. ib. 7, 6: felicius ossa quiescant, Ov. Ib. 305; Petr. 39:molliter ossa quiescant,
Verg. E. 10, 33:quiescentes Nili aquae,
standing waters, Plin. 13, 11, 22, § 71:venti,
id. 17, 22, 35 §170: quiescit terra,
rests, lies fallow, id. 17, 5, 3, § 39:humus,
Petr. 123:quiescunt voces,
are still, silent, Ov. Tr. 1, 3, 27.—To make a pause in speaking: quiescere, id est, hêsuchazein, Cic. Ac. 2, 29, 93.—II.Trop.A.To suffer or allow quietly, to peaceably permit a thing to be done:B.quiescere rem adduci ad interregnum,
Cic. Att. 7, 9, 2.—With in and abl., to rest in, be content with:ne victos quidem in miserā et inopi senectā quiescere,
Just. 14, 3, 10.—Neutr., to cease, leave off, desist from any thing:2.quiesce hanc rem modo petere,
Plaut. Most. 5, 2, 51:statuere atque ediscere,
Gell. 2, 28, 2: manibus significare coepit utrisque, quiescerent, Claud. Quadrig. ap. Gell. 9, 13, 8:indoctus discive trochive,
Hor. A. P. 380.—Act., to cause to cease, render quiet, stop, etc.:A.laudes,
Sen. Herc. Oet. 1584.—Hence, quĭētus, a, um, P. a., at rest, calm, quiet (syn. tranquillus).Enjoying rest, keeping quiet, quiet:2.aliquem quietum reddere,
Ter. Eun. 2, 2, 46:animus,
Cic. Tusc. 2, 1, 2:quietus et solutus animus,
id. Rosc. Com. 15, 43:integri, quieti, otiosi homines,
id. Agr. 2, 28, 77:homo quietissimus,
id. Verr. 2, 4, 19, § 40:regnum,
Hor. C. 1, 12, 33:de istoc quietus esto,
be at ease, rest contented, Plaut. Curc. 4, 2, 6.—In partic.a.Taking no part in war, peaceful, neutral: ipse acer, bellicosus;b.at is quem petebat, quietus, imbellis,
Sall. J. 20, 2:quoad cum civibus dimicatum est, domi quietus fuit,
Nep. Pelop. 4, 1:quietos lacessit,
Just. 7, 6, 13:nihilo quietiores postea res habuit,
Liv. 33, 19.—Of the mind, calm, tranquil, free from ambition:c. d.ad quam spem (praeturae) quietissimus,
Plin. Ep. 10, 12 (7):vir rectus, integer, quietus,
Plin. Ep. 7, 31, 1:vir ingenio mitis, moribus quietus,
Vell. 2, 117, 2; Tac. H. 1, 52.—Resting, sleeping:B.quos simul vescentes dies, simul quietos nox habuerat,
Tac. A. 1, 49.—Hence, subst.: quĭēti, ōrum, m.:si sentire datur post fata quietis,
i. e. the dead, Nemes. Ecl. 1, 38.—Of things, calm, quiet:1. 2.amnes,
gently flowing, Hor. C. 3, 29, 40:quietiore aequore ferri,
id. Epod. 10, 11:aër,
Verg. A. 5, 216:baca,
that has lain a while, Col. 12, 50, 19:res publica (opp. perturbata),
Cic. Cat. 2, 9, 19:aetas,
id. Sen. 23, 82:quietus et remissus sermo,
calm, not vehement, id. ib. 9, 28.— Subst.Quĭēta, ae, f., a woman ' s name, Inscr. Grut. 754, 2. — Adv.: quĭētē, calmly, quietly:quod aptissimum est ad quiete vivendum,
Cic. Fin. 1, 16, 52:quiete acta aetas,
id. Sen. 5, 13.— Comp.:quietius tranquilliusque,
Liv. 27, 12: quietius edere (opp. avidius vorare), Macr S. 7, 12, 21.— Sup.:quietissime se receperunt,
Caes. B. C. 3, 46 fin. -
18 Quieta
quĭesco, ēvi, ētum, 3 (the uncontr. Part., QVIESCITA, Inscr. Don. cl. 10, n. 11), v. n. and a. [quies], to rest, repose, keep quiet.I.Lit.:B.placida compostus pace quiescit,
Verg. A. 1, 249:felicius ossa quiescant,
Ov. Ib. 305:patrono meo ossa bene quiescant,
Petr. 39:numquam hodie quiescet,
Plaut. Mil. 2, 2, 59:renovat pristina bella, nec potest quiescere,
Cic. Rep. 6, 11, 11:non somno quiescere,
to get no rest, Curt. 4, 13, 18:non aure quiescit, Non oculis,
Val. Fl. 2, 43: quoniam in propriā non pelle quiessem, Hor S. 1, 6, 22.— Impers. pass.:quibus quidem quam facile potuerat quiesci, si hic quiesset,
which we might easily have been spared, Ter. And. 4, 2, 8; Symm. Ep. 1, 8.—In partic.1.In polit. or milit. affairs, to keep quiet, remain neutral, abstain from action, Cic. Att. 9, 10, 10:2.pro condicione temporum quieturus,
Suet. Caes. 16:quieverant per paucos dies,
Liv. 22 4, 1; Curt. 10, 8, 16.—To rest, sleep:3.quievi in navi noctem perpetem,
Plaut. Am. 2, 2, 100; id. Merc. 2, 3, 36; Nep. Alcib. 10, 4:eo cum venio, praetor quiescebat,
Cic. Verr. 2, 4, 14, § 32:somnum humanum quievi,
I slept like a human being, App. M. 9, p. 218, 14.—Of inanim. things, to rest, lie still, be still or quiet:4.et prato gravia arma quiescunt,
Verg. A. 10, 836:flamma,
ceases to burn, id. ib. 6, 226:quiērunt Aequora,
the waves are at rest, do not rise, id. ib. 7, 6: felicius ossa quiescant, Ov. Ib. 305; Petr. 39:molliter ossa quiescant,
Verg. E. 10, 33:quiescentes Nili aquae,
standing waters, Plin. 13, 11, 22, § 71:venti,
id. 17, 22, 35 §170: quiescit terra,
rests, lies fallow, id. 17, 5, 3, § 39:humus,
Petr. 123:quiescunt voces,
are still, silent, Ov. Tr. 1, 3, 27.—To make a pause in speaking: quiescere, id est, hêsuchazein, Cic. Ac. 2, 29, 93.—II.Trop.A.To suffer or allow quietly, to peaceably permit a thing to be done:B.quiescere rem adduci ad interregnum,
Cic. Att. 7, 9, 2.—With in and abl., to rest in, be content with:ne victos quidem in miserā et inopi senectā quiescere,
Just. 14, 3, 10.—Neutr., to cease, leave off, desist from any thing:2.quiesce hanc rem modo petere,
Plaut. Most. 5, 2, 51:statuere atque ediscere,
Gell. 2, 28, 2: manibus significare coepit utrisque, quiescerent, Claud. Quadrig. ap. Gell. 9, 13, 8:indoctus discive trochive,
Hor. A. P. 380.—Act., to cause to cease, render quiet, stop, etc.:A.laudes,
Sen. Herc. Oet. 1584.—Hence, quĭētus, a, um, P. a., at rest, calm, quiet (syn. tranquillus).Enjoying rest, keeping quiet, quiet:2.aliquem quietum reddere,
Ter. Eun. 2, 2, 46:animus,
Cic. Tusc. 2, 1, 2:quietus et solutus animus,
id. Rosc. Com. 15, 43:integri, quieti, otiosi homines,
id. Agr. 2, 28, 77:homo quietissimus,
id. Verr. 2, 4, 19, § 40:regnum,
Hor. C. 1, 12, 33:de istoc quietus esto,
be at ease, rest contented, Plaut. Curc. 4, 2, 6.—In partic.a.Taking no part in war, peaceful, neutral: ipse acer, bellicosus;b.at is quem petebat, quietus, imbellis,
Sall. J. 20, 2:quoad cum civibus dimicatum est, domi quietus fuit,
Nep. Pelop. 4, 1:quietos lacessit,
Just. 7, 6, 13:nihilo quietiores postea res habuit,
Liv. 33, 19.—Of the mind, calm, tranquil, free from ambition:c. d.ad quam spem (praeturae) quietissimus,
Plin. Ep. 10, 12 (7):vir rectus, integer, quietus,
Plin. Ep. 7, 31, 1:vir ingenio mitis, moribus quietus,
Vell. 2, 117, 2; Tac. H. 1, 52.—Resting, sleeping:B.quos simul vescentes dies, simul quietos nox habuerat,
Tac. A. 1, 49.—Hence, subst.: quĭēti, ōrum, m.:si sentire datur post fata quietis,
i. e. the dead, Nemes. Ecl. 1, 38.—Of things, calm, quiet:1. 2.amnes,
gently flowing, Hor. C. 3, 29, 40:quietiore aequore ferri,
id. Epod. 10, 11:aër,
Verg. A. 5, 216:baca,
that has lain a while, Col. 12, 50, 19:res publica (opp. perturbata),
Cic. Cat. 2, 9, 19:aetas,
id. Sen. 23, 82:quietus et remissus sermo,
calm, not vehement, id. ib. 9, 28.— Subst.Quĭēta, ae, f., a woman ' s name, Inscr. Grut. 754, 2. — Adv.: quĭētē, calmly, quietly:quod aptissimum est ad quiete vivendum,
Cic. Fin. 1, 16, 52:quiete acta aetas,
id. Sen. 5, 13.— Comp.:quietius tranquilliusque,
Liv. 27, 12: quietius edere (opp. avidius vorare), Macr S. 7, 12, 21.— Sup.:quietissime se receperunt,
Caes. B. C. 3, 46 fin. -
19 quieti
quĭesco, ēvi, ētum, 3 (the uncontr. Part., QVIESCITA, Inscr. Don. cl. 10, n. 11), v. n. and a. [quies], to rest, repose, keep quiet.I.Lit.:B.placida compostus pace quiescit,
Verg. A. 1, 249:felicius ossa quiescant,
Ov. Ib. 305:patrono meo ossa bene quiescant,
Petr. 39:numquam hodie quiescet,
Plaut. Mil. 2, 2, 59:renovat pristina bella, nec potest quiescere,
Cic. Rep. 6, 11, 11:non somno quiescere,
to get no rest, Curt. 4, 13, 18:non aure quiescit, Non oculis,
Val. Fl. 2, 43: quoniam in propriā non pelle quiessem, Hor S. 1, 6, 22.— Impers. pass.:quibus quidem quam facile potuerat quiesci, si hic quiesset,
which we might easily have been spared, Ter. And. 4, 2, 8; Symm. Ep. 1, 8.—In partic.1.In polit. or milit. affairs, to keep quiet, remain neutral, abstain from action, Cic. Att. 9, 10, 10:2.pro condicione temporum quieturus,
Suet. Caes. 16:quieverant per paucos dies,
Liv. 22 4, 1; Curt. 10, 8, 16.—To rest, sleep:3.quievi in navi noctem perpetem,
Plaut. Am. 2, 2, 100; id. Merc. 2, 3, 36; Nep. Alcib. 10, 4:eo cum venio, praetor quiescebat,
Cic. Verr. 2, 4, 14, § 32:somnum humanum quievi,
I slept like a human being, App. M. 9, p. 218, 14.—Of inanim. things, to rest, lie still, be still or quiet:4.et prato gravia arma quiescunt,
Verg. A. 10, 836:flamma,
ceases to burn, id. ib. 6, 226:quiērunt Aequora,
the waves are at rest, do not rise, id. ib. 7, 6: felicius ossa quiescant, Ov. Ib. 305; Petr. 39:molliter ossa quiescant,
Verg. E. 10, 33:quiescentes Nili aquae,
standing waters, Plin. 13, 11, 22, § 71:venti,
id. 17, 22, 35 §170: quiescit terra,
rests, lies fallow, id. 17, 5, 3, § 39:humus,
Petr. 123:quiescunt voces,
are still, silent, Ov. Tr. 1, 3, 27.—To make a pause in speaking: quiescere, id est, hêsuchazein, Cic. Ac. 2, 29, 93.—II.Trop.A.To suffer or allow quietly, to peaceably permit a thing to be done:B.quiescere rem adduci ad interregnum,
Cic. Att. 7, 9, 2.—With in and abl., to rest in, be content with:ne victos quidem in miserā et inopi senectā quiescere,
Just. 14, 3, 10.—Neutr., to cease, leave off, desist from any thing:2.quiesce hanc rem modo petere,
Plaut. Most. 5, 2, 51:statuere atque ediscere,
Gell. 2, 28, 2: manibus significare coepit utrisque, quiescerent, Claud. Quadrig. ap. Gell. 9, 13, 8:indoctus discive trochive,
Hor. A. P. 380.—Act., to cause to cease, render quiet, stop, etc.:A.laudes,
Sen. Herc. Oet. 1584.—Hence, quĭētus, a, um, P. a., at rest, calm, quiet (syn. tranquillus).Enjoying rest, keeping quiet, quiet:2.aliquem quietum reddere,
Ter. Eun. 2, 2, 46:animus,
Cic. Tusc. 2, 1, 2:quietus et solutus animus,
id. Rosc. Com. 15, 43:integri, quieti, otiosi homines,
id. Agr. 2, 28, 77:homo quietissimus,
id. Verr. 2, 4, 19, § 40:regnum,
Hor. C. 1, 12, 33:de istoc quietus esto,
be at ease, rest contented, Plaut. Curc. 4, 2, 6.—In partic.a.Taking no part in war, peaceful, neutral: ipse acer, bellicosus;b.at is quem petebat, quietus, imbellis,
Sall. J. 20, 2:quoad cum civibus dimicatum est, domi quietus fuit,
Nep. Pelop. 4, 1:quietos lacessit,
Just. 7, 6, 13:nihilo quietiores postea res habuit,
Liv. 33, 19.—Of the mind, calm, tranquil, free from ambition:c. d.ad quam spem (praeturae) quietissimus,
Plin. Ep. 10, 12 (7):vir rectus, integer, quietus,
Plin. Ep. 7, 31, 1:vir ingenio mitis, moribus quietus,
Vell. 2, 117, 2; Tac. H. 1, 52.—Resting, sleeping:B.quos simul vescentes dies, simul quietos nox habuerat,
Tac. A. 1, 49.—Hence, subst.: quĭēti, ōrum, m.:si sentire datur post fata quietis,
i. e. the dead, Nemes. Ecl. 1, 38.—Of things, calm, quiet:1. 2.amnes,
gently flowing, Hor. C. 3, 29, 40:quietiore aequore ferri,
id. Epod. 10, 11:aër,
Verg. A. 5, 216:baca,
that has lain a while, Col. 12, 50, 19:res publica (opp. perturbata),
Cic. Cat. 2, 9, 19:aetas,
id. Sen. 23, 82:quietus et remissus sermo,
calm, not vehement, id. ib. 9, 28.— Subst.Quĭēta, ae, f., a woman ' s name, Inscr. Grut. 754, 2. — Adv.: quĭētē, calmly, quietly:quod aptissimum est ad quiete vivendum,
Cic. Fin. 1, 16, 52:quiete acta aetas,
id. Sen. 5, 13.— Comp.:quietius tranquilliusque,
Liv. 27, 12: quietius edere (opp. avidius vorare), Macr S. 7, 12, 21.— Sup.:quietissime se receperunt,
Caes. B. C. 3, 46 fin. -
20 quietum
quĭesco, ēvi, ētum, 3 (the uncontr. Part., QVIESCITA, Inscr. Don. cl. 10, n. 11), v. n. and a. [quies], to rest, repose, keep quiet.I.Lit.:B.placida compostus pace quiescit,
Verg. A. 1, 249:felicius ossa quiescant,
Ov. Ib. 305:patrono meo ossa bene quiescant,
Petr. 39:numquam hodie quiescet,
Plaut. Mil. 2, 2, 59:renovat pristina bella, nec potest quiescere,
Cic. Rep. 6, 11, 11:non somno quiescere,
to get no rest, Curt. 4, 13, 18:non aure quiescit, Non oculis,
Val. Fl. 2, 43: quoniam in propriā non pelle quiessem, Hor S. 1, 6, 22.— Impers. pass.:quibus quidem quam facile potuerat quiesci, si hic quiesset,
which we might easily have been spared, Ter. And. 4, 2, 8; Symm. Ep. 1, 8.—In partic.1.In polit. or milit. affairs, to keep quiet, remain neutral, abstain from action, Cic. Att. 9, 10, 10:2.pro condicione temporum quieturus,
Suet. Caes. 16:quieverant per paucos dies,
Liv. 22 4, 1; Curt. 10, 8, 16.—To rest, sleep:3.quievi in navi noctem perpetem,
Plaut. Am. 2, 2, 100; id. Merc. 2, 3, 36; Nep. Alcib. 10, 4:eo cum venio, praetor quiescebat,
Cic. Verr. 2, 4, 14, § 32:somnum humanum quievi,
I slept like a human being, App. M. 9, p. 218, 14.—Of inanim. things, to rest, lie still, be still or quiet:4.et prato gravia arma quiescunt,
Verg. A. 10, 836:flamma,
ceases to burn, id. ib. 6, 226:quiērunt Aequora,
the waves are at rest, do not rise, id. ib. 7, 6: felicius ossa quiescant, Ov. Ib. 305; Petr. 39:molliter ossa quiescant,
Verg. E. 10, 33:quiescentes Nili aquae,
standing waters, Plin. 13, 11, 22, § 71:venti,
id. 17, 22, 35 §170: quiescit terra,
rests, lies fallow, id. 17, 5, 3, § 39:humus,
Petr. 123:quiescunt voces,
are still, silent, Ov. Tr. 1, 3, 27.—To make a pause in speaking: quiescere, id est, hêsuchazein, Cic. Ac. 2, 29, 93.—II.Trop.A.To suffer or allow quietly, to peaceably permit a thing to be done:B.quiescere rem adduci ad interregnum,
Cic. Att. 7, 9, 2.—With in and abl., to rest in, be content with:ne victos quidem in miserā et inopi senectā quiescere,
Just. 14, 3, 10.—Neutr., to cease, leave off, desist from any thing:2.quiesce hanc rem modo petere,
Plaut. Most. 5, 2, 51:statuere atque ediscere,
Gell. 2, 28, 2: manibus significare coepit utrisque, quiescerent, Claud. Quadrig. ap. Gell. 9, 13, 8:indoctus discive trochive,
Hor. A. P. 380.—Act., to cause to cease, render quiet, stop, etc.:A.laudes,
Sen. Herc. Oet. 1584.—Hence, quĭētus, a, um, P. a., at rest, calm, quiet (syn. tranquillus).Enjoying rest, keeping quiet, quiet:2.aliquem quietum reddere,
Ter. Eun. 2, 2, 46:animus,
Cic. Tusc. 2, 1, 2:quietus et solutus animus,
id. Rosc. Com. 15, 43:integri, quieti, otiosi homines,
id. Agr. 2, 28, 77:homo quietissimus,
id. Verr. 2, 4, 19, § 40:regnum,
Hor. C. 1, 12, 33:de istoc quietus esto,
be at ease, rest contented, Plaut. Curc. 4, 2, 6.—In partic.a.Taking no part in war, peaceful, neutral: ipse acer, bellicosus;b.at is quem petebat, quietus, imbellis,
Sall. J. 20, 2:quoad cum civibus dimicatum est, domi quietus fuit,
Nep. Pelop. 4, 1:quietos lacessit,
Just. 7, 6, 13:nihilo quietiores postea res habuit,
Liv. 33, 19.—Of the mind, calm, tranquil, free from ambition:c. d.ad quam spem (praeturae) quietissimus,
Plin. Ep. 10, 12 (7):vir rectus, integer, quietus,
Plin. Ep. 7, 31, 1:vir ingenio mitis, moribus quietus,
Vell. 2, 117, 2; Tac. H. 1, 52.—Resting, sleeping:B.quos simul vescentes dies, simul quietos nox habuerat,
Tac. A. 1, 49.—Hence, subst.: quĭēti, ōrum, m.:si sentire datur post fata quietis,
i. e. the dead, Nemes. Ecl. 1, 38.—Of things, calm, quiet:1. 2.amnes,
gently flowing, Hor. C. 3, 29, 40:quietiore aequore ferri,
id. Epod. 10, 11:aër,
Verg. A. 5, 216:baca,
that has lain a while, Col. 12, 50, 19:res publica (opp. perturbata),
Cic. Cat. 2, 9, 19:aetas,
id. Sen. 23, 82:quietus et remissus sermo,
calm, not vehement, id. ib. 9, 28.— Subst.Quĭēta, ae, f., a woman ' s name, Inscr. Grut. 754, 2. — Adv.: quĭētē, calmly, quietly:quod aptissimum est ad quiete vivendum,
Cic. Fin. 1, 16, 52:quiete acta aetas,
id. Sen. 5, 13.— Comp.:quietius tranquilliusque,
Liv. 27, 12: quietius edere (opp. avidius vorare), Macr S. 7, 12, 21.— Sup.:quietissime se receperunt,
Caes. B. C. 3, 46 fin.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Betta imbellis — Betta imbellis … Wikipédia en Français
Ammodillus imbellis — Somali Rennmaus Systematik Überfamilie: Mäuseartige (Muroidea) Familie: Langschwanzmäuse (Muridae) Unterfamilie: Rennmäuse (Gerbillinae) … Deutsch Wikipedia
Ammodillus Imbellis — Ammodillus imbellis … Wikipédia en Français
Ammodillus imbellis — Ammodillus imbellis … Wikipédia en Français
Ammodillus imbellis — Ammodillus imbellis … Wikipédia en Français
Betta imbellis — Saltar a navegación, búsqueda ? Betta Pacífico Clasificación científica Reino: Animalia Filo … Wikipedia Español
Betta imbellis — ? Betta imbellis … Википедия
Arnottia imbellis — Arnottia imbellis … Wikipédia en Français
Ammodillus imbellis — amodilas statusas T sritis zoologija | vardynas taksono rangas rūšis atitikmenys: lot. Ammodillus imbellis angl. ammodile; Somali gerbil rus. аммодил ryšiai: platesnis terminas – amodilai … Žinduolių pavadinimų žodynas
Ammodillinae — Somali Rennmaus Systematik Überfamilie: Mäuseartige (Muroidea) Familie: Langschwanzmäuse (Muridae) Unterfamilie: Rennmäuse (Gerbillinae) … Deutsch Wikipedia
Ammodillini — Somali Rennmaus Systematik Überfamilie: Mäuseartige (Muroidea) Familie: Langschwanzmäuse (Muridae) Unterfamilie: Rennmäuse (Gerbillinae) … Deutsch Wikipedia