-
1 plico
plĭco, āre, ātum - tr. - [st2]1 [-] plier, replier. --- Lucr. 4, 828; Virg. En. 5, 279. [st2]2 [-] enrouler [un ms.]. --- *Sen. Ep. 95, 2. - parf. plicavi Prisc. 9, 32 [sans ex.] ; plicui Vulg. Luc. 4, 20.* * *plĭco, āre, ātum - tr. - [st2]1 [-] plier, replier. --- Lucr. 4, 828; Virg. En. 5, 279. [st2]2 [-] enrouler [un ms.]. --- *Sen. Ep. 95, 2. - parf. plicavi Prisc. 9, 32 [sans ex.] ; plicui Vulg. Luc. 4, 20.* * *Plico, plicas, plicaui, plicatum, pen. prod. et plicui, plicitum, pen. corr. plicare. Plier. -
2 plico
plico, uī, ātus, āre (πλέκω), falten, zusammenfalten, -legen, -wickeln, chartam, Mart.: librum, Vulg.: se in sua membra, v. der Schlange, Verg.: quod plicabatur, das Gewickelte, Gell.: caelum plicabitur ut liber, Augustin.: iunctura quasi anellis hamisque plicata, Lucr.: historia ingens minutissime scripta, artissime plicata, so eng wie möglich zusammengerollt, Sen. – / Perf. plicui, Vulg. Luc. 4, 20: plicavi ohne Beleg angef. von Prisc. 9, 32.
-
3 plico
plico, uī, ātus, āre (πλέκω), falten, zusammenfalten, -legen, -wickeln, chartam, Mart.: librum, Vulg.: se in sua membra, v. der Schlange, Verg.: quod plicabatur, das Gewickelte, Gell.: caelum plicabitur ut liber, Augustin.: iunctura quasi anellis hamisque plicata, Lucr.: historia ingens minutissime scripta, artissime plicata, so eng wie möglich zusammengerollt, Sen. – ⇒ Perf. plicui, Vulg. Luc. 4, 20: plicavi ohne Beleg angef. von Prisc. 9, 32. -
4 plicō
plicō —, —, āre [PARC-], to fold, wind, coil se in sua membra (anguis), coiling up, V.* * *Iplicare, plicavi, plicatus V TRANSfold (up), bend, flex; roll up; twine/coil; wind/fold together (L+S); double up; multiply by X (only with numerical prefix), X-tuple; add togeter (L+S)IIplicare, plicui, plicitus V TRANSfold (up), bend, flex; roll up; twine/coil; wind/fold together (L+S); double up -
5 plico
plĭco (plĭcāvi, plĭcui, acc. to Prisc. p. 680 P.), plĭcātum and plĭcĭtum, āre, v. a. [root plic-; Gr. plekô; v. plecto], to fold, to lay or wind together, to fold up, double up ( poet. and in post-class. prose; cf.:complico, plecto, necto, flecto),
Lucr. 4, 828:quaedam plicata,
id. 6, 1086:chartam,
Mart. 4, 83, 7: seque in sua membra plicantem (anguem), winding or coiling himself up, Verg. A. 5, 279; Gell. 17, 9, 9: decas plena his quattuor numeris gradatim plicatis integratur, folded [p. 1388] together, i. e. added, Mart. Cap. 7, § 734:ostiola plicabantur,
Vulg. Ezech. 41, 24:et cum plicuisset librum,
id. Luc. 4, 20. -
6 plico
cuī, (ātum), āreскладывать, свёртывать ( chartam M); свивать ( anguis se in sua membra plicans V) -
7 plico
to fold. -
8 plico
, plicui (plicavi), plicitum (plicatum), plicare 1складывать, свёртывать; свивать -
9 circum-plicō
circum-plicō āvī, ātus, āre, to wind around: anguem vectis: belua circumplicata serpentibus. -
10 com-plicō (conp-)
com-plicō (conp-) āvī, ātus, āre, to fold together, fold up: epistulam.—Fig., to fold, roll up: animi complicata notio, involved. -
11 ex-plicō
ex-plicō āvī and uī, ātus or itus, āre, to unfold, uncoil, unroll, unfurl, unclose, spread out, loosen, undo: explicatā veste: volumen: frondes, V.: frontem sollicitam, smooth, H.: seria contractae frontis, H. — Reflex., to extricate oneself, get free: te aliquā viā: se angustum, Iu.—To spread out, stretch out, extend, deploy, display: aciem, L.: ordines, L.: cohortīs, V.: se turmatim, Cs.: per obstantīs catervas sua arma, H.: forum ad atrium Libertatis: (in serpente) orbīs, O.—Fig., to unfold, set free, release: intellegentiam tuam: Siciliam cinctam periculis. — To disentangle, set in order, arrange, regulate, settle, adjust, rescue: eius negotia: rationem salutis: de hortis: consilium his rationibus explicabat, his plan was governed by, Cs.: re explicatā: rationes, balance accounts: nomen, satisfy: pecuniam: nihilo plus explicet ac si Insanire paret, make no more out of it, H.—To explain, unfold, set forth, exhibit, treat, convey, express: vitam alterius totam: funera fando, V.: philosophiam: breviter quae mihi sit ratio: de rerum naturā. -
12 re-plicō
re-plicō āvī, ātus, āre, to fold back, bend back, unroll, open: annalium memoriam: primum quidque, i. e. reveal. -
13 applico
ap-plico (ad-plico), āvī, ātum u. uī, itum, āre, I) an etw. anschließen, anlehnen, anfügen, anlegen, annähern, an- od. herandrängen, herantreiben, A) eig.: a) übh.: ratem (sc. rati), Liv. 21, 28, 9 (wo mit den Synon. copulare u. annectere abgewechselt wird): se ad arborem, Caes.: se ad flammam, Cic.: corpus ad molem, Curt.: se od. corpus stipiti, Curt.: se appl. od. (medial) bl. applicari trunco (arboris), Iustin. u. Curt.: sudarium ad os, vor den Mund halten, Suet.: stomacho catulos, Plin.: undas munimento arcis, heranwälzen (v. einem Flusse), Curt.: oscula feretro, küssen, Ov.: ensem capulo tenus (sc. cervici), hineinstoßen, Verg.: boves illuc, dorthin treiben, Ov.: alqm lateri alcis, Curt.: coniuges captis, zugesellen, Curt.: alci equum, vorführen, Vopisc.: u. so captivum (als Dolmetscher, um mit dem Könige zu reden), Iustin. 11, 15, 6. – als milit. t. t., corpora corporibus, sich eng aneinander anschließen, Liv.: his Phrygas, sich anschließen lassen, Curt.: scalas moenibus, Curt.: sinistrum cornu ad oppidum, Liv.: castra eidem flumini, Liv.: se suis, Liv. – u. b) im Passiv, bes. im Partiz. Pers., der örtl. Lage nach angebaut, angefügt, angelehnt, anliegend, applicitum est cubiculo hypocauston perexiguum, Plin. ep.: hoc scalare adplicitum huic sepulchro, Corp. inscr. Lat. 6, 10233, 2: Leucas colli applicata, Liv.: applicata colli colonia, Plin.: nervi applicati ossibus, Plin. – B) übtr.: 1) etwas mit etw. verbinden, zu etw. hinzufügen, voluptatem ad honestatem, Cic.: priora sequentibus, Quint.: verba verbis, Quint.: annum, Mart. – 2) se ad etc. u. alci, sich an jmd. anschließen, se ad alqm, Ter. u. Cic.: se ad alqm quasi patronum, Cic.: se ad alcis familiaritatem od. amicitiam od. societatem, Cic.: se ad maximae feminae exemplum, sich richten nach usw., Sen. – se externo, Liv.: se familiariter alcis ingenio, Sen. – u. illae se applicant, agglutinant, Plaut.: quod in itinere tam familiariter se applicaverit, Cic. – ebenso Passiv applicari alci medial, quibus applicari (sich anzuschließen) expediet, non implicari (sie nicht an sich zu ketten), Sen. ep. 105, 5. – dagegen auch appl. alqm, jmd. sich eng verbinden, Sen. ep. 21, 4. – 3) jmdm. etwas aufbürden, eidem talia crimina, Plin. ep. 10, 58 (66), 4. – 4) zu irgend einem Zweck an etw. hinbringen, a) eine Sache, d.i. bei etw. anwenden, gebrauchen, finitionem in rem, Quint.: illa demonstratio, muliebria, neque vesti neque mundo applicari potest, ICt. – b) eine Person, zu etw. gebrauchen, bei etw. verwenden, alqm huic officio, Col.: servum alci rei, ICt. – II) auf etw. hinrichten, hinwenden, übh., A) eig.: navem ad etc. ( als t. t. der Schifferspr.), hinrichten, -treiben nach usw., bes. nach einem Lande, anlegen, landen, ad alqm, nach jmd. (der auf dem Meere schwimmt) hinsteuern, Cic.: classem in Erythraeam, Liv.: naves ad Heraeum, Liv.: naves ad terram, Caes.; od. naves terrae, Liv.: navigia crepidini portus, Curt.: applicant classem (sc. insulae), Curt. – dah. absol., a) applicare, landen, α) v. Seefahrern, ad terram, Auct. b. Hisp. u. Justin.: ad Eleusin, Frontin.: ad litus Amazonum, Iustin.: quo applicaturi erant, saxis proscribi curat, Iustin. – β) v. Schiffen, quocumque litore applicuisse naves hostium audissent, Liv.: paucas hostium naves litori applicuisse, Frontin. – b) applicari, landen, α) v. Seefahrern, ad oras, Ov.: ignotis oris, Ov.: in terras, Ov.: quo applicaturi erant (Iones), Iustin. 2, 12. – β) v. Schiffen, ripae, Curt.: terrae, Curt. – c) poet. übtr., quo accedam? quo applicem? Enn. fr.: quae vis immanibus applicet oris, treibt dich usw., Verg.: Creteis regionibus applicat angues, lenkt ihren Drachenwagen nach usw., Ov. – B) übtr., auf etw. (hin)richten, hinwenden, aures modis, votis puerorum, sein Ohr leihen, Hor.: animum ad frugem, Plaut.: animum aegrotum ad deteriorem partem, Ter.: se animus applicat et adiungit ad alqd, Cic.: applicatus ad rem, Cic.: applicatus ad se diligendum, geneigt, Cic.: dah. applicare se ad alqd, sich (lernend) zu etw. wenden, sich auf etw. legen, se ad studium musicum, Ter.: se ad eloquentiam, Cic.: se ad scribendam historiam, Cic. – / Perf. applicui, bei Cic. nur pro Flacc. 82: Supinum applicitum u. Partiz. applicitus nicht bei Cic.
-
14 implico
im-plico, plicuī, plicitum u. plicāvī, plicātum, āre (in u. plico), I) in etw. hineinfalten, -wickeln, -schmiegen, verwickeln, A) im allg.: 1) eig.: eam (epistulam) epistulae ad te scriptae, Fronto: se dextrae, sich anschmiegen an usw., Verg.: acies inter se, Verg.: orbes, ineinander schlingen, Verg.: implicari remis, sich mit den Rudern verwickeln, Liv.: implicitus laqueis, in Schlingen verwickelt, Ov.: implicatae rates, Sall. fr. – implicitus prägn. = impl. morbo, s. Flach Mart. 1, 91, 6. – 2) übtr.: a) in etw. fest od. tief einsenken, vim suam naturis hominum, Cic.: poet., ignem (Feuer der Liebe) ossibus, Verg. – b) in etw. verwickeln, alqm bello, Verg.: se admiscere atque impl. hominum vitiis, Cic. fr. – insbes., implicari od. se implicare alqā re, in etwas verwickelt werden, geraten, graviore morbo inplicitus, Caes. b. c. 3, 18, 1: gravi morbo est inplicitus, Liv. 40, 56, 8: in morbum implicitus, Nep. Cim. 3, 4 u. Ages. 8, 6: negotiis, Cic.: tantis rebus, Nep.: consiliis eius, sich einlassen in usw., Tac.: familiaritatibus, freundschaftliche Verbindungen anknüpfen, Cic.: multarum aetatum oratoribus, in Berührung kommen mit usw., Cic.: se societate civium, Cic.: quibus applicari (sich anzuschließen) expediet, non implicari (sich an sie zu ketten), Sen. ep. 105, 5. – B) prägn., in Verwirrung-, in Unordnung bringen, verwirren, a) physisch: impl. ac perturbare aciem, in gänzliche V. bringen, Sall. Iug. 59, 3. – b) geistig: alqm incertis responsis, Liv.: tanti errores implicant (nos), Liv.: (vinum) iam sanos implicitos facit, verwirrt, macht ängstlich, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 8, 87. – II) um etw. herumschlingen, A) im allg.: pedes, Verg.: brachia collo, die Arme um den Hals schlingen, Verg.: lacertos circum colla, Verg. – B) prägn., herumschlingend umwinden, umflechten, umfassen, umschlingen, tempora ramo, Verg.: crinem auro, Verg.: comam laevā, Verg.: implicat elabi volentem, Ov.: manum, jmd. bei der Hand fassen, Val. Flacc. – / Über die beiden Perfekt- u. Supinformen s. Neue-Wagener Formenl.3 3, 373; 377 u. 378.
-
15 multiplex
multĭplex, plĭcis [multus + plico] [st2]1 [-] qui a beaucoup de plis, plissé. [st2]2 [-] qui a beaucoup de replis, de détours, sinueux. [st2]3 [-] qui est composé de plusieurs parties, multiplié, nombreux, compliqué. [st2]4 [-] vaste, étendu, considérable. [st2]5 [-] qui est composé d'éléments divers, multiple, divers, variable, inconstant. - multiplex domus, Ov. M. 8: la demeure aux multiples détours (= le labyrinthe). - auri multiplicis thorax, Sil.: cuirasse recouverte de plusieurs feuilles d'or. - multiplex spatium loci, Lucr. 2, 163: vaste espace. - vir multiplex in virtutibus, Vell. 2, 105, 2: homme riche en qualités. - multiplex avis, Sil. 5, 543: qui compte une longue suite d'aïeux. - multiplex ingenium, Cic. Lael. 18, 65: caractère changeant. - multiplex animus, Cic.: esprit versatile. - multiplex natura, Cic.: caractère souple, caractère qui s'accommode à tout.* * *multĭplex, plĭcis [multus + plico] [st2]1 [-] qui a beaucoup de plis, plissé. [st2]2 [-] qui a beaucoup de replis, de détours, sinueux. [st2]3 [-] qui est composé de plusieurs parties, multiplié, nombreux, compliqué. [st2]4 [-] vaste, étendu, considérable. [st2]5 [-] qui est composé d'éléments divers, multiple, divers, variable, inconstant. - multiplex domus, Ov. M. 8: la demeure aux multiples détours (= le labyrinthe). - auri multiplicis thorax, Sil.: cuirasse recouverte de plusieurs feuilles d'or. - multiplex spatium loci, Lucr. 2, 163: vaste espace. - vir multiplex in virtutibus, Vell. 2, 105, 2: homme riche en qualités. - multiplex avis, Sil. 5, 543: qui compte une longue suite d'aïeux. - multiplex ingenium, Cic. Lael. 18, 65: caractère changeant. - multiplex animus, Cic.: esprit versatile. - multiplex natura, Cic.: caractère souple, caractère qui s'accommode à tout.* * *Multiplex, pen. corr. multiplicis, pen. corr. om. gen. Sueton. Qui ha plusieurs plis, De plusieurs et diverses sortes.\Multiplex animus: cui Vnus idemque animus opponitur. Cic. Changeant, Variable, Muable. -
16 plicatilis
plĭcātĭlis, e [plico] qui peut se plier, pliant. --- Plin. 10, 86.* * *plĭcātĭlis, e [plico] qui peut se plier, pliant. --- Plin. 10, 86.* * *Plicatilis, et hoc plicatile, pen. corr. Plin. Qui se plie. -
17 plicatura
-
18 simplex
simplex, ĭcis [sem, cf. semel + plico] [st1]1 [-] simplex, ĭcis [sem + plex; cf. semel]: - abl. regul. simplici; simplice, Lucr. 1, 1013. a - qui n'a qu'un pli, uni, simple; non mélangé. - aut simplex est natura animantis...aut concreta est ex pluribus naturis, Cic. Nat. 3, 14, 34: ou la substance de l'animal est simple... ou elle est composée de plus d'un élément. - (auditūs) iter simplex et directum, Cic. Nat. 2, 57, 144: conduit (de l'oreille) uni et droit. - simplex officium, Cic. Sull. 9: devoir simple (sans complication). - simplex est manere, illud anceps, Cic. Att. 12: la solution toute simple est de rester, l'autre (partir) est hasardeuse. - simplex aqua, Ov. Am. 2, 6, 32: eau pure. b - seul, isolé, unique. - simplici ordine intrarunt urbem, Liv. 44, 12, 6: ils pénétrèrent dans la ville sur une seule file. - verba simplicia, collocata, Cic. de Or. 80: mots isolés, groupés. - plus vice simplici, Hor. O. 4, 14, 13: plus d'une fois. - non simplex Damasicthona vulnus adficit, Ov. M. 6: ce n'est pas qu'une seule fois que Damasichthon a été blessé. - nec via mortis erat simplex, Virg. G. 3, 482: il y avait plus d'un chemin conduisant à la mort. c - simple, naturel, sans ornement, sans affectation. - sonus vocis rectus et simplex, Cic. de Or. 3, 45: timbre de la voix simple et naturel. - recta et simplicia, Cic. Off. 1: les choses simples et naturelles. d - simple, sans détours, sans duplicité, ingénu, naïf, crédule; sincère, ouvert, franc, droit. - simplicissimi omnium habentur iracundi, Sen. Ir. 2, 16, 3: de toutes les personnes les plus franches passent pour être irascibles. - vir apertus et simplex, Cic.: homme simple et ouvert (franc et ouvert). - simplicior quis et est, Hor. S. 1, 3, 63: tel autre est trop franc. [st1]2 [-] Simplex, ĭcis, m.: Tac. Simplex (surnom).* * *simplex, ĭcis [sem, cf. semel + plico] [st1]1 [-] simplex, ĭcis [sem + plex; cf. semel]: - abl. regul. simplici; simplice, Lucr. 1, 1013. a - qui n'a qu'un pli, uni, simple; non mélangé. - aut simplex est natura animantis...aut concreta est ex pluribus naturis, Cic. Nat. 3, 14, 34: ou la substance de l'animal est simple... ou elle est composée de plus d'un élément. - (auditūs) iter simplex et directum, Cic. Nat. 2, 57, 144: conduit (de l'oreille) uni et droit. - simplex officium, Cic. Sull. 9: devoir simple (sans complication). - simplex est manere, illud anceps, Cic. Att. 12: la solution toute simple est de rester, l'autre (partir) est hasardeuse. - simplex aqua, Ov. Am. 2, 6, 32: eau pure. b - seul, isolé, unique. - simplici ordine intrarunt urbem, Liv. 44, 12, 6: ils pénétrèrent dans la ville sur une seule file. - verba simplicia, collocata, Cic. de Or. 80: mots isolés, groupés. - plus vice simplici, Hor. O. 4, 14, 13: plus d'une fois. - non simplex Damasicthona vulnus adficit, Ov. M. 6: ce n'est pas qu'une seule fois que Damasichthon a été blessé. - nec via mortis erat simplex, Virg. G. 3, 482: il y avait plus d'un chemin conduisant à la mort. c - simple, naturel, sans ornement, sans affectation. - sonus vocis rectus et simplex, Cic. de Or. 3, 45: timbre de la voix simple et naturel. - recta et simplicia, Cic. Off. 1: les choses simples et naturelles. d - simple, sans détours, sans duplicité, ingénu, naïf, crédule; sincère, ouvert, franc, droit. - simplicissimi omnium habentur iracundi, Sen. Ir. 2, 16, 3: de toutes les personnes les plus franches passent pour être irascibles. - vir apertus et simplex, Cic.: homme simple et ouvert (franc et ouvert). - simplicior quis et est, Hor. S. 1, 3, 63: tel autre est trop franc. [st1]2 [-] Simplex, ĭcis, m.: Tac. Simplex (surnom).* * *Simplex, simplicis, pen. corr. om. gen. Nomen numerale. Terent. Simple, Sengle.\Crinis simplex collectus in vnum nodum. Ouid. Cheveuls nouez et troussez sans coeffe ne autre couverture, Cheveuls tout seuls.\In docendo simplicem esse. Quintil. Enseigner simplement sans confusion et grande multiplicité ou varieté de preceptes.\Munditiis simplex mulier. Horat. Simple en accoustrements, et point excessive.\Anni simplices. Martial. Les premiers ans, Le temps d'enfance ou d'innocence.\Cibus simplex. Martial. Viande qui n'est point mistionnee, qui est toute d'une sorte.\Homo simplex. Cic. Tout descouvert, Qui n'ha rien caché, Qui va rondement et à la bonne foy, Qui n'est point faint ne double, Sans dol, Qui n'est point malicieux ne hypocrite.\Iter simplex et directum. Cic. Tout d'une facon, Chemin droict, et qui n'est point fourchu.\Rura simplicia. Plin. Les gents de village qui sont simples et vont à la bonne foy. -
19 applico
ap-plico (ad-plico), āvī, ātum u. uī, itum, āre, I) an etw. anschließen, anlehnen, anfügen, anlegen, annähern, an- od. herandrängen, herantreiben, A) eig.: a) übh.: ratem (sc. rati), Liv. 21, 28, 9 (wo mit den Synon. copulare u. annectere abgewechselt wird): se ad arborem, Caes.: se ad flammam, Cic.: corpus ad molem, Curt.: se od. corpus stipiti, Curt.: se appl. od. (medial) bl. applicari trunco (arboris), Iustin. u. Curt.: sudarium ad os, vor den Mund halten, Suet.: stomacho catulos, Plin.: undas munimento arcis, heranwälzen (v. einem Flusse), Curt.: oscula feretro, küssen, Ov.: ensem capulo tenus (sc. cervici), hineinstoßen, Verg.: boves illuc, dorthin treiben, Ov.: alqm lateri alcis, Curt.: coniuges captis, zugesellen, Curt.: alci equum, vorführen, Vopisc.: u. so captivum (als Dolmetscher, um mit dem Könige zu reden), Iustin. 11, 15, 6. – als milit. t. t., corpora corporibus, sich eng aneinander anschließen, Liv.: his Phrygas, sich anschließen lassen, Curt.: scalas moenibus, Curt.: sinistrum cornu ad oppidum, Liv.: castra eidem flumini, Liv.: se suis, Liv. – u. b) im Passiv, bes. im Partiz. Pers., der örtl. Lage nach angebaut, angefügt, angelehnt, anliegend, applicitum est cubiculo hypocauston perexiguum, Plin. ep.: hoc scalare adplicitum huic sepulchro, Corp. inscr. Lat. 6, 10233, 2: Leucas colli applicata, Liv.: applicata colli colonia,————Plin.: nervi applicati ossibus, Plin. – B) übtr.: 1) etwas mit etw. verbinden, zu etw. hinzufügen, voluptatem ad honestatem, Cic.: priora sequentibus, Quint.: verba verbis, Quint.: annum, Mart. – 2) se ad etc. u. alci, sich an jmd. anschließen, se ad alqm, Ter. u. Cic.: se ad alqm quasi patronum, Cic.: se ad alcis familiaritatem od. amicitiam od. societatem, Cic.: se ad maximae feminae exemplum, sich richten nach usw., Sen. – se externo, Liv.: se familiariter alcis ingenio, Sen. – u. illae se applicant, agglutinant, Plaut.: quod in itinere tam familiariter se applicaverit, Cic. – ebenso Passiv applicari alci medial, quibus applicari (sich anzuschließen) expediet, non implicari (sie nicht an sich zu ketten), Sen. ep. 105, 5. – dagegen auch appl. alqm, jmd. sich eng verbinden, Sen. ep. 21, 4. – 3) jmdm. etwas aufbürden, eidem talia crimina, Plin. ep. 10, 58 (66), 4. – 4) zu irgend einem Zweck an etw. hinbringen, a) eine Sache, d.i. bei etw. anwenden, gebrauchen, finitionem in rem, Quint.: illa demonstratio, muliebria, neque vesti neque mundo applicari potest, ICt. – b) eine Person, zu etw. gebrauchen, bei etw. verwenden, alqm huic officio, Col.: servum alci rei, ICt. – II) auf etw. hinrichten, hinwenden, übh., A) eig.: navem ad etc. ( als t. t. der Schifferspr.), hinrichten, -treiben nach usw., bes. nach einem Lande, anlegen, landen, ad alqm, nach jmd. (der auf dem Meere schwimmt) hinsteu-————ern, Cic.: classem in Erythraeam, Liv.: naves ad Heraeum, Liv.: naves ad terram, Caes.; od. naves terrae, Liv.: navigia crepidini portus, Curt.: applicant classem (sc. insulae), Curt. – dah. absol., a) applicare, landen, α) v. Seefahrern, ad terram, Auct. b. Hisp. u. Justin.: ad Eleusin, Frontin.: ad litus Amazonum, Iustin.: quo applicaturi erant, saxis proscribi curat, Iustin. – β) v. Schiffen, quocumque litore applicuisse naves hostium audissent, Liv.: paucas hostium naves litori applicuisse, Frontin. – b) applicari, landen, α) v. Seefahrern, ad oras, Ov.: ignotis oris, Ov.: in terras, Ov.: quo applicaturi erant (Iones), Iustin. 2, 12. – β) v. Schiffen, ripae, Curt.: terrae, Curt. – c) poet. übtr., quo accedam? quo applicem? Enn. fr.: quae vis immanibus applicet oris, treibt dich usw., Verg.: Creteis regionibus applicat angues, lenkt ihren Drachenwagen nach usw., Ov. – B) übtr., auf etw. (hin)richten, hinwenden, aures modis, votis puerorum, sein Ohr leihen, Hor.: animum ad frugem, Plaut.: animum aegrotum ad deteriorem partem, Ter.: se animus applicat et adiungit ad alqd, Cic.: applicatus ad rem, Cic.: applicatus ad se diligendum, geneigt, Cic.: dah. applicare se ad alqd, sich (lernend) zu etw. wenden, sich auf etw. legen, se ad studium musicum, Ter.: se ad eloquentiam, Cic.: se ad scribendam historiam, Cic. – ⇒ Perf. applicui, bei Cic. nur pro Flacc. 82: Supinum applicitum u. Partiz. applici-————tus nicht bei Cic. -
20 implico
im-plico, plicuī, plicitum u. plicāvī, plicātum, āre (in u. plico), I) in etw. hineinfalten, -wickeln, -schmiegen, verwickeln, A) im allg.: 1) eig.: eam (epistulam) epistulae ad te scriptae, Fronto: se dextrae, sich anschmiegen an usw., Verg.: acies inter se, Verg.: orbes, ineinander schlingen, Verg.: implicari remis, sich mit den Rudern verwickeln, Liv.: implicitus laqueis, in Schlingen verwickelt, Ov.: implicatae rates, Sall. fr. – implicitus prägn. = impl. morbo, s. Flach Mart. 1, 91, 6. – 2) übtr.: a) in etw. fest od. tief einsenken, vim suam naturis hominum, Cic.: poet., ignem (Feuer der Liebe) ossibus, Verg. – b) in etw. verwickeln, alqm bello, Verg.: se admiscere atque impl. hominum vitiis, Cic. fr. – insbes., implicari od. se implicare alqā re, in etwas verwickelt werden, geraten, graviore morbo inplicitus, Caes. b. c. 3, 18, 1: gravi morbo est inplicitus, Liv. 40, 56, 8: in morbum implicitus, Nep. Cim. 3, 4 u. Ages. 8, 6: negotiis, Cic.: tantis rebus, Nep.: consiliis eius, sich einlassen in usw., Tac.: familiaritatibus, freundschaftliche Verbindungen anknüpfen, Cic.: multarum aetatum oratoribus, in Berührung kommen mit usw., Cic.: se societate civium, Cic.: quibus applicari (sich anzuschließen) expediet, non implicari (sich an sie zu ketten), Sen. ep. 105, 5. – B) prägn., in Verwirrung-, in Unordnung bringen, verwirren, a) physisch: impl. ac————perturbare aciem, in gänzliche V. bringen, Sall. Iug. 59, 3. – b) geistig: alqm incertis responsis, Liv.: tanti errores implicant (nos), Liv.: (vinum) iam sanos implicitos facit, verwirrt, macht ängstlich, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 8, 87. – II) um etw. herumschlingen, A) im allg.: pedes, Verg.: brachia collo, die Arme um den Hals schlingen, Verg.: lacertos circum colla, Verg. – B) prägn., herumschlingend umwinden, umflechten, umfassen, umschlingen, tempora ramo, Verg.: crinem auro, Verg.: comam laevā, Verg.: implicat elabi volentem, Ov.: manum, jmd. bei der Hand fassen, Val. Flacc. – ⇒ Über die beiden Perfekt- u. Supinformen s. Neue-Wagener Formenl.3 3, 373; 377 u. 378.
См. также в других словарях:
plico — s.m. [dal tema del verbo lat. plicare, piegare, avvolgere ] (pl. chi ). [pacco contenente documentazione cartacea o libri: spedire un p. ] ▶◀ (non com.) piego … Enciclopedia Italiana
plico — plì·co s.m. CO insieme di carte ripiegate o arrotolate racchiuse in un involucro sigillato, legato o chiuso con punti metallici: plico postale, spedire un plico {{line}} {{/line}} DATA: av. 1503. ETIMO: der. del lat. plicāre piegare, avvolgere … Dizionario italiano
plico — {{hw}}{{plico}}{{/hw}}s. m. (pl. chi ) Insieme di lettere, documenti e sim. racchiusi in un involucro … Enciclopedia di italiano
plico — pl.m. plichi … Dizionario dei sinonimi e contrari
plico — s. m. busta, involto, fascicolo … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
Georgius de Plico (30) — 30Georgius de Plico, (18. Febr.), ein Franciscaner Laienbruder aus Pliego (Plicum) in Spanien um das J. 1581. (Hub. Men.) … Vollständiges Heiligen-Lexikon
plic — PLIC, plicuri, s.n. Obiect confecţionat dintr o hârtie împăturită în chip special şi lipită pe trei părţi, pentru a închide o scrisoare, un act etc. (în vederea expedierii lor); obiectul împreună cu scrisoarea, actul etc. pe care le conţine. –… … Dicționar Român
List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… … Wikipedia
πλίκος — ο, Ν 1. (κυρίως για χαρτονομίσματα) δεσμίδα, μάτσο («είχε πλίκο τα χιλιάρικα») 2. περιτύλιγμα, φάκελος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. plico «φάκελος, πτυχή» < λατ. plico «διπλώνω»] … Dictionary of Greek
espresso — e·sprès·so p.pass., agg., s.m. 1. p.pass., agg. → esprimere, esprimersi 2. agg. CO esplicito: è suo espresso desiderio invitarti Sinonimi: dichiarato, 2manifesto, palese. Contrari: implicito, inespresso, sottinteso. 3a. agg. CO di cibo, preparato … Dizionario italiano
plek̂- — plek̂ English meaning: to plait, weave Deutsche Übersetzung: “flechten, zusammenwickeln” Note: presumably further formations from pel “falten” Material: O.Ind. prasna m. “netting, lurban” (also plü s i m. “ intestines,… … Proto-Indo-European etymological dictionary