-
1 munis
mūnis, e (munus), gefällig, dienstfertig, Plaut. merc. 105. Vgl. Paul. ex Fest. 143, 6.
-
2 munis
mūnis, e (munus), gefällig, dienstfertig, Plaut. merc. 105. Vgl. Paul. ex Fest. 143, 6. -
3 immunis
im-mūnis (alte Schreibart immoenis, zB. Plaut. trin. 24. Acc. tr. 364 R2), e (in u. munis, zu munus, munia), I) frei von Leistungen: 1) für den Staat: a) frei von Abgaben, abgabenfrei, steuerfrei, geschoßfrei, civis, Plaut.: cives apud Iugurtham immunes, Sall.: ager, Cic.: mit Genet., portoriorum, Liv. 38, 44, 4: m. ab u. Abl., immunes ab omni opere, Suet. Claud. 25, 3. – b) von Ausbesserung der Wege, Cic. Font. § 17. – c) von Kriegsdiensten, dienstfrei, m. Abl., immunis militiā, Liv. – m. Genet., immunes militarium operum, Liv.: ceterorum immunes, nisi propulsandi hostis, Tac. – 2) für Privatzwecke: a) frei von Leistungen, mit Genet., bos curvi imm. aratri, Ov.: imm. operum, Ov.: absol., tellus imm., Ov. – b) frei von Beiträgen, nichts beitragend, bei einem gemeinschaftlichen Mahle (ἀσυμβολος), fucus, Verg.: non ego te meis immunem meditor tingere poculis, Hor.: ne omnino, ut dicitur, immunes et asymboli veniremus, Gell. – dah. geschenklos, ohne Geschenke, Hor. ep. 1, 14, 33. – II) übtr.: A) nicht dienstfertig, Plaut. u. Cic. Vgl. Klotz u. Seyffert Cic. de amic. 50. – meton., immoene est facinus, ein undankbares Geschäft, m. folg. Infin., Plaut. trin. 24. – B) frei, unberührt, rein von etw., m. Genet., boni, mali, caedis, Ov.: delictorum paternorum, Vell.: animus vitiorum imm., Sen. – m. Abl., calamitate, vitiis, Vell. – m. ab u. Abl., domus imm. ab omnibus arbitris, ungestört von usw., Vell.: terrarum pars immunis a periculo, Sen.: dentes imm. a dolore, Plin.: ut ab ea plaga immunes faceret Hebraeos, Lact.: nec potest esse immunis a sanguine, qui voluit effundi, Lact. – absol., manus, die reine Hand, Hor.: occasio, freie, ungehinderte, Vell.: immune caelum est, noch unberührt, Sen. poët.: natura locorum iussit, ut immunes (unverletzt, unbeschädigt) mixti serpentibus essent, Lucan.: u. so immunis rediit, Solin. – / Abl. Sing. auch immune, in der Amtsbezeichnung ex immune, Corp. inscr. Lat. 8, 2618. col. b lin. 7 u. 12 u. col. c lin. 2.
-
4 munia
mūnia, ium, n. (munis, e; archaist. moenia, s. Paul. ex Fest. 151, 6), die Leistungen, die jmdm. obliegen, die Pflichten, Geschäfte, das Tagewerk, sua tolerare moenia, seinen Pflichten genügen, Plaut.: candidatorum, Cic.: munia belli pacisque facere, Liv.: munia consulatus obire, Tac.: munia vitae servare, Hor. – / Genet. munium, Tert. de coron. mil. 11; ungew. muniorum, Corp. inscr. Lat. 6, 1793: Dat. munibus, archaist. moenibus, Claud. laud. Stil. 3, 76, später muniis, Amm. 31, 2, 20. Serv. Verg. Aen. 12, 559. Salv. de gub. dei 5, 8, 43. Cod. Iust. 8, 10, 8 u.a.: munis, Corp. inscr. Lat. 6, 1725.
-
5 immunis
im-mūnis (alte Schreibart immoenis, zB. Plaut. trin. 24. Acc. tr. 364 R2), e (in u. munis, zu munus, munia), I) frei von Leistungen: 1) für den Staat: a) frei von Abgaben, abgabenfrei, steuerfrei, geschoßfrei, civis, Plaut.: cives apud Iugurtham immunes, Sall.: ager, Cic.: mit Genet., portoriorum, Liv. 38, 44, 4: m. ab u. Abl., immunes ab omni opere, Suet. Claud. 25, 3. – b) von Ausbesserung der Wege, Cic. Font. § 17. – c) von Kriegsdiensten, dienstfrei, m. Abl., immunis militiā, Liv. – m. Genet., immunes militarium operum, Liv.: ceterorum immunes, nisi propulsandi hostis, Tac. – 2) für Privatzwecke: a) frei von Leistungen, mit Genet., bos curvi imm. aratri, Ov.: imm. operum, Ov.: absol., tellus imm., Ov. – b) frei von Beiträgen, nichts beitragend, bei einem gemeinschaftlichen Mahle (ἀσυμβολος), fucus, Verg.: non ego te meis immunem meditor tingere poculis, Hor.: ne omnino, ut dicitur, immunes et asymboli veniremus, Gell. – dah. geschenklos, ohne Geschenke, Hor. ep. 1, 14, 33. – II) übtr.: A) nicht dienstfertig, Plaut. u. Cic. Vgl. Klotz u. Seyffert Cic. de amic. 50. – meton., immoene est facinus, ein undankbares Geschäft, m. folg. Infin., Plaut. trin. 24. – B) frei, unberührt, rein von etw., m. Genet., boni, mali, caedis, Ov.: delictorum paternorum, Vell.: animus vitiorum imm., Sen. – m. Abl., calamitate, vitiis, Vell. –————m. ab u. Abl., domus imm. ab omnibus arbitris, ungestört von usw., Vell.: terrarum pars immunis a periculo, Sen.: dentes imm. a dolore, Plin.: ut ab ea plaga immunes faceret Hebraeos, Lact.: nec potest esse immunis a sanguine, qui voluit effundi, Lact. – absol., manus, die reine Hand, Hor.: occasio, freie, ungehinderte, Vell.: immune caelum est, noch unberührt, Sen. poët.: natura locorum iussit, ut immunes (unverletzt, unbeschädigt) mixti serpentibus essent, Lucan.: u. so immunis rediit, Solin. – ⇒ Abl. Sing. auch immune, in der Amtsbezeichnung ex immune, Corp. inscr. Lat. 8, 2618. col. b lin. 7 u. 12 u. col. c lin. 2. -
6 munia
mūnia, ium, n. (munis, e; archaist. moenia, s. Paul. ex Fest. 151, 6), die Leistungen, die jmdm. obliegen, die Pflichten, Geschäfte, das Tagewerk, sua tolerare moenia, seinen Pflichten genügen, Plaut.: candidatorum, Cic.: munia belli pacisque facere, Liv.: munia consulatus obire, Tac.: munia vitae servare, Hor. – ⇒ Genet. munium, Tert. de coron. mil. 11; ungew. muniorum, Corp. inscr. Lat. 6, 1793: Dat. munibus, archaist. moenibus, Claud. laud. Stil. 3, 76, später muniis, Amm. 31, 2, 20. Serv. Verg. Aen. 12, 559. Salv. de gub. dei 5, 8, 43. Cod. Iust. 8, 10, 8 u.a.: munis, Corp. inscr. Lat. 6, 1725. -
7 immoenis
immoenis, s. im-mūnis.
См. также в других словарях:
Munis Tekinalp — (* 1883 in Serres; † 1961 in Nizza) war ein türkischer Publizist jüdischer Herkunft und einer der führenden Köpfe der panturkistischen Strömung zu Anfang des 20. Jahrhunderts. Er wurde als Moiz Kohen (dt. Moses Cohen) geboren. Später ließ er… … Deutsch Wikipedia
Munis — Munis, indische Heilige, welche sich einem beschaulichen Leben widmen … Pierer's Universal-Lexikon
munis — <ər.> 1. sif. Hər kəslə mehriban olan; ünsiyyətli, mehriban; istiqanlı. Munis adam. – <Xədicə> olduqca xoşsöhbət, . . genişqəlbli, munis və mehriban bir qız idi. S. H.. Könüllər yolçusu, o munis gözəl; Min ürək fəth edir hər keçən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Munis — Grandizo Munis Grandizo Munis (1912 1989) est un des fondateurs de la section espagnole de l’opposition de Gauche en 1930. Puis il fonde la section espagnole de la IVe Internationale en 1936. Le groupe est connu par son organe La Voz Leninista.… … Wikipédia en Français
munis — sf., Ar. mūnis 1) Alışılan, alışılmış, yabancı olmayan 2) Cana yakın, uysal, sevimli Ağlamaktan renkleri silinmiş zannolunan küçük munis gözleriyle bakıyordu. O. S. Orhon 3) mec. Uygun Bu fikir birdenbire bana o kadar munis, yapılabilmesi o kadar … Çağatay Osmanlı Sözlük
munis — See municipal bond * * * munis mu‧nis [ˈmjuːniz] noun [plural] FINANCE an informal name for municipal bond S: • We think it s a smart idea to buy munis right now … Financial and business terms
Munis, S. (1) — 1S. Munis (1. Aug. al. 6. Febr. et 18. Dec.). Dieser Heilige, Bruder des hl. Mel (vgl. diesen), war der Stifter der Kirche von Forguey (Fornagia) in Longford ums J. 486. Er ist auf diesen Tag zugleich mit dem hl. Riocus im Mart. von Salisbury… … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Munis, S. (2) — 2S. Munis (18. Dec.), Bischof in Irland. S. S. Muinis … Vollständiges Heiligen-Lexikon
munis — 1 p.s. Prés., 2 p.s. Prés., 1 p.s. Pas., 2 p.s. Pas., Part. pas. m.p. munir … French Morphology and Phonetics
munis — (A.) [ ﺲﻥﻮﻡ ] cana yakın, alışılmış … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
munis — ə. 1) ünsiyyət edən, əlaqə saxlayan; 2) insandan qaçmayan; istiqanlı; 3) ələ öyrədilmiş; əhliləşdirilmiş (heyvan haqqında). Munisi can can kimi yaxın olan, can qədər sevimli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti