-
1 illabor
il-lābor, lāpsus sum, lābī1) скользить, соскальзывать, опускаться, падать (во что-л. или на что-л.)2) проникать ( in stomachum C)illabi in animos C (или animis V) — снизойти (проникнуть) в души, овладеть умами -
2 illabor
il-lābor, lāpsus sum, lābī (in u. labor), in od. an od. auf etw. gleiten, sinken, fallen, I) eig.: a) v. leb. Wesen, m. Dat.: antennis illabitur ebria serpens, Claud. 3. cons. Stil. 367: notae iugis illabitur Aetnae, Claud. rapt. Pros. 3, 330: coniugis illabi lacrimis, unter den Thr. der G. dahinsinken, Lucan. 5, 281. – b) v. Lebl.: α) übh.: illa (machina) mediae minans illabitur urbi (v. trojan. Rosse), Verg. Aen. 2, 240: rapidus fervor perpingues unguine taedas illapsus, Sil. 14, 427 sq.: si fractus illabatur orbis, wenn auch krachend (über mich) hereinstürzt der Weltkreis, Hor. carm. 3, 3, 7. – β) v. Flüssigkeiten, hinab-, hineingleiten, hineinfließen, -fallen, quo (sc. in stomachum) illabuntur ea, quae accepta sunt ore, Cic. de nat. deor. 2, 135: mit Dat., ad decumum a Mileto stadium (amnis Maeander) lenis illabitur mari, Plin. 5, 113: quā (wo) Nar Tyberino illabitur amni, Lucan. 1, 475. – II) übtr., m. ad u. Akk., si ea voluptas esset, quae ad sensus cum suavitate afflueret et illaberetur, Cic. de fin. 1, 39. – m. in u. Akk., sensim pernicies illapsa in civium animos, Cic. de legg. 2, 19. – m. Dat., animis illapsa Voluptas, Sil. 15, 95: da, pater, augurium atque animis illabere nostris, Verg. Aen. 3, 89: quod tam facile illabatur humanis sensibus, Ambros. de off. 2, 7, 29. – m. per u. Akk., combibat illapsos ductor per viscera luxus, Sil. 11, 400.
-
3 illabor
il-lābor, lāpsus sum, lābī (in u. labor), in od. an od. auf etw. gleiten, sinken, fallen, I) eig.: a) v. leb. Wesen, m. Dat.: antennis illabitur ebria serpens, Claud. 3. cons. Stil. 367: notae iugis illabitur Aetnae, Claud. rapt. Pros. 3, 330: coniugis illabi lacrimis, unter den Thr. der G. dahinsinken, Lucan. 5, 281. – b) v. Lebl.: α) übh.: illa (machina) mediae minans illabitur urbi (v. trojan. Rosse), Verg. Aen. 2, 240: rapidus fervor per pingues unguine taedas illapsus, Sil. 14, 427 sq.: si fractus illabatur orbis, wenn auch krachend (über mich) hereinstürzt der Weltkreis, Hor. carm. 3, 3, 7. – β) v. Flüssigkeiten, hinab-, hineingleiten, hineinfließen, -fallen, quo (sc. in stomachum) illabuntur ea, quae accepta sunt ore, Cic. de nat. deor. 2, 135: mit Dat., ad decumum a Mileto stadium (amnis Maeander) lenis illabitur mari, Plin. 5, 113: quā (wo) Nar Tyberino illabitur amni, Lucan. 1, 475. – II) übtr., m. ad u. Akk., si ea voluptas esset, quae ad sensus cum suavitate afflueret et illaberetur, Cic. de fin. 1, 39. – m. in u. Akk., sensim pernicies illapsa in civium animos, Cic. de legg. 2, 19. – m. Dat., animis illapsa Voluptas, Sil. 15, 95: da, pater, augurium atque animis illabere nostris, Verg. Aen. 3, 89: quod tam facile illabatur humanis sensibus, Ambros. de off. 2, 7, 29. – m. per u. Akk., combibat illapsos ductor per viscera luxus, Sil. 11, 400. -
4 illabor
illābor ( inl-), psus, 3, v. dep. n. [inlabor], to fall, slip, slide, glide, or flow into; to fall down, sink down (rare but class.).I.Lit.:II.quo (i. e. in stomachum) primo illabuntur ea, quae accepta sunt ore,
Cic. N. D. 2, 54, 135; Plin. 5, 29, 31, § 113:antennis illabitur ebria serpens,
Claud. III. Cons. Stil. 367:notae jugis illabitur Aetnae,
id. Rapt. Pros. 3, 330:si fractus illabatur orbis,
should fall in, tumble to ruins, Hor. C. 3, 3, 7:tepet illabentibus astris Pontus,
Stat. Ach. 1, 138:rapidus fervor, per pingues unguine taedas illapsus,
Sil. 14, 427:conjugis illabi lacrimis, unique paratum scire rogum,
to sink down dying, Luc. 5, 281:qua Nar Tiberino illabitur amni,
id. 1, 475. —Trop., to flow into, penetrate:si ea sola voluptas esset, quae quasi titillaret sensus, ut ita dicam, et ad eos cum suavitate afflueret et illaberetur,
Cic. Fin. 1, 11, 39:sensim pernicies illapsa civium in animos,
id. Leg. 2, 15, 39:da, pater, augurium, atque animis illabere nostris,
enter into our minds, Verg. A. 3, 89:animis illapsa voluptas,
Sil. 15, 95; with per, id. 11, 400. -
5 inlabor
illābor ( inl-), psus, 3, v. dep. n. [inlabor], to fall, slip, slide, glide, or flow into; to fall down, sink down (rare but class.).I.Lit.:II.quo (i. e. in stomachum) primo illabuntur ea, quae accepta sunt ore,
Cic. N. D. 2, 54, 135; Plin. 5, 29, 31, § 113:antennis illabitur ebria serpens,
Claud. III. Cons. Stil. 367:notae jugis illabitur Aetnae,
id. Rapt. Pros. 3, 330:si fractus illabatur orbis,
should fall in, tumble to ruins, Hor. C. 3, 3, 7:tepet illabentibus astris Pontus,
Stat. Ach. 1, 138:rapidus fervor, per pingues unguine taedas illapsus,
Sil. 14, 427:conjugis illabi lacrimis, unique paratum scire rogum,
to sink down dying, Luc. 5, 281:qua Nar Tiberino illabitur amni,
id. 1, 475. —Trop., to flow into, penetrate:si ea sola voluptas esset, quae quasi titillaret sensus, ut ita dicam, et ad eos cum suavitate afflueret et illaberetur,
Cic. Fin. 1, 11, 39:sensim pernicies illapsa civium in animos,
id. Leg. 2, 15, 39:da, pater, augurium, atque animis illabere nostris,
enter into our minds, Verg. A. 3, 89:animis illapsa voluptas,
Sil. 15, 95; with per, id. 11, 400.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский