Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

il-linio

  • 1 linio

    1. linio, īvī, ītum, īre, Nbf. v. lino, w. s., I) auf etw. schmieren, aufschmieren, Pallad. 4, 10, 29. – II) mit etw. beschmieren, Vitr., Colum. u.a.
    ————————
    2. līnio, s. lineo.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > linio

  • 2 linio [1]

    1. linio, īvī, ītum, īre, Nbf. v. lino, w. s., I) auf etw. schmieren, aufschmieren, Pallad. 4, 10, 29. – II) mit etw. beschmieren, Vitr., Colum. u.a.

    lateinisch-deutsches > linio [1]

  • 3 linio [2]

    2. līnio, s. līneo.

    lateinisch-deutsches > linio [2]

  • 4 allinio

    al-linio (ad-linio), īre = allino, anschmieren, Pallad. 3, 33; 6, 8, 1.

    lateinisch-deutsches > allinio

  • 5 allinio

    al-linio (ad-linio), īre = allino, anschmieren, Pallad. 3, 33; 6, 8, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > allinio

  • 6 delinio

    1. dē-līnio, s. delenio.
    ————————
    2. dē-līnio, s. delineo.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > delinio

  • 7 collineo

    col-līneo (col-līnio), āvī, ātum, āre (con u. linea), etwas in gerader Linie richten, in gerader Linie absenden, zielen, hastam aliquo aut sagittam, Cic.: manum et oculos, Gell.: oculos ad umbram, Apul. – absol., quis est enim, qui totum diem iaculans non aliquando collineet, der nicht wenigstens einmal die wahre Richtung finden, richtig zielen sollte, Cic. de div. 2, 121.

    lateinisch-deutsches > collineo

  • 8 delineo

    dē-līneo ( dē-līnio), āvi, āre, im Abrisse darstellen, skizzieren, arrepto carbone exstincto e foculo imaginem in pariete, Plin. 35, 89: Alexandri imaginem coloribus, Apul. flor. 7. p. 7, 19 Kr.: quem nulla deliniat forma corporalis, Arnob. 1, 31: übtr., mit Worten, astu colubroso viam delineavit, Tert. adv. Val. 4: veritates, ex quibus imagines deliniarentur, Tert. de res. carn. 20 in.: mit folg. indir. Fragesatz, et quid postea per me ipsum quaererem, in memoria mea delineasti, Augustin. conf. 4, 3.

    lateinisch-deutsches > delineo

  • 9 delinio [1]

    1. dē-līnio, s. dē-lēnio.

    lateinisch-deutsches > delinio [1]

  • 10 delinio [2]

    2. dē-līnio, s. dē-līneo.

    lateinisch-deutsches > delinio [2]

  • 11 illinio

    il-linio, s. il-lino /.

    lateinisch-deutsches > illinio

  • 12 lineo

    līneo (līnio), āvī, ātum, āre (linea), I) nach der Richtschnur richten, nach dem Lote einrichten, materiam, Cato: radios, Vitr.: bene lineata carina, Plaut. – II) übtr., Partiz., līneātus, nach dem Schnürchen = schön aufgeputzt, comati lineatique iuvenes, Hieron. epist. 117, 6.

    lateinisch-deutsches > lineo

  • 13 liniatura

    liniātūra, ae, f. (1. linio) = χρισις, der Anstrich, Gloss. II, 478, 48.

    lateinisch-deutsches > liniatura

  • 14 linimen

    linīmen, inis, n. (linio), die Schmiere, Theod. Prisc. 1, 18.

    lateinisch-deutsches > linimen

  • 15 linimentum

    linīmentum, ī, n. (linio), die Schmiere, dolii, Pallad. 11, 14, 16.

    lateinisch-deutsches > linimentum

  • 16 linitio

    linītio, ōnis, f. (1. linio), das Beschmieren, Salben, Vulg. Sirach 38, 34.

    lateinisch-deutsches > linitio

  • 17 linitor

    linītor, ōris, m. (1. linio), = χρίστης, der Anstreicher, Tüncher, Gloss. III, 309, 67.

    lateinisch-deutsches > linitor

  • 18 linitus

    linītus, Abl. ū, m. (1. linio), das Aufschmieren, Aufstreichen, Plin. 20, 118.

    lateinisch-deutsches > linitus

  • 19 lino

    lino, līvī u. lēvī, litum, ere (griech. ἀλίνω), I) auf etw. schmieren, aufschmieren, aufstreichen, Ov. med. fac. 81. – II) etwas schmieren = beschmieren, bestreichen, 1) übh.: spiramenta cerā, Verg.: opercula gypso, Colum.: vinum levi (sc. pice), verpichen, Hor.: alci labra, das Maul schmieren, d.i. hintergehen, Mart.: faciem, Iuven. – 2) insbes.: a) überziehen, bedecken, tecta auro, Ov.: lita corpora guttis, gesprenkelt, punktiert, Verg. – b) Geschriebenes auf der Wachstafel mit dem breiten Ende des Griffels überstreichen u. so ausstreichen, Ov. ex Pont. 1, 5, 16. – c) beschmieren, besudeln, ora luto, Ov.: bildl., splendida facta carmine foedo, Hor. – / Über die von lino u. linio vorkommenden Formen s. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 391.

    lateinisch-deutsches > lino

  • 20 perlinio

    per-linio, īre = perlino, Colum. 9, 12, 2 zw. (Schneid. m. cod. Sang. perlinat). Vulg. sap. 13, 14.

    lateinisch-deutsches > perlinio

См. также в других словарях:

  • linio — elem. lino1 . Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN …   Dicționar Român

  • linio — (De liña). m. Línea de árboles u otras plantas …   Diccionario de la lengua española

  • linio — ► sustantivo masculino Línea o serie de árboles u otras plantas. TAMBIÉN liño * * * linio m. Liño. * * * linio. (De liña). m. Línea de árboles u otras plantas. * * * ► masculino Liño …   Enciclopedia Universal

  • Linio ežeras — Sp Linio ẽžeras Ap Loch Linnhe angliškai, geliškai (škotiškai) Sp Lòch Linis Ap Loch Linnhe angliškai, geliškai (škotiškai) L D. Britanijoje (Škotijoje) …   Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė

  • valinys — valinỹs sm. (3b) K, I, Rtr, Š, DŽ, NdŽ, FrnW, KŽ; SD163, SD112, Sut 1. MŽ141, N, KI327, J, L, Š, LVIV458, Šts, End, Krkl, Pgg, Trgn, Dsn audeklo kraštas, valas: Perpetės buvo priduriamos prie stuomenų kraštelio, vadinamo valiniu rš. Valinỹs… …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • Saint-Etienne-du-Gue-de-l'Isle — Saint Étienne du Gué de l Isle Saint Étienne du Gué de l Isle Administration Pays France Région Bretagne Département Côtes d’Armor Arrondissement Saint Brieuc Canton …   Wikipédia en Français

  • Saint-Étienne-du-Gué-de-l'Isle — Pour les articles homonymes, voir Saint Étienne (homonymie). 48° 06′ 16″ N 2° 38′ …   Wikipédia en Français

  • Saint-étienne-du-gué-de-l'isle — Administration Pays France Région Bretagne Département Côtes d’Armor Arrondissement Saint Brieuc Canton …   Wikipédia en Français

  • Iĉismo — Esperanto Datos Generales Creador: L. L. Zamenhof …   Wikipedia Español

  • kiaulinis — 3 kiaũlinis, ė adj. (1), kiaulìnis (2) K; SD359,397 → kiaulė 1: Jau baigias kiaũliniai miltai, tuoj reiks malūnan važiuot Vžns. Įmaišė kokių kiaũlinių miltų ir mum bandelių prikepė Ėr. Suvalgiau kelias kiaũlines bulvas, ir visa Ob.… …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • malinys — malinỹs sm. (3b) 1. Kv, Vkš, Klm, Pvn kas malama ar sumalta, malami ar sumalti grūdai: Yra daug mãlinio malūne, tu savo nesumalsi šiandien J. Priš šventes visi malūnai maliniu apversti Kltn. Geras malūnas, daug ir mãlinio tura Vvr. Dar ne per… …   Dictionary of the Lithuanian Language

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»