Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

dē-līneo

  • 1 lineo

    līneo (līnio), āvī, ātum, āre (linea), I) nach der Richtschnur richten, nach dem Lote einrichten, materiam, Cato: radios, Vitr.: bene lineata carina, Plaut. – II) übtr., Partiz., līneātus, nach dem Schnürchen = schön aufgeputzt, comati lineatique iuvenes, Hieron. epist. 117, 6.

    lateinisch-deutsches > lineo

  • 2 lineo

    līneo (līnio), āvī, ātum, āre (linea), I) nach der Richtschnur richten, nach dem Lote einrichten, materiam, Cato: radios, Vitr.: bene lineata carina, Plaut. – II) übtr., Partiz., līneātus, nach dem Schnürchen = schön aufgeputzt, comati lineatique iuvenes, Hieron. epist. 117, 6.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > lineo

  • 3 collineo

    col-līneo (col-līnio), āvī, ātum, āre (con u. linea), etwas in gerader Linie richten, in gerader Linie absenden, zielen, hastam aliquo aut sagittam, Cic.: manum et oculos, Gell.: oculos ad umbram, Apul. – absol., quis est enim, qui totum diem iaculans non aliquando collineet, der nicht wenigstens einmal die wahre Richtung finden, richtig zielen sollte, Cic. de div. 2, 121.

    lateinisch-deutsches > collineo

  • 4 delineo

    dē-līneo ( dē-līnio), āvi, āre, im Abrisse darstellen, skizzieren, arrepto carbone exstincto e foculo imaginem in pariete, Plin. 35, 89: Alexandri imaginem coloribus, Apul. flor. 7. p. 7, 19 Kr.: quem nulla deliniat forma corporalis, Arnob. 1, 31: übtr., mit Worten, astu colubroso viam delineavit, Tert. adv. Val. 4: veritates, ex quibus imagines deliniarentur, Tert. de res. carn. 20 in.: mit folg. indir. Fragesatz, et quid postea per me ipsum quaererem, in memoria mea delineasti, Augustin. conf. 4, 3.

    lateinisch-deutsches > delineo

  • 5 delinio [2]

    2. dē-līnio, s. dē-līneo.

    lateinisch-deutsches > delinio [2]

  • 6 lineatio

    līneātio, ōnis, f. (lineo), der Linienzug, konkr., die Linie, Vitr. 9, 1, 13 u. 10, 22, 10. – corporis, die Lineamente, Firm. math. 1, 4.

    lateinisch-deutsches > lineatio

  • 7 lineatus [2]

    2. līneātus, Partiz. v. lineo, w. s.

    lateinisch-deutsches > lineatus [2]

  • 8 linio [2]

    2. līnio, s. līneo.

    lateinisch-deutsches > linio [2]

  • 9 religo [1]

    1. re-ligo, āvī, ātum, āre, I) zurückbinden, hinterbinden, aufbinden, anbinden, befestigen, a) eig.: α) übh.: virginem, Ov.: rite equos, anspannen, Verg.: religato revinctoque navigio trahi, in einem an ein anderes gebundenen u. befestigten Fahrzeuge, Plin.: manibus suā sponte religatis, Curt.: rel. herbam desectam, zusammenbinden, Colum. – m. Abl. (womit?), remos struppis, Liv. Andr. fr.: ea tigna laminis (mit Schienen) catenisque, Caes.: trabes axibus, mit Bohlen verbinden, Caes.: fissas taleas ferularum lineo funiculo, aufbinden, Colum.: religatus brachia (an den A.) nodo, Tibull.: captiva corpora religantes velis ac funibus suspendere, Flor.: ferreis manibus iniectis navem, festhalten, Caes.: tabulas catenis, anbinden, Pompon. dig.: robora catenis, zusammenbinden, Lucan.: ne religer (gefesselt werde) durā captiva catenā, Ov. – m. ad u. Akk., restim ad pinnam muri, Liv.: mala ad maiores ramos, Colum.: caput ad pedes, Veget.: alqm ad currum, Cic. u.a.: alqm ad palum, Val. Max.: alqm ad saxum, Hieron.: ad duras religata brachia (an den A.) cautes, Ov. – m. inter u. Akk., alqm inter duos currus, Flor. 1, 3, 8. – m. post u. Akk., manus post tergum, Vell. u. Curt.: manus post terga, Suet. – m. in u. Abl., funem in stipite, Ov. – m. ex (auf) u. Abl., storias ex tribus partibus, quae ad hostes vergebant, religaverunt, Caes. b. c. 2, 9, 4 (vgl. unten no. γ). – m. ab (von aus = an) u. Abl., funiculum a puppi, Cic.: funem ab umeris, Plin. (vgl. unten no. γ). – m. pro u. Abl., canem pro foribus, Suet. Vit. 16. – m. bl. Abl. (an, auf), retinacula mulae saxo, Hor.: vincula laquei foribus, Ov.: tabulam adversam fronti (vorn an der Stirn) cornibus (an den H.), Colum.: religari quadrigis (v. Pers.), Aur. Vict. – β) das Haar aufbinden, alci (jmdm. zuliebe) flavam comam, Hor.: capillum in vertice, Tac.: Lyde in comptum Lacaenae more comam religata nodum, das Haar in einem Wulst aufgebunden, Hor. – u. das Haar od. die Schläfe umwinden, quā (hederā) crines religata fulges, Hor.: tempora religata feno recenti, Ov. – γ) ein Schiff od. ein Schiffstau am Ufer anbinden, befestigen, m. Abl. (womit?), funem, quo navis religata est, praecīdere, ICt.: m. ad u. Akk., naves ad terram, Caes.: m. in u. Abl., religata in litore pinus (Schiff), Ov.: m. ab od. ex u. Abl., ab (an) aggere classem, Verg.: herboso ab aggere funem, Ov.: funem ab Emathio litore, poet. = am emath. U. landen, Lucan.: funes ex arboribus ibi (= in ripis) natis, Gaius dig. 1, 8, 5 pr. – m. Abl. (wo?) poet. = wo landen, iactatam udo litore navim, Hor.: classem litore Threīcio, Ov.: barbarā funem orā, Sen. poët. – b) übtr.: quae (prudentia) si extrinsecus religata pendeat, wenn sie an Außendinge geknüpft u. von ihnen abhängig wäre, Cic. Tusc. 3, 37: hoc vinculo pietatis obstricti deo et religati, Lact. 4, 28, 3 (vgl. 4, 28, 12; epit. 69, 5): dapibusque simul religataque somno agmina, gefesselt, Claud. VI. cons. Hon. 472. – II) losbinden, ait haec minax Cybebe religatque iuga manu, Catull. 63, 84: funem in Cretam, poet. = nach Kreta absegeln, Catull. 64, 174: providendum est omnibus annis vitem resolvi et religari, Pallad. 3, 13, 2.

    lateinisch-deutsches > religo [1]

  • 10 collineo

    col-līneo (col-līnio), āvī, ātum, āre (con u. linea), etwas in gerader Linie richten, in gerader Linie absenden, zielen, hastam aliquo aut sagittam, Cic.: manum et oculos, Gell.: oculos ad umbram, Apul. – absol., quis est enim, qui totum diem iaculans non aliquando collineet, der nicht wenigstens einmal die wahre Richtung finden, richtig zielen sollte, Cic. de div. 2, 121.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > collineo

  • 11 delineo

    dē-līneo ( dē-līnio), āvi, āre, im Abrisse darstellen, skizzieren, arrepto carbone exstincto e foculo imaginem in pariete, Plin. 35, 89: Alexandri imaginem coloribus, Apul. flor. 7. p. 7, 19 Kr.: quem nulla deliniat forma corporalis, Arnob. 1, 31: übtr., mit Worten, astu colubroso viam delineavit, Tert. adv. Val. 4: veritates, ex quibus imagines deliniarentur, Tert. de res. carn. 20 in.: mit folg. indir. Fragesatz, et quid postea per me ipsum quaererem, in memoria mea delineasti, Augustin. conf. 4, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > delineo

  • 12 lineatio

    līneātio, ōnis, f. (lineo), der Linienzug, konkr., die Linie, Vitr. 9, 1, 13 u. 10, 22, 10. – corporis, die Lineamente, Firm. math. 1, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > lineatio

  • 13 lineatus

    1. līneātus, a, um (linea), gestreift, serpens quasi albā mitrulā lineatus, Solin. 27, 51: basiliscus albis maculis lineatus, Isid. orig. 12, 4, 7: aliae (gemmae) longis colorum ductibus lineatae, Isid. orig. 16, 12, 4.
    ————————
    2. līneātus, Partiz. v. lineo, w. s.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > lineatus

  • 14 linio

    1. linio, īvī, ītum, īre, Nbf. v. lino, w. s., I) auf etw. schmieren, aufschmieren, Pallad. 4, 10, 29. – II) mit etw. beschmieren, Vitr., Colum. u.a.
    ————————
    2. līnio, s. lineo.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > linio

  • 15 religo

    1. re-ligo, āvī, ātum, āre, I) zurückbinden, hinterbinden, aufbinden, anbinden, befestigen, a) eig.: α) übh.: virginem, Ov.: rite equos, anspannen, Verg.: religato revinctoque navigio trahi, in einem an ein anderes gebundenen u. befestigten Fahrzeuge, Plin.: manibus suā sponte religatis, Curt.: rel. herbam desectam, zusammenbinden, Colum. – m. Abl. (womit?), remos struppis, Liv. Andr. fr.: ea tigna laminis (mit Schienen) catenisque, Caes.: trabes axibus, mit Bohlen verbinden, Caes.: fissas taleas ferularum lineo funiculo, aufbinden, Colum.: religatus brachia (an den A.) nodo, Tibull.: captiva corpora religantes velis ac funibus suspendere, Flor.: ferreis manibus iniectis navem, festhalten, Caes.: tabulas catenis, anbinden, Pompon. dig.: robora catenis, zusammenbinden, Lucan.: ne religer (gefesselt werde) durā captiva catenā, Ov. – m. ad u. Akk., restim ad pinnam muri, Liv.: mala ad maiores ramos, Colum.: caput ad pedes, Veget.: alqm ad currum, Cic. u.a.: alqm ad palum, Val. Max.: alqm ad saxum, Hieron.: ad duras religata brachia (an den A.) cautes, Ov. – m. inter u. Akk., alqm inter duos currus, Flor. 1, 3, 8. – m. post u. Akk., manus post tergum, Vell. u. Curt.: manus post terga, Suet. – m. in u. Abl., funem in stipite, Ov. – m. ex (auf) u. Abl., storias ex tribus partibus, quae ad hostes vergebant, religaverunt, Caes. b. c. 2,
    ————
    9, 4 (vgl. unten no. γ). – m. ab (von aus = an) u. Abl., funiculum a puppi, Cic.: funem ab umeris, Plin. (vgl. unten no. γ). – m. pro u. Abl., canem pro foribus, Suet. Vit. 16. – m. bl. Abl. (an, auf), retinacula mulae saxo, Hor.: vincula laquei foribus, Ov.: tabulam adversam fronti (vorn an der Stirn) cornibus (an den H.), Colum.: religari quadrigis (v. Pers.), Aur. Vict. – β) das Haar aufbinden, alci (jmdm. zuliebe) flavam comam, Hor.: capillum in vertice, Tac.: Lyde in comptum Lacaenae more comam religata nodum, das Haar in einem Wulst aufgebunden, Hor. – u. das Haar od. die Schläfe umwinden, quā (hederā) crines religata fulges, Hor.: tempora religata feno recenti, Ov. – γ) ein Schiff od. ein Schiffstau am Ufer anbinden, befestigen, m. Abl. (womit?), funem, quo navis religata est, praecīdere, ICt.: m. ad u. Akk., naves ad terram, Caes.: m. in u. Abl., religata in litore pinus (Schiff), Ov.: m. ab od. ex u. Abl., ab (an) aggere classem, Verg.: herboso ab aggere funem, Ov.: funem ab Emathio litore, poet. = am emath. U. landen, Lucan.: funes ex arboribus ibi (= in ripis) natis, Gaius dig. 1, 8, 5 pr. – m. Abl. (wo?) poet. = wo landen, iactatam udo litore navim, Hor.: classem litore Threīcio, Ov.: barbarā funem orā, Sen. poët. – b) übtr.: quae (prudentia) si extrinsecus religata pendeat, wenn sie an Außendinge geknüpft u. von ihnen abhängig wäre, Cic. Tusc. 3, 37: hoc vinculo pietatis
    ————
    obstricti deo et religati, Lact. 4, 28, 3 (vgl. 4, 28, 12; epit. 69, 5): dapibusque simul religataque somno agmina, gefesselt, Claud. VI. cons. Hon. 472. – II) losbinden, ait haec minax Cybebe religatque iuga manu, Catull. 63, 84: funem in Cretam, poet. = nach Kreta absegeln, Catull. 64, 174: providendum est omnibus annis vitem resolvi et religari, Pallad. 3, 13, 2.
    ————————
    2. religo, ere (re u. ligo [Nbf. v. lego] = achten), rücksichtlich beachten; dav. religēns, entis, gottesfürchtig, Poëta bei Gell. 4, 9, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > religo

См. также в других словарях:

  • Lineo — Solutions, Inc. was the former thin client and embedded systems division of Caldera Systems.Lineo originally was spun out of Caldera Systems in September of 1997, under the company name Caldera Thin Clients. It was later renamed, in July 1998, to …   Wikipedia

  • Lineo — Linéo Linéo Jeux de LInéo …   Wikipédia en Français

  • Linéo — Jeux de LInéo …   Wikipédia en Français

  • Linéo — Linéo, from Latin lineo ( I align ) is a two player strategy game. Each game is less than 20 minutes long. In the final version it will be possible to play alone against the artificial intelligence, two players on the same computer or networked… …   Wikipedia

  • líneo — líneo, ea adjetivo y sustantivo lináceo …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • líneo — adj. De linho ou a ele relativo …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • -líneo — suf. Exprime a noção de linha, comprimento (ex.: longilíneo).   ‣ Etimologia: latim linea, ae, linha …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • líneo — líneo, a (Del lat. linĕus). adj. Bot. lináceo. U. t. c. s. f. ORTOGR. Escr. con may. inicial c. taxón …   Diccionario de la lengua española

  • líneo — (Del lat. lineus.) ► adjetivo/ sustantivo femenino BOTÁNICA Perteneciente a una familia de plantas angiospermas. SINÓNIMO lináceo * * * líneo, a (del lat. «linĕus») adj. y n. f. Lináceo. * * * líneo, a. (Del lat. linĕus). adj. Bot …   Enciclopedia Universal

  • lineo--lineo — lì·ne·o lì·ne·o conf. linea, andamento lineare: brevilineo, curvilineo, longilineo {{line}} {{/line}} ETIMO: da linea …   Dizionario italiano

  • lineo- — combining form Etymology: Latin linea line more at line (cord) : line lineograph : linear and lineocircular …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»