-
1 huknąć
глаг.• бахнуть• загреметь* * *hukn|ąć\huknąćięty сов. 1. грянуть, грохнуть;\huknąćął strzał прогремел выстрел;
2. na kogo прикрикнуть на кого, ругнуть кого;3. разг. треснуть, стукнуть+2. krzyknąć 3. palnąć, trzasnąć, łupnąć
* * *huknięty сов.1) гря́нуть, гро́хнутьhuknął strzał — прогреме́л вы́стрел
3) разг. тре́снуть, сту́кнутьSyn: -
2 grzmotnąć
grzmotn|ąć\grzmotnąćięty сов. 1. грохнуть, стукнуть;2. (upaść) грохнуться, растянуться; 3. (huknąć) грохнуть, прогреметь+* * *grzmotnięty сов.1) гро́хнуть, сту́кнуть2) ( upaść) гро́хнуться, растяну́ться3) ( huknąć) гро́хнуть, прогреме́тьSyn: -
3 lunąć
lun|ąćсов. 1. хлынуть, хлестнуть;\lunąćęła ulewa хлынул ливень;
2. прост. треснуть, ударить+1. chlusnąć 2. huknąć, grzmotnąć, palnąć
* * *сов.1) хлы́нуть, хлестну́тьlunęła ulewa — хлы́нул ли́вень
2) прост. тре́снуть, уда́ритьSyn: -
4 łupnąć
глаг.• треснуть* * *сов. разг. треснуть, грохнуть;● \łupnąć karę, mandat влепить штраф
+ walnąć, trzasnąć, huknąć* * *сов. разг.тре́снуть, гро́хнуть- łupnąć mandatSyn: -
5 łupnąć się
-
6 łupnąć\ się
сов. треснуться, грохнуться, стукнуться+walnąć się. trzasnąć się, huknąć się
-
7 knallen
knallen vi ( einen Knall erzeugen) hukać, huknąć pf; Schuss, Donner a gruchać, gruchnąć pf; Peitsche, Tür trzaskać, trzasnąć pf; Korken, Schuss strzelać, fam. pukać, puknąć pf; Sonne palić; fam. (sn) gegen etwas knallen grzmotnąć się pf o (A), wpadać < wpaść> na (A);auf etwas knallen grzmotnąć pf, rymnąć pf na (A); v/t fam. ( werfen) ciskać < cisnąć>; Ball, Kugel wpakować pf;jemandem eine knallen gwizdnąć pf k-o w ucho;jemanden über den Haufen knallen rozwalić pf, puknąć pf (A) -
8 krachen
krachen vi Diele, Eis <za>trzeszczeć, trzasnąć pf; Donner, Schüsse trzaskać, trzasnąć pf, huknąć; →LINK="knallen" knallen; fam. ( fallen) runąć pf z łoskotem;(gegen etwas) walnąć się pf (o A), wpaść pf z trzaskiem (na A);hier kracht es oft (es wird gestritten) tu się często kłócą; im Verkehr tu często zdarzają się kraksy;fam. … sonst kracht es! … bo dostaniesz w skórę! -
9 wuchten
См. также в других словарях:
huknąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}huczeć I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}huknąć II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}hukać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}huknąć III… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
huknąć — dk Va, huknąćnę, huknąćniesz, huknąćnął, huknąćnęła, huknąćnęli, huknąćnięty, huknąćnąwszy 1. forma dk czas. huczeć, hukać (p.) 2. pot. «uderzyć mocno; palnąć, trzasnąć» Huknąć pięścią w stół. Huknąć kogoś w głowę. huknąć się strona zwrotna czas … Słownik języka polskiego
huknąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} uderzyć się boleśnie o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Huknąć się w głowę. Huknąć się łokciem o kant stołu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gruchnąć — dk Va, gruchnąćnę, gruchnąćniesz, gruchnąćnij, gruchnąćnął, gruchnąćnęła, gruchnąćnęli, gruchnąćnięty, gruchnąćnąwszy 1. «zabrzmieć głośno, gwałtownie, nagle; spowodować nagły odgłos; huknąć, grzmotnąć» Gruchnął strzał. Gruchnęły śmiechy, wiwaty … Słownik języka polskiego
huczeć — ndk VIIb, huczećczę, huczećczysz, hucz, huczećczał, huczećczeli huknąć dk Va, huczećnę, huczećniesz, huczećnął, huczećnęła, huczećnęli, huczećnięty, huczećnąwszy 1. «wydawać głośny, niski dźwięk; rozbrzmiewać niskimi dźwiękami» Morze huczy. Huczą … Słownik języka polskiego
hukać — ndk I, hukaćam, hukaćasz, hukaćają, hukaćał huknąć dk Va, hukaćnę, hukaćniesz, hukaćnął, hukaćnęła, hukaćnęli, hukaćnąwszy 1. «o niektórych ptakach i owadach: wydawać głuchy, przeciągły lub przerywany głos, dźwięk» Hukały sowy i puszczyki. 2.… … Słownik języka polskiego
gruchnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, gruchnąćnę, gruchnąćnie, gruchnąćnij, gruchnąćnął, gruchnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o dźwiękach: rozlec się, zabrzmieć nagle i głośno, gwałtownie; także: spowodować… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
huczeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, huczećczę, huczećczy, huczećczał, huczećczeli {{/stl 8}}– huknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, huczećnę, huczećnie, huczećnij, huczećnął, huczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grzmotnąć — dk Vc, grzmotnąćnę, grzmotnąćniesz, grzmotnąćnij, grzmotnąćnął, grzmotnąćnęła, grzmotnąćnęli, grzmotnąćnięty, grzmotnąćnąwszy 1. forma dk czas. grzmocić (p.) 2. «rzucić coś z siłą, z rozmachem» Grzmotnąć książką o podłogę. 3. pot. «spaść z… … Słownik języka polskiego
huknięcie — ↨ huknięcie się n I rzecz. od huknąć (się) … Słownik języka polskiego
lunąć — dk Vb, lunąćnę, lunąćniesz, lunąćluń, lunąćnął, lunąćnęła, lunąćnęli, lunąćnięty, lunąćnąwszy 1. «o deszczu: spaść gwałtownie; o wodzie, jakiejś cieczy: wypłynąć skądś obfitym strumieniem» Lunął rzęsisty deszcz. 2. pot. «chlusnąć czymś» Lunąć… … Słownik języka polskiego