-
1 krawędź
krawędź [kravɛɲʨ̑] fbyć na krawędzi bankructwa am Rande des finanziellen Ruins stehen, vor dem Bankrott stehen3) tech\krawędź tnąca Schneidkante f -
2 linia
\linia prosta/pionowa/pozioma/ukośna Gerade f Senkrechte f Waagerechte f Schräge f\linia poprzeczna transversale [ lub quer verlaufende] Linie\linia horyzontu Kimm f\linia zabudowy Baufluchtlinie f\linia życia Lebenslinie f\linia bramkowa sport Torlinie f\linia autowa sport Außenlinie f\linia demarkacyjna pol Demarkationslinie fw linii prostej in der geraden Linie, in gerader Linie2) ( połączenie)\linia autobusowa/kolejowa/lotnicza/tramwajowa/morska Bus-/Eisenbahn-/Flug-/Straßenbahn-/Schiffslinie f\linia telefoniczna/przesyłowa Telefon-/Übertragungsleitung f\linia produkcyjna Fertigungsstraße f3) ( sylwetka)iść po linii najmniejszego oporu den Weg des geringsten Widerstandes gehen6) ( ród)krewni w linii matki/ojca Verwandte[n] mPl mütterlicherseits/väterlicherseits7) milprzełamać linię obrony die Verteidigungslinie durchbrechenklęska na całej linii Niederlage f auf der ganzen Linie
См. также в других словарях:
kardynalny — «główny, zasadniczy, podstawowy; fundamentalny» Kardynalna zasada. Kardynalny błąd. ∆ astr. Kardynalne punkty horyzontu «punkty przecięcia horyzontu z płaszczyzną południka (punkty północ i południe) lub z płaszczyzną pierwszego wertykału (punkty … Słownik języka polskiego
zachód — m IV, D. zachódchodu, Ms. zachódchodzie; lm M. zachódchody 1. «moment, w którym Słońce lub inne ciało niebieskie przecina linię horyzontu poruszając się (pozornie) w dół; późna pora dnia, kiedy Słońce znajduje się nisko nad horyzontem;… … Słownik języka polskiego
horyzont — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. horyzontncie {{/stl 8}}{{stl 7}} zakres zainteresowań, wiedzy, zasięg czyichś myśli, idei : {{/stl 7}}{{stl 10}}Horyzont jej zainteresowań był niezwykle szeroki. Człowiek o szerokich horyzontach. Komuś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
horyzontalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} równoległy do horyzontu, zgodny z linią horyzontu; poziomy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pozycja horyzontalna. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
glob — książk. Srebrny Glob «Księżyc»: Tarcza Srebrnego Globu zdaje się mieć w pobliżu horyzontu średnicę około dwóch razy większą niż wtedy, gdy lśni wysoko na niebie. J. Włodarczyk, Wędrówki … Słownik frazeologiczny
horyzont — Zniknąć z horyzontu zob. zniknąć 2 … Słownik frazeologiczny
zniknąć — 1. Zniknąć z powierzchni ziemi «zostać zburzonym, zniszczonym doszczętnie, przestać istnieć»: Zginęło 20 osób, ponad 500 zostało rannych, ćwierć miasta zniknęło z powierzchni ziemi. Polityka 21/2000. 2. Zniknąć z widowni, z horyzontu, ze sceny… … Słownik frazeologiczny
znikać — 1. Zniknąć z powierzchni ziemi «zostać zburzonym, zniszczonym doszczętnie, przestać istnieć»: Zginęło 20 osób, ponad 500 zostało rannych, ćwierć miasta zniknęło z powierzchni ziemi. Polityka 21/2000. 2. Zniknąć z widowni, z horyzontu, ze sceny… … Słownik frazeologiczny
aspekt — m IV, D. u, Ms. aspektkcie; lm M. y 1. «punkt widzenia, z którego się coś rozpatruje; widok, perspektywa, wygląd, ujęcie, postać, przejaw, strona czegoś» Aspekt gospodarczy. Aspekty zagadnienia, zjawiska. Uwzględniać wszystkie aspekty czegoś.… … Słownik języka polskiego
elewacja — ż I, DCMs. elewacjacji; lm D. elewacjacji (elewacjacyj) 1. archit. «zewnętrzna ściana budynku wraz z występującymi na niej elementami architektonicznymi i wystrojem, określona według stron świata lub otoczenia» Elewacja południowa, zachodnia.… … Słownik języka polskiego
horyzontalny — «mający kierunek poziomy» Układ horyzontalny. Położenie horyzontalne. ∆ astr. Współrzędne horyzontalne «współrzędne astronomiczne określające położenie ciała niebieskiego względem horyzontu azymut i wysokość» … Słownik języka polskiego