-
1 honōrārius
honōrārius adj. [honor], for the sake of honor, honorary: frumentum: arbiter, i. e. chosen by the parties: arbitria (opp. iudicia legitima).* * *honoraria, honorarium ADJcomplimentary, supplied voluntarily -
2 honorarius
hŏnōrārĭus, a, um, adj. [honor], of or relating to honor, done for the sake of conferring honor, honorary.I.In gen.A.Adj. (class.): cum essem in provincia legatus, quamplures ad praetores et consules vinum honorarium dabant: numquam accepi, ne privatus quidem, Cato ap. Isid. Orig. 20, 3:B.frumentum,
Cic. Pis. 35, 86:tumulus,
i. e. a cenotaph, Suet. Claud. 1: arbiter, i. e. one chosen out of respect by the parties themselves (opp. to one chosen by the judge), Cic. Tusc. 5, 41, 120; id. Fat. 17, 39; cf.arbitria (opp. judicia legitima),
id. Rosc. Com. 5, 15: opera (opp. severitas judicis), id. Caecin. 2, 6:tutor,
Dig. 23, 2, 61; 26, 7, 3: VACCA, i. e. an honorary offering (opp. to a sin-offering), Inscr. ap. Marin. Fratr. Arv. 32; 36;41: ludi,
i. e. given by the magistrates to the people, Suet. Aug. 32; cf. Paul. ex Fest. p. 102 Müll.:munus,
a post of honor, Gell. 16, 13, 6:codicilli,
honorary letters-palent, Cod. Theod. 6, 22; Cod. Just. 3, 24, 3:docere debitum est, delectare honorarium, permovere necessarium,
is done out of respect for the audience, voluntarily, Cic. Opt. Gen. 1, 3:curatores honorarii, qui a praetore constituuntur,
Ulp. Fragm. 12, 1; cf. § 3.—Subst.: hŏnōrārĭum, ĭi, n. (sc. donum), a present made on being admitted to a post of honor, a douceur, fee, honorary (post-class.): decurionatus, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 114:II.carae cognationis,
Tert. Idol. 10; Dig. 11, 6, 1:in honorariis advocatorum ita versari judex debet, ut pro modo litis, etc.,
ib. 50, 13, 1; 26, 7, 8 al.—In partic., in jurid. Lat., of or belonging to the prœtorian law, or law of custom (opp. to laws strictly defined by statutes):(jus) honorarium dicitur, quod ab honore praetoris venerat,
Dig. 1, 2, 2, § 10; so,actio,
ib. 30, 1, 28:obligatio,
ib. 20, 1, 5:successor,
ib. 46, 4, 13 fin. et saep. -
3 cenotaphium
cĕnŏtăphĭum, ii, n., = kenotaphion, an empty tomb, the monument of one whose body is elsewhere, a cenotaph, Dig. 11, 7, 2 and 6; Lampr. Alex. Sev. 63, 3; Vop. Flav. 15, 1; Hyg. Fab. 273 (pure Lat.:tumulus inanis,
Verg. A. 3, 304;or honorarius,
Suet. Claud. 1). -
4 honorarium
hŏnōrārĭum, ĭi, n., v. honorarius, I. B. -
5 medius
mĕdĭus, a, um, adj. [Sanscr. madhya, the same; Gr. mesos; Angl. - Sax. midd; Germ. Mitte; cf. dimidius, meridies (medi-), etc.], that is in the middle or midst, mid, middle (class.).I.Adj.A.Lit.:2.terra complexa medium mundi locum,
Cic. Rep. 6, 18, 18; cf. id. ib. 6, 17, 17:medium mundi locum petere,
id. Tusc. 5, 24, 69:versus aeque prima, et media, et extrema pars attenditur,
id. de Or. 3, 50, 192:ultimum, proximum, medium tempus,
id. Prov. Cons. 18, 43:in foro medio,
in the midst of the forum, Plaut. Curc. 4, 1, 14; Cic. Q. Fr. 2, 3, 6; cf.:medio foro,
in the open forum, Suet. Claud. 18 al.:in solio medius consedit,
sat in the middle, Ov. F. 3, 359; Verg. A. 7, 169:considit scopulo medius,
id. G. 4, 436:concilio medius sedebat,
Ov. M. 10, 144:ignes,
Verg. A. 12, 201:medio tempore,
in the meantime, meanwhile, Suet. Caes. 76: vinum novum, vetus, medium, i. e. neither old nor new, Varr. ap. Gell. 13, 31, 14:cum plenus fluctu medius foret alveus,
full to the middle, Juv. 12, 30.—With dat.:Peloponnesii Megaram, mediam Corintho Athenisque urbem, condidere,
midway between Corinth and Athens, Vell. 1, 2, 4.—With abl.:si medius Polluce et Castore ponar,
between, Ov. Am. 2, 16, 13.—With inter:cum inter bellum et pacem medium nihil sit,
there is no medium, no middle course between, Cic. Phil. 8, 1, 4:inter quos numeros duo medii inveniuntur (sc. numeri),
Mart. Cap. 7, § 737.—With gen.:locus medius regionum earum,
half-way between, Caes. B. G. 4, 19:locus medius juguli summique lacerti,
between, Ov. M. 6, 409; 5, 564:et medius juvenum ibat,
id. F. 5, 67:medius silentūm,
Stat. Th. 4, 683.—With ex:medius ex tribus,
Sall. J. 11, 3:medium arripere aliquem,
to seize one by the middle, around the body, Ter. Ad. 3, 2, 18:juvenem medium complectitur,
Liv. 23, 9, 9:Alcides medium tenuit,
held him fast by the middle, Luc. 4, 652:medium ostendere unguem,
to point with the middle finger, Juv. 10, 53.—Transf., half (ante- and postclass.):B.hieme demunt cibum medium,
half their food, Varr. R. R. 3, 7, 9:scrupulum croci,
Pall. Jan. 18: aurum... Italicis totum, medium provincialibus reddidit, Capitol. Anton. Pius, 4 fin. —Trop., of the middle, not very great or small, middling, medial, moderate.1.Of age:2.aetatis mediae vir,
of middle age, Phaedr. 2, 2, 3.—Of plans, purposes, etc.:3.nihil medium, nec spem nec curam, sed immensa omnia volventes animo,
Liv. 2, 49, 5:medium quiddam tenere,
Plin. Ep. 4, 9, 9.—Of intellect:4.eloquentiā medius,
middling, tolerable, Vell. 2, 29, 2:ingenium,
moderate, Tac. H. 1, 49.—Undetermined, undecided:5.medios esse,
i. e. neutral, Cic. Att. 10, 8, 4:medium se gerere,
Liv. 2, 27:se dubium mediumque partibus praestitit,
Vell. 2, 21, 1; cf.:responsum,
indefinite, ambiguous, Liv. 39, 39: vocabula, that can be taken in a good or bad sense, ambiguous, Gell. 12, 9, 1. —Indifferent, not imperative: officium, a duty which is not distinctly enjoined by the moral law, but is sustained by preponderant reasoning:6.medium officium id esse dicunt (Graeci) quod cur factum sit, ratio probabilis reddi possit,
Cic. Off. 1, 3, 8; cf.:ex quo intellegitur, officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis,
id. Fin. 3, 17, 58; cf.sqq. and Madv. ad loc.: artes,
which in themselves are neither good nor bad, indifferent, Quint. 2, 20, 1.—Intermediate:7.medium erat in Anco ingenium, et Numae et Romuli memor,
of a middle kind, resembling each in some degree, Liv. 1, 32, 4:nihil habet ista res (actoris) medium, sed aut lacrimas meretur aut risum,
Quint. 6, 1, 45:ille jam paene medius adfectus est ex amoribus et desideriis amicorum,
Quint. 6, 2, 17.—Hence, as subst.: mĕdĭus, i, m., one who stands or comes between, a mediator:medium sese offert,
as a mediator, Verg. A. 7, 536:pacator mediusque Syphax,
Sil. 16, 222:pacis eras mediusque belli,
arbiter, Hor. C. 2, 19, 28; cf.:nunc mediis subeant irrita verba deis,
oaths in which the gods were called upon to be mediators, Ov. R. Am. 678.—Central, with ex or in:II. A.ex factione media consul,
fully committed to it, Sall. H. 3, 61, 8;so (nearly = intimus), viros fortīs et magnanimos eosdem bonos et simplicīs... esse volumus: quae sunt ex media laude justititiae,
these qualities are clearly among those which make uprightness praiseworthy, Cic. Off. 1, 19, 63:partitiones oratoriae, quae e media illa nostra Academia effloruerunt,
id. Part. Or. 40, 139:ingressio e media philosophia repetita est,
id. Or. 3, 11; id. Leg. 2, 21, 53:in medio maerore et dolore,
id. Tusc. 4, 29, 63; id. Q. Fr. 2, 15, 1:in media dimicatione,
the hottest of the fight, Suet. Aug. 10; cf.:in medio ardore certaminis,
Curt. 8, 4, 27:in media solitudine,
the most profound, Sen. Brev. Vit. 12, 2:in mediis divitiis,
in abundant wealth, id. Vit. Beat. 26, 1:in medio robore virium,
Liv. 28, 35, 6:in medio ardore belli,
id. 24, 45, 4:in media reipublicae luce,
the full blaze of public life, Quint. 1, 2, 18:media inter pocula,
Juv. 8, 217.—Hence,Lit.1.Of space (very rare in Cic.):2.in medio aedium sedens,
Liv. 1, 57, 9:maris,
id. 31, 45, 11; for which, without in, medio aedium eburneis sellis sedere, id. 5, 41, 2:medio viae ponere,
id. 37, 13, 10:in agmine in primis modo, modo in postremis, saepe in medio adesse,
Sall. J. 45, 2; for which, without in, medio sextam legionem constituit, Tac. A. 13, 38:medio montium porrigitur planities,
id. ib. 1, 64:medio stans hostia ad aras,
Verg. G. 3, 486:medio tutissimus ibis,
Ov. M. 2, 137:in medium geminos immani pondere caestus Projecit,
Verg. A. 5, 401:in medium sarcinas coniciunt,
Liv. 10, 36, 1; 13:equitatus consulem in medium acceptum, armis protegens, in castra reduxit,
id. 21, 46, 9.— Trop.:tamquam arbiter honorarius medium ferire voluisse,
to cut through the middle, Cic. Fat. 17, 39:intacta invidiā media sunt, ad summa ferme tendit,
Liv. 45, 35.—Of time:B.diei,
Liv. 27, 48:medio temporis,
in the meantime, meanwhile, Tac. A. 13, 28; cf.:nec longum in medio tempus, cum,
the interval, Verg. A. 9, 395; Ov. M. 4, 167; Plin. Ep. 7, 27, 13.—Transf.1.The midst of all, the presence of all, the public, the community (class.):2.in medio omnibus palma est posita, qui artem tractant musicam,
lies open to all, Ter. Phorm. prol. 16:tabulae sunt in medio,
Cic. Verr. 2, 2, 42, § 104:rem totam in medio ponere,
publicly, id. ib. 2, 1, 11, §29: ponam in medio sententias philosophorum,
id. N. D. 1, 6, 13:dicendi ratio in medio posita,
lies open to all, id. de Or. 1, 3, 12:rem in medium proferre,
to publish, make known, id. Fam. 15, 27, 6: vocare in medium, before the public, before a public tribunal:rem in medium vocare coeperunt,
id. Clu. 28, 77:in medio relinquere,
to leave it to the public, leave it undecided, id. Cael. 20, 48; Sall. C. 19, 16: pellere e medio, to expel, reject, Enn. ap. Cic. Mur. 14, 30 (Ann. v. 272 Vahl.); Cic. Off. 3, 8, 37:cum jacentia verba sustulimus e medio,
adopt words from the people, common words, id. de Or. 3, 45, 177; cf.: munda sed e medio consuetaque verba puellae Scribite, Ov. A. A. 3, 479: tollere de medio, to do away with, abolish:litteras,
Cic. Verr. 2, 2, 71, § 176: tollere de medio, to put out of the way, cut off, destroy:hominem,
id. Rosc. Am. 7, 20:de medio removere,
to put out of sight, id. ib. 8, 23: e medio excedere or abire, to leave the world, to die:e medio excessit,
she is dead, Ter. Phorm. 5, 7, 74:ea mortem obiit, e medio abiit,
id. ib. 5, 8, 30:tollite lumen e medio,
Juv. 9, 106: recedere de medio, to go away, retire, withdraw:cur te mihi offers? recede de medio,
Cic. Rosc. Am. 38, 112:in medio esse,
to be present, Ter. Ad. 3, 5, 32:in medium venire or procedere,
to appear, come forward, show one's self in public, Cic. Verr. 2, 2, 71, § 175: in medium, before the public, for the public, for the community:communes utilitates in medium afferre,
id. Off. 1, 7, 22:consulere in medium,
to care for the public good, for the good of all, Verg. A. 11, 335;so opp. separantem suas res a publicis,
Liv. 24, 22, 14 sq.; 26, 12, 7:quaerere,
to make acquisitions for the use of all, Verg. G. 1, 127: cedere, to fall or devolve to the community, Tac. H. 4, 64:conferre laudem,
i. e. so that all may have a share of it, Liv. 6, 6:dare,
to communicate for the use of all, Ov. M. 15, 66:in medium conferre, in gaming,
to put down, put in the pool, Suet. Aug. 71: in medio, for sub dio, in the open air:scorpios fugari posse, si aliqui ex eis urantur in medio,
Pall. 1, 35, 12.—A half (ante-class. and post-Aug.):III.scillae medium conterunt cum aqua,
Varr. R. R. 2, 7:scrobem ad medium completo,
Col. Arb. 4, 5.—Hence,Adv.: mĕdĭē, in the middle, in a middling degree, moderately, tolerably (except once in Tac. only post-class.):2.qui noluerant medie,
kept quiet, remained neutral, Tac. H. 1, 19:nec plane optimi, nec oppido deterrimi sunt, sed quasi medie morati,
App. Dogm. Plat. 2, p. 22, 23; Eutr. 7, 13; Lact. 6, 15 fin.:ortus medie humilis,
Aur. Vict. Caes. 20.—Indefinitely, Ambros. in Luc. 8, 17, 34. -
6 tumulus
tŭmŭlus, i, m. (late Lat. in the neutr.: HOC TVMVLVM, Inscr. Rein. cl. 20, 197) [tumeo; cf. also tumor and tumidus], a raised heap of earth, a mound, hill, hillock (freq. and class.; cf.: agger, moles).I.In gen.:II.terrenus,
Caes. B. G. 1, 43:ignis e speculā sublatus aut tumulo,
Cic. Verr. 2, 5, 35, § 93:coacervatis cadaveribus, qui superessent ut ex tumulo tela in nostros conicerent,
Caes. B. G. 2, 27:quaeris, utrum magis tumulis prospectuque an ambulatione delecter,
Cic. Att. 14, 13, 1:cum tumulos Albano in monte nivalis Lustrasti, id. Div. poët. 1, 11, 18: vos enim, Albani tumuli atque luci,
id. Mil. 31, 85:silvestres,
id. Cat. 2, 11, 24: pecuda in tumulis deserunt, Att. ap. Non. p. 159, 10:tumuli ex aggere,
Verg. A. 5, 44: tumulus naturalis, Auct. B. Alex. 72, 1.—In partic., a sepulchral mound, barrow, tumulus (cf. sepulcrum):(Demetrius) super terrae tumulum noluit quid statui nisi columellam, etc.,
Cic. Leg. 2, 26, 66:(Alexander) cum in Sigaeo ad Achillis tumulum astitisset,
id. Arch. 10, 24; id. poët. Tusc. 3, 27, 65; Quint. 7, 3, 31:tumulum facere,
Verg. E. 5, 42:hostilem ad tumulum,
id. A. 3, 322:statuent tumulum,
id. ib. 6, 380:tumulo dare corpora,
Ov. M. 2, 326; 4, 157; id. F. 3, 547; id. Tr. 3, 3, 72:tumulum Varianis legionibus structum,
Tac. A. 2, 7:reliquiae tumulo Augusti inferebantur,
id. ib. 3, 3:honorarius,
i. e. a sepulchral monument, cenotaph, Suet. Claud. 1;called also inanis,
Verg. A. 6, 505.
См. также в других словарях:
honoraire — [ ɔnɔrɛr ] adj. • 1496; lat. honorarius 1 ♦ Qui, ayant cessé d exercer une fonction, en garde le titre et les prérogatives honorifiques. Conseiller, professeur honoraire. 2 ♦ Qui, sans exercer la fonction, en a le titre honorifique. Président,… … Encyclopédie Universelle
Kokartus — Kokartus Escala temporal: Jurásico medio … Wikipedia Español
honorario — ► adjetivo 1 Que tiene los honores de un cargo sin ejercerlo realmente: ■ por su demostrado interés, le han hecho socio honorario. SINÓNIMO [,honorífico] ANTÓNIMO degradante deshonroso [ignonimioso] 2 Que sirve para honrar a una persona: ■ le han … Enciclopedia Universal
Honorarprofessor — Ho|no|rar|pro|fes|sor 〈m. 23〉 Professor honorarius, nebenamtl. Professor, Hochschullehrer, der aufgrund besonderer wissenschaftl. Leistungen einen Lehrauftrag bekommen hat [<lat. honorarius „ehrenhalber geschehen, gegeben, erwählt“; zu lat.… … Universal-Lexikon
Honorarprofessor — Ho|no|rar|pro|fes|sor 〈m.; Gen.: s, Pl.: en〉 Professor honorarius, nebenamtl. Professor, Hochschullehrer, der aufgrund besonderer wissenschaftl. Leistungen einen Lehrauftrag bekommen hat [Etym.: zu lat. honorarius »ehrenhalber geschehen, gegeben … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
onorario — onorario1 /ono rarjo/ agg. [dal lat. honorarius, der. di honos oris onore ]. 1. [destinato a onorare qualcuno: iscrizione o. ] ▶◀ ‖ funebre. 2. [di carica, qualifica e sim., conferito a titolo di onore, senza gli obblighi e i diritti inerenti]… … Enciclopedia Italiana
Шнейдер Яков — Шнейдер (Яков) московский юрист. Точных сведений о нем нет. В публичных извещениях Московского университета о лекциях за 1782 1783 академический год сказано: лиценциат Шнейдер, теоретический искуснейший профессор, будет читать лекции по Монтескье … Биографический словарь
Honorarium — Hon o*ra ri*um, Honorary Hon or*a*ry, n. [L. honorarium (sc. donum), fr. honorarius. See {Honorary}, a.] 1. A fee offered to professional men for their services; as, an honorarium of one thousand dollars. S. Longfellow. [1913 Webster] 2. (Law) An … The Collaborative International Dictionary of English
Honorary — Honorarium Hon o*ra ri*um, Honorary Hon or*a*ry, n. [L. honorarium (sc. donum), fr. honorarius. See {Honorary}, a.] 1. A fee offered to professional men for their services; as, an honorarium of one thousand dollars. S. Longfellow. [1913 Webster]… … The Collaborative International Dictionary of English
Honorary — Hon or*a*ry, a. [L. honorarius, fr. honor honor: cf. F. honoraire.] 1. Done as a sign or evidence of honor; as, honorary services. Macaulay. [1913 Webster] 2. Conferring honor, or intended merely to confer honor without emolument; as, an honorary … The Collaborative International Dictionary of English
honorarium — noun (plural honoraria; also iums) Etymology: Latin, from neuter of honorarius Date: 1658 a payment for a service (as making a speech) on which custom or propriety forbids a price to be set … New Collegiate Dictionary