-
1 hojný
hojný počet große Anzahl oder Menge;hojná úroda reiche Ernte;hojně navštívená schůze gut besuchte Versammlung -
2 hojný
hojný počet große Anzahl oder Menge;hojná úroda reiche Ernte;hojně navštívená schůze gut besuchte Versammlung -
3 hojný
hojnýplantureuxnourri (přen.)nombreuxcopieuxfréquentabondantopulent (kniž.)profus (kniž.)fécond -
4 hojny
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > hojny
-
5 hojny
hojny freigebig, großzügig, spendabel;hojną ręką adv großzügig -
6 hojny
-
7 hojny
прил.• благородный• великодушный• обширный• плодородный• просторный• расточительный• свободный• щедрый* * *hojn|y\hojnyi щедрый;\hojnyą dłonią (ręką) щедрой рукой
+ szczodry* * *ще́дрыйhojną dłonią (ręką) — ще́дрой руко́й
Syn: -
8 hojný
-
9 hojný
Ch largueroCu botadoCu satoMé próvidoabundanteabundosoafluenteampliocaudalosocolmadocopiosocrecidocuantiosoexuberantefrecuentegrandelargomuchonumerosoopimopimpanteprevenidoprofusopujantesobreabundantevicioso -
10 hojný
-
11 hojny
1. généreux2. hockey3. large4. magnifique5. munificent6. professions -
12 hojny
adj -
13 hojny
1 dóighiúil 2 fairsing 3 fial 4 fras 5 liobrálach 6 saor -
14 hojný
abundant; ample; copious; plenteous; plentiful; profuse -
15 hojný
обильный, богатый -
16 hojny
cömert -
17 hojny
[хойни]adj -
18 hojny
dosnus -
19 hojny
щедрий -
20 hojny
1 alibughâ2 magandá3 mainam4 mapagbigay5 marikit
См. также в других словарях:
hojny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, hojnyni, hojnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wspaniałomyślnie i obficie obdarowujący innych, dający bez żałowania; szczodry : {{/stl 7}}{{stl 10}}Hojny ofiarodawca. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
hojny — hojnyni, hojnyniejszy 1. «udzielający czegoś, obdarzający czymś chętnie, obficie, nie żałując; szczodry» Być hojnym dla rodziny, dla przyjaciół. Hojny, aż do rozrzutności. Ostatnio stał się hojniejszy dla nas. ◊ Mieć hojną rękę, dawać, rozdawać… … Słownik języka polskiego
hojny — Mieć hojną rękę; dać, rozdać coś hojną ręką; wspomóc kogoś hojną ręką zob. ręka 29 … Słownik frazeologiczny
Jörg Damme — (* 9. Mai 1959 in Pretzsch) ist ein deutscher Sportschütze, der bis 1990 für die Deutsche Demokratische Republik antrat und danach zehn weitere Jahre für die Bundesrepublik Deutschland. 1990 wurde er beim letzten Auftritt der DDR… … Deutsch Wikipedia
Boleslas III Le Prodigue — (en polonais Bolesław III Rozrzutny), connu aussi sous le nom de Boleslas III le Généreux (Bolesław III Hojny), de la dynastie des Piasts, est né le 23 mars 1291 et est mort le 21 avril 1352. Titres Boleslas III le Prodigue est duc de Legnica… … Wikipédia en Français
Boleslas III le Généreux — Boleslas III le Prodigue Boleslas III le Prodigue (en polonais Bolesław III Rozrzutny), connu aussi sous le nom de Boleslas III le Généreux (Bolesław III Hojny), de la dynastie des Piasts, est né le 23 mars 1291 et est mort le 21 avril 1352.… … Wikipédia en Français
Boleslas III le Prodigue — (en polonais Bolesław III Rozrzutny), connu aussi sous le nom de Boleslas III le Généreux (Bolesław III Hojny), de la dynastie des Piasts, est né le 23 mars 1291 et est mort le 21 avril 1352. Titres Boleslas III le Prodigue est duc de Legnica… … Wikipédia en Français
Boleslas iii le prodigue — (en polonais Bolesław III Rozrzutny), connu aussi sous le nom de Boleslas III le Généreux (Bolesław III Hojny), de la dynastie des Piasts, est né le 23 mars 1291 et est mort le 21 avril 1352. Titres Boleslas III le Prodigue est duc de Legnica… … Wikipédia en Français
Bolesław III Rozrzutny — Boleslas III le Prodigue Boleslas III le Prodigue (en polonais Bolesław III Rozrzutny), connu aussi sous le nom de Boleslas III le Généreux (Bolesław III Hojny), de la dynastie des Piasts, est né le 23 mars 1291 et est mort le 21 avril 1352.… … Wikipédia en Français
dar — m IV, D. u, Ms. darze; lm M. y 1. «to, co się komuś daje, ofiarowuje; upominek, prezent, ofiara, datek; akt podarowania» Bogaty, hojny, szczodry dar. Dar ślubny. Dary w naturze, w pieniądzach. Dar dla matki, dla nowożeńców. Dary na odbudowę Zamku … Słownik języka polskiego
filantrop — m IV, DB. a, Ms. filantroppie; lm M. filantroppi, DB. ów «człowiek uprawiający filantropię, wspomagający potrzebujących; dobroczyńca (także z odcieniem ujemnym, ironicznie)» Hojny filantrop. Bawić się w filantropa. ‹gr.› … Słownik języka polskiego