-
1 hit
I[hit] n հարված, զարկ, նշանին խփելը. score a direct hit ուղիղ նշանին խփել. a hit at smn թշնամական ելույթ/ծաղրական հարձա կում որևէ մեկի դեմ. (արվեստ) հաջողություն. հաջող/լավագույն փորձ. The film was a big hit Կինոնկարը մեծ հաջողություն ունեցավ. hit songs հանրաճանաչ երգեր. hit parade աստղերի շքերթII[hit] v խփել, հարվածել. hit smn on the head գլխին խփել. hit a heavy blow ծանր հարված հասցնել. The lightning hit the tree Կայծակը խփեց ծառին. Don’t hit the child! Մի՛ ծեծիր եր ե խային. hit and run case վրաերթ փախուստով. hit a ball մրզ. հարված գնդակին. hit a winner մրզ. հաղթական/եզրափակիչ հարված կատարել. նշանին, նպատակակետին խփել. hit by a snowball ձնագնդիկով խփել. The bullet hit his arm Փամփուշտը կպավ նրա թևին. The building was hit by a bomb Ռումբը ընկավ շենքի վրա. (ընդհարվել) The car hit a tree/a wall Մեքենան խփեց ծառին/պատին. be hit by a car Մեքենայի տակ ընկնել. փխբ. hit the pocket գրպանին խփել. hit one’s eye աչքի զար նել. hit a problem պրոբլեմի առաջ կանգնել. hit off նմանակել, ընդ օրինակել. The portrait hits him off exactly Դիմանկարը շատ նման է նրան. It’s time to hit the road Ժա մանակն է ճանապարհվել. hit back պատասխան հարված տալ. a hit or miss case բախ տապավեն դեպք. hit it գլխի ընկել, գուշակել. I hit an idea Գլխումս մի միտք ծագեց -
2 blow
I[bləu] n հարված. blow with a hammer/fist հար ված մուրճով/ձեռքով. at a/one blow մի հարվա ծով, միանգամից. come to blows կռվել, կռիվ սկսել. exchange blows կռվել, իրար ծեծել. heavy blow ծանր հարված. It was a heavy blow for her փխբ. Դա ծանր հարված էր նրա համար. strike/hit/deal/inflict a blow հարվածել. go out for a good blow փխբ. գնալ զբոսան քի/օդա փոխվելուII[bləu] v փչել. The wind blew hard Քամին ուժեղ էր փչում. երժշ. փո ղ հա րել, փող փչել. blow a horn/trumpet փող փչել, փողհարել. one’s horn ազդանշանել. blow glass ապա կի փչել. blow one’s nose քիթը մաքրել, խնչել. blow a kiss օդային համբույր ուղարկել. blow the money փողերը ծախսել/շռայլել. blow one’s brains out գնդակը ճակատին արձակել, ինքնասպան լինել. I’ll be blowed out if I do Անիծվեմ, թե դա անեմ. blow out հանգցնել. blow out the candle/matches մոմը/լուցկին հանգցնել. blow about/abroad (news) տարածել (լուրեր). blow high/low ինչ էլ որ լինի, ինչ գնով էլ որ լինի. blow over հանդարտվել. The storm blew over Փոթորիկը հանդարտվեց. blow up1. փչելով ուռցնել.2. պայթեցնել. blow up the baloon օդա պարիկը փչել. blow up the building շենքը պայ թեց նել. blow one’s own trumpet ինքնագովու թյամբ զբաղվել, գլուխը գովել. It’s blowing gale outside Դրսում ուժեղ քամի է. (հևալ, փնչաց նել). The old man was puffing and blowing Ծե րու կը հևում և փնչացնում էր. տեխ. պայթել, վառ վել. A fuse has blown Ապահովիչը վառվել է/այրվել է. A tire has blow Անվադողը պայթել է. (ցիրուցան անել) Papers were blown about Թղթերը ցիրուցան եղան. blow down ցած գցել. տապալել, քանդել. The tent was blown down Վրանը քանդվեց. blow off մաքրել. blow off steam շոգին բաց թողնել[bləu] v ծաղկել, փթթել. a new - blown rose նոր ծաղկած վարդ
См. также в других словарях:
blow — blow1 /bloh/, n. 1. a sudden, hard stroke with a hand, fist, or weapon: a blow to the head. 2. a sudden shock, calamity, reversal, etc.: His wife s death was a terrible blow to him. 3. a sudden attack or drastic action: The invaders struck a blow … Universalium
blow — blow1 W3S2 [bləu US blou] v past tense blew [blu:] past participle blown [ US bloun] ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(wind moving)¦ 2¦(wind moving something)¦ 3¦(air from your mouth)¦ 4¦(make a noise)¦ 5¦(violence)¦ 6¦(lose an opportunity)¦ 7¦(waste money)¦ … Dictionary of contemporary English
hit — [hit] vt. hit, hitting [ME hitten < OE hittan < ON hitta, to hit upon, meet with < IE base * keid , to fall > Welsh cwydd, a fall] 1. to come against, usually with force; strike [the car hit the tree] 2. to give a blow to; strike;… … English World dictionary
blow — [n1] blast, rush of air, wind draft, flurry, gale, gust, hurricane, puff, squall, strong breeze, tempest, typhoon; concept 526 blow [n2] hard hit bang, bash, bat, belt, biff, blindside, bop*, buffet, bump, clip, clout, clump, collision,… … New thesaurus
blow — blow1 [blō] vi. blew, blown, blowing [ME blowen < OE blawan < IE * bhlē : see BLAST] 1. to move with some force: said of the wind or a current of air 2. to send forth air with or as with the mouth 3. to pant; be breathless … English World dictionary
hit — ► VERB (hitting; past and past part. hit) 1) direct a blow at (someone or something) with one s hand or a tool or weapon. 2) propel (a ball) with a bat, racket, etc. 3) accidentally strike (part of one s body) against something. 4) (of a moving… … English terms dictionary
Hit — Hit, v. t. [imp. & p. p. {Hit}; p. pr. & vb. n. {Hitting}.] [OE. hitten, hutten, of Scand. origin; cf. Dan. hitte to hit, find, Sw. & Icel. hitta.] 1. To reach with a stroke or blow; to strike or touch, usually with force; especially, to reach or … The Collaborative International Dictionary of English
Hit — Hit, v. t. [imp. & p. p. {Hit}; p. pr. & vb. n. {Hitting}.] [OE. hitten, hutten, of Scand. origin; cf. Dan. hitte to hit, find, Sw. & Icel. hitta.] 1. To reach with a stroke or blow; to strike or touch, usually with force; especially, to reach or … The Collaborative International Dictionary of English
hit the ceiling — or[hit the roof] {v. phr.}, {slang} To become violently angry; go into a rage. * /When Elaine came home at three in the morning, her father hit the ceiling./ * /Bob hit the roof when Joe teased him./ Syn.: BLOW A FUSE … Dictionary of American idioms
hit the ceiling — or[hit the roof] {v. phr.}, {slang} To become violently angry; go into a rage. * /When Elaine came home at three in the morning, her father hit the ceiling./ * /Bob hit the roof when Joe teased him./ Syn.: BLOW A FUSE … Dictionary of American idioms
blow up — [v1] inflate billow, bloat, distend, enlarge, expand, fill, inflate, puff up, pump up, swell; concepts 208,236,245 Ant. deflate, let out, shrink, shrivel blow up [v2] explode blast, bomb, burst, detonate, dynamite, erupt, go off, mushroom,… … New thesaurus
