-
1 поражать (I) > поразить (II)
........................................................................................................................2. hit(vt. & n.) زدن، خوردن، اصابت، موفقیت، ضربت، تصادف، نمایش یافیلم پرمشتری، خوردن به، اصابت کردن به هدف زدن............................................................3. stab(vt. & n.) خنجر زدن، زخم زدن، سوراخ کردن، زخم چاقو، تیر کشیدن............................................................4. defeat(vt. & vi. & n.) شکست دادن، هزیمت، مغلوب ساختن، شکست، از شکل افتاده گی، بی قوارگی............................................................5. affect(v.) اثر، نتیجه، احساسات، برخورد، اثر کردن بر، تغییر دادن، متاثر کردن، وانمود کردن، دوست داشتن، تمایل داشتن (به)، تظاهر کردن به............................................................6. strike(v.) زدن، ضربت زدن، خوردن به، بخاطر خطور کردن، سکه ضرب کردن، اعتصاب کردن، اصابت، اعتصاب، ضربه، برخورد، ضربه زدن............................................................7. astonish(vt.) متحیر کردن، گیج کردن -
2 ударять (I) > ударить (II)
............................................................1. hit(vt. & n.) زدن، خوردن، اصابت، موفقیت، ضربت، تصادف، نمایش یافیلم پرمشتری، خوردن به، اصابت کردن به هدف زدن............................................................2. strike(v.) زدن، ضربت زدن، خوردن به، بخاطر خطور کردن، سکه ضرب کردن، اعتصاب کردن، اصابت، اعتصاب، ضربه، برخورد، ضربه زدن............................................................3. be a blow............................................................4. beat(vt. & vi.) تپیدن، زدن، کتک زدن، چوب زدن، شلاق زدن، کوبیدن(n.) ضرب، ضربان، ضربان نبض و قلب، زمان عبور کلمه، تپش، ضربت موسیقی، غلبه، پیشرفت، زنش............................................................5. sound(v.) صوت، صدا، صدا کردن، به نظر رسیدن، آوا، سالم، درست، بی عیب، استوار، بی خطر، دقیق، مفهوم، صدا دادن، بنظر رسیدن، بگوش خوردن، بصدا درآوردن، نواختن، زدن، به طور ژرف، کاملا، ژرفاسنجی کردن، گمانه زدن............................................................6. crash(v.) خرد کردن، درهم شکستن، ریز ریز شدن، سقوط کردن هواپیما، ناخوانده وارد شدن، صدای بلند یا ناگهانی (در اثر شکستن)، سقوط............................................................7. pounce(vt. & vi. & n.) گرده نقاش، خاکه ذغال، ضربت، مشت، پرتاب، استامپ، مهر، حمله با چنگال، یورش، عتاب، جهش، درحال حمله با پنجه، درحال خیز، درحال حمله با چنگال، با چنگال ربودن، مهر زدن به
См. также в других словарях:
blow — blow1 /bloh/, n. 1. a sudden, hard stroke with a hand, fist, or weapon: a blow to the head. 2. a sudden shock, calamity, reversal, etc.: His wife s death was a terrible blow to him. 3. a sudden attack or drastic action: The invaders struck a blow … Universalium
blow — blow1 W3S2 [bləu US blou] v past tense blew [blu:] past participle blown [ US bloun] ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(wind moving)¦ 2¦(wind moving something)¦ 3¦(air from your mouth)¦ 4¦(make a noise)¦ 5¦(violence)¦ 6¦(lose an opportunity)¦ 7¦(waste money)¦ … Dictionary of contemporary English
hit — [hit] vt. hit, hitting [ME hitten < OE hittan < ON hitta, to hit upon, meet with < IE base * keid , to fall > Welsh cwydd, a fall] 1. to come against, usually with force; strike [the car hit the tree] 2. to give a blow to; strike;… … English World dictionary
blow — [n1] blast, rush of air, wind draft, flurry, gale, gust, hurricane, puff, squall, strong breeze, tempest, typhoon; concept 526 blow [n2] hard hit bang, bash, bat, belt, biff, blindside, bop*, buffet, bump, clip, clout, clump, collision,… … New thesaurus
blow — blow1 [blō] vi. blew, blown, blowing [ME blowen < OE blawan < IE * bhlē : see BLAST] 1. to move with some force: said of the wind or a current of air 2. to send forth air with or as with the mouth 3. to pant; be breathless … English World dictionary
hit — ► VERB (hitting; past and past part. hit) 1) direct a blow at (someone or something) with one s hand or a tool or weapon. 2) propel (a ball) with a bat, racket, etc. 3) accidentally strike (part of one s body) against something. 4) (of a moving… … English terms dictionary
Hit — Hit, v. t. [imp. & p. p. {Hit}; p. pr. & vb. n. {Hitting}.] [OE. hitten, hutten, of Scand. origin; cf. Dan. hitte to hit, find, Sw. & Icel. hitta.] 1. To reach with a stroke or blow; to strike or touch, usually with force; especially, to reach or … The Collaborative International Dictionary of English
Hit — Hit, v. t. [imp. & p. p. {Hit}; p. pr. & vb. n. {Hitting}.] [OE. hitten, hutten, of Scand. origin; cf. Dan. hitte to hit, find, Sw. & Icel. hitta.] 1. To reach with a stroke or blow; to strike or touch, usually with force; especially, to reach or … The Collaborative International Dictionary of English
hit the ceiling — or[hit the roof] {v. phr.}, {slang} To become violently angry; go into a rage. * /When Elaine came home at three in the morning, her father hit the ceiling./ * /Bob hit the roof when Joe teased him./ Syn.: BLOW A FUSE … Dictionary of American idioms
hit the ceiling — or[hit the roof] {v. phr.}, {slang} To become violently angry; go into a rage. * /When Elaine came home at three in the morning, her father hit the ceiling./ * /Bob hit the roof when Joe teased him./ Syn.: BLOW A FUSE … Dictionary of American idioms
blow up — [v1] inflate billow, bloat, distend, enlarge, expand, fill, inflate, puff up, pump up, swell; concepts 208,236,245 Ant. deflate, let out, shrink, shrivel blow up [v2] explode blast, bomb, burst, detonate, dynamite, erupt, go off, mushroom,… … New thesaurus
