-
1 geschichtlich
geschichtlich, historicus (z.B. Stil, genus hist., sermo hist.). – Häufig ist es jedoch auch durch die Genetive historiae, rerum od. durch eine andere Wendung zu geben, z.B. mehr mythisch als g., propior fabulae quam historiae: g. Wahrheit, Treue, rerum od. historiae fides: fleißig g. Beispiele (aus der Vorzeit) sammeln, studiose antiqua persequi: g. Kenntnisse haben, historias complures novisse: sich auf g. Studien legen, historiae se dare. – Adv.historice. – g. getreu, ad historiae fidem: seine Worte als g. wahr verbürgen, obligare verba sua historiae fide.
-
2 Geschichtschreiber
Geschichtschreiber, historiarum scriptor. rerum od. rerum gestarum scriptor, im Zshg. auch bl. scriptor. rerum explicator (sofern er die Tatsachen u. Ereignisse ordnet u. aufzeichnet oder erzählt). – rerum antiquarum scriptor (insofern er die Vorzeit beschreibt). – rerum od. rerum gestarum auctor. historiae auctor, im Zshg. auch bl. auctor (sofern man ihn als Quelle od. Gewährsmann gebraucht od. nennt). – historicus (der Geschichtsforscher und, insofern er auch Geschichte schreibt, der Geschichtschreiber). – ein G. der Kaiserzeit, Caesarianorum temporum scriptor: ein röm. Geschichtschreiber, Romanarum rerum scriptor: Romanae historiae auctor: die zukünftigen Geschichtschreiber, historiarum futuri scriptores: die frühern G., priores: die alten G., scriptores veteres od. antiqui, im Zshg. auch bl. veteres od. antiqui (u. zwar vet., insofern sie in ihren Werken seit Jahrtausenden existieren, ant., sofern sie der grauen Vorzeit angehören). – Geschichtschreibung, [1086] historia. – sich auf G. legen, ad historiam scribendam se applicare od. se conferre.
-
3 Geschichtsforscher
Geschichtsforscher, historicus. – ein sorgfältiger G., homo in historia diligens: ein eifriger G. sein (in bezug auf die Vorzeit), diligentissimum esse antiquitatis investigatorem.
-
4 Geschichtskenner
Geschichtskenner, historicus. – omnis antiquitatis peritissimus (der alten Geschichte sehr Kundiger). – scriptorum veterum litterate peritus (gelehrter Kenner der alten Geschichte). – ein G. sein, rerum memoriam tenere. – Geschichtskenntnis, historiarum notitia. – Geschichtskenntnisse haben, historias complures novisse.
-
5 Geschichtsstil
Geschichtsstil, sermo historicus. genus historicum (die Redegattung der Geschichtschreiber). – lingua historica (die Sprache der Geschichtschreiber, z.B. ut linguā historicā utar).
-
6 Stil
Stil, I) im allg.: genus (Gattung). – ratio (Art u. Weise, wie verfahren wird). – der alte Stil in der Bauart, antiquae structurae genus. – II) Art der Darstellung durch Worte: dicendi od. scribendi genus. orationis od. sermonis genus. oratio. sermo (die Sprechart, Schreibart übh.). – e locutio (der rednerische Ausdruck). – ein fließender St., fusum orationis genus: erhabener St., narrandi sublimitas (des Historikers): ein klarer St., subtilitas orationis: ein verdorbener St., corruptum orationis genus; corrupti generis oratio: der historische St., sermo historicus (Ggstz. sermo cotidianus u. dgl.); genus historicum (Ggstz. genus oratorium u. dgl.): der St. ist der Mensch, qualis est ipse homo, talis eius est oratio.
-
7 Geschichtsforscher
-
8 Historiker
-
9 Literarhistoriker
См. также в других словарях:
Olympiodorus historicus — Olympiodore de Thèbes Pour les articles homonymes, voir Olympiodore. Olympiodore de Thèbes ou Olympiodorus historicus est un historien grec du Ve siècle, né vers 380 à Thèbes en Égypte, qui, selon Photius (v. 810 v. 893) dans sa Bibliothèque … Wikipédia en Français
CADMUS Milesius Historicus — de quo vide Vosl. Hist. Graec. l. 1. c. 1. l. 3. p. 237. et l. 4. c. 1. De Philol. c. 10. §. 2. Porro Cadmi Milesii duo fuêre, quorum uterque Historiam reliquit. Prior Pandionis fil. qui origines Mileti, ac totius Ioniae quatuor libris… … Hofmann J. Lexicon universale
CAPITOLINUS Julius Historicus — qui de Caesaribus scripsit; sub Diocletiavo, cui vitam Antonini Pii, et Veri dedicavit: sicut Cl. Albini, Mactini, 2. Maximmorum et 3. Gordianotum Constantino. Maximi vero et Balbini nemini inseripsit. Pluriunt aliarum auctor, quae tamen periêre … Hofmann J. Lexicon universale
CARTERUS Historicus — qui collegit decreta sive Atheniensium, sive omnium Graecorum. Eius συναγωγὴν ψηφισμάτων laudat Auctor Scholiorum in Aristophanis Ranas, Act. 1. sc. 7 … Hofmann J. Lexicon universale
CLEMENS Historicus — scripsit de Regibus et Imperatorib. Romanis: et ad Hieronyinum, de figuris Isocratis. Suidas … Hofmann J. Lexicon universale
DOSITHEUS Historicus quem testem saepe adhibet Plutarch — in Paral. Min. Alius est Dositheus Aftrologus, cuius meminit. Plin. l. 18. c. 31. Item nomen Ducis. 2 Macch. c. 12. v. 19 … Hofmann J. Lexicon universale
JULIUS Cotdus Historicus — qui vitas Impp. scripsit. Tac. Hist. l. 1. c. 76 … Hofmann J. Lexicon universale
PHILIPPUS Amphipolites Historicus — fecit libros Rhodiacorum novendecim, et alia. Suidas. Item Philippus, Caricarum rerum scriptori a Strabone laudatus l. 14. Is est Philippus Thangeliensis, quem in libro de Caribus et Lelegibus citat Athenaeus l. 6. Item Philippus Megaricus… … Hofmann J. Lexicon universale
VENONIUS Historicus — Tullio celebratus, l. 12. ad Attic. Ep. 3. At moleste fero, Venonii historiam me non habere. Exilem fuisse, ostendit eiusdem Cicer. locus in l. 1. de Legg. c. 2. Si ad Fabium, aut ad eum, qui tibi semper in ore est, Catonem, aut ad Pisonem, aut… … Hofmann J. Lexicon universale
historique — [ istɔrik ] adj. et n. m. • 1447; lat. historicus 1 ♦ Qui a rapport à l histoire, à l étude ou aux perspectives de l histoire. Ouvrage historique. Études historiques. Critique historique. Explication historique d un événement. Circonstances… … Encyclopédie Universelle
istoric — ISTÓRIC, Ă, istorici, ce, adj., s.m., s.n. I. adj. 1. Care aparţine istoriei, privitor la istorie, istoricesc; p. ext. care are o importanţă deosebită (în dezvoltarea societăţii). ♢ Monument istoric = construcţie care pentru vechimea şi valoarea… … Dicționar Român