Перевод: с греческого на английский

с английского на греческий

hipp

  • 121 ὅστε

    ὅστε, ὅς τε ( ὅντε), οἵτε); ἅτε), ἅντε, αἵτε; ἅτε nom., acc.)
    a rel., who, which

    Μοῖῤ, ἅ τε πατρώιον τῶνδ' ἔχει τὸν εὔφρονα πότμον O. 2.35

    Καφισίων ὑδάτων λαχοῖσαι αἵτε ναίετε καλλίπωλον ἕδραν, Χάριτες ( ταίτε coni. Bergk) O. 14.2

    θυγατέρι. ἅν τε δόλον αὐτῷ θέσαν Ζηνὸς παλάμαι P. 2.39

    ( Πηλεὺς καὶ Κάδμος)

    λέγονται μὰν βροτῶν ὄλβον ὑπέρτατον οἳ σχεῖν, οἵ τε ἄιον P. 3.89

    φιλίων δ' ἐπέων ἄρχετο, ξείνοις ἅ τ ἐλθόντεσσιν εὐεργέται δεῖπν ἐπαγγέλλοντι πρῶτονP. 4.30 [ οἳ τε (codd.: οἳ γε Mosch.: οἳ λτ;προγτ; Schr.: τε del. Wil., edd. plerique) P. 7.10]

    χάριν. ἅ τε τὸν Ἰφικλείδαν διαφέρει Ἰόλαον P. 11.59

    φιλάγλαε, καλλίστα βροτεᾶν πολίων, Φερσεφόνας ἕδος, ἅ τ' ὄχθαις ἔπι μηλοβότου ναίεις Ἀκράγαντος ἐύδματον κολώναν, ὦ ἄνα P. 12.2

    ἀρούραισιν, αἵτ' ἀμειβόμεναι τόκα μὲν ὦν βίον ἀνδράσιν ἐπηετανὸν ἐκ πεδίων ἔδοσαν N. 6.9

    ἀεθλοφόροι οἵ τε πόνων ἐγεύσαντο N. 6.24

    ἔργα. Βασσίδαισιν ἅ τ' οὐ σπανίζει N. 6.31

    ὥρα πότνια, ἅ τε παρθενηίοις παίδων τ' ἐφίζοισα γλεφάροις τὸν μὲν ἡμέροις ἀνάγκας χερσὶ βαστάζεις, ἕτερον δ ἑτέραις (v. Barrett on Eur., Hipp. 526) N. 8.2

    ἱππίων ἀέθλων κορυφάν, ἅ τε Φοίβῳ θῆκεν Ἄδραστος N. 9.9

    χαλκὸν μυρίον ὅν τε Κλείτωρ θῆκε N. 10.47

    παῖ Ῥέας, ἅ τε πρυτανεῖα λέλογχας, Ἑστία N. 11.1

    Νικόμαχος ὅν τε καὶ κάρυκες ὡρᾶν ἐνέγνον I. 2.23

    φάμα · ἅ τε κἀν γουνοῖς Ἀθανᾶν ἅρμα καρύξαισα νικᾶν ἔν τ' Ἀδραστείοις ἀέθλοις Σικυῶνος I. 4.25

    ἀλώπηξ, αἰετοῦ ἅ τ' ἀναπιτναμένα ῥόμβον ἴσχει I. 4.47

    Πηλέι, ὅν τ' εὐσεβέστατον φάτις Ἰαολκοῦ τράφειν πεδίονI. 8.40 τέρας, ἅν τε βροτοὶ Δᾶλον κικλῄσκοισιν fr. 33c. 3.

    Πανελλάδος, ἅν τε Δελφῶν ἔθνος εὔξατο λιμοῦ θ[ Pae. 6.63

    [οἵ τ (τ balances τ v. 5.) fr. 75. 3.] ὦ μάκαρ, ὅν τε μεγάλας θεοῦ κύνα παντοδαπὸν καλέοισιν Ὀλύμπιοι fr. 96. 1. νεάνιδες, αἵ τε τᾶς χλωρᾶς λιβάνου ξανθὰ δάκρη θυμιᾶτε fr. 122. 3. τῶ[ν.. Λο]κρῶν τις, οἵ τ' ἀργίλοφον πὰρ Ζεφυρίου κολώναν ν[ fr. 140b. 4. πῦρ πνέοντος ἅ τε κεραυνοῦ ἄγχιστα (sc. ἡμένα Ἀθάνα) fr. 146. om. antecedent,

    σάφα δαεὶς ἅ τε οἱ πατέρων ὀρθαὶ φρένες ἐξ ἀγαθῶν ἔχρεον O. 7.91

    b n. pl. ἅτε,
    I just as, like c. subs., part., gen. abs.

    ὁ δὲ χρυσὸς αἰθόμενον πῦρ ἅτε διαπρέπει νυκτὶ O. 1.2

    τεά κεν ἐνδομάχας ἅτ' ἀλέκτωρ συγγόνῳ παῤ ἑστίᾳ ἀκλεὴς τιμὰ κατεφυλλορόησεν ποδῶν O. 12.14

    ἅτε γὰρ ἐννάλιον πόνον ἐχοίσας βαθὺ σκευᾶς ἑτέρας, ἀβάπτιστος εἶμι P. 2.79

    ταὐτὰ δὲ τρὶς τετράκι τ' ἀμπολεῖν ἀπορία τελέθει, τέκνοισιν ἅτε μαψυλάκας Διὸς Κόρινθος N. 7.105

    εἶπέν τε φωνήσαις ἅτε μάντις ἀνήρ I. 6.51

    ἤτορι δὲ φίλῳ παῖς ἅτε ματέρι κεδνᾷ πειθόμενος Pae. 6.12

    ποτίκολλον ἅτε ξύλον παρὰ ξύλῳ fr. 241.
    II inasmuch as c. part.

    ποτὶ δ' ἐχθρὸν ἅτ ἐχθρὸς ἐὼν ὑποθεύσομαι P. 2.84

    Lexicon to Pindar > ὅστε

  • 122 ὅς τε

    ὅστε, ὅς τε ( ὅντε), οἵτε); ἅτε), ἅντε, αἵτε; ἅτε nom., acc.)
    a rel., who, which

    Μοῖῤ, ἅ τε πατρώιον τῶνδ' ἔχει τὸν εὔφρονα πότμον O. 2.35

    Καφισίων ὑδάτων λαχοῖσαι αἵτε ναίετε καλλίπωλον ἕδραν, Χάριτες ( ταίτε coni. Bergk) O. 14.2

    θυγατέρι. ἅν τε δόλον αὐτῷ θέσαν Ζηνὸς παλάμαι P. 2.39

    ( Πηλεὺς καὶ Κάδμος)

    λέγονται μὰν βροτῶν ὄλβον ὑπέρτατον οἳ σχεῖν, οἵ τε ἄιον P. 3.89

    φιλίων δ' ἐπέων ἄρχετο, ξείνοις ἅ τ ἐλθόντεσσιν εὐεργέται δεῖπν ἐπαγγέλλοντι πρῶτονP. 4.30 [ οἳ τε (codd.: οἳ γε Mosch.: οἳ λτ;προγτ; Schr.: τε del. Wil., edd. plerique) P. 7.10]

    χάριν. ἅ τε τὸν Ἰφικλείδαν διαφέρει Ἰόλαον P. 11.59

    φιλάγλαε, καλλίστα βροτεᾶν πολίων, Φερσεφόνας ἕδος, ἅ τ' ὄχθαις ἔπι μηλοβότου ναίεις Ἀκράγαντος ἐύδματον κολώναν, ὦ ἄνα P. 12.2

    ἀρούραισιν, αἵτ' ἀμειβόμεναι τόκα μὲν ὦν βίον ἀνδράσιν ἐπηετανὸν ἐκ πεδίων ἔδοσαν N. 6.9

    ἀεθλοφόροι οἵ τε πόνων ἐγεύσαντο N. 6.24

    ἔργα. Βασσίδαισιν ἅ τ' οὐ σπανίζει N. 6.31

    ὥρα πότνια, ἅ τε παρθενηίοις παίδων τ' ἐφίζοισα γλεφάροις τὸν μὲν ἡμέροις ἀνάγκας χερσὶ βαστάζεις, ἕτερον δ ἑτέραις (v. Barrett on Eur., Hipp. 526) N. 8.2

    ἱππίων ἀέθλων κορυφάν, ἅ τε Φοίβῳ θῆκεν Ἄδραστος N. 9.9

    χαλκὸν μυρίον ὅν τε Κλείτωρ θῆκε N. 10.47

    παῖ Ῥέας, ἅ τε πρυτανεῖα λέλογχας, Ἑστία N. 11.1

    Νικόμαχος ὅν τε καὶ κάρυκες ὡρᾶν ἐνέγνον I. 2.23

    φάμα · ἅ τε κἀν γουνοῖς Ἀθανᾶν ἅρμα καρύξαισα νικᾶν ἔν τ' Ἀδραστείοις ἀέθλοις Σικυῶνος I. 4.25

    ἀλώπηξ, αἰετοῦ ἅ τ' ἀναπιτναμένα ῥόμβον ἴσχει I. 4.47

    Πηλέι, ὅν τ' εὐσεβέστατον φάτις Ἰαολκοῦ τράφειν πεδίονI. 8.40 τέρας, ἅν τε βροτοὶ Δᾶλον κικλῄσκοισιν fr. 33c. 3.

    Πανελλάδος, ἅν τε Δελφῶν ἔθνος εὔξατο λιμοῦ θ[ Pae. 6.63

    [οἵ τ (τ balances τ v. 5.) fr. 75. 3.] ὦ μάκαρ, ὅν τε μεγάλας θεοῦ κύνα παντοδαπὸν καλέοισιν Ὀλύμπιοι fr. 96. 1. νεάνιδες, αἵ τε τᾶς χλωρᾶς λιβάνου ξανθὰ δάκρη θυμιᾶτε fr. 122. 3. τῶ[ν.. Λο]κρῶν τις, οἵ τ' ἀργίλοφον πὰρ Ζεφυρίου κολώναν ν[ fr. 140b. 4. πῦρ πνέοντος ἅ τε κεραυνοῦ ἄγχιστα (sc. ἡμένα Ἀθάνα) fr. 146. om. antecedent,

    σάφα δαεὶς ἅ τε οἱ πατέρων ὀρθαὶ φρένες ἐξ ἀγαθῶν ἔχρεον O. 7.91

    b n. pl. ἅτε,
    I just as, like c. subs., part., gen. abs.

    ὁ δὲ χρυσὸς αἰθόμενον πῦρ ἅτε διαπρέπει νυκτὶ O. 1.2

    τεά κεν ἐνδομάχας ἅτ' ἀλέκτωρ συγγόνῳ παῤ ἑστίᾳ ἀκλεὴς τιμὰ κατεφυλλορόησεν ποδῶν O. 12.14

    ἅτε γὰρ ἐννάλιον πόνον ἐχοίσας βαθὺ σκευᾶς ἑτέρας, ἀβάπτιστος εἶμι P. 2.79

    ταὐτὰ δὲ τρὶς τετράκι τ' ἀμπολεῖν ἀπορία τελέθει, τέκνοισιν ἅτε μαψυλάκας Διὸς Κόρινθος N. 7.105

    εἶπέν τε φωνήσαις ἅτε μάντις ἀνήρ I. 6.51

    ἤτορι δὲ φίλῳ παῖς ἅτε ματέρι κεδνᾷ πειθόμενος Pae. 6.12

    ποτίκολλον ἅτε ξύλον παρὰ ξύλῳ fr. 241.
    II inasmuch as c. part.

    ποτὶ δ' ἐχθρὸν ἅτ ἐχθρὸς ἐὼν ὑποθεύσομαι P. 2.84

    Lexicon to Pindar > ὅς τε

  • 123 σκότος

    ------------------------------------
    σκότος (.)
    1 darkness ἔνθεν τὸν ἄπειρον ἐρεύγονται σκότον βληχροὶ δνοφερᾶς νυκτὸς ποταμοὶ sc. in the underworld fr. 130 ad Θρ. 7. met., τά κέ τις ἀνώνυμον γῆρας ἐν σκότῳ καθήμενος ἕψοι μάταν; O. 1.83

    γνώμαν κενεὰν σκότῳ κυλίνδει N. 4.40

    ταὶ μεγάλαι γὰρ ἀλκαὶ σκότον πολὺν ὕμνων ἔχοντι δεόμεναι N. 7.13

    πρόφασις ἀρετὰν ἐς αἰπὺν ἔβαλε σκότον fr. 228.

    Lexicon to Pindar > σκότος

  • 124 τέναγος

    Lexicon to Pindar > τέναγος

  • 125 φιλέω

    φῐλέω (φιλεῖ, -εῖς, -έοισιν; -έων, -έοντα); - εῖν: aor. ( φίληςε), φίλησεν; φιλήσαντα): pf. πεφίληκε; πεφιλημένον.)
    1 love

    φιλεῖ δέ μιν Παλλὰς αἰεὶ καὶ Ζεὺς πατήρ, μάλα φιλεῖ δὲ παῖς ὁ κισσοφόρος O. 2.26

    — 7.

    θεὸς κλυτὰν αἶσαν παρέχοι φιλέων O. 6.102

    ὅσσα δὲ μὴ πεφίληκε Ζεύς, ἀτύζονται P. 1.13

    Δάλοἰ ἀνάσσων Φοῖβε, Παρνασσοῦ τε κράναν Κασταλίαν φιλέων P. 1.39

    Κινύραν τὸν ὁ χρυσοχαῖτα προφρόνως ἐφίλησ' Ἀπόλλων P. 2.16

    φίλον εἴη φιλεῖν P. 2.83

    φιλεῖν δὲ Κάρρωτον ἔξοχ' ἑταίρων P. 5.26

    ἁ μὲν οὔθ' ἱστῶν παλιμβάμους ἐφίλησεν ὁδούς P. 9.18

    Θώρακος, ὅσπερ ἐμὰν ποιπνύων χάριν τόδ' ἔζευξεν ἅρμα Πιερίδων τετράορον, φιλέων φιλέοντ ἄγων ἄγοντα προφρόνως P. 10.66

    ἀεθλονικία δὲ μάλιστ' ἀοιδὰν φιλεῖ N. 3.7

    ἐξύφαινε μέλος πεφιλημένον N. 4.45

    μείς τ' ἐπιχώριος, ὃν φίλησ Ἀπόλλων N. 5.44

    φαῖμέν κε γείτον' ἔμμεναι νόῳ φιλήσαντ ἀτενέι γείτονι χάρμα πάντων ἐπάξιον N. 7.88

    ἡσυχία δὲ φιλεῖ μὲν συμπόσιον N. 9.48

    φιλέων δ' ἂν εὐχοίμαν ( as a friend: v. Barrett on Eur., Hipp. 1102 App.) Παρθ. 1. 11. ἀλλὰ δίκας ὁδοὺς π[ις]τὰς ἐφίλη[ς.]ν (-ε]ν G-H, -α]ν Puech) Παρθ. 2. 65. c. inf.,

    εἴπερ τι φιλεῖς ἀκοὰν ἁδεῖαν ἀεὶ κλύειν P. 1.90

    ἅλικες οἶα παρθένοι φιλέοισιν ἑταῖραι ἑσπερίαις ὑποκουρίζεσθ' ἀοιδαῖς P. 3.18

    μεγάλων δ' ἀέθλων Μοῖσα μεμνᾶσθαι φιλεῖ N. 1.12

    φιλει[ Pae. 6.67

    Lexicon to Pindar > φιλέω

  • 126 αἰδεστικός

    A modest, shamefaced, τὸ αἰ. Sch.E. Hipp. 345.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > αἰδεστικός

  • 127 αἰδημονικός

    A modest, τὸ αἰ. Sch.E.Hipp.78.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > αἰδημονικός

  • 128 αἰδώς

    αἰδώς, όος, [var] contr. οῦς, η (late nom. pl. αἰδοί Sch.E.Hipp. 386), as a moral feeling,
    A reverence, awe, respect for the feeling or opinion of others or for one's own conscience, and so shame, self-respect (in full

    ἑαυτοῦ αἰδώς Hierocl. in CA9p.433M.

    ), sense of honour,

    αἰδῶ θέσθ' ἐνὶ θυμῷ Il.15.561

    ; ἴσχε γὰρ αἰ. καὶ δέος ib. 657, cf. Sapph.28, Democr. 179, etc.;

    αἰ. σωφροσύνης πλεῖστον μετέχει, αἰσχύνης δὲ εὐψυχία Th. 1.84

    , cf. E.Supp. 911, Arist.EN 1108a32, etc.;

    αἰδοῖ μειλιχίῃ Od.8.172

    ; so

    ἀλλά με κωλύει αἴδως Alc.55

    (Sapphus est versus);

    ἅμα κιθῶνι ἐκδυομένῳ συνεκδύεται καὶ τὴν αἰδῶ γυνή Hdt.1.8

    ; δακρύων πένθιμον αἰδῶ tears of grief and shame, A.Supp. 579;

    αἰ. τίς μ' ἔχει Pl. Sph. 217d

    ;

    αἰ. καὶ δίκη Id.Prt. 322c

    ;

    αἰδοῦς ἐμπίπλασθαι X.Cyr.1.4.4

    ; sobriety, moderation, Pi.O.13.115;

    αἰδῶ λαβεῖν S.Aj. 345

    .
    2 regard for others, respect, reverence,

    αἰδοῦς οὐδεμιῆς ἔτυχον Thgn.1266

    , cf. E.Heracl. 460; αἰ. τοκέων respect for them, Pi.P.4.218; τὴν ἐμὴν αἰδῶ respect for me, A.Pers. 699; regard for friends,

    αἰδοῦς ἀχαλκεύτοισιν ἔζευκται πέδαις E.Fr. 595

    ; esp. regard for the helpless, compassion,

    αἰδοῦς κῦρσαι S.OC 247

    ; forgiveness, Antipho 1.26, Pl.Lg. 867e (cf.

    αἰδέομαι 11.2

    ).
    1 shame, scandal,

    αἰδώς, Ἀργεῖοι, κάκ' ἐλέγχεα Il.5.787

    , etc.; αἰδώς, ὦ Λύκιοι· πόσε φεύγετε; 16.422;

    αἰδὼς μὲν νῦν ἥδε.. 17.336

    .
    2 = τὰ αἰδοῖα, Il.2.262, Arat.493, D.H.7.72.
    3 dignity, majesty

    αἰ. καὶ χάρις h.Cer. 214

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > αἰδώς

См. также в других словарях:

  • Hipp — may refer to any of the following:People*Bryan Hipp (died 2006), extreme metal guitarist *Claus Hipp (born 1938), German entrepreneur *D. Richard Hipp (born 1961), U.S. free software programmer *Georg Hipp (1905 mdash;1967), German entrepreneur,… …   Wikipedia

  • Hipp — ist der Familienname folgender Personen: Claus Hipp (* 1938 als Nicolaus Hipp), deutscher Unternehmer Emil Hipp (1893–1965), deutscher Bildhauer Georg Hipp (1905–1967), deutscher Unternehmer Hermann Hipp (* 1944), deutscher… …   Deutsch Wikipedia

  • hipp- — hipp(o) ♦ Élément, du gr. hippos « cheval ». hipp(o) élément, du gr. hippos, cheval . ⇒HIPP(O) , (HIPP , HIPPO )élém. formant Élém. issu du gr. « cheval », entrant dans la constr. de nombreux termes, subst. pour la plupart, dans des domaines… …   Encyclopédie Universelle

  • hipp- — Hipp : ↑ hippo , Hippo . * * * hipp , Hipp : ↑hippo , ↑Hippo . hip|po , Hip|po , (vor Vokalen:) hipp , Hipp [griech. híppos] <Best. in Zus. mit der Bed.>: Pferd, Pferde (z. B. hippologisch, Hippopotamus, Hippiatrik) …   Universal-Lexikon

  • Hipp- — Hipp : ↑ hippo , Hippo . * * * hipp , Hipp : ↑hippo , ↑Hippo . hip|po , Hip|po , (vor Vokalen:) hipp , Hipp [griech. híppos] <Best. in Zus. mit der Bed.>: Pferd, Pferde (z. B. hippologisch, Hippopotamus, Hippiatrik) …   Universal-Lexikon

  • Hipp's — est un groupe de J Pop féminin créé en 2000, composé de quatre idoles japonaises: les deux ex membres du groupe D D, Aya et Chika, et deux ex membres du groupe MISSION. Deux d entre elles sont remplacées en 2001, et le groupe enregistre un single …   Wikipédia en Français

  • hipp... — hipp..., Hipp... vgl. ↑hippo..., Hippo …   Das große Fremdwörterbuch

  • Hipp... — Hipp... (v. gr.), Pferde …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Hipp... — Hipp..., s. Hippo …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • hipp... — hipp...,   Wortbildungselement, hippo …   Universal-Lexikon

  • hipp- — ou hippo préfixe Mot qui signifie cheval ; il sert de préfixe en beaucoup de mots …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»