Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

highwaymen

  • 1 lupiči zastavující auta

    Czech-English dictionary > lupiči zastavující auta

  • 2 банда разбойников

    General subject: gang of highwaymen

    Универсальный русско-английский словарь > банда разбойников

  • 3 Straßenräuber

    m mugger; HIST. highwayman
    * * *
    der Straßenräuber
    highwayman; mugger; footpad
    * * *
    Stra|ßen|räu|ber(in)
    m(f)
    mugger (inf), thief; (= Wegelagerer) highwayman
    * * *
    (in earlier times, a man usually on horseback, who attacked and robbed people travelling in coaches etc on public roads.) highwayman
    * * *
    Straßenräuber m mugger; HIST highwayman
    * * *
    m.
    highwayman n.
    (§ pl.: highwaymen)
    mugger n.

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > Straßenräuber

  • 4 harnaś

    mp
    Gen.pl. - siów l. -si przest. knight of the road (leader of highwaymen in the Tatra Mts.).

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > harnaś

  • 5 usikker

    dicey, diffident, dodgy, doubtful, faltering, hazy, insecure, precarious, rocky, shaky, tentative, uncertain
    * * *
    adj
    ( tvivlsom) doubtful ( fx the result is doubtful), uncertain ( fx our plans are still uncertain);
    ( ikke pålidelig) uncertain, unreliable ( fx memory);
    (som let kan mistes etc) insecure ( fx hope, position),
    ( stærkere) precarious ( fx hold, income, position);
    ( ikke stabil) unsteady ( fx foothold),
    F insecure,
    T (også fig) shaky ( fx chair; his English is rather shaky);
    ( farlig, som let kan bryde sammen etc) not safe ( fx the bridge is not safe), unsafe ( fx position),
    ( risikabel) risky ( fx undertaking);
    ( om person: tvivlrådig) doubtful, uncertain ( fx I was uncertain what to do),
    ( usikker på sig selv) insecure ( fx I felt insecure; he is a very insecure person), ill at ease ( fx he made me feel ill at ease);
    ( tilbageholdende) diffident;
    ( famlende, tøvende) hesitating,
    ( også om stemme) faltering;
    ( som mangler kundskaber, T) shaky ( fx he's a bit shaky at English);
    [ et usikkert blik] an uncertain (, unsteady, a hesitant) look,
    (neds: flakkende) a shifty look;
    [ de usikre forhold i Europa] the unsettled state of Europe;
    [ røverne gjorde vejene usikre] the roads were infested with highwaymen;
    [ isen er usikker] the ice is not safe;
    ( på skilt) danger! thin ice;
    [ usikker på benene] unsteady on one's feet.

    Danish-English dictionary > usikker

  • 6 mein-vættr

    f. a noxious wight, an ogre, = Germ. unhold, of giants, ghosts, monsters, or the like, Fb. i. 526: trölla ok meinvætta, ii. 314; þar mun liggja meinvættr nökkur, Grett. 110: fyrir þeim meinvættum (of highwaymen) er menn hugðu úti liggja, Fs. 4; Steinrauðr enn rammi er mörgum manni vann bót þeim er aðrar meinvættir görðu mein, Landn. 212: má þar engi maðr vera um nætr fyrir trölla gangi ok meinvætta, O. H. L. 57: metaph. a noxious creature, tak meinvætti þessa, Flóv. 34; var hvers-vetna í leitað at eyða þeim meinvættum, ok hafði ekki at sök (of mice), Bs. i. 194; hvat sem meinvætta mæltu þóptar, Bb.

    Íslensk-ensk orðabók > mein-vættr

  • 7 ráns-flokkr

    m. a band of highwaymen, Hkr. ii. 395, Fms. viii. 265.

    Íslensk-ensk orðabók > ráns-flokkr

  • 8 úti-lega

    u, f. an ‘outlying’ in the desert, of robbers or highwaymen; fyrir þjófsku eða útilegu, N. G. L. i. 182: of piracy at sea, Eiríkr blóðöx var í útilegu ok í hernaði …, féll Eiríkr í Spaníalandi í útilegu, Fms. x. 385; afla sér gengis í Vindlandi af sínum vinum er honum höfðu í útilegu hollir vinir verit, 394.
    COMPDS: útilegumaðr, útilegumannasögur, útileguvíkingr, útileguþjófr.

    Íslensk-ensk orðabók > úti-lega

  • 9 víkingr

    (-s, -ar), m.
    1) freebooter, sea-rover, pirate, viking (Flóki Vilgerðarson hét maðr, hann var v. mikill);
    2) in later times, robber, highwayman.
    * * *
    m. a freebooter, rover, pirate, but in the Icel. Sagas used specially of the bands of Scandinavian warriors, who during the 9th and 10th centuries harried the British Isles and Normandy: the word is peculiarly Norse, for although it occurs in A. S. in the poem Byrnoth (six or seven times), it is there evidently to be regarded as a Norse word; and prob. so too in the poem ‘Exodus,’ in the words rondas bærun sæwicingas, over saltne mere; lastly, in ‘Widsith,’ as the name of a people, and Liðvicingas (= Liðungar? q. v.) The word ‘víkingr’ is thought to be derived from vík ( a bay), from their haunting the bays, creeks, and fjords;—or it means ‘the men from the fjords,’ the coincidence that the old Irish called the Norsemen ‘Lochlannoch.’ and Norway ‘Lochlan,’ is curious.
    B. A few selected references will illustrate the word:—Naddoddr hét maðr, hann var víkingr mikill, Landn. 26; Flóki Vilgerðarson hét maðr, hann var v. mikill, 28; slógusk í Eyjarnar víkingar ok herjuðu ok ræntu víða, 41; Úlfr víkingr ok Ólafr bekkr fóru samskipa til Íslands, 202; en er þeir lágu til hafs kómu at þeim víkingar ok vildu ræna þá, en Gautr laust stafnbúann þeirra við hjálmun-veli, ok lögðu víkingar við þat frá, siðan var hann kallaðr Hjálmun-gautr, 223; Hrafn hafnar-lykkill var víkingr mikill, hann fór til Íslands ok nam land …, 269; Ölvir barna-karl hét maðr ágætr í Noregi, hann var víkingr mikill, hann lét eigi henda börn á spjóta-oddum sem þá var víkingum títt, því var hann barna-karl kallaðr, 308; maðr hét Þorsteinn, gamall maðr ok sjónlítill, hann hafði verit rauða-víkingr (q. v.) í æsku sinni, Þorst. S.; Þorkell miðlangr, hann er rauðr víkingr ok í missætti við Hákon jarl, Fms. xi. 121; her-víkingr, a pirate, i. 225 (p. 259); víkings efni, víkinga höfðingi, konungr, Eg. 190, Fms. vi. 389, Fas. ii. 132; víkinga lið, Stj.; víkinga skip, skeið, snekkja, Hkr. i. 296, Korm. 236, Fms. i. 289; víkinga bæli, Eg. 251; víkinga rán, Fms. vi. 291; Bera kvað Egil vera víkings-efni … þegar hann hefði aldr til ok honum væri fengin herskip, Eg. 190 (and the following verse—þat mælti mín móðir, at mér skyldi kaupa fley ok fagrar árar, fara í hring með víkingum …); af Gizori má göra þrjá menn, hann má vera víkinga höfðingi …, þá má hann ok vera konungr …, með þriðja hætti má hann vera biskup, ok er hann bezt til þess fallinn af þessum þremr, Fms. vi. 389: on Swed. Runic stones, sá var víkinga-vörðr með Gauti, Baut. 267; allir víkingar, Brocm. 197. Of old poems the Hkv. Hund. well illustrates the life and warfare of Vikings of the 9th and 10th centuries, where also the word itself occurs (verpr vígroða um víkinga); as also vinr víkinga, in the song in Hervar. S.; víkingr Dana, Helr. 11; the saying, víkingar fara ekki at lögum.
    2. in after times the word fell into discredit, and is used, esp. in eccl. legends, as = robber, being applied by a misnomer even to highwaymen, Stj. passim; víkingsins Alexandri, Al. 98; Besso þeim vánda víkingi, 122; víkinga dráp, Grett. 100; þessum vansignaða víkingi, Stj. 463 (of Goliath), so in Grág. ii. 136; or even in the Landn., Þorbjörn bitra hét maðr, hann var v. ok íllmenni, 159. For the laws of the ancient Vikings, their discipline and manners, see esp. Hálfs S. ch. 10, Jómsvík. ch. 24 (Fms. xi), Flóam. S. ch. 2, Vd. ch. 2, Yngl. S. ch. 34, 41, Eg. ch. 48, Ó. T. (Hkr.) ch. 101, 102, Ó. H. ch. 21, the Orkn. S. (Sweyn Asleifson) ch. 115, Þorvalds S. Víðf. ch. 1 (Bs. i. 36, 37): records of their wars and voyages, the Landn. passim, the first chapters of Eg., Eb., Ld., Grett., Orkn., Hkr. i. passim.
    II. Víkingr, a pr. name, Landn. and several times on the Swed. Runic stones; cp. Súð-víkingr, a man from Súðavík, Bs.

    Íslensk-ensk orðabók > víkingr

  • 10 ránsflokkr

    Íslensk-ensk orðabók > ránsflokkr

  • 11 útilega

    * * *
    f. ‘out-lying’, of robbers or highwaymen; piracy (Eiríkr blóðøx var í útilegu ok í hernaði).

    Íslensk-ensk orðabók > útilega

  • 12 разбойники

    brigands
    highwaymen

    Новый русско-английский словарь > разбойники

  • 13 изверг рода человеческого

    книжн., бран.
    human monster, monster of the human race; scum of the earth

    Кто не проклинал станционных смотрителей, кто с ними не бранивался? Кто, в минуту гнева, не требовал от них роковой книги, дабы вписать в оную свою бесполезную жалобу на притеснение, грубость и неисправность? Кто не почитает их извергами человеческого рода, равными покойным подьячим или по крайней мере муромским разбойникам? (А. Пушкин, Станционный смотритель) — Who has not cursed postmasters, who has not quarreled with them? Who, in a moment of anger, has not demanded from them the fatal book in order to record in it unavailing complaints of their extortions, rudeness and carelessness? Who does not look upon them as monsters of the human race, equal to the attorneys of old, or, at least, the Murom highwaymen?

    Русско-английский фразеологический словарь > изверг рода человеческого

  • 14 highwayman

    plural ˈhighwaymen noun
    in earlier times, a man usually on horseback, who attacked and robbed people travelling in coaches etc on public roads.
    قاطِع طريق

    Arabic-English dictionary > highwayman

  • 15 ყაჩაღები

    n
    brigands, highwaymen

    Georgian-English dictionary > ყაჩაღები

См. также в других словарях:

  • Highwaymen — (engl., spr. haiwë mĕn, »Hochweg [Landstraßen ] Männer«), vermummte, berittene Straßenräuber, die bis zum Ende des 18. Jahrh. die englischen Landstraßen besonders um London unsicher machten. Ihre Kühnheit und Ritterlichkeit gab ihnen einen… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Highwaymen — (spr. heiwehmĕn), Landstraßenmänner, früher in England berittene Straßenräuber …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Highwaymen — (heiwehmänn), Hochwegmänner, hießen ehemals die berittenen engl. Straßenräuber …   Herders Conversations-Lexikon

  • Highwaymen — Unter der Bezeichnung Highwaymen gab es verschiedene Musikgruppen: The Highwaymen (Countryband) The Highwaymen (Folk Rock Band) …   Deutsch Wikipedia

  • Highwaymen — (гайуэймэн собственно люди большой дороги, разбойники с большой дороги). Так, назывались в Англии конные разбойники, которые в прежнее время угрожали особенно окрестностям Лондона. Между ними попадались люди из хороших фамилий. Смелость и… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • highwaymen —    Presumably at the time they were active, highwaymen were as much dreaded and loathed by potential victims as street muggers are now, but time has softened and glamorized their image. The fame of Dick Turpin did not wholly eclipse various local …   A Dictionary of English folklore

  • Highwaymen — Highwayman High way man, n.; pl. {Highwaymen}. One who robs on the public road; a highway robber. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Highwaymen (film) — Infobox Film name = Highwaymen caption = Theatrical release poster director = Robert Harmon writer = Craig Mitchell Hans Bauer starring = James Caviezel Rhona Mitra distributor = New Line Cinema released =February 13, 2004 runtime = 80 min… …   Wikipedia

  • highwaymen — high·way·man || haɪweɪmÉ™n n. man (especially on horseback) who robs people traveling on a public road …   English contemporary dictionary

  • The Highwaymen — Highwaymen steht für: The Highwaymen (Countryband) The Highwaymen (Folk Rock Band) Highwaymen (Film) Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demselben Wort bezeichneter Begriffe …   Deutsch Wikipedia

  • The Highwaymen (artists) — The Highwaymen were a loose association of 26 African American artists from the Fort Pierce, Florida area in the United States. Throughout their beginnings in the 1950s and 60s they created idyllic, quickly realized images of the Florida… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»