-
1 hayvan
живо́тное (с) зверь (м)* * *1) живо́тноеehli hayvanlar — дома́шние живо́тные
yırtıcı hayvanlar — хи́щные живо́тные
2) скот, скоти́наbüyük baş hayvan — кру́пный рога́тый скот
küçük baş hayvan — ме́лкий рога́тый скот
3) вью́чное живо́тноеbinek hayvanı — верхово́е живо́тное
koşum hayvanı — упряжно́е живо́тное
yük hayvanı — вью́чное живо́тное
4) бран. скоти́на, тварь••hayvan koklaşa koklaşa insan konuşa konuşa — погов. живо́тные узнаю́т друг дру́га обню́хивая, а лю́ди - разгова́ривая друг с дру́гом
-
2 hayvan bilimci
зоо́лог -
3 hayvan bilimi
зооло́гия -
4 hayvan kömürü
живо́тный / костяно́й у́голь -
5 hayvan örtüsü
İnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük > hayvan örtüsü
-
6 hayvan tutkalı
İnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük > hayvan tutkalı
-
7 hayvan\ ini
берло́га (ж) -
8 hayvan\ terbiyecisi
дрессиро́вщик (м) -
9 hayvan\ tırnağı
ко́готь (м) копы́то (с) -
10 hayvan\ yemi
корм для скота́ -
11 hayvan\ yüzü
мо́рда (ж) -
12 evcil hayvan
дома́шнее живо́тное -
13 tor hayvan
ди́кое / неприручённое живо́тное -
14 uzun hayvan
разг.змея́ -
15 vahşî hayvan
ди́кое живо́тное -
16 yırtıcı hayvan
хи́щник -
17 bitki ve hayvan örtüsü
İnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük > bitki ve hayvan örtüsü
-
18 otçul\ hayvan
травоя́дное живо́тное -
19 حيوان
hayvan -
20 terliksi
См. также в других словарях:
hayvan — is., Ar. ḥayvān 1) Duygu ve hareket yeteneği olan, içgüdüleriyle hareket eden canlı yaratık İnce ruhlu insanlar gibi Atatürk de hayvanları severdi. F. R. Atay 2) sf., mec. Akılsız, duygusuz, kaba, hoyrat (kimse) 3) hkr. Kızılan bir kimseye… … Çağatay Osmanlı Sözlük
hayvan — (A.) [ ناﻮﻴﺣ ] 1. canlı. 2. hayvan … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
HAYVAN — Canlı şey, insanla beraber her canlı. * İnsan olmayan idraksiz canlı yaratık. * Yük kaldıran, araba çeken ve binilen hayvan, beygir, katır v.s. * Mc: Akılsız ve idraksız insan, ahmak. (Aslı Hayevan dır … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
hayvan bilimci — is. Hayvan bilimi uzmanı, zoolog … Çağatay Osmanlı Sözlük
hayvan koklaşa koklaşa, insan konuşa konuşa — insan konuşa konuşa, hayvan koklaşa koklaşa … Çağatay Osmanlı Sözlük
HAYVAN-I BERRÎ — Karada yaşayan hayvan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HAYVAN-I NÂTIK — Konuşan hayvan. (İnsan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
hayvan bilimi — is. Biyolojinin, hayvanların yapı, görev, davranış ve sınıflandırmaları, yeryüzündeki dağılışlarıyla uğraşan bilim dalı, hayvanlar bilimi, zooloji … Çağatay Osmanlı Sözlük
hayvan kömürü — is. Kan ve kemik gibi organik maddelerden yapılıp hekimlikte kullanılan kömür … Çağatay Osmanlı Sözlük
hayvan gibi — 1) hayvana benzer biçimde 2) iri yarı 3) mec. akılsız, duygusuz, kaba … Çağatay Osmanlı Sözlük
vahşi hayvan — is. Ehlîleştirilmemiş hayvan, yabani hayvan … Çağatay Osmanlı Sözlük