-
1 haniebny
adj( czyn) dishonourable (BRIT), dishonorable (US)* * *a.shameful, disgraceful, dishonorable, ignoble, ignominious; przest. (= okropny) nasty, atrocious.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > haniebny
-
2 życiorys
m sgt (G życiorysu) 1. (życie) life- oboje mieli trudne życiorysy they both had hard lives- streścił swój życiorys w trzech zdaniach he summarized his life in three sentences2. (opis) curriculum vitae a. CV GB, resumé US; (biografia) life history- napisać swój życiorys to write one’s curriculum vitae a. CV* * *( dokument) CV, curriculum vitae; ( opis życia) biography* * *mi1. ( dokument) curriculum vitae, CV; (zwł. do podania o pracę) résumé; napisać życiorys write one's CV l. résumé.2. (= koleje życia) biography; mieć nieciekawy życiorys (= nieinteresujący) have an uninteresting biography; (= wstydliwy, haniebny) have a blot l. blots on one's reputation; przerwa w życiorysie euf. drunken spell; miałem wczoraj ostrą przerwę w życiorysie I got absolutely drunk last night.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > życiorys
-
3 bezeceństw|o
n przest., pejor. 1. sgt (nikczemność) heinousness książk., iniquity C/U książk. 2. zw. pl (haniebny czyn) 3. zw. pl (nieprzyzwoita wypowiedź) obscenity zw. plThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bezeceństw|o
-
4 wstydliw|y
adj. 1. (nieśmiały) [osoba] shy, bashful 2. (zawstydzony) [uśmiech, spojrzenie, zachowanie] embarrassed 3. (krępujący) [sprawa, temat, milczenie] embarrassing, awkward 4. (haniebny) [zachowanie, czyn] shameful, disgracefulThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wstydliw|y
См. также в других словарях:
haniebny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, haniebnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przynoszący hańbę; niechlubny, niecny, poniżający, niehonorowy, kompromitujący : {{/stl 7}}{{stl 10}}Haniebny zwyczaj, uczynek. Haniebna… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
haniebny — haniebnyni, haniebnyniejszy 1. «przynoszący hańbę, ujmę; hańbiący, sromotny, niesławny, niecny, nikczemny» Haniebny czyn. Haniebna śmierć na szubienicy. Haniebni zdrajcy. Najhaniebniejszy postępek w czyimś życiu. 2. «bardzo zły, okropny, marny,… … Słownik języka polskiego
bezecny — bezecnyni, bezecnyniejszy książk. «okrywający hańbą; nikczemny, podły, haniebny, niecny» Mieć bezecne zamiary. Bezecne kłamstwo. Bezecni kłamcy. Najbezecniejsze postępki nazywał zręcznym posunięciem … Słownik języka polskiego
czyn — m IV, D. u, Ms. czynnie; lm M. y «postępek, uczynek; dzieło» Czyn chwalebny, piękny; czyn haniebny, karygodny. Sądzić ludzi z czynów. Rycerz sławny ze swych czynów. ∆ Czyn społeczny «praca dla dobra ogółu wykonywana honorowo, często w celu… … Słownik języka polskiego
haniebnie — haniebnieej 1. «w sposób haniebny, hańbiący; sromotnie, niesławnie, niecnie, nikczemnie» Oszukać, zdradzić kogo haniebnie. Najhaniebniej okłamać kogo. Zginąć haniebnie na szubienicy. 2. «w wielkim stopniu, bardzo, ogromnie (dziś tylko w… … Słownik języka polskiego
haniebność — ż V, DCMs. haniebnośćści, blm rzecz. od haniebny (zwykle w zn. 1) Haniebność czynów, postępowania … Słownik języka polskiego
infamia — ż I, DCMs. infamiamii; lm D. infamiamii (infamiamij) hist. «w dawnym prawie polskim: kara polegająca na sądowym pozbawieniu czci i praw obywatelskich; niesława; także: hańba, czyn haniebny» Skazać na infamię. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
niecny — niecnyni książk. «niegodziwy, nikczemny, haniebny» Niecny postępek, czyn, zamiar. Niecne kłamstwo … Słownik języka polskiego
niesławny — niesławnyni «okryty niesławą, hańbą, przynoszący wstyd; haniebny» Niesławna śmierć, klęska. Niesławna wyprawa. Niesławne wystąpienie … Słownik języka polskiego
nikczemny — nikczemnyni, nikczemnyniejszy «niski moralnie, zasługujący na pogardę; niegodziwy, podły, haniebny» Nikczemni ludzie. Nikczemny oszust, prowokator, tchórz, zdrajca. Nikczemne kłamstwo. Nikczemny postępek, zamiar … Słownik języka polskiego
podstęp — m IV, D. u, Ms. podstęppie; lm M. y «posunięcie, wybieg mające na celu zmylenie, oszukanie kogoś; podejście, fortel, zasadzka» Chytry, niecny, haniebny podstęp. Węszyć, wietrzyć, widzieć wszędzie podstęp. Użyć podstępu. Działać, zdobyć, osiągnąć… … Słownik języka polskiego