haftować

См. также в других словарях:

• haftować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, haftowaćtuję, haftowaćtuje, haftowaćany {{/stl 8}}– wyhaftować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wyszywać element dekoracyjny na tkaninie, ręcznie lub maszynowo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyhaftować… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• haftować — ndk IV, haftowaćtuję, haftowaćtujesz, haftowaćtuj, haftowaćował, haftowaćowany 1. «wyszywać wzór, ornament na tkaninie, rzadziej na skórze, ręcznie lub maszynowo» Haftować kwiaty na bluzce. Haftować bluzkę. Haftować krzyżykami, na kanwie, na… …   Słownik języka polskiego

• haftować — Wymiotować Eng. To empty one s stomach; to vomit …   Słownik Polskiego slangu

• krzyżyk — m III, D. a, N. krzyżykkiem; lm M. i 1. «mały krzyż» a) «godło chrześcijaństwa, przedmiot wyobrażający to godło» Krzyżyk brzozowy. Łańcuszek z krzyżykiem. b) «o ruchu ręką wykonanym w modlitwie lub geście błogosławienia» Naznaczyć krzyżyk na… …   Słownik języka polskiego

• dziergać — ndk I, dziergaćam, dziergaćasz, dziergaćają, dziergaćaj, dziergaćał, dziergaćany 1. «obszywać gęstym ściegiem brzeg jakiejś tkaniny; obrzucać; także haftować, wyszywać» Chusteczki dziergane kolorowymi nićmi. ∆ Ścieg dziergany «jeden ze ściegów… …   Słownik języka polskiego

• hafciarka — ż III, CMs. hafciarkarce; lm D. hafciarkarek 1. «kobieta zajmująca się haftowaniem, umiejąca haftować» Zręczna hafciarka. Zawodowa hafciarka. Hafciarka strojów ludowych. 2. «maszyna do haftowania» …   Słownik języka polskiego

• haftowanie — n I rzecz. od haftować …   Słownik języka polskiego

• jedwab — m I, D. jedwabbiu; lm M. jedwabbie, D. jedwabbi a. jedwabbiów 1. «przędza i tkanina produkowana z włókna tworzącego kokon gąsienicy jedwabnika; także: włókno otrzymywane sztucznie z celulozy» Jedwab naturalny. Jedwab sztuczny. Przędzalnia… …   Słownik języka polskiego

• kanwa — ż IV, CMs. kanwawie; lm D. kanw «sztywna tkanina siatkowa z grubych nici, używana jako podkład do wyszywania włóczką lub jedwabiem» Haftować, wyszywać na kanwie. przen. «tło, podstawa» Kanwa fabularna utworu literackiego. Utwory osnute na kanwie… …   Słownik języka polskiego

• kolor — m IV, D. u, Ms. kolororze; lm M. y 1. «postrzegana wzrokowo właściwość przedmiotu zależna od stopnia pochłaniania, rozpraszania lub przepuszczania promieni świetlnych; barwa» Ciemny, jasny, mocny, żywy, intensywny, jaskrawy kolor. Kolory… …   Słownik języka polskiego

• kordonek — m III, D. kordoneknku (kordoneknka), N. kordoneknkiem, blm «skręcona nitka jedwabna lub bawełniana w różnych kolorach, używana do robót ręcznych» Haftować niebieskim kordonkiem. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego