-
1 hiatus
hiatus. -
2 hiátus
hiatus -
3 hiatus
I.Lit.:II.animalia cibum partim oris hiatu et dentibus ipsis capessunt, partim unguium tenacitate arripiunt,
Cic. N. D. 2, 47, 122:oris,
Suet. Claud. 27; Verg. A. 11, 680.—Without oris:ne immodicus hiatus rictum distendat,
Quint. 1, 11, 9:extremus exspirantis,
id. 6, 2, 31:Nemeaeus magnus hiatus Ille leonis,
Lucr. 5, 24; cf.:quinquaginta atris immanis hiatibus Hydra,
i. e. open mouths, Verg. A. 6, 576; Ov. M. 7, 557; 11, 61; Val. Fl. 1, 34:personae pallentis hiatus,
Juv. 3, 175:magno sublimis pardus hiatu,
id. 11, 123; Plin. 28, 4, 7, § 38; cf.of Boreas: imbres, sicco quos asper hiatu Persolidat Boreas,
with a dry throat, dry breath, Stat. Th. 1, 352:repentini terrarum hiatus,
Cic. N. D. 2, 5, 14:hauriri urbes terrae hiatibus,
Plin. 36, 15, 24, § 119; cf.:qui (Gyges) descendit in illum hiatum,
Cic. Off. 3, 9, 38:neu distracta (Natura) suum late dispandat hiatum,
Lucr. 6, 599:quantum caeli patet altus hiatus,
id. 4, 418; cf. id. 5, 375:fit et caeli ipsius hiatus, quod vocant chasma,
Plin. 2, 26, 26, § 96:corticis bipedalis hiatus,
id. 16, 12, 23, § 57:hiatus patuli fontis,
i. e. basin, Ov. M. 3, 162:specus est tenebroso caecus hiatu,
aperture, id. ib. 7, 409:veteris rimae cum texit hiatum,
Juv. 3, 195.— Poet.:quid dignum tanto feret hic promissor hiatu?
i. e. of such pompous language, high-flown style, Hor. A. P. 138; cf. Juv. 6, 636.—Trop.A.In gen., an eager desire, longing (so used by Tac.):B.libidine sanguinis et hiatu praemiorum,
Tac. H. 4, 42.—In partic., in gram., a hiatus: habet enim ille tamquam hiatus concursu vocalium molle quiddam et quod indicet non ingratam negligentiam, Cic. Or. 23, 77; Quint. 9, 4, 33:(Catullus) amans hiatus illius Homerici suavitatem, ebriosa dixit propter insequentis a litterae (verbi acinae) concentum,
Gell. 7, 20, 6. -
4 hiatus
-
5 hiātus
hiātus ūs, m [hio], an opening, aperture, cleft: oris: terrenus, O.: atris inmanis hiatibus Hydra, open mouths, V.: personae pallentis, Iu.: repentini terrarum hiatūs: fontis, i. e. basin, O.: Quid dignum tanto hiatu? i. e. opening (of mouth), H.: Sophocleus, Iu.— An eager desire, longing: praemiorum, Ta.—Of language, a hiatus.* * *opening/cleft/fissure/split/crevice; (maybe rude); chasam; wideopen jaw/expanse; hiatus; action of gaping/yawning/splitting open; greedy desire (for w/GEN) -
6 hiatus
hiatus, sedimentary gap -
7 Hiatus
-
8 hiatus
subst. (geologi) hiatus, depositional break -
9 Hiatus
mhiatus -
10 Hiatus Hernia
Physiology: HH -
11 erosional hiatus
Англо-русский словарь промышленной и научной лексики > erosional hiatus
-
12 non-depositional hiatus
Англо-русский словарь промышленной и научной лексики > non-depositional hiatus
-
13 гиатус
-
14 rompang
hiatus -
15 فرجة
hiatus NA -
16 гиат
-
17 хиатус
-
18 зияние
-
19 пауза
-
20 расщелина
См. также в других словарях:
hiatus — [ jatys; jatys ] n. m. • 1521; mot lat. « ouverture », puis « hiatus » 1 ♦ Ling. Rencontre de deux voyelles, de deux éléments vocaliques, soit à l intérieur d un mot (ex. aérer, géant), soit entre deux mots énoncés sans pause (ex. tu as eu). L… … Encyclopédie Universelle
Hiatus — (lat. hiatus „Öffnung“, „Spalt“, „Kluft“) steht für: im allgemeinen Sprachgebrauch: eine Lücke oder Unterbrechung medizinisch für das Fehlen von mittleren Reifungsstadien der weißen Blutkörperchen, siehe Hiatus leucaemicus in der Anatomie:… … Deutsch Wikipedia
Hiatus — may refer to: Recess (break) Hiatus, a small difference in pitch between two musical tones (see Interval (music)) Hiatus (linguistics), a phonological term referring to the lack of a consonant separating two vowels in separate syllables, as in co … Wikipedia
hiatus — I noun abeyance, adjournment, break, cessation, chasm, delay, disconnection, discontinuity, disjunction, disunion, fracture, gap, gulf, halt, hiatus, incompleteness, interference, interim, interlude, intermission, interregnum, interruption,… … Law dictionary
Hiatus — Hi*a tus, n.; pl. L. {Hiatus}, E. {Hiatuses}. [L., fr. hiare, hiatum, to gape; akin to E. yawn. See {Yawn}.] 1. An opening; an aperture; a gap; a chasm; esp., a defect in a manuscript, where some part is lost or effaced; a space where something… … The Collaborative International Dictionary of English
Hiatus — Hi*a tus, n.; pl. L. {Hiatus}, E. {Hiatuses}. [L., fr. hiare, hiatum, to gape; akin to E. yawn. See {Yawn}.] 1. An opening; an aperture; a gap; a chasm; esp., a defect in a manuscript, where some part is lost or effaced; a space where something… … The Collaborative International Dictionary of English
Hiātus — (lat.), 1) Öffnung, besonders des Mundes; 2) (gr. Chasmodia), in der Metrik das Zusammentreffen eines kurzen Vocals am Ende des einen u. eines Vocals am Anfang des anderen Wortes. Die Griechen vermieden den H. entweder durch den Apostroph: τὸν δ… … Pierer's Universal-Lexikon
hiatus — HIÁTUS, hiatusuri, s.n. v. hiat. Trimis de gall, 20.09.2007. Sursa: DEX 98 HIÁTUS s.n. v. hiat. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN … Dicționar Român
hiatus — 1560s, break or opening in a material object, from L. hiatus opening, aperture, rupture, gap, from pp. stem of hiare to gape, stand open (see YAWN (Cf. yawn)). Sense of gap or interruption in events, etc. is first recorded 1610s … Etymology dictionary
hiatus — [hī āt′əs] n. pl. hiatuses or hiatus [L, pp. of hiare, to gape < IE base * ĝhē , ĝhēi > GAP, GASP] 1. a break where a part is missing or lost, as in a manuscript; gap in a sequence; lacuna 2. any gap or interruption, as in continuity or… … English World dictionary
Hiātus — (lat., »Kluft«), in der Prosodie das Zusammentreffen zweier Vokale am Ende eines und am Anfang des nächsten Wortes. Ein solcher H. wurde von den Griechen und Römern als Mißklang empfunden und daher im Vers im allgemeinen gemieden und nur in ganz… … Meyers Großes Konversations-Lexikon