głośno

См. также в других словарях:

• głośno — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., głośnoniej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} będąc wyraźnie słyszalnym, w sposób wyraźnie słyszalny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mówić, śpiewać, zachowywać się głośno. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• głośno — myśleć zob. myśleć 2. Zrobiło się głośno wokół kogoś, czegoś zob. zrobić się 3 …   Słownik frazeologiczny

• głośno — głośnoniej przysłów. od głośny a) w zn. 1: Głośno wypowiadać swoje obawy. Głośno się śmiać, śpiewać. Za głośno rozmawiać. ◊ Głośno myśleć «mówiąc zastanawiać się nad czymś, starać się coś sprecyzować» b) w zn. 2: Głośno się o czymś, o kimś… …   Słownik języka polskiego

• głośno myśleć — {{/stl 13}}{{stl 7}} zastanawiając się, wypowiadać głośno swoje myśli : {{/stl 7}}{{stl 10}}To jeszcze nie jest decyzja, ja tylko głośno myślę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• grzmiąco — «głośno, donośnie, hałaśliwie» Napominać grzmiąco. Śmiać się grzmiąco …   Słownik języka polskiego

• mazać się — Głośno płakać; szlochać Eng. To cry or weep noisily …   Słownik Polskiego slangu

• mazgaić się — Głośno płakać; szlochać Eng. To cry or weep noisily …   Słownik Polskiego slangu

• wołać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wołaćam, wołaća, wołaćają, wołaćany {{/stl 8}}– zawołać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} głośno mówiąc, krzycząc, przyzywać kogoś; zwracając się do …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• cały — 1. Cała para (poszła, idzie) w gwizdek «cały wysiłek włożono w przygotowania lub reklamowanie czegoś, a nie wystarczyło go już na realizację»: Miejmy nadzieję, że cała para nie poszła w gwizdek i starczy jej tej pary na główną imprezę. Roz tel… …   Słownik frazeologiczny

• krzyczeć — ndk VIIb, krzyczećczę, krzyczećczysz, krzycz, krzyczećczał, krzyczećeli krzyknąć dk Va, krzyczećnę, krzyczećniesz, krzyczećnij, krzyczećnął, krzyczećnęła, krzyczećnęli, krzyczećnięty 1. «mówić, wołać głosem podniesionym, bardzo głośno» Krzyczeć… …   Słownik języka polskiego

• zaryczeć — dk VIIb, zaryczećczę, zaryczećczysz, zaryczećrycz, zaryczećczał 1. «o niektórych zwierzętach: wydać ryk» Krowa głośno zaryczała. przen. «zabrzmieć bardzo głośno; zahuczeć» Zaryczały silniki samolotu. Zaryczały syreny alarmowe. 2. pot. «wrzasnąć,… …   Słownik języka polskiego