-
1 gubić
глаг.• губить• затерять• лишать• лишаться• недослышать• потерять• проиграть• проигрывать• терять• утерять• утратить* * *1) (np. drogę) сбиваться (напр. с пути)2) (np. liście, włosy) ронять3) (tracić) терять4) (doprowadzać do zguby) губить* * *gubi|ć\gubićony несов. 1. терять;2. (doprowadzać do zguby) губить;● \gubić drogę сбиваться с дороги
* * *gubiony несов.1) теря́ть2) ( doprowadzać do zguby) губи́ть• -
2 gubić się się w domysłach
= gubić się się w przypuszczeniach теря́ться в дога́дках -
3 gubić się się w przypuszczeniach
= gubić się się w domysłach -
4 gubić się
несов.1) губи́ть себя́2) теря́ться, теря́ть друг дру́га3) теря́ться, исчеза́ть, пропада́ть•- gubić się się w przypuszczeniachSyn: -
5 gubić\ się
несов. 1. губить себя;2. теряться, терять друг друга; 3. теряться, исчезать, пропадать; ● \gubić\ się się w domysłach (przypuszczeniach) теряться в догадках+3. ginąć, niknąć
-
6 gubić drogę
сбива́ться с доро́ги -
7 gubić rytm
губить ритм -
8 губить
-
9 verlieren
I v/tnichts mehr zu verlieren haben nie mieć nic do stracenia;III v/r sich verlieren <z>gubić się;sich aus den Augen verlieren <s>tracić siebie wzajemnie z oczu;sich in Einzelheiten verlieren gubić się w szczegółach -
10 domniemanie
сущ.• догадка• домысел• предположение• презумпция* * *domniemani|e☼ предположение, догадка ž;gubić się w \domniemanieach теряться в догадках
+ przypuszczenie, domysł* * *спредположе́ние, дога́дка żgubić się w domniemaniach — теря́ться в дога́дках
Syn: -
11 pogrążać
глаг.• ввергнуть• нырнуть• нырять• окунать• окутывать• пикировать• погружать* * *pogrąża|ć\pogrążaćny несов. 1. погружать;2. перен. губить, топить; ср. pogrążyć+1. zagłębiać, zanurzać 2. gubić, topić
* * *pogrążany несов.1) погружа́тьSyn: -
12 tracić
глаг.• губить• затерять• лишать• лишаться• недослышать• потерять• проиграть• проигрывать• терять• тратить• утерять• утратить* * *1) (cechę, wartość) утрачивать2) tracić (gubić, pozbawiać się itp.) терять3) tracić (np. okazję) упускать4) tracić (np. życie) лишаться5) tracić (w czyichś oczach) снижаться6) tracić (wykonywać egzekucję) казнить7) tracić (marnotrawić) тратить (зря)wydawać (pieniądze) тратить (деньги)* * *trac|ić\tracićę, \tracići, \tracićony несов. 1. терять (лишаться);\tracić czas терять время; \tracić na wadze терять в весе (вес); \tracić na sile слабеть, слабнуть; \tracić pieniądze растрачивать (тратить) деньги; \tracić grunt pod nogami терять почву под ногами;
2. (wykonywać wyrok śmierci na kimś) казнить* * *tracę, traci, tracony несов.1) теря́ть ( лишаться)tracić czas — теря́ть вре́мя
tracić na wadze — теря́ть в весе́ ( вес)
tracić na sile — слабе́ть, сла́бнуть
tracić pieniądze — растра́чивать (тра́тить) де́ньги
tracić grunt pod nogami — теря́ть по́чву под нога́ми
2) ( wykonywać wyrok śmierci na kimś) казни́ть -
13 trącić
глаг.• губить• затерять• лишать• лишаться• недослышать• потерять• проиграть• проигрывать• терять• тратить• утерять• утратить* * *1) (cechę, wartość) утрачивать2) tracić (gubić, pozbawiać się itp.) терять3) tracić (np. okazję) упускать4) tracić (np. życie) лишаться5) tracić (w czyichś oczach) снижаться6) tracić (wykonywać egzekucję) казнить7) tracić (marnotrawić) тратить (зря)wydawać (pieniądze) тратить (деньги)* * *trac|ić\tracićę, \tracići, \tracićony несов. 1. терять (лишаться);\tracić czas терять время; \tracić na wadze терять в весе (вес); \tracić na sile слабеть, слабнуть; \tracić pieniądze растрачивать (тратить) деньги; \tracić grunt pod nogami терять почву под ногами;
2. (wykonywać wyrok śmierci na kimś) казнить* * *trącę, trącony1) сов. легко́ подтолкну́ть, уда́рить; заде́тьtrącić kogoś pod łokieć — подтолкну́ть кого́-л. под ло́коть
trącić nogą krzesło — заде́ть ного́й стул
2) несов., перен. отдава́ть, припа́хивать• -
14 ergehen
er'gehen ( irr; -) vi (sn) Aufruf usw być ogłoszonym; Befehl, Urteil być wydanym; Einladung być rozesłanym;etwas über sich (A) ergehen lassen znosić < znieść> cierpliwie (A); ( jemandem gehen) unpers <po>wieść się;wie ist es dir ergangen? jak ci się <po>wiodło?;wie wird es ihm ergehen? jak mu się powiedzie?;sich in Vermutungen ergehen gubić się w przypuszczeniach -
15 rätseln
См. также в других словарях:
gubić — kogoś, coś z oczu (z oka) zob. oko 57. Gubić krok zob. krok 18. Gubić myśl, wątek zob. zgubić 2. Gubić rytm, takt zob. zgubić 3 … Słownik frazeologiczny
gubić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, gubićbię, gubićbi, gubićbiony {{/stl 8}}– zgubić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stracić coś przez nieuwagę; błądzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gubić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gubić — ndk VIa, gubićbię, gubićbisz, gub, gubićbił, gubićbiony 1. «dopuszczać, żeby coś zginęło, tracić coś przez nieuwagę; upuszczać coś bezwiednie» Gubić pieniądze, rękawiczki. ∆ Gubić krok, takt, rytm «maszerując, idąc, tańcząc mylić krok; grać,… … Słownik języka polskiego
gubić się – zgubić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o przedmiotach: ginąć, przepadać nie wiadomo kiedy i gdzie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drobne monety łatwo się gubią. Gdzieś mi się zgubiło jej zdjęcie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gubić się w domysłach — {{/stl 13}}{{stl 7}} bezskutecznie starać się coś zrozumieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po rozmowie z szefem gubił się w domysłach, próbując ocenić jego propozycję. (Z) {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tracić – stracić [gubić – zgubić] wątek — {{/stl 13}}{{stl 7}} przestawać rozumieć to, co ktoś mówi, co się czyta, czego się słucha, nie móc się skupić na danym temacie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mówił długo i nudno, więc słuchacze szybko stracili wątek. Ciągły ruch w czytelni sprawiał, że… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zgubić — 1. Zgubić drogę, ścieżkę, szlak «zejść z właściwej drogi i nie móc jej odnaleźć, zabłądzić»: Nie mogli dojść do sklepu, zgubili drogę i ledwo trafili z powrotem. Nie poznawali miasta, wszystkie ulice były jak przestawione. B. Schulz, Sklepy.… … Słownik frazeologiczny
ginąć — ndk Vb, ginąćnę, ginąćniesz, giń, ginąćnął, ginąćnęła, ginąćnęli 1. «tracić życie, umierać, szczególnie śmiercią gwałtowną (zwłaszcza w odniesieniu do ludzi); przestawać istnieć» Ginąć w walce, na wojnie, od kuli. Ginąć w tragicznych wypadkach.… … Słownik języka polskiego
zaplątywać się – zaplątać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać zaplątaniu, okręcać się bezładnie wokół czegoś; motać się, gmatwać się, supłać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Włosy, nici zaplątały się. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
губить — гублю, укр. губити, ст. слав. гоубити ὀλεθρεύειν (Супр.), болг. губя, сербохорв. гу̀бити, словен. gubiti, польск. gubic терять , чеш. hubiti губить , в. луж. zhubic, н. луж. zgubis. Полная ступень вокализма по отношению к *gъb ; см. гнуть … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
krok — 1. Ani na krok «wcale, w ogóle, ani trochę, ani na chwilę»: Tymczasem nie jej, która cię porzuciła, ale mnie jesteś winien wdzięczność i przywiązanie. Mnie, który się tobą opiekował przez całe życie, nie odstąpił cię ani na krok, zapewnił ci… … Słownik frazeologiczny