Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

grăphĭce

  • 1 graphice

    [st1]1 [-] grăphĭcē, adv.: d'une manière artistique, parfaitement. --- Plaut. Trin 767 ; Gell. 10, 17, 2. [st1]2 [-] grăphĭcē, ēs, f.: art du dessin. --- Plin. 35, 77.    - [gr]gr. γραϕική, ῆς.
    * * *
    [st1]1 [-] grăphĭcē, adv.: d'une manière artistique, parfaitement. --- Plaut. Trin 767 ; Gell. 10, 17, 2. [st1]2 [-] grăphĭcē, ēs, f.: art du dessin. --- Plin. 35, 77.    - [gr]gr. γραϕική, ῆς.
    * * *
    I.
        Graphice, graphices, pen. corr. Plin. Peincture, L'art de peindre, ou pourtraire.
    II.
        Graphice, pen. corr. Aduerbium. Plaut. Fort bien.

    Dictionarium latinogallicum > graphice

  • 2 graphice

    1. graphicē, ēs, f., s. graphicus.
    ————————
    2. graphicē, Adv. (graphicus), a) wie nach einem Muster, fein, zierlich, ganz famos, alqm graphice decere (v. Schuh), Plaut. Pers. 464: exornari gr. in peregrinum modum, Plaut. trin. 767: gr. prodire, Apul. met. 8, 27: nunc huic ego gr. facetus fiam, Plaut. Pers. 306. – b) malerisch = zierlich, fein, satis munde atque gr. depingere alqd, Gell. 10, 17, 2; u. so Gell. 12, 4, 1; 14, 4 lemm.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > graphice

  • 3 graphice

    I graphicē, ēs f. (греч.)
    рисование, черчение PM
    II graphicē adv. [ graphicus ]
    изящно, красиво, превосходно Pl, Ap, AG

    Латинско-русский словарь > graphice

  • 4 graphice [2]

    2. graphicē, Adv. (graphicus), a) wie nach einem Muster, fein, zierlich, ganz famos, alqm graphice decere (v. Schuh), Plaut. Pers. 464: exornari gr. in peregrinum modum, Plaut. trin. 767: gr. prodire, Apul. met. 8, 27: nunc huic ego gr. facetus fiam, Plaut. Pers. 306. – b) malerisch = zierlich, fein, satis munde atque gr. depingere alqd, Gell. 10, 17, 2; u. so Gell. 12, 4, 1; 14, 4 lemm.

    lateinisch-deutsches > graphice [2]

  • 5 graphice

    1.
    grăphĭcē, adv., v. graphicus fin.
    2.
    grăphĭce, ēs, v. graphicus.

    Lewis & Short latin dictionary > graphice

  • 6 graphice [1]

    1. graphicē, ēs, f., s. graphicus.

    lateinisch-deutsches > graphice [1]

  • 7 graphice

    Latin-English dictionary > graphice

  • 8 graphicus

    grăphĭcus, a, um, adj., = graphikos, of or belonging to painting or drawing, graphic.
    I.
    Lit., only subst.: grăphĭce, ēs, f. (sc. ars), like hê graphikê, the art of drawing, Plin. 35, 10, 36, § 77.—
    II.
    Transf.
    A.
    Picturesque, fine (very rare): eminentes expressiones graphicoteram efficient in aspectu delectationem (Gr. compar. graphikôteran), Vitr. 4, 4.—
    B.
    Of persons, exquisite, elegant, masterly, notable, skilful:

    graphicum mortalem Antiphonem!

    Plaut. Stich. 4, 1, 64; cf. id. Ps. 1, 5, 104; 2, 4, 9:

    nugator,

    id. Trin. 4, 2, 91:

    fur,

    id. ib. 4, 3, 17:

    servus,

    id. Ep. 3, 3, 29.—Hence, adv.: gră-phĭce.
    A.
    Picturesquely:

    versibus satis munde atque graphice factis describere,

    Gell. 10, 17, 2; 12, 4, 1.—
    B.
    In gen., finely, beautifully, nicely, exactly:

    obunctis oculis,

    App. M. 8, p. 214, 5:

    tum hanc hospitam crepidula ut graphice decet!

    Plaut. Pers. 4, 2, 3; cf. id. Trin. 3, 3, 38:

    nunc ego huic graphice facetus flam,

    id. Pers. 2, 2, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > graphicus

  • 9 graphicus

    graphicus, a, um (γραφικός), zum Zeichnen gehörig, I) eig., nur subst., graphicē, ēs, f., die Zeichenkunst, Plin. 35, 77. – II) übtr.: a) malerisch = höchst zierlich, -fein, delectatio graphicotera (Compar. Graec.), ein malerisches Linienspiel, Vitr. 4, 4 extr. – b) v. Pers., wie nach einem Muster gebildet, wie er im Buche steht, leibhaftig, ein Original von usw., mortalis, Plaut.: servus, Plaut.: fur, nugator, Plaut. (s. Lorenz Plaut. Pseud. 497).

    lateinisch-deutsches > graphicus

  • 10 graphicus

    graphicus, a, um (γραφικός), zum Zeichnen gehörig, I) eig., nur subst., graphicē, ēs, f., die Zeichenkunst, Plin. 35, 77. – II) übtr.: a) malerisch = höchst zierlich, -fein, delectatio graphicotera (Compar. Graec.), ein malerisches Linienspiel, Vitr. 4, 4 extr. – b) v. Pers., wie nach einem Muster gebildet, wie er im Buche steht, leibhaftig, ein Original von usw., mortalis, Plaut.: servus, Plaut.: fur, nugator, Plaut. (s. Lorenz Plaut. Pseud. 497).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > graphicus

  • 11 exorno

    ex-orno, āvi, ātum, 1, v. a., to fit out, equip, furnish, supply with any thing.
    I.
    In gen. (rare;

    not in Cic.): nullae magis res duae plus negoti habent (sc. quam navis et mulier) forte si occeperis exornare,

    to give them an outfit, Plaut. Poen. 1, 2, 3 sq.:

    dum vicinitatem armis exornat,

    Sall. C. 36, 1; so,

    classem,

    Just. 5, 6:

    aliquem veste, nummis, familia,

    Phaedr. 4, 22, 23; cf.:

    is homo exornetur graphice in peregrinum modum,

    be fitted out, dressed, Plaut. Trin. 3, 3, 38:

    rebus paratis atque exornatis nuptiis,

    set out, arranged, id. Aul. 4, 10, 54:

    convivium omni opulentiā,

    Sall. J. 85, 39:

    aciem,

    id. ib. 52, 5.— Absol.:

    consul omnibus exploratis, credo dis fretus... tamen pro rei copia satis providenter exornat,

    provides, Sall. J. 90, 1 Kritz. — Transf.:

    hominem exornavit, mulierem qui abduceret,

    has employed, fitted out, Plaut. Ps. 4, 7, 110 Ritschl N. cr.; cf.:

    utrum aliquem exornari oportuit, qui istaec prohiberet,

    Auct. Her. 4, 15, 22 fin.
    II.
    Pregn., to deck out, adorn, embellish (the class. signif. of the word).
    A.
    Lit.:

    ea signa emere soleo, quae ad similitudinem gymnasiorum exornent mihi in palaestra locum,

    Cic. Fam. 7, 23, 2; cf.:

    domum ejus exornatam atque instructam iste reddiderat nudam atque inanem,

    id. Verr. 2, 2, 34, § 84:

    triclinium ample magnificeque,

    id. ib. 2, 4, 27, §

    62: aliquem veste regia,

    Curt. 8, 13 fin.:

    tibi me exorno ut placeam,

    Plaut. Most. 1, 3, 135; cf. id. Stich. 5, 4, 3; id. Trin. 4, 2, 15.— Transf., comically: adeo exornatum dabo, adeo depexum, ut dum vivat, meminerit mei, I'll give him such a dressing, i. e. beating, Ter. Heaut. 5, 1, 77.—
    B.
    Trop.:

    quin tu te exornas moribus lepidis?

    Plaut. Most. 1, 3, 12:

    Pythagoras exornavit eam Graeciam, quae magna dicta est, praestantissimis artibus,

    Cic. Tusc. 5, 4, 10; cf.:

    philosophiam falsa gloria,

    id. ib. 2, 5, 12; and:

    L. Fulvius eodem honore (i. e. consulatu) exornatus,

    Plin. 7, 43, 44, § 136:

    ad illustrandam atque exornandam orationem,

    Cic. de Or. 3, 38, 152; cf.:

    mea ratio in dicendo haec esse solet, ut boni quod habeat, id amplectar, exornem, exaggerem, etc.,

    id. ib. 2, 72, 292:

    quid exornamus philosophiam? aut quid ejus nomine gloriosi sumus?

    set off with praises, extol, id. Tusc. 2, 14, 33.—
    III.
    To despoil of ornament, Tert. Cult. Fem. 2, 9. —Hence, exornātus, a, um, P. a., decked out, adorned (rare):

    candide vestitus, laute exornatusque,

    Plaut. Cas. 4, 1, 10:

    cithara exornatissima,

    Auct. Her. 4, 47, 60: ornatu nullo potest exornatior esse, Poët. in Anth. Lat. 1, 692 Burm.

    Lewis & Short latin dictionary > exorno

  • 12 hospes

    hospĕs, ĭtis ( gen. plur. hospitium, Liv. 4, 35, 4), m.; hospĭta, ae, f. (cf. antistita from antistes, sospita from sospes, sacerdota from sacerdos, etc., but hospes, f., Att. ap. Non. 279, 11;

    Trag. Fragm. v. 51 Rib.: hospes amica,

    Ov. F. 6, 510:

    Aurora,

    Stat. Th. 6, 272; Sen. Agam. 318 al.) [= hostipets, hostis, a stranger; pa-, root of pasco, pater, to feed, hence],
    I.
    He who entertains a stranger, a host (one who entertains gratuitously, as a friend: caupo, one who entertains for pay);

    form hospes: alterum ad cauponem devertisse, ad hospitem alterum,

    Cic. Div. 1, 27, 57; so id. Fin. 5, 2, 4:

    tendimus hinc recta Beneventum, ubi sedulus hospes Paene macros, arsit, dum turdos versat in igne, etc.,

    Hor. S. 1, 5, 71:

    succinctus,

    id. ib. 2, 6, 107:

    amabilis,

    id. Ep. 2, 2, 132:

    hospitis affectu salutare,

    with a host's politeness, Juv. 8, 161.—Esp., one upon whom soldiers are quartered, Tac. H. 2, 66; 3, 41.—Hence repeated of both host and guest:

    per dexteram istam te oro, quam regi Deiotaro hospes hospiti porrexisti,

    Cic. Deiot. 3, 8; so,

    non hospes ab hospite tutus,

    Ov. M. 1, 144:

    Juppiter, = hospitalis,

    id. ib. 10, 224.— Fem., hospita, she who entertains a guest, a hostess:

    femina primaria, Servilia, vetere Dionis hospita,

    Cic. Verr. 2, 2, 8, § 24:

    figura et lineamenta hospitae,

    id. ib. 2, 2, 36, §

    89: Helene,

    Hor. C. 1, 15, 2.—In late Lat., for a concubine, Inscr. Orell. 2669; 4996. —
    II.
    Transf.
    A.
    A sojourner, visitor, guest, friend, xenos. Lit.:

    in domo clari hominis, in quam et hospites multi recipiendi et admittenda hominum cujusque modi multitudo,

    Cic. Off. 1, 39, 139:

    libri inter Cratippi commentarios tamquam hospites recipiendi,

    id. ib. 3, 33, 121:

    recipere hospites,

    id. Verr. 2, 1, 25, § 65:

    accipere hospitem,

    id. Fam. 9, 26 fin.:

    non hospites, sed peregrini atque advenae,

    id. Agr. 2, 34, 94:

    habuisses non hospitem, sed contubernalem,

    id. Fam. 9, 20, 1:

    et hostem et hospitem vidit,

    id. Div. 2, 37, 79; 6, 6, 2:

    is qui nuper Romae fuit Menedemus hospes meus,

    id. de Or. 1, 19, 85; cf. id. Lael. 7, 24:

    Polybius noster hospes,

    id. Rep. 4, 3:

    id factum ex suis hospitibus Caesar cognoverat,

    Caes. B. G. 5, 6, 2:

    in suos notos hospitesque quaerebant,

    id. B. C. 1, 74, 5:

    hospes familiae vestrae,

    Cic. Lael. 11, 36: homo multorum [p. 867] hospitum, id. Clu. 59, 163:

    mihi seu longum post tempus venerat hospes Sive, etc.,

    Hor. S. 2, 2, 118:

    si vespertinus subito te oppresserit hospes,

    id. ib. 2, 4, 17:

    hospite venturo, cessabit nemo tuorum,

    Juv. 14, 59: in officiis apud majores ita observatum est: primum tutelae, deinde hospiti, deinde clienti, tum cognato, postea adfini, Sabin. ap. Gell. 5, 13, 5.—In fem.:

    meamne hic in via hospitam, Quae heri huc Athenis cum hospite advenit meo, etc.,

    Plaut. Mil. 2, 6, 8; id. ib. 71; Ter. And. 2, 6, 8; Cic. Att. 5, 1, 3.—
    B.
    Opp. to a native, a stranger, foreigner (syn.:

    advena, peregrinus, peregrinator, alienus): adeone hospes hujusce urbis, adeone ignarus es disciplinae consuetudinisque nostrae, ut haec nescias?

    Cic. Rab. Perd. 10, 28:

    nec peregrinus atque hospes in agendo,

    id. de Or. 1, 50, 218:

    nos in nostra urbe peregrinantes errantesque tamquam hospites tui libri quasi domum deduxerunt,

    id. Ac. 1, 3, 9.—So in addressing a foreigner, like the Gr. xene, stranger:

    cum (Theophrastus) percontaretur ex anicula quadam, quanti aliquid venderet, et respondisset illa atque addidisset, Hospes, non pote minoris: tulisse eum moleste, se non effugere hospitis speciem, cum aetatem ageret Athenis optimeque loqueretur,

    id. Brut. 46, 172; Quint. 8, 1, 2: dic, hospes, Spartae, nos te hic vidisse jacentes, Cic. poët. Tusc. 1, 42, 101 (a transl. of the Gr. Ô xein, angellein Aakedaimoniois, etc., Herod. 7, 228): hospes, quid miras curare Serapin? Varr. ap. Non. 480, 30; Prop. 4, 1, 1.— Fem., hospita, a female stranger:

    hanc hospitam crepidula ut graphice decet,

    Plaut. Pers. 4, 2, 3.—
    C.
    Hence, a stranger in any matter, ignorant of, unacquainted with:

    si erit idem in consuetudine civitatis hospes,

    Cic. de Or. 2, 30, 131:

    vos ignoretis, vos hospites in hac urbe versamini,

    id. Mil. 12, 33.—
    D.
    Of inanim. or abstr. things adjectively, hospitable; strange, foreign.
    (α).
    Form hospes (only in post-Aug. poets): gemma, Pall. Insit. init.:

    tecta, etc.,

    Stat. Th. 12, 479:

    cymba,

    id. S. 5, 1, 252:

    honor,

    Claud. IV. Cons. Hon. 650.—
    (β).
    Form hospita (in the fem. and neutr. plur. mostly poet.): hirundines hospitae, Varr. ap. Arn. 6, 207:

    navis,

    Ov. F. 1, 340:

    quo tutior hospita lustres Aequora,

    Verg. A. 3, 377:

    conjunx hospita Teucris,

    id. ib. 6, 93:

    terra hospita,

    id. ib. 3, 539:

    tecta,

    Val. Fl. 2, 650:

    flumina,

    Stat. Th. 4, 842:

    litora mundo,

    id. S. 3, 5, 75:

    unda plaustris,

    bearing wagons on its frozen surface, Verg. G. 3, 362:

    vina,

    Val. Fl. 1, 44.

    Lewis & Short latin dictionary > hospes

См. также в других словарях:

  • GRAPHICE — vide infra Pictura seu Pingendi ars …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PLASTICE — Graece Πλαςτικὴ, Ars fingendi ex argilla, gypso, cera, aliave materia: unde similit udine petitâ de mollibus ac cereis puerorum ingeniis, Horatius, l. 2. Epist. 2. v. 8. Argillâ quidvis imitaberis udâ. A Galeno, una cum Graphice seu Picturâ,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PICTURA — seu PINGENDI Ars. alias Graphice, ex Graeco, definitur Socrati, ἐικασία τῶ ὁρωμένων, Imitatio seu repraesentatio eorum, quae videntur; quam definitionem cum Plastice communem habet. Horat. l. 2. Ep. 2. v. 8. Argilla quidvis imitaberis uda. Ducit… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • UMBRA — an ab imbre, quod omnes Umbrae humidae; an quod imbres obscurant lucem Solis; Perot. et Isidor. an a terra, cuius etiam color dicta Veteribus, humi chroa, χρόα enim Graecis color, post Humbra et Umbra, i. e. Terrae color? Becmann. aer est carens… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Thomas Flatman — url= http://www.vam.ac.uk/images/image/11844 popup.html title= Self portrait work=Paintings Drawings accessdate= 2007 10 14] Victoria and Albert Museum, London] Thomas Flatman (1637–1688) was an English poet and miniature painter. There were… …   Wikipedia

  • Scheffer — Scheffer, 1) Peter, s. Schoiser. 2) Johann, geb. 1621 in Strasburg; wurde 1648 Professor der Beredtsamkeit in Upsala, war auch Universitätsbibliothekar u. st. 1679. Er gab den: Älian, Aphthonios (1670), Hyginus (1674), Justinus, Julius Obsequens… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • graphiquement — (gra fi ke man) adv. Par le dessin.    Par extension. •   Oui, monsieur, vous avez dépeint fort graphiquement, graphice depinxisti, tout ce qui appartient à cette maladie, MOL. Pourceaugnac, I, 11. ÉTYMOLOGIE    Graphique, et le suffixe ment …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • ACHATES Gemma — reperta primum in Siciliae fluvio Achate, inde nomen accepit, Solin. c. 5. Ausonio in Mosella. v. 316. Dorus vocatur, ubi de Arsinoes templo, Spirat enim tecti testudine Dorus Achates. etc. Quia Sicilia Dorice loquedbatur, in qua primum lapis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ARENIS Africae (in) — in ARENIS Africae cadavera condiri multi asserunt et pro mumia distrahi; certe in calidis locis arena vim habet ὀψαρτυτικην´, quâ res diu a corruptione servat, Bochart. Hieroz. part. prior l. 4. c. 5. Hinc Arenarium, apud Scriptores Christianos,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • AVENA — praeter tenuem ac levem folliculum, quô tegitur, bifidum et hiantem, quô semitectum apparet eius granum, glumam etiam bene spislam sive tunicam craslam et corpori stricte adhaerentem habet, quô involvitur: unde μάλιςτα πολύλοπον τὸν βρόμον,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • BOSTRYX et BOSTERYCHUS — Grace Βόςτρυχος, dictus est globus nodusve crinium calamistrô invicem implexus et intortus cincinnus, quem etiam πλόκαμον Graeci Grammatici item τριχῶν κόνδυλον, dixêre. Proprie de crine muliebri, qui multos plerumque flexus et spiras habebat, ut …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»