-
1 (vonar)glæta
-
2 glampi, bjarmi
-
3 glampi
-
4 BLIK
* * *n.1) gleam, sheen;2) bleaching (liggja á bliki);* * *n. [cp. Germ. blick and blitz; Engl. blink (in ice-blink, the gleam of distant ice-fields), and blaze], gleam, sheen, Scot. glint, Lat. nitor; barach þýðir b. eðr brjánda, Stj. 389. The original notion of fulgor is alien to Icel.; even augnablik, q. v., is of Dan. and Germ. extraction; a dead-calm sea is in Danish havblik and blikstille, but in Icel. blæja-logn. The gleam of metal (shields) is called blik, Edda 86 (poët.): of the sky, Breiðablik is the heavenly abode of the god Baldr, Gm. 12.2. bleaching, Dan. bleg; blæjur á bliki, Fas. ii. (in a verse); lérept á bliki, N. G. L. i. 381.3. hadd-blik, Edda 77.II. (for. word), the vizor on a helmet, in writers of the 14th and 15th centuries, Fas. iii. 229, Ann. 1393. -
5 blika
* * *(að), v. to gleam, twinkle (of shields).* * *1.u, f. light clouds foreboding storms, such as the Engl. call ‘mare’s tails,’ (regn-blika, vind-blika), hence the saying, e-m lízt ekki a blikuna, when matters look threatening; freq. in mod. usage, though no instance is on record in old writers.2. medic. pallor, Dan. blegesot, Fél. ix. 201.2.að, and blíkja, bleik, bliku, an old obsolete poët. form, of which only remain the forms, 3rd pers. pl. pret. bliku, fulgebant, Vkv. 6, Fas. i. 186 (in a verse): infm., blíkja, Hkr. i. 96 (in a verse); 3rd pers. pl. pres. blíkja, fulgent, Grág. ii. 170, in an old law form; part. blíkjanda, Edda 231, [Lat. fulgere; Germ. blicken, cp. blitzen; Engl to blink]:—to gleam, twinkle, Lat. micare; the stars ‘blika,’ the sun ‘skín;’ used of arms, skildir bliku þeirra við hinn skarða mána, Vkv. l. c.; bliku reið er Regin átti, Fas. l. c.; á baki létu blíkja (of the shields), Hkr. l. c.; skildir blika við 1 Rauðaskriðum, Nj. 143, cp. Grág. ii. 170; blikuðu þar skildir við, Eg. 724; blika við sólu, Fbr. 156; blíkjanda (part.) böl, gleaming bale, of the hall of Hela, Edda l. c. -
6 ljóma
(að), v. to gleam, shine; ljómar af e-u, a thing gleams or shines (ljómaði af, er sólin skein á).* * *að, [A. S. leoman; Engl. loom], to gleam, shine, used impers. in old writers; viða ljómaði af, er morgun-sólin skein á þau hin ágætu klæði, Fms. i. 147; ok hversu ljómar af þeim dýrum klæðum, Al. 75; ok ljómaði víða af á sjáinn er sólin skein á, Fms. ii. 303; af hennar geislum ljómar innan alla myrkvastofuna, Mar.2. personal, in mod. usage, e. g. sólin ljómar, dagr ljómar, the day breaks; Ljómar ljós dagr, a hymn: part. ljómandi, shining, beaming; ljómandi fagr, beautiful. -
7 lýsa
* * *I)(-ta, -tr), v.1) to light up, illuminate (sól skal l. allan heim ok verma); impers., ok lýsir allt lopt af faxi hans, and from his mane is lighted up all the sky; lýsir af e-u, it shines, glitters (lýsti ok af hjálminum, er sólin skein á); lýsir, it gets light, it dawns (um morguninn, er lýsa tók);2) to manifest, show, exhibit (Heinir lýstu mikinn drengskap);3) to proclaim, publish, give notice of, as a law term; with acc., l. frumhlaup, sár, víg á hendr e-m, to charge one with, indict one for, an assault, wound, manslaughter; with dat., l. vígi á hendr sér, to declare oneself to be the cause of a death;4) to publish, proclaim, with dat. (lýsir hann þingreið sinni); l. yfir e-u, to make known (S. lýsir erindi sínu fyrir jarli);5) impers., nú lýsir hér yfir því, at hún, now it became clear, that she;6) to illuminate (a book).f. gleam, shimmering light (ek sé lýsu nökkura til hafsins).* * *u, f. a gleam, shimmering light; brá yfir blám loga, Þórir spurði hvat lýsu þat væri, Gullþ. 5; ek sé lýsu (lýsa Ed.) langt norðr í haf, Fas. ii. 30 (in a verse); ek sé lýsu nokkura til hafsins, Finnb. 230; Sturlu sýndisk sem lýsu nokkurri brygði fyrir hamarinn, Sturl. ii. 86. lýsu-knappr, m. a nickname, Sturl. iii.II. a fish, gadus merluccius, Norse lysing, Edda (Gl.), Fms. vi. 376 (in a verse). -
8 roða
I)(að), v. impers. to emit a red gleam (þá er roðaði af skjöldunum); roðar fyrir upprennandi sólu, the sky is reddened by the rising sun.(að), v. to huddle together.* * *1.að, to gleam red; er roðaði af skjöldunum, Fms. viii. 210; sem þá er roðar fyrir upp rennandi sólu, in the early morning, Karl. 111.2.að, to huddle together (i. e. hroða, q. v.); ok roðuðu Eyjar-skeggjar saman stórar eikr, Fas. i. 429. -
9 SKÍMI
m. gleam of light.* * * -
10 brjá
(brjáða, brját), v. to sparkle flicker, gleam.* * *ð, (cp. braga), to flicker, Stj. 389, Þiðr. 114; brjándi birti, Bs. ii. (in a verse). brjándi, part. flickering, Stj. 389. -
11 elds-vimr
m. ‘fire-whims,’ flickering fire, of the aurora borealis, fire-gleam, Sks. 203. -
12 glóra
ð, [glüürle, De Professer], to gleam, glare like a cat’s eyes; það glórir í e-ð. -
13 glæta
u, f. a glittering spot; vatns-glæta, a speck or pool of water; ljós-glæta, a gleam of light. -
14 hnita
(að), v. to weld together.* * *1.að, [cp. Dan. nitte sammen; akin to hníta], to clasp or weld together with a hammer, Gísl. 14, Fas. i. 316.2.að, [see neit], to gleam white like flour, Pál Vídal. (in a ditty). -
15 LÝSA
* * *I)(-ta, -tr), v.1) to light up, illuminate (sól skal l. allan heim ok verma); impers., ok lýsir allt lopt af faxi hans, and from his mane is lighted up all the sky; lýsir af e-u, it shines, glitters (lýsti ok af hjálminum, er sólin skein á); lýsir, it gets light, it dawns (um morguninn, er lýsa tók);2) to manifest, show, exhibit (Heinir lýstu mikinn drengskap);3) to proclaim, publish, give notice of, as a law term; with acc., l. frumhlaup, sár, víg á hendr e-m, to charge one with, indict one for, an assault, wound, manslaughter; with dat., l. vígi á hendr sér, to declare oneself to be the cause of a death;4) to publish, proclaim, with dat. (lýsir hann þingreið sinni); l. yfir e-u, to make known (S. lýsir erindi sínu fyrir jarli);5) impers., nú lýsir hér yfir því, at hún, now it became clear, that she;6) to illuminate (a book).f. gleam, shimmering light (ek sé lýsu nökkura til hafsins).* * *t, [ljós; Dan. lyse; Swed. liusa], to lighten, illumine; hón (the sun) skal lýsa allan heim ok verma, Sks. 38; sól lýsir tungl, Rb. 448, passim, Hom. 128, MS. 656 C. 2; æ lýsir mön af mari, to shed light, Vþm.; lýsa blinda, to give light to the blind, 677. 5, 656 B. 12:—to light up, lýsa lampa, Str. 18, Sks. ii. 177: lýsa kirkju, to light up a church, D. I. passim, Vm. passim: to illuminate a book, en Magnus prestr hefir skrifat upp þaðan, ok lýst alla, Fb. (inscription):—of the daylight, to dawn, lítt var lýst af degi, Ld. 46; um morguninn er lýsa tók, Fms. i. 111; þegar er lítt var lýst, Ó. H. 115.2. impers. it shines, beams; lýsti ok mjök af hjálmi hans er sólin skein á, Fms. i. 44; fyrir þínar sakar lýsir allan heim, by thee light shines on all the world, Hom. 31.II. metaph. to explain, Sks. 193, 587.2. to manifest, shew, exhibit; lýsa ótrúleik, Eg. 64; lýsa hug sinn, to declare one’s mind, Grág. i. 8; Heinir lýstu mikinn drengskap, Fms. ix. 344: pass., sem lýsisk í sögunni, xi. 440; hann lýsti meir í því ríki sitt ok þrályndi en réttlæti, Bs. i. 17; ok sagði hvern fjandskap menn höfðu þar við hann lýst, 19; segir at þau lýsti mikla þverlyndi ok ákaflyndi í þessu, Ó. H. 144.3. to proclaim, publish, give notice of, as a law term: with acc., menn skulu í dag ok á morgun lýsa sakar þær allar, er til fjórðungs-dóms skulu …, ef maðr vill lýsa sök á hönd manni, Grág. i. 18; lýsa frumhlaup, sár, eðr víg á hendr manni, to charge a person, make an indictment against, ii. 34; víg lýsir þú, Hkv. 2. 8.β. with dat., lýsa vígi á hendr sér, to declare oneself to be the cause of a death; immediately after the deed the slayer had to declare himself, otherwise the deed was counted for murder, see the remarks s. v. morð, and the Laws and Sagas passim.γ. to publish, proclaim, with dat.; hón lýsti því, at hón myndi til alþingis ríða, Nj. 12; Halldórr lýsir þingreið sinni, Ld. 236; lýsa dómum sínum, Sks. 641:—lýsa e-u yfir, better is lýsa yfir e-u, to make known, Fms. viii. 93, xi. 6: impers., nú lýsir hér yfir því, er margir mæltu, at hón þótti nokkut vergjörn, xi. 25: absol., ef maðr lýsir til fimmtardóms um bjargir manna, Grág. i. 73; hann skal lýsa et næsta sumar til fram-færslu þess ómaga, 129.δ. to publish the bans of marriage. -
16 merla
að, to gleam; fjöll geisla merluð, the fell gleaming with beams of light, Edda (in a verse); hvít-merluð, white-gleaming, of the morning dew, Grönd. 66. -
17 morguns-ár
n. early morning: in the phrase, at morginsári, Stj. 122: mod., með morguns-árinu, at the first gleam of daylight; síðan kómu þeir með morgunsárinu, Od. ix. 52 (=ηλθον ἠέριοι). -
18 róða
I)(að), v. impers. to emit a red gleam (þá er roðaði af skjöldunum); roðar fyrir upprennandi sólu, the sky is reddened by the rising sun.(að), v. to huddle together.* * *u, f. (róði, a, m., Vm. 32, and in the name Róðadrápa below), [a word borrowed from the A. S. rôd; Engl. rood, cp. rod; Germ. ruthe]:—the rood, holyrood, crucifix, Fms. v. 136, 344, 345, viii. 247. Symb. 20, Rb. 370, Hom. 97, Pm. 77, and passim, but only in this eccl. sense.COMPDS: róðukross, róðukyrtill. -
19 skíma
-
20 SKÍNA
(skín; skein, skinum; skininn), v. to shine (veðr var fagrt, skein sól í heiði); impers., mun s. af í dag, it will clear up today.* * *pres. skínn, Nj. 146; þú skínn, 623. 18: mod. skín (with a single n); pres. skein, skeint (mod. skeinst), skein, pl. skinu; subj. skini; part. skininn: [Ulf. skeinan = λαμπειν, ἐξαστράπτειν; common to all Teut. languages]:—to shine; sól skínn, Grág. ii. 170; nú skínn sól í sali, Alm.; sól skein sunnan, Vsp. 4; veðr var fagrt, skein sól í heiði, Ó. H. 216; geislar skinu, Ór. 60; er sólin skínn á, Nj. 146; s. með mikilli birti, Fms. i. 77: tne phrase, skína í jarteinum, 623. 18; or, s. jarteinum, of a saint, Bs. passim; ok er hann skein í þvílíkri dýrð, Fms. x. 231; þeim er skein í heims prýði, 656 A. ii. 2; heilög Krisini hefir skinit með björtum blóma, Bs. i. 237; skínanda klæði, shining, glittering clothes, of gold-embroidered stuff, Dipl. iii. 4, v. 18, Vm. 52, 55.2. to glimmer, gleam; skínu við tólf spjót ok skildir nokkurir, Eg. 742.II. part. skininn, bleached, withered; skininn hross-hauss, Fas. ii. 300; hvítr ok skininn.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Gleam — Gleam, n. [OE. glem, gleam, AS. gl[ae]m, prob. akin to E. glimmer, and perh. to Gr. ? warm, ? to warm. Cf. {Glitter}.] [1913 Webster] 1. A shoot of light; a small stream of light; a beam; a ray; a glimpse. [1913 Webster] Transient unexpected… … The Collaborative International Dictionary of English
Gleam — Gleam, v. t. [imp. & p. p. {Gleamed}; p. pr. & vb. n. {Gleaming}.] 1. To shoot, or dart, as rays of light; as, at the dawn, light gleams in the east. [1913 Webster] 2. To shine; to cast light; to glitter. Syn: To {Gleam}, {Glimmer}, {Glitter}.… … The Collaborative International Dictionary of English
gleam — gleam·ing·ly; gleam·less; gleam·er; gleam; … English syllables
gleam — ► VERB ▪ shine brightly, especially with reflected light. ► NOUN 1) a faint or brief light. 2) a brief or faint show of a quality or emotion. ● a gleam in someone s eye Cf. ↑a gleam in someone s eye … English terms dictionary
gleam — [glēm] n. [ME glem < OE glæm < IE * ghlei < * ĝhel , to shine, gleam > GOLD, GLASS, GLOW] 1. a flash or beam of light 2. a faint light 3. a reflected brightness, as from a polished surface 4 … English World dictionary
Gleam — Gleam, v. i. [Cf. OE. glem birdlime, glue, phlegm, and E. englaimed.] (Falconry) To disgorge filth, as a hawk. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Gleam — Gleam, v. t. To shoot out (flashes of light, etc.). [1913 Webster] Dying eyes gleamed forth their ashy lights. Shak. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
gleam — [n] brightness, sparkle beam, brilliance, coruscation, flash, flicker, glance, glim, glimmer, glint, glitz, gloss, glow, luster, ray, scintillation, sheen, shimmer, splendor, twinkle; concepts 620,624 Ant. dullness gleam [v] sparkle beam, burn,… … New thesaurus
gleam|er — «GLEE muhr», noun. a cosmetic for making the skin of the face gleam … Useful english dictionary
gleam — (n.) O.E. glæm brilliant light; brightness, splendor, radiance, from P.Gmc. *glaimiz (Cf. O.S. glimo brightness; M.H.G. glim spark, gleime glowworm; Ger. glimmen to glimmer, glow; O.N. glija to shine, glitter ), from root *glim , from PIE … Etymology dictionary
gleam — vb *flash, glance, glint, sparkle, glitter, glisten, scintillate, coruscate, twinkle … New Dictionary of Synonyms