-
1 generosus
gĕnĕrōsus, a, um [genus] [st1]1 [-] de bonne extraction, de bonne race [hommes]. - generosa ac nobilis virgo (opp. mulier ignota), Cic. Par. 3, 1, 20: une vierge de grande famille et de sang noble. - generosa stirpe profectam volvier ingentem cladem, Cic. Div. 1, 12, 20: (tout le monde avertissait) de se garantir du désastre immense préparé par des hommes de sang noble. - generosissima femina, Suet. Tib. 49: femme de la plus haute noblesse. - cf. Ov. M. 14, 698; Hor. S. 1, 6, 2; cf. id. 24; Sall. J. 85, 15; Ov. Tr. 4, 4, 1; Virg. En. 10, 141; Cic. Brut. 58, 213; Ov. F. 1, 591; Juv. 8, 30; 7, 191; 8, 224. [st1]2 [-] de bonne race, de bonne qualité, excellent [animaux et choses]. - vinum generosum, Hor. Ep. 1, 15, 18: vin d'un bon cru. - generosae sues, Plin. 11, 233: truies de bonne race. --- Virg. G. 3, 75; Quint. 5, 11, 4. - generosissima mala, Plin. 15, 64: les meilleures pommes. --- Quint. 8, 3, 76; Ov. F. 5, 211; Col. 3, 2 fin.; 3, 2, 17; Ov. M. 13, 818. - insula inexhaustis Chalybum generosa metallis, Virg. En. 10, 174: l'île généreuse des Chalybes, aux inépuisables mines d'acier. [st1]3 [-] noble, généreux, magnanime. - rex generosus ac potens, Cic. Off. 3, 85: un roi magnanime et puissant. - generosa virtus, Cic. Tusc. 2, 16: une noble vertu.* * *gĕnĕrōsus, a, um [genus] [st1]1 [-] de bonne extraction, de bonne race [hommes]. - generosa ac nobilis virgo (opp. mulier ignota), Cic. Par. 3, 1, 20: une vierge de grande famille et de sang noble. - generosa stirpe profectam volvier ingentem cladem, Cic. Div. 1, 12, 20: (tout le monde avertissait) de se garantir du désastre immense préparé par des hommes de sang noble. - generosissima femina, Suet. Tib. 49: femme de la plus haute noblesse. - cf. Ov. M. 14, 698; Hor. S. 1, 6, 2; cf. id. 24; Sall. J. 85, 15; Ov. Tr. 4, 4, 1; Virg. En. 10, 141; Cic. Brut. 58, 213; Ov. F. 1, 591; Juv. 8, 30; 7, 191; 8, 224. [st1]2 [-] de bonne race, de bonne qualité, excellent [animaux et choses]. - vinum generosum, Hor. Ep. 1, 15, 18: vin d'un bon cru. - generosae sues, Plin. 11, 233: truies de bonne race. --- Virg. G. 3, 75; Quint. 5, 11, 4. - generosissima mala, Plin. 15, 64: les meilleures pommes. --- Quint. 8, 3, 76; Ov. F. 5, 211; Col. 3, 2 fin.; 3, 2, 17; Ov. M. 13, 818. - insula inexhaustis Chalybum generosa metallis, Virg. En. 10, 174: l'île généreuse des Chalybes, aux inépuisables mines d'acier. [st1]3 [-] noble, généreux, magnanime. - rex generosus ac potens, Cic. Off. 3, 85: un roi magnanime et puissant. - generosa virtus, Cic. Tusc. 2, 16: une noble vertu.* * *Generosus, pen. prod. Adiectiuum, Noble, Venu de noble race, Qui est descendu de noble engence, Vaillant.\Iuuenis generosi sanguinis. Lucan. De noble sang, De noble lignee.\Ortu materno generosus. Ouid. Noble du costé de sa mere.\Generosus rex. Cic. Magnanime, Qui est de grand coeur, Puissant et courageux.\Generosae arbores. Columel. Qui portent bon fruict et en abondance, Francs. vt Generosae vites: De bon complant, Bonne engence de vigne.\Bacchus generosus. Tibull. Franc vin et de bon complant.\Conatus generosus. Quintil. Courageux effort, Entreprinse magnanime.\Miles generosus. Ouid. Vaillant et hardi. -
2 generosus
I.Lit.:B.generosa ac nobilis virgo (opp. mulier ignota),
Cic. Par. 3, 1, 20:civili generosa ab stirpe profectus,
id. Div. 1, 12, 20:generosissima femina,
Suet. Tib. 49; cf.:viderat a veteris generosam sanguine Teucri Iphis Anaxareten, humili de stirpe creatus,
Ov. M. 14, 698:non quia, Maecenas, nemo generosior est te... naso suspendis adunco Ignotos,
Hor. S. 1, 6, 2; cf. id. 24: quamquam ego naturam unam et communem omnium existimo, sed fortissimum quemque generosissimum, Sall. J. 85, 15:nominibus generosus avitis,
Ov. Tr. 4, 4, 1:Maeoniā generose domo,
Verg. A. 10, 141:miles,
i. e. the Fabii, Ov. F. 2, 199:o generosam stirpem!
Cic. Brut. 58, 213:atria,
Ov. F. 1, 591:quis enim generosum dixerit hunc?
Juv. 8, 30:sapiens et nobilis et generosus,
id. 7, 191; 8, 224.—Transf., of animals, plants, etc., of a good or noble species, noble, superior, excellent (mostly poet. and in post-Aug. prose):II.sues,
of a noble stock, Plin. 11, 40, 95, § 233:pecus,
Verg. G. 3, 75:equus,
Quint. 5, 11, 4; Symm. Ep. 4, 61:leones generosissimi,
Plin. 10, 21, 24, § 47:testa (i. e. concha),
Hor. S. 2, 4, 31:ostrea,
Plin. 32, 6, 21, § 61:generosum et lene requiro (vinum),
of a good sort, generous, Hor. Ep. 1, 15, 18; cf.vitis,
Col. 3, 2 fin.; 3, 2, 17:pruna,
Ov. M. 13, 818; cf.:generosissima mala,
Plin. 15, 17, 18, § 64:quod est pomum generosissimum? nonne quod optimum?
Quint. 5, 11, 4:sorba,
Plin. 15, 21, 23, § 85:obsonium,
id. 15, 29, 35, § 118:arbor,
Quint. 8, 3, 76:flos,
Ov. F. 5, 211 al.:generosos palmite colles,
id. M. 15, 710; cf.:insula inexhaustis Chalybum generosa metallis,
Verg. A. 10, 174.—Trop.A.Of persons, noble-minded, magnanimous, generous:B.cum de imperio certamen esset cum rege generoso ac potente (Pyrrho),
Cic. Off. 3, 22, 86; cf.:quid homo? nonne is generosissimus qui optimus?
Quint. 5, 11, 4:Alexander generosi spiritus imperator,
Plin. 8, 40, 61, § 149:quis enim generosum dixerit hunc qui Indignus genere,
Juv. 8, 30.—Of things, noble, dignified, honorable:humilis et minime generosus ortus amicitiae,
Cic. Lael. 9, 29:quaedam generosa virtus,
id. Tusc. 2, 6, 16:Dolabella, vir simplicitatis generosissimae,
Vell. 2, 125 fin.:quo generosior celsiorque est (animus),
Quint. 1, 2, 3; id. 2, 4, 4:forma magnifica et generosa quodammodo,
Cic. Brut. 75, 261;quoted by Suet. paraphrastically,
Suet. Caes. 55: quicquid est in oratione generosius, Quint. prooem. 24: tamen emerui generosos vestis honores, i. e. the dress of honor (of a mother of three children), Prop. 4, 11, 61. —Hence, * adv.: gĕnĕrōse (acc. to II.), nobly:generosius Perire quaerens,
Hor. C. 1, 37, 21. -
3 generosus
generosus generosus, a, um благородный, знатный -
4 generosus
generosus generosus, a, um знатный, родовитый -
5 generosus
generōsus, a, um [ genus 1. \]1) родовитый, знатного происхождения (sanguis O; stirps C; femina Su)2) породистый (equus Q; pecus V; sus PM); высококачественный, высокосортный ( vinum H)3) отличный, превосходный ( forma dicendi C)4) благородный, великодушный ( animus Q)5) плодородный ( solum Ap) -
6 generosus
generōsus, a, um (genus), I) edel, 1) von Geburt od. Beschaffenheit, v. Menschen, Cic. u.a.: generosior petitor, Hor.: fortissimum quemque generosissimum (existimo), Sall. – v. Tieren, sues, von edler Rasse, Plin.: vom Wein, vitis, Col.: vinum, Hor.: arbor generosior, Quint.: generosissima mala (Äpfel), Plin. – von Abstr., ortus amicitiae, Cic.: forma dicendi, vorzügliche, Cic. – 2) übtr., moralisch edel = edelgesinnt, edelmütig, hochherzig, hochsinnig, condiscipuli, Nep.: virtus, Cic.: mens, Ov.: mors, Sen. rhet.: generosissimi ferarum leones, Plin. – generosi animi est et magnifici iuvare, prodesse, Sen. – II) fruchtbar, solum, Apul. met. 5, 29.
-
7 generosus
generōsus, a, um (genus), I) edel, 1) von Geburt od. Beschaffenheit, v. Menschen, Cic. u.a.: generosior petitor, Hor.: fortissimum quemque generosissimum (existimo), Sall. – v. Tieren, sues, von edler Rasse, Plin.: vom Wein, vitis, Col.: vinum, Hor.: arbor generosior, Quint.: generosissima mala (Äpfel), Plin. – von Abstr., ortus amicitiae, Cic.: forma dicendi, vorzügliche, Cic. – 2) übtr., moralisch edel = edelgesinnt, edelmütig, hochherzig, hochsinnig, condiscipuli, Nep.: virtus, Cic.: mens, Ov.: mors, Sen. rhet.: generosissimi ferarum leones, Plin. – generosi animi est et magnifici iuvare, prodesse, Sen. – II) fruchtbar, solum, Apul. met. 5, 29.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > generosus
-
8 generōsus
generōsus adj. with comp. and sup. [genus], of noble birth, well-born, noble, eminent: stirps: sanguine Teucri Anaxarete, O.: nemo generosior est te, H.: existumo fortissimum quemque generosissimum, S.: atria, O.— Of a good kind, noble, superior, excellent: pecus, V.: generosum requiro (vinum), H.: flos, O.: Insula metallis, V.—Fig., noble-minded, magnanimous, generous: rex: generosum dicere hunc, Iu.— Noble, dignified, honorable: ortus amicitiae: virtus: forma.* * *generosa, generosum ADJnoble, of noble birth; of good family/stock -
9 generosus
of noble birth, aristocratic, well-bred -
10 generosus
, a, umблагородный -
11 generositas
gĕnĕrōsĭtās, ātis, f. [generosus] [st1]1 [-] bonté de la race [d'animaux]. --- Plin. 8, 198. [st1]2 [-] bonne qualité (des arbres, du vin...). --- Col. 1, 3; 3, 6, 4; Pall. Oct. 3; Vulg. Sap. 8, 3. [st1]3 [-] noble courage, magnanimité, noblesse. --- Plin. 8, 50.* * *gĕnĕrōsĭtās, ātis, f. [generosus] [st1]1 [-] bonté de la race [d'animaux]. --- Plin. 8, 198. [st1]2 [-] bonne qualité (des arbres, du vin...). --- Col. 1, 3; 3, 6, 4; Pall. Oct. 3; Vulg. Sap. 8, 3. [st1]3 [-] noble courage, magnanimité, noblesse. --- Plin. 8, 50.* * *Generositas, penul. corr. generositatis. Colum. Noblesse, Bonté de nature, La vigueur qui retiennent les descendants de la bonté de leurs ancestres. -
12 celsus
I a, um [*. cello поднимать, ср. excello, praecello]1) высоко поднимающийся, высокий (mons, turris H; arx V)2) высокий, высокопоставленный (sedes dignitatis C; senatus Sil)3) возвышенный, благородный (generosus celsusque Q; celsa mens Sil)4) высокомерный, надменный (c. et ferox L)II Celsus — см. Cornelius Celsus -
13 generose
generōsē [ generosus ] -
14 generositas
generōsitās, ātis f. [ generosus ]1) родовитость, перен. породистость (caprarum PM; surculorum Pall)2) высокое качество (g. vini Col)3) благородство, великодушие ( leonis PM) -
15 quam
adv.1) ( при возгласах и вопросах) как, до какой степени, насколько (q. diu? Pl etc.)q. multa q. paucis! C — как много (сказано) в столь немногих (словах)!q. nihil! C — до чего мало!2)q... (tam) — как... так, насколько... настолько (non tam generosus, q. pecuniosus C)3)а) (при compar.) чем, нежели (magis audacter, q. parate C)longior, q. latior C — больший в длину, чем в ширинуб) (иногда с posit.) по сравнению (tacita bona est mulier, q. loquens Pl)proelium atrocius, q. pro numero pugnantium L — сражение более ожесточённое, чем можно было ожидать при (данном) числе бойцовpacem q. bellum probare T — одобрять больше мир, чем войнуdimidium q. quod acceperat L — половина того, что он получил4) (при superl.) как можно, возможно (exercitus q. maximus L)q. maximā voce C — как можно громчеq. primum C — как можно раньшеq. minimum H — возможно меньше5) ( время) после того, какpostero die, q. C — на другой день после того, как6) ( для усиления наречия) чрезвычайно, весьма (nimis q. formido Pl; mire q. C)admodum q. saevus Pl — совершенно рассвирепевший -
16 generose
-
17 generositas
generōsitās, ātis, f. (generosus), I) die edle Art, die edle Abkunft (Rasse), das edle Ansehen, vini, Plin.: in ipsa ove satis generositatis ostenditur, Plin.: leoni praecipua g. tunc cum etc., edles Ans., Plin. – II) die Hochherzigkeit, der edle Mut, leonis, Plin. 8, 50.
-
18 ignotus [2]
2. ī-gnōtus, a, um (in u. gnotus = notus), Adi. m. Compar. u. Superl., I) passiv = nicht gekannt, unbekannt, fremd (Ggstz. notus), 1) im allg.: a) v. leb. Wesen, absol. Plaut., Cic. u.a.: ignoto consule diffusus Bacchus, unter einem der Zeit nach unbekannten, längst vergessenen, Lucan. 4, 379: quod longinqua eoque ignotior gens erat, Liv.: si adhibebit fidem, etsi ignotus, notust; si non, notus ignotissimust, Plaut.: inter Avernales haud ignotissima nymphas, Ov.: favos ignotus (unbemerkt) adedit (stelio), Verg. – mit Dat., omnibus ignotus nautis, Nep.: exercitus ignotus adhuc duci suo, Liv.: ignotus plerisque et obscurus (Ggstz. urbibus notus et populis), Sen.: plurimis ignotissimi gentibus, Cic. – subst., īgnōtus, ī, m., ein Unbekannter, ignotus alienusque, Plaut.: oft Plur. ignoti (Ggstz. noti), Cic. u.a.: ignoti inter se et ignorantes, Liv. – b) v. Lebl.: forma, Nep.: arbor, Ov.: regio, Curt.: terra, Verg.: ignotae eā tempestate terrae, Liv.: origo, Vell.: ius obscurum et ign., Cic.: alter (dies) in vulgus ignotus, Cic.: haud ignotae belli artes inter se, Liv.: cucurbitae ignotiores, Th. Prisc.: ignotiora maria, Liv.: obscuriora et ignotiora verba, Quint. – m. Dat., iter ignotum hostibus, Curt.: ignotae Parthis virtutes, Tac.: ille tibi non ignotus cursus animi, Cic. – 2) prägn., von unbekannter) niederer) Herkunft, niedrig (Ggstz. generosus), mater, Hor.: Achivi, Ov.: hic ignotissimus Phryx, Cic.: ignotissimus quaesturae candidatus, Suet.: Plur. subst., ignoti, Leute von unbekannter (niederer) Herkunft, Menschen ohne Ahnen, Hor. sat. 1, 6, 6 u. 24. – II) aktiv (das Partiz. Perf. akt. vertretend), α) absol. = nicht kennend, der jmd. (ihn) od. etw. nicht kennt, unbekannt mit etw. (damit), ne quis tamen erret ignotus, Ps. Quint. decl. 6, 2. – gew. Plur. subst.: ignoti (Ggstz. noti), Cornif. rhet. 3, 12 u. 4, 63. Cic. Verr. 5, 75; ep. 5, 12, 7. Nep. Ages. 8, 1. Curt. 5, 12 (34), 20. Phaedr. 1, 11, 2. Avian. fab. 5, 17. – β) (wie ἄγνωστος) m. Genet., unbekannt mit etw., einer Sache unkundig, iteris, Naev. tr. 36: iuris sui, Callistr. dig. 49, 14, 2. § 7.
-
19 ortus
hortus (ortus), i, m. [st2]1 [-] enclos, enceinte, jardin. [st2]2 [-] jardin potager, potager. [st2]3 [-] au plur. parc, maison de campagne. [st2]4 [-] Cato. produits du jardin, légumes. [st2]5 [-] au fig. jardin luxuriant, magasin, richesses, ressources. - cf. gr. χόρτος. - mulier olitori numquam subplicat, si qua est mala; domi habet hortum et condimenta ad omneis mores maleficos, Plaut. Mil.: une femme ne supplie jamais un jardinier si elle est quelque peu malicieuse; elle a chez elle un jardin et les condiments pour sa mauvaise conduite. - si hortum in bybliotheca habes, deerit nihil, Cic. Fam. 9: si tu as des richesses dans ta bibliothèque, nous ne manquerons de rien.* * *hortus (ortus), i, m. [st2]1 [-] enclos, enceinte, jardin. [st2]2 [-] jardin potager, potager. [st2]3 [-] au plur. parc, maison de campagne. [st2]4 [-] Cato. produits du jardin, légumes. [st2]5 [-] au fig. jardin luxuriant, magasin, richesses, ressources. - cf. gr. χόρτος. - mulier olitori numquam subplicat, si qua est mala; domi habet hortum et condimenta ad omneis mores maleficos, Plaut. Mil.: une femme ne supplie jamais un jardinier si elle est quelque peu malicieuse; elle a chez elle un jardin et les condiments pour sa mauvaise conduite. - si hortum in bybliotheca habes, deerit nihil, Cic. Fam. 9: si tu as des richesses dans ta bibliothèque, nous ne manquerons de rien.* * *Orta luce. Caesar. Le jour venu.\Ortus ab omni turba fletus. Liu. Toute l'assemblee commencea à pleurer.\Lucifer ortus erat. Ouid. Estoit levé.\Sol recens ortus. Virgil. Soleil levé.\Ortus ex eo loco. Terent. Né et natif de ce lieu là.\Ortus Equestri loco. Cic. Issu de noble race, ou de noble lieu, Extraict de, etc.\Loco obscuro, tenuique fortuna ortus. Liu. Issu de povre lieu.\Syluis fuit ortus in altis. Ouid. Il naquit, etc.\Ab his maioribus orti. Horat. Descendants, etc. ou Descendus, ou Extraicts, etc.\Ortus aliquando idem significat quod Oriundus. Caesar ait plerosque Belgas esse ortos a Germanis. Descendus des Alemans.\Ortus, huius ortus. Cic. Naissance.\Materno ortu generosus. Ouid. Noble du costé de sa mere.\Nobilis ortu. Sil. D'origine.\Ducere ortum ab aliquo. Ouid. Estre extraict de luy.\Solis ortus. Plin. Soleil levant, Orient.\Ab ortu ad occasum commeat sol. Cic. D'orient en Occident. -
20 generose
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > generose
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Generosus, S. (1) — 1S. Generosus, (15. Febr.), ein Martyrer in Syrien. S. S. Adventus. (II. 824.) … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Generosus, S. (2) — 2S. Generosus, (10. Juli), Abt von St. Jouin de Marnes in der franz. Landschaft Poitou (apud Pictavos), welcher am 10. Juli 682 starb. (III. 47.) … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Generosus, S. (3) — 3S. Generosus, (17. Juli), ein Martyrer, welcher zu Tivoli (Tibur in Latio) litt; seine Reliquien befinden sich in Rom. An obigem Tage nennt ihn auch das Mart. Rom., jedochohne nähere Angaben. (IV. 220.) … Vollständiges Heiligen-Lexikon
generosus — /jenarowsas/ Gentleman; a gentleman … Black's law dictionary
generosus — /jenarowsas/ Gentleman; a gentleman … Black's law dictionary
generosus — A gentleman … Ballentine's law dictionary
généreux — généreux, euse [ ʒenerø, øz ] adj. • XIVe; lat. generosus « de bonne race », de genus « race » 1 ♦ Vx De race noble. Prince d un sang généreux. 2 ♦ Vieilli Qui a l âme grande et noble. ⇒ brave, chevaleresque, courageux, intrépide, vaillant. « Qui … Encyclopédie Universelle
generos — GENERÓS, OÁSĂ, generoşi, oase, adj. (Despre oameni şi manifestările lor) Care este gata să ajute în mod dezinteresat pe alţii; mărinimos; darnic. ♦ însufleţit de sentimente alese, de idei progresiste. ♦ fig. Bogat, fertil. Regiune generoasă. –… … Dicționar Român
généreuse — ● généreux, généreuse adjectif (latin generosus, de genus, eris, race) Qui est doué de sentiments nobles, d indulgence, de magnanimité, qui est prêt à faire le bien ; qui dénote la générosité ; dévoué, désintéressé, noble : Un vainqueur généreux … Encyclopédie Universelle
Gentleman — The term gentleman (from Latin gentilis , belonging to a race or gens , and man , cognate with the French word gentilhomme and the Italian gentil uomo or gentiluomo ), in its original and strict signification, denoted a man of good family,… … Wikipedia
generoso — (Del lat. generosus, linajudo, noble.) ► adjetivo 1 Que da lo que tiene con desinterés: ■ siempre invita porque es muy generoso. SINÓNIMO dadivoso 2 Que se sacrifica por los demás sin que haya en ello ningún interés personal. SINÓNIMO altruista 3 … Enciclopedia Universal