Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

geminō

  • 1 geminō

        geminō āvī, ātus, āre    [geminus], to double: victoriae laetitiam, L.: facinus, repeat, O.: consulatūs, repeated, Ta.: nisi caves geminabit (sc. facinus), do it again, T.: sole geminato: ita geminatā urbe, L.: volnus, O.— To pair, couple, join, unite: ut Serpentes avibus geminentur, H.: acuta aera, strike together, H.
    * * *
    geminare, geminavi, geminatus V
    double; repeat; double the force of; pair (with)

    Latin-English dictionary > geminō

  • 2 gemino

    gemino agg. (letter.) twin, double.

    Dizionario Italiano-Inglese > gemino

  • 3 gemino

    gĕmĭno, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [id.].
    I.
    Act., to double (class.; syn. duplico).
    A.
    Lit.:

    favos,

    Varr. R. R. 3, 16, 32: ructuosus spiritus, Cael. ap. Quint. 4, 2, 123:

    victoriae laetitiam,

    Liv. 45, 13:

    semivocales,

    Quint. 1, 7, 14:

    verba,

    id. 9, 3, 28:

    decem vitae frater geminaverat annos,

    i. e. had completed his twentieth year, Ov. Tr. 4, 10, 31:

    labor geminaverat aestum,

    id. M. 5, 586:

    pericula,

    Tib. 2, 3, 39:

    facinus,

    to repeat, Ov. M. 10, 471.— Absol.:

    geminabit (sc. pugnum s. plagam) nisi caves,

    Ter. Ad. 2, 1, 19.—In part. perf.:

    tum sole geminato, quod Tuditano et Aquillio consulibus evenerat, ctc.,

    Cic. N. D. 2, 5, 14:

    verba,

    id. Part. 6, 21; cf.

    littera,

    Quint. 1, 7, 29; 1, 4, 11:

    victoria,

    Liv. 1, 25, 11:

    luctus,

    id. 40, 55:

    urbs,

    id. 1, 13:

    onus,

    Quint. 2, 3, 2:

    vulnus,

    Ov. M. 12, 257:

    plausus,

    Verg. G. 2, 509:

    consulatus,

    repeated, Tac. A. 1, 3:

    invidiam fieri geminati honoris,

    Liv. 39, 39, 9:

    honor,

    augmented, Plin. Pan. 92, 1.— [p. 805] Poet.:

    quae postquam aspexit geminatus gaudia ductor Sidonius,

    i. e. feeling double joy, Sil. 10, 514.—
    B.
    Transf., to pair, join, or unite two things together:

    non ut Serpentes avibus geminentur, tigribus agni,

    Hor. A. P. 13:

    geminari legionum castra prohibuit,

    the encamping of two legions together, Suet. Dom. 7; Stat. S. 1, 2, 239:

    non acuta Sic geminant Corybantes aera,

    i. e. strike together, Hor. C. 1, 16, 8.—In part. perf.:

    prope geminata cacumina montium,

    nearly of the same height, Liv. 36, 24, 9.—
    * II.
    Neutr., to be double, Lucr. 4, 451.

    Lewis & Short latin dictionary > gemino

  • 4 gemino

    to double

    Latin-English dictionary of medieval > gemino

  • 5 con-geminō

        con-geminō āvī, ātus, āre,    to redouble, multiply: ensibus ictūs, V.: securim, ply, V.

    Latin-English dictionary > con-geminō

  • 6 in-geminō

        in-geminō āvī, ātus, āre,    to redouble, repeat, reiterate: dextrā ictūs, V.: vox adsensu nemorum ingeminata remugit, V.: Me miserum! ingeminat, O.—To redouble, multiply, be redoubled, increase: ingeminant austri, V.: clamor, V.: curae, V.

    Latin-English dictionary > in-geminō

  • 7 Размножитель

    Реликвии Смерти, Заклинания

    Русско-английский словарь Гарри Поттер (Народный перевод) > Размножитель

  • 8 Gemini

    gĕmĭnus, a, um, adj. [cf.: gener, genui (gigno)], born at the same time, twin-born, twin - (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    Adj.:

    tibi sunt gemini et trigemini filii,

    Plaut. Mil. 3, 1, 123:

    filios parere,

    id. Am. 5, 1, 36:

    C. et L. Fabricii fratres gemini fuerunt ex municipio Aletrinati,

    twin-brothers, Cic. Clu. 16, 46;

    v. frater: sorores,

    Ov. M. 4, 774; Hor. C. 4, 7, 5; cf.:

    soror gemina germana,

    Plaut. Mil. 2, 4, 30:

    pueri,

    Verg. A. 8, 631:

    proles,

    id. ib. 1, 274: dei (i. e. Apollo and Diana), Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 16 Müll. (Trag. v. 425 Vahl.):

    partus,

    Liv. 1, 4, 2:

    Castor,

    i. e. Castor and Pollux, Ov. A. A. 1, 746; cf.

    Pollux,

    Hor. C. 3, 29, 64:

    nec gemino bellum Trojanum orditur ab ovo,

    i. e. from Helen, the twin-daughter of Leda, id. A. P. 147:

    fratres, Amphion atque Zethus,

    id. Ep. 1, 18, 41:

    Quirini,

    i. e. Romulus and Remus, Juv. 11, 105.—Comically in the sup.: To. Hic ejus geminust frater. Do. Hicine'st? To. Ac geminissimus, Plaut. Pers. 5, 2, 49.—
    B.
    Subst.: gĕmĭni, ōrum, m., twins:

    Servilii, qui gemini fuerunt... ut mater geminos internoscit consuetudine oculorum, sic, etc.,

    Cic. Ac. 2, 18, 56 sq.; cf.:

    geminorum formas esse similes,

    id. Div. 2, 43, 90; Liv. 1, 6, 4.—Of beasts:

    (asina) raro geminos parit,

    Plin. 8, 43, 68, § 168.—
    2.
    In partic.
    a.
    Gemini, as a constellation, The Twins (Castor and Pollux;

    acc. to others, Apollo and Hercules),

    Plin. 18, 29, 69, § 281; Varr. R. R. 2, 1, 7; called also geminum astrum, Col. poët. 10, 312.—
    b.
    Acc. to the Gr. didumoi, the testicles, i. q. testiculi (late Lat.), Sol. 13; Amm. 16, 7.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., paired, double, two-fold, both, two, = duplex, duo:

    gemino lucernae lumine declarari, dissensionem et seditionem moveri,

    Cic. Div. 2, 58, 120; cf.:

    ex unis geminas mihi conficies nuptias,

    Ter. And. 4, 1, 51:

    et tripodes gemini,

    Verg. A. 9, 265:

    cum quaererent alii Numerium, alii Quintium, gemini nominis errore servatus est (Numerius Quintius),

    Cic. Sest. 38, 82:

    sunt geminae Somni portae, quarum altera, etc.,

    Verg. A. 6, 894:

    scopuli,

    id. ib. 1, 162; cf.:

    vos, geminae voragines rei publicae,

    Cic. Pis. 18, 41:

    huc geminas nunc flecte acies,

    your pair of eyes, both eyes, Verg. A. 6, 788:

    tempora,

    id. ib. 5, 416:

    nares,

    id. G. 4, 300:

    cornua (Eridani),

    id. ib. 4, 371:

    manus,

    Mart. 10, 10, 10:

    pedes,

    Ov. F. 2, 154;

    for which: pes,

    id. A. A. 2, 644:

    geminae (vites),

    Col. 3, 2, 10 (for which:

    gemellae vites,

    Plin. 14, 2, 4, § 21):

    aliae (percussiones numerorum) sunt geminae,

    double, Cic. de Or. 3, 47, 182; cf.:

    geminis vocalibus,

    Quint. 1, 7, 14:

    M gemina,

    id. ib. 8: geminique tulit Chironis in antrum, double-formed (half man, half horse), Ov. M. 2, 630; 6, 126; cf.:

    corpus Tritonis (half man and half fish),

    Stat. S. 3, 2, 35: Cecrops (acc. to a myth, half man and half serpent, or half man and half woman;

    or else as Egyptian and Greek),

    Ov. M. 2, 555: GEMINA LEGIO, a double legion (formed out of two legions), epithet of the tenth legion in Hispania, Inscr. Orell. 72 sq.; 1214; 2090;

    3376 al. (for which: gemella legio,

    Caes. B. C. 3, 4, 1; cf. Tac. H. 2, 58): cum geminis exsurgit mensa lucernis, seen double by one in drink, Juv. 6, 305.—
    B.
    Resembling, similar, like, as twins:

    VOLO, MI FRATER, FRATERCULO TUO CREDAS: consorti quidem in lucris atque in furtis, gemino et simillimo nequitia, improbitate, audaciā,

    Cic. Verr. 2, 3, 66, § 155; cf.:

    Dolabella et Antonius... ecce tibi geminum in scelere par,

    a twin-pair, id. Phil. 11, 1, 2; Varr. L. L. 9, § 92:

    par est avaritia, similis improbitas, eadem impudentia, gemina audacia,

    Cic. Rosc. Am. 40, 118 fin.; cf. id. Rosc. Com. 18, 55:

    quae (memoria) est gemina litteraturae quodammodo et in dissimili genere persimilis,

    twin-sister, id. Part. 7, 26 (al. germana): illud vero geminum consiliis Catilinae et Lentuli, quod me domo mea expulistis, like, similar, id. Pis. 7, 16; cf.:

    ambobus geminus cupido laudis,

    Sil. 4, 99.

    Lewis & Short latin dictionary > Gemini

  • 9 gemini

    gĕmĭnus, a, um, adj. [cf.: gener, genui (gigno)], born at the same time, twin-born, twin - (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    Adj.:

    tibi sunt gemini et trigemini filii,

    Plaut. Mil. 3, 1, 123:

    filios parere,

    id. Am. 5, 1, 36:

    C. et L. Fabricii fratres gemini fuerunt ex municipio Aletrinati,

    twin-brothers, Cic. Clu. 16, 46;

    v. frater: sorores,

    Ov. M. 4, 774; Hor. C. 4, 7, 5; cf.:

    soror gemina germana,

    Plaut. Mil. 2, 4, 30:

    pueri,

    Verg. A. 8, 631:

    proles,

    id. ib. 1, 274: dei (i. e. Apollo and Diana), Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 16 Müll. (Trag. v. 425 Vahl.):

    partus,

    Liv. 1, 4, 2:

    Castor,

    i. e. Castor and Pollux, Ov. A. A. 1, 746; cf.

    Pollux,

    Hor. C. 3, 29, 64:

    nec gemino bellum Trojanum orditur ab ovo,

    i. e. from Helen, the twin-daughter of Leda, id. A. P. 147:

    fratres, Amphion atque Zethus,

    id. Ep. 1, 18, 41:

    Quirini,

    i. e. Romulus and Remus, Juv. 11, 105.—Comically in the sup.: To. Hic ejus geminust frater. Do. Hicine'st? To. Ac geminissimus, Plaut. Pers. 5, 2, 49.—
    B.
    Subst.: gĕmĭni, ōrum, m., twins:

    Servilii, qui gemini fuerunt... ut mater geminos internoscit consuetudine oculorum, sic, etc.,

    Cic. Ac. 2, 18, 56 sq.; cf.:

    geminorum formas esse similes,

    id. Div. 2, 43, 90; Liv. 1, 6, 4.—Of beasts:

    (asina) raro geminos parit,

    Plin. 8, 43, 68, § 168.—
    2.
    In partic.
    a.
    Gemini, as a constellation, The Twins (Castor and Pollux;

    acc. to others, Apollo and Hercules),

    Plin. 18, 29, 69, § 281; Varr. R. R. 2, 1, 7; called also geminum astrum, Col. poët. 10, 312.—
    b.
    Acc. to the Gr. didumoi, the testicles, i. q. testiculi (late Lat.), Sol. 13; Amm. 16, 7.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., paired, double, two-fold, both, two, = duplex, duo:

    gemino lucernae lumine declarari, dissensionem et seditionem moveri,

    Cic. Div. 2, 58, 120; cf.:

    ex unis geminas mihi conficies nuptias,

    Ter. And. 4, 1, 51:

    et tripodes gemini,

    Verg. A. 9, 265:

    cum quaererent alii Numerium, alii Quintium, gemini nominis errore servatus est (Numerius Quintius),

    Cic. Sest. 38, 82:

    sunt geminae Somni portae, quarum altera, etc.,

    Verg. A. 6, 894:

    scopuli,

    id. ib. 1, 162; cf.:

    vos, geminae voragines rei publicae,

    Cic. Pis. 18, 41:

    huc geminas nunc flecte acies,

    your pair of eyes, both eyes, Verg. A. 6, 788:

    tempora,

    id. ib. 5, 416:

    nares,

    id. G. 4, 300:

    cornua (Eridani),

    id. ib. 4, 371:

    manus,

    Mart. 10, 10, 10:

    pedes,

    Ov. F. 2, 154;

    for which: pes,

    id. A. A. 2, 644:

    geminae (vites),

    Col. 3, 2, 10 (for which:

    gemellae vites,

    Plin. 14, 2, 4, § 21):

    aliae (percussiones numerorum) sunt geminae,

    double, Cic. de Or. 3, 47, 182; cf.:

    geminis vocalibus,

    Quint. 1, 7, 14:

    M gemina,

    id. ib. 8: geminique tulit Chironis in antrum, double-formed (half man, half horse), Ov. M. 2, 630; 6, 126; cf.:

    corpus Tritonis (half man and half fish),

    Stat. S. 3, 2, 35: Cecrops (acc. to a myth, half man and half serpent, or half man and half woman;

    or else as Egyptian and Greek),

    Ov. M. 2, 555: GEMINA LEGIO, a double legion (formed out of two legions), epithet of the tenth legion in Hispania, Inscr. Orell. 72 sq.; 1214; 2090;

    3376 al. (for which: gemella legio,

    Caes. B. C. 3, 4, 1; cf. Tac. H. 2, 58): cum geminis exsurgit mensa lucernis, seen double by one in drink, Juv. 6, 305.—
    B.
    Resembling, similar, like, as twins:

    VOLO, MI FRATER, FRATERCULO TUO CREDAS: consorti quidem in lucris atque in furtis, gemino et simillimo nequitia, improbitate, audaciā,

    Cic. Verr. 2, 3, 66, § 155; cf.:

    Dolabella et Antonius... ecce tibi geminum in scelere par,

    a twin-pair, id. Phil. 11, 1, 2; Varr. L. L. 9, § 92:

    par est avaritia, similis improbitas, eadem impudentia, gemina audacia,

    Cic. Rosc. Am. 40, 118 fin.; cf. id. Rosc. Com. 18, 55:

    quae (memoria) est gemina litteraturae quodammodo et in dissimili genere persimilis,

    twin-sister, id. Part. 7, 26 (al. germana): illud vero geminum consiliis Catilinae et Lentuli, quod me domo mea expulistis, like, similar, id. Pis. 7, 16; cf.:

    ambobus geminus cupido laudis,

    Sil. 4, 99.

    Lewis & Short latin dictionary > gemini

  • 10 geminus

    gĕmĭnus, a, um, adj. [cf.: gener, genui (gigno)], born at the same time, twin-born, twin - (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    Adj.:

    tibi sunt gemini et trigemini filii,

    Plaut. Mil. 3, 1, 123:

    filios parere,

    id. Am. 5, 1, 36:

    C. et L. Fabricii fratres gemini fuerunt ex municipio Aletrinati,

    twin-brothers, Cic. Clu. 16, 46;

    v. frater: sorores,

    Ov. M. 4, 774; Hor. C. 4, 7, 5; cf.:

    soror gemina germana,

    Plaut. Mil. 2, 4, 30:

    pueri,

    Verg. A. 8, 631:

    proles,

    id. ib. 1, 274: dei (i. e. Apollo and Diana), Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 16 Müll. (Trag. v. 425 Vahl.):

    partus,

    Liv. 1, 4, 2:

    Castor,

    i. e. Castor and Pollux, Ov. A. A. 1, 746; cf.

    Pollux,

    Hor. C. 3, 29, 64:

    nec gemino bellum Trojanum orditur ab ovo,

    i. e. from Helen, the twin-daughter of Leda, id. A. P. 147:

    fratres, Amphion atque Zethus,

    id. Ep. 1, 18, 41:

    Quirini,

    i. e. Romulus and Remus, Juv. 11, 105.—Comically in the sup.: To. Hic ejus geminust frater. Do. Hicine'st? To. Ac geminissimus, Plaut. Pers. 5, 2, 49.—
    B.
    Subst.: gĕmĭni, ōrum, m., twins:

    Servilii, qui gemini fuerunt... ut mater geminos internoscit consuetudine oculorum, sic, etc.,

    Cic. Ac. 2, 18, 56 sq.; cf.:

    geminorum formas esse similes,

    id. Div. 2, 43, 90; Liv. 1, 6, 4.—Of beasts:

    (asina) raro geminos parit,

    Plin. 8, 43, 68, § 168.—
    2.
    In partic.
    a.
    Gemini, as a constellation, The Twins (Castor and Pollux;

    acc. to others, Apollo and Hercules),

    Plin. 18, 29, 69, § 281; Varr. R. R. 2, 1, 7; called also geminum astrum, Col. poët. 10, 312.—
    b.
    Acc. to the Gr. didumoi, the testicles, i. q. testiculi (late Lat.), Sol. 13; Amm. 16, 7.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., paired, double, two-fold, both, two, = duplex, duo:

    gemino lucernae lumine declarari, dissensionem et seditionem moveri,

    Cic. Div. 2, 58, 120; cf.:

    ex unis geminas mihi conficies nuptias,

    Ter. And. 4, 1, 51:

    et tripodes gemini,

    Verg. A. 9, 265:

    cum quaererent alii Numerium, alii Quintium, gemini nominis errore servatus est (Numerius Quintius),

    Cic. Sest. 38, 82:

    sunt geminae Somni portae, quarum altera, etc.,

    Verg. A. 6, 894:

    scopuli,

    id. ib. 1, 162; cf.:

    vos, geminae voragines rei publicae,

    Cic. Pis. 18, 41:

    huc geminas nunc flecte acies,

    your pair of eyes, both eyes, Verg. A. 6, 788:

    tempora,

    id. ib. 5, 416:

    nares,

    id. G. 4, 300:

    cornua (Eridani),

    id. ib. 4, 371:

    manus,

    Mart. 10, 10, 10:

    pedes,

    Ov. F. 2, 154;

    for which: pes,

    id. A. A. 2, 644:

    geminae (vites),

    Col. 3, 2, 10 (for which:

    gemellae vites,

    Plin. 14, 2, 4, § 21):

    aliae (percussiones numerorum) sunt geminae,

    double, Cic. de Or. 3, 47, 182; cf.:

    geminis vocalibus,

    Quint. 1, 7, 14:

    M gemina,

    id. ib. 8: geminique tulit Chironis in antrum, double-formed (half man, half horse), Ov. M. 2, 630; 6, 126; cf.:

    corpus Tritonis (half man and half fish),

    Stat. S. 3, 2, 35: Cecrops (acc. to a myth, half man and half serpent, or half man and half woman;

    or else as Egyptian and Greek),

    Ov. M. 2, 555: GEMINA LEGIO, a double legion (formed out of two legions), epithet of the tenth legion in Hispania, Inscr. Orell. 72 sq.; 1214; 2090;

    3376 al. (for which: gemella legio,

    Caes. B. C. 3, 4, 1; cf. Tac. H. 2, 58): cum geminis exsurgit mensa lucernis, seen double by one in drink, Juv. 6, 305.—
    B.
    Resembling, similar, like, as twins:

    VOLO, MI FRATER, FRATERCULO TUO CREDAS: consorti quidem in lucris atque in furtis, gemino et simillimo nequitia, improbitate, audaciā,

    Cic. Verr. 2, 3, 66, § 155; cf.:

    Dolabella et Antonius... ecce tibi geminum in scelere par,

    a twin-pair, id. Phil. 11, 1, 2; Varr. L. L. 9, § 92:

    par est avaritia, similis improbitas, eadem impudentia, gemina audacia,

    Cic. Rosc. Am. 40, 118 fin.; cf. id. Rosc. Com. 18, 55:

    quae (memoria) est gemina litteraturae quodammodo et in dissimili genere persimilis,

    twin-sister, id. Part. 7, 26 (al. germana): illud vero geminum consiliis Catilinae et Lentuli, quod me domo mea expulistis, like, similar, id. Pis. 7, 16; cf.:

    ambobus geminus cupido laudis,

    Sil. 4, 99.

    Lewis & Short latin dictionary > geminus

  • 11 exhibeō (exib-)

        exhibeō (exib-) uī, itus, ēre    [ex + habeo], to hold forth, tender, present, deliver, give up, produce: omnia sibi integra: librarium legum: servum: toros, i. e. furnish, O.: testem, Cu. — To show, display, exhibit: gemino praesignia tempora cornu, O.: se alcui nudas, O.: linguam paternam, i. e. use the language of her father, O.: quorum virtus exhibet solidum decus, proves, Ph.: vias tutas, i. e. render, O.: quid me putas populo nostro exhibiturum? what show shall I make?: formam removit anilem, Palladaque exhibuit, revealed, O.— To exhibit, employ, occasion, cause: mihi molestiam.

    Latin-English dictionary > exhibeō (exib-)

  • 12 geminātiō

        geminātiō ōnis, f    [gemino], a doubling: verborum.
    * * *

    Latin-English dictionary > geminātiō

  • 13 geminātus

        geminātus adj.    [P. of gemino], twinned, equal: cacumina, L.: consulatūs, consecutive, Ta.

    Latin-English dictionary > geminātus

  • 14 geminus

        geminus adj.,    born together, twin-born, twin-: fratres: sorores, H.: pueri, V.: partus, L.: Nec gemino bellum orditur ab ovo, i. e. the two eggs laid by Leda as a swan, H.: Quirini, Iu.— Plur m. as subst, twins: geminorum formae: quoniam gemini essent, L.—Paired, double, twofold, both, two: lucernae lumen: nuptiae, T.: Somni portae, V.: voragines rei p.: acies, eyes, V.: cruor, i. e. two deaths, O.: Chiron, of two natures (a centaur), O.: Cecrops, i. e. half Greek, half Egyptian, O.: geminis exsurgit mensa lucernis, seen double, Iu.— Resembling, similar, like: nequitiā: Dolabella et Antonius, geminum in scelere par: illud consiliis Catilinae et Lentuli, common.
    * * *
    I
    gemina, geminum ADJ
    twin, double; twin-born; both
    II
    twins (pl.)

    Latin-English dictionary > geminus

  • 15 hērēs

        hērēs ēdis, m and f    [HER-], an heir, heiress: te ipso herede, T.: mulier facit heredem ex deunce Caecinam: in testamento heredes scripti, Cs.: testamento fecit heredem filiam: ex parte dimidiā: cur virgini Vestali sit heres?: repentinus: secundus, next heir (if the first should die), S.: possessio heredum secundorum: tanti certaminis (i. e. armorum Achillis), O.— A successor, aftergrowth: gemino cervix herede valentior (of the heads of the Hydra), O.—Fig.; an heir, successor: eius (Academiae): regni, L.: laudis, O.
    * * *
    heir/heiress

    Latin-English dictionary > hērēs

  • 16 orbis

        orbis is, abl. orbe (rarely -bī, C.), m    a ring, circle, re-entering way, circular path, hoop, orbit: in orbem intorquere: in orbem curvat (iter) eun<*> dem, O.: digitum iusto commodus orbe teras, a ring, O.: ut in orbem consisterent, form a circle, Cs.: orbe facto se defendere, a hollow square, Cs.: orbem volventes suos increpans, L.: in orbem sese stantibus equis defendere, L.: duodecim signorum orbis, zodiac: lacteus, Milky Way: sidera suos orbes conficiunt, orbits: inmensis orbibus angues Incumbunt pelago, coils, V.—A round surface, disk, circle: mensae, round top, O.: de tot pulchris orbibus comedunt, round tables, Iu.: lucidus, disk (of the sun), V.: ictus ab orbe, quoit, O.: (hasta) per orbem cavum Transit, shield, V.—A mosaic pavement, Iu.—One side of a balance: alterno orbe, Tb.—A wheel: Unda ferratos sustinet orbes, V.: Fortunae stantis in orbe Numen, her wheel, O.—An eye-socket, eye: gemino lumen ab orbe venit, eye, O.: oculorum orbes, V.—With terrae or terrarum, the circle of the world, earth, world, universe: orbis terrae, S., C.: terrarum orbis, V.—The earth, world, universe (sc. terrae): Iuppiter totum cum spectet in orbem, O.: Si fractus inlabatur orbis, H.: Roma orbis caput, O.—A country, region, territory: Eoo dives ab orbe redit, the East, O.: Assyrius, Iu.—Fig., a circle, rotation, round, circuit: ut idem in singulos annos orbis volveretur, L.: orbis hic in re p. est conversus, the circle of political change: imperium per omnīs in orbem ibat, in rotation, L.—In time, a cycle, round, period: Annuus, V.: Triginta magnos volvendis mensibus orbīs explebit, years, V. —Of speech, a rounding off, period, cycle: quasi orbem verborum conficere: orationis.—A cycle of thought: sententiae Pyrrhonis in hunc orbem incidere non possunt: circa vilem patulumque orbem, the trite and obvious path, H.
    * * *
    circle; territory/region; sphere

    orbis terrarum -- world/(circle of lands)

    Latin-English dictionary > orbis

  • 17 ōvum

        ōvum ī, n    [3 AV-], an egg: ovum parere, to lay: ponere, O.: pullos ex ovis excuderunt, hatched: pisces ova cum genuerunt, spawn: integram famem ad ovum adfero, i. e. the beginning of the meal (when eggs were served): ab ova Usque ad mala, i. e. from the beginning to the end, H.: Nec gemino bellum Troianum orditur ab ovo (alluding to the mythical story of the eggs of Leda), H.: ovo prognatus eodem, i. e. of the same mother, H.: ova ad notas curriculis numerandus (wooden eggs used in the circus as counters, one being removed after each circuit made), L.     pēius and sup. pessimē    [see malus], badly, wrongly, ill, wretchedly: homines male vestiti: animo malest? are you vexed? T.: hoc male habet virum, vexes, T.: L. Antonio male sit, ill betide: audire, be ill-spoken of.—Badly, wickedly, cruelly, maliciously, hurtfully, injuriously: quod mihi re male feceris, T.: male agendi causā: loqui: pessume istuc in illum consulis, T.: Carthagini male iam diu cogitanti bellum denuntio: agmen adversariorum male habere, harass, Cs.— Badly, awkwardly, unskilfully, unsuccessfully, unfortunately, ruinously: male gerendo negotio: res suae male gestae: pugnare, S.: Nec vixit male, qui, etc., failed in life, H.: quae res tibi vortat male, turn out ill, T.: vendendum, too cheap: empta, too dear: cui male si palpere, awkwardly, H.: defendit pampinus uvas, to no purpose, V.: salsus, impertinently, H.: sedula nutrix, unseasonably, O.— Badly, excessively, extremely, greatly, very much: male metuo, ne, etc., <*>.: quo neminem peius oderunt: cane peius Vitabit chlamydem, H.: rauci, miserably, H.: dispar, sadly, H.— Badly, imperfectly, scarcely, not at all: (domum) male tuetur: sanus, deranged: pārens asellus, refractory, H.: male numen amicum, hostile, V.: statio male fida carinis, unsafe, V.: plenae legiunculae, L.: male viva caro est, O.
    * * *

    Latin-English dictionary > ōvum

  • 18 congemino

    con-gĕmĭno, āvi, ātum, 1, v. a., to double, redouble, repeat, reduplicate ( poet.):

    nunc si pateram patera peperit, omnes congeminavimus,

    i. e. have produced our like, doubled ourselves, Plaut. Am. 2, 2, 154:

    L (litteram),

    Lucil. S. 9, 9:

    crebros ictus ensibus,

    Verg. A. 12, 714;

    in the same sense, securim,

    id. ib. 11, 698:

    suspiria rauco fremitu,

    Sil. 16, 267:

    paeana,

    Val. Fl. 6, 512:

    vocem,

    id. 2, 201; App. Dogm. Plat. p. 6, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > congemino

  • 19 exhibeo

    ex-hĭbĕo ( ex-ibeo, v. Brix. ad Plaut. Capt. 4, 2, 37), ŭi, itum, 2, v. a. [habeo; lit., to hold out, reach out; hence],
    I.
    To hold forth, tender, present; to deliver, give up, produce (class.; syn.: praebeo, porrigo, praesto, tribuo, ministro, do, dono, dedo, etc.).
    A.
    Lit.: ait Praetor: QVEM HOMINEM DOLO MALO RETINES, EXHIBEAS.... Exhibere est in publicum producere, et videndi tangendique hominis facultatem praebere;

    proprie autem exhibere est extra secretum habere,

    Dig. 43, 29, 1 and 3, § 8: jam periculum est ne cogantur ad exhibendum formulam accipere, i. e. to acknowledge legal notice, etc. Sen. Ep. 50, 1:

    alicui omnia integra,

    Cic. Verr. 2, 5, 25, § 63:

    exhibe librarium illud legum vestrarum,

    id. Mil. 12, 33:

    pallium,

    Petr. 15:

    tabulas testamenti,

    Suet. Vit. 14:

    rationes,

    Dig. 40, 5, 41 fin.:

    fratres exhibe,

    Cic. Fl. 15, 35; so,

    fugitivos apud magistratus,

    Dig. 11, 4, 1:

    aliquem apud acta,

    ib. 2, 4, 17:

    debitorem in judicium,

    ib. 12, 2, 28 quadringentos senatores ad ferrum, Suet. Ner. 12 et saep.:

    vias tutas,

    i. e. to make safe, Ov. Pont. 4, 5, 34:

    toros,

    i. e. to furnish, allow, id. H. 17, 194:

    exhibuit querulos ore gemente sonos,

    uttered, id. Tr. 3, 11, 54.—
    B.
    Transf.
    1.
    To show, to display, to exhibit:

    exhibuit gemino praesignia tempora cornu,

    Ov. M. 15, 611:

    notam linguae,

    id. ib. 14, 526: exhibuit linguam paternam, displayed, i. e. used the language of her father, id. ib. 6, 213:

    faciem sucumque,

    Plin. 15, 13, 12, § 41:

    malui me tribunum omnibus exhibere quam paucis advocatum,

    Plin. Ep. 1, 23, 4:

    se ministratorem alicui,

    Suet. Vit. 17:

    se adorandum adeuntibus,

    id. Calig. 22 (but not in Cic. Sest. 50, 107, where the right reading is praebuit, v. Halm. ad h. l.).—In the latter (reflexive) sense sometimes without se:

    quid me putas populo nostro exhibiturum?

    how I shall exhibit, show myself, Cic. Ac. 1, 5, 18; cf.:

    qui vere civilem virum exhibeat,

    shows, proves himself, Quint. 12, 2, 7 Spald.; Ov. M. 6, 44:

    pro fratre hostem exhibuit,

    Just. 27, 2.—
    (β).
    To show, confer (late Lat.):

    alicui honorem,

    Aug. Serm. 46, 7.—
    2.
    To maintain, support, sustain (post-class.;

    esp. freq. in jurid. Lat.): si quis a liberis ali desideret, vel liberi, ut a parente exhibeantur,

    Dig. 25, 3, 5; so,

    aliquem,

    ib. 1, 12, 1; 3, 5, 33 al.; cf.:

    Scythas alimentis,

    Just. 9, 2:

    vitam,

    id. 11, 10; 22, 1.
    II.
    To show, exhibit, employ; to procure, occasion, cause:

    rem salvam exhibebo,

    I will set it all right, Plaut. As. 2, 4, 51: quorum virtus exhibet solidum decus, Phaedr. 4, 23, 24:

    vocis fidem,

    id. 3, 19 Epil. 9:

    munificentiam,

    Suet. Tib. 48:

    liberalitatem, clementiam, comitatem,

    id. Ner. 10; cf.:

    liberalitatem et justitiam,

    Plin. Pan. 33, 2:

    vicem spodii,

    i.e. to supply the place of, Plin. 23, 7, 63, § 125; cf.:

    vicem testamenti,

    Dig. 29, 6, 16:

    humanitatem,

    to exercise, exhibit, Plin. Ep. 5, 19, 2:

    diligentiam,

    Dig. 18, 6, 2:

    imperium,

    to exercise, Plaut. Cas. 2, 6, 57:

    alicui molestiam,

    to cause, Cic. Att. 2, 1, 2; Plaut. Pers. 2, 4, 3; id. Capt. 4, 2, 37:

    negotium hominibus,

    to produce, occasion, id. Poen. 1, 2, 30; cf.:

    qui deum nihil habere ipsum negotii (dicunt), nihil exhibere alteri,

    Cic. Off. 3, 28, 102; id. ib. 3, 31, 112:

    negotium alicui,

    Plaut. Am. 3, 2, 14; id. Most. 3, 1, 38; id. Men. 5, 9, 13; id. Pers. 2, 5, 14;

    and once reflexively: jam se exhibebit hic mihi negotium,

    will present itself, id. Rud. 2, 6, 72:

    argutias mihi,

    id. Most. 1, 1, 2:

    difficilem laborem alicui,

    Col. 5, 5, 17:

    curam alicui,

    Tib. 2, 1, 61 et saep.

    Lewis & Short latin dictionary > exhibeo

  • 20 exibeo

    ex-hĭbĕo ( ex-ibeo, v. Brix. ad Plaut. Capt. 4, 2, 37), ŭi, itum, 2, v. a. [habeo; lit., to hold out, reach out; hence],
    I.
    To hold forth, tender, present; to deliver, give up, produce (class.; syn.: praebeo, porrigo, praesto, tribuo, ministro, do, dono, dedo, etc.).
    A.
    Lit.: ait Praetor: QVEM HOMINEM DOLO MALO RETINES, EXHIBEAS.... Exhibere est in publicum producere, et videndi tangendique hominis facultatem praebere;

    proprie autem exhibere est extra secretum habere,

    Dig. 43, 29, 1 and 3, § 8: jam periculum est ne cogantur ad exhibendum formulam accipere, i. e. to acknowledge legal notice, etc. Sen. Ep. 50, 1:

    alicui omnia integra,

    Cic. Verr. 2, 5, 25, § 63:

    exhibe librarium illud legum vestrarum,

    id. Mil. 12, 33:

    pallium,

    Petr. 15:

    tabulas testamenti,

    Suet. Vit. 14:

    rationes,

    Dig. 40, 5, 41 fin.:

    fratres exhibe,

    Cic. Fl. 15, 35; so,

    fugitivos apud magistratus,

    Dig. 11, 4, 1:

    aliquem apud acta,

    ib. 2, 4, 17:

    debitorem in judicium,

    ib. 12, 2, 28 quadringentos senatores ad ferrum, Suet. Ner. 12 et saep.:

    vias tutas,

    i. e. to make safe, Ov. Pont. 4, 5, 34:

    toros,

    i. e. to furnish, allow, id. H. 17, 194:

    exhibuit querulos ore gemente sonos,

    uttered, id. Tr. 3, 11, 54.—
    B.
    Transf.
    1.
    To show, to display, to exhibit:

    exhibuit gemino praesignia tempora cornu,

    Ov. M. 15, 611:

    notam linguae,

    id. ib. 14, 526: exhibuit linguam paternam, displayed, i. e. used the language of her father, id. ib. 6, 213:

    faciem sucumque,

    Plin. 15, 13, 12, § 41:

    malui me tribunum omnibus exhibere quam paucis advocatum,

    Plin. Ep. 1, 23, 4:

    se ministratorem alicui,

    Suet. Vit. 17:

    se adorandum adeuntibus,

    id. Calig. 22 (but not in Cic. Sest. 50, 107, where the right reading is praebuit, v. Halm. ad h. l.).—In the latter (reflexive) sense sometimes without se:

    quid me putas populo nostro exhibiturum?

    how I shall exhibit, show myself, Cic. Ac. 1, 5, 18; cf.:

    qui vere civilem virum exhibeat,

    shows, proves himself, Quint. 12, 2, 7 Spald.; Ov. M. 6, 44:

    pro fratre hostem exhibuit,

    Just. 27, 2.—
    (β).
    To show, confer (late Lat.):

    alicui honorem,

    Aug. Serm. 46, 7.—
    2.
    To maintain, support, sustain (post-class.;

    esp. freq. in jurid. Lat.): si quis a liberis ali desideret, vel liberi, ut a parente exhibeantur,

    Dig. 25, 3, 5; so,

    aliquem,

    ib. 1, 12, 1; 3, 5, 33 al.; cf.:

    Scythas alimentis,

    Just. 9, 2:

    vitam,

    id. 11, 10; 22, 1.
    II.
    To show, exhibit, employ; to procure, occasion, cause:

    rem salvam exhibebo,

    I will set it all right, Plaut. As. 2, 4, 51: quorum virtus exhibet solidum decus, Phaedr. 4, 23, 24:

    vocis fidem,

    id. 3, 19 Epil. 9:

    munificentiam,

    Suet. Tib. 48:

    liberalitatem, clementiam, comitatem,

    id. Ner. 10; cf.:

    liberalitatem et justitiam,

    Plin. Pan. 33, 2:

    vicem spodii,

    i.e. to supply the place of, Plin. 23, 7, 63, § 125; cf.:

    vicem testamenti,

    Dig. 29, 6, 16:

    humanitatem,

    to exercise, exhibit, Plin. Ep. 5, 19, 2:

    diligentiam,

    Dig. 18, 6, 2:

    imperium,

    to exercise, Plaut. Cas. 2, 6, 57:

    alicui molestiam,

    to cause, Cic. Att. 2, 1, 2; Plaut. Pers. 2, 4, 3; id. Capt. 4, 2, 37:

    negotium hominibus,

    to produce, occasion, id. Poen. 1, 2, 30; cf.:

    qui deum nihil habere ipsum negotii (dicunt), nihil exhibere alteri,

    Cic. Off. 3, 28, 102; id. ib. 3, 31, 112:

    negotium alicui,

    Plaut. Am. 3, 2, 14; id. Most. 3, 1, 38; id. Men. 5, 9, 13; id. Pers. 2, 5, 14;

    and once reflexively: jam se exhibebit hic mihi negotium,

    will present itself, id. Rud. 2, 6, 72:

    argutias mihi,

    id. Most. 1, 1, 2:

    difficilem laborem alicui,

    Col. 5, 5, 17:

    curam alicui,

    Tib. 2, 1, 61 et saep.

    Lewis & Short latin dictionary > exibeo

См. также в других словарях:

  • gémino — gémino, a (del lat. «gemĭnus») adj. Duplicado o repetido. * * * gémino, na. (Del lat. gemĭnus). adj. desus. Duplicado, repetido …   Enciclopedia Universal

  • gêmino — adj. Geminado.   ♦ Grafia em Portugal: gémino …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • gémino — adj. Geminado.   ♦ Grafia no Brasil: gêmino …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • gémino — gémino, na (Del lat. gemĭnus). adj. desus. Duplicado, repetido …   Diccionario de la lengua española

  • Gémino — El término Gémino («gemelo») puede referirse a: Personajes Vetusio Gémino Cicurino, cónsul romano en 499 a. C., con Tito Ebucio Helva y miembro de la familia patricia de la gens Veturia. Tito Vetusio Gémino Cicurino, cónsul en el año… …   Wikipedia Español

  • Gémino inferior — Saltar a navegación, búsqueda Gémino inferior Coloración del músculo gémino inferior y su relación con la cadera. Latín …   Wikipedia Español

  • Gémino superior — Saltar a navegación, búsqueda Coloración del músculo gémino superior y su relación con la cadera. El músculo gémino superior es el nombre de un músculo en los glúteos humanos, tanto masculino como femeninos. Junto con el gémino inferior, forman… …   Wikipedia Español

  • Gémino de Rodas — fue un astrónomo y matemático del siglo I a. C. El cráter lunar Gémino se nombró en honor suyo. Contenido 1 Vida 2 Obra 2.1 Astronomía 2.2 Matemáticas …   Wikipedia Español

  • Gémino Abad — Gémino H. Abad is a poet and critic from Cebu, Philippines. His family moved to Manila when his father, Antonio Abad, was offered professorships at Far Eastern University and the University of the Philippines. He earned his B.A. English from the… …   Wikipedia

  • gemino — gè·mi·no agg., s.m. 1. agg. LE doppio, duplice: tosto che vide l incredibil prove, | e la gemina fiamma e i duo gran pini (Tasso) 2. s.m. TS genet. → coppia bivalente {{line}} {{/line}} DATA: 1374. ETIMO: dal lat. gĕmĭnu(m) …   Dizionario italiano

  • -gemino — gè·mi·no conf. TS med., biol. gemellare, relativo a gemello: 1bigemino, plurigemino {{line}} {{/line}} ETIMO: dal lat. gĕmĭnu(m), cfr. geminus gemello …   Dizionario italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»