gderać

См. также в других словарях:

• gderać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa a. IIa, gderaćam || gderzę, gderaća || gderze, gderaćają || gderzą {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób nużący wyrażać słownie swoje niezadowolenie, nieustannie narzekać na kogoś, coś (często bez istotnego powodu);… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• gderać — ndk I, gderaćam, gderaćasz, gderaćają, gderaćaj, gderaćał, rzad. ndk IX, gderzę, gderzesz, gderz pot. «ustawicznie zwracać komuś uwagę, pouczać kogoś w sposób nudny, dokuczliwy, narzekać stale na coś; zrzędzić, utyskiwać» Stale gderała na dzieci …   Słownik języka polskiego

• burczeć — ndk VIIb, burczećczę, burczećczysz, burcz, burczećczał, burczećczeli 1. częściej nieos. pot. «o brzuchu, kiszkach: wydawać charakterystyczny dźwięk, spowodowany zwykle głodem, zaburzeniami w trawieniu; kruczeć» Burczy komuś w brzuchu (z głodu). 2 …   Słownik języka polskiego

• gderacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y a. ów pot. «człowiek lubiący gderać, narzekać, gderliwy; zrzęda, nudziarz» Skwaśniały gderacz ciągle tylko narzeka. Ten gderacz widzi tylko zło …   Słownik języka polskiego

• gderanie — n I rzecz. od gderać …   Słownik języka polskiego

• gderliwy — gderliwywi 1. «skłonny do gderania, lubiący gderać» Gderliwy staruszek. 2. «charakterystyczny dla człowieka skłonnego do gderania; zrzędzący, gderający, swarliwy» Gderliwy głos. Gderliwe narzekania, uwagi …   Słownik języka polskiego

• marudzić — ndk VIa, marudzićdzę, marudzićdzisz, marudzićudź, marudzićdził 1. «robić coś powoli, ślamazarnie, opieszale, długo; zwlekać, guzdrać się, grzebać się» Marudzić z robotą. 2. «ględzić, nudzić, gderać, zrzędzić; grymasić, kaprysić» Chore dziecko… …   Słownik języka polskiego

• truć — ndk Xa, truję, trujesz, truj, truł, truty 1. «wprowadzać do organizmu substancję wywołującą chorobę lub śmierć; zabijać za pomocą trucizny» Truć myszy strychniną. Trująca dawka narkotyku. przen. a) «dawać złe, niezdrowe jedzenie mogące spowodować …   Słownik języka polskiego

• zrzędzić — ndk VIa, zrzędzićdzę, zrzędzićdzisz, zrzędź, zrzędzićdził pot. «wyrażać swoje niezadowolenie, strofować kogoś w sposób nudny, dokuczliwy; mówić gderliwie; narzekać, gderać, utyskiwać» Zrzędzić cały dzień. Zrzędzić na domowników, na nieporządki w… …   Słownik języka polskiego

• gderliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, gderliwywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} lubiący gderać, zrzędzić, mający naturę gderacza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyprowadzić się od gderliwej teściowej. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• gęgać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, gęgaćam, gęgaća, gęgaćają {{/stl 8}}– gęgnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, gęgaćnę, gęgaćnie, gęgaćnij, gęgaćnął, gęgaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o gęsiach: wydawać głos …   Langenscheidt Polski wyjaśnień