-
1 gaworzyć
gaworzyć (-ę) dziecko brabbeln -
2 gaworzyć
gaworzyć [gavɔʒɨʨ̑]vi -
3 lallen
lallen ['lalən]vt, vi Säugling: gaworzyć; Betrunkener: bełkotać
См. также в других словарях:
gaworzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, gaworzyćrzę, gaworzyćrzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydawać pierwsze dźwięki mowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gaworzące dziecko. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gaworzyć — ndk VIb, gaworzyćrzę, gaworzyćrzysz, gaworzyćorz, gaworzyćrzył 1. «o niemowlętach: wydawać pierwsze dźwięki będące zalążkiem mowy artykułowanej» 2. «gwarzyć, gawędzić» Wieczorem gaworzyli przed kominkiem. Szli śmiejąc się i gaworząc. przen. «o… … Słownik języka polskiego
gaworzenie — n I rzecz. od gaworzyć … Słownik języka polskiego