Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

gausăpa

  • 1 gausapa

    gausăpa, ae, f., or gausăpes, is, m., also gausăpe, is (only sing.), and plur. gausăpa, ōrum, n., = gausapês, a shaggy woollen cloth, frieze, felt, used for clothing, covering, etc.; a garment or cover of frieze.
    I.
    Lit.
    (α).
    Sing., nom.: gausapa, according to Varr. ap. Charis. p. 80 P.; and ap. Prisc. p. 759 P.: gausape, M. Messala ap. Charis. p. 80; Mart. 14, 152 in lemm.—Abl.:

    involutus coccina gausapa,

    Petr. 28 (perh. acc. plur.): purpureo tersit tunc latas gausape mensas, Lucil. ap. Prisc. p. 870; so,

    gausape,

    Hor. S. 2, 8, 11: gausape purpureo salutatus, Cass. Sever. ap. Prisc. p. 759 P.— —
    (β).
    Plur., nom.:

    gausapa patris mei memoria coepere, amphimalla nostra, sicut villosa etiam ventralia,

    Plin. 8, 48, 73, § 193.— Acc.:

    gausapa si sumpsit, gausapa sumpta proba,

    Ov. A. A. 2, 300:

    lutea gausapa,

    Pers. 6, 46: gausapes, lodices purpureas et colloreas meas, Aug. ap. Charis. p. 80.—
    * II.
    Transf., a shaggy beard:

    tu cum maxillis balanatum gausape pectas,

    Pers. 4, 37.

    Lewis & Short latin dictionary > gausapa

  • 2 gausapa

    gausapa, ae, f. u. gausape, is, n. u. gausapum, ī, n. u. gausapēs, is, m. (γαυσάπης), eine nur auf einer Seite zottige Art dicken wollenen Zeugs, Fries (hingegen amphimallum, der auf beiden Seiten zottige), teils zur Bekleidung, Frieskleid, teils zu Decken (auf den Tisch usw.), Friesdecke, gausapa, Petron. 28, 4: gausape, Lucil. 568. Hor. sat. 2, 8, 11: gausapum, Mart. 14, 152 lemm. Cass. ad Maecen. bei Prisc. 7, 55: Plur. gausapa, Ov. art. am. 2, 300. Sen. fr. 4. p. 419 H. (bei Prisc. 7, 56): gausapes (s. Prisc. 7, 55), August. bei Charis. 104, 12. – übtr., gausape balanatum, Backenborsten = borstiger, zottiger Bart, Pers. 4, 37. – Dav.: A) gausapātus, a, um, mit Fries gekleidet, Sen. ep. 53, 3; de vit. beat. 25, 2. – übtr., apri, zottige, borstige, Petron. 38, 15. – B) gausapinus, a, um, aus Fries gemacht, paenula, ein Gewand aus Fries, Mart. 14, 145 lemm.: dass. subst., gausapina, ae, f., Mart. u. Petron.

    lateinisch-deutsches > gausapa

  • 3 gausapa

    gausapa, ae, f. u. gausape, is, n. u. gausapum, ī, n. u. gausapēs, is, m. (γαυσάπης), eine nur auf einer Seite zottige Art dicken wollenen Zeugs, Fries (hingegen amphimallum, der auf beiden Seiten zottige), teils zur Bekleidung, Frieskleid, teils zu Decken (auf den Tisch usw.), Friesdecke, gausapa, Petron. 28, 4: gausape, Lucil. 568. Hor. sat. 2, 8, 11: gausapum, Mart. 14, 152 lemm. Cass. ad Maecen. bei Prisc. 7, 55: Plur. gausapa, Ov. art. am. 2, 300. Sen. fr. 4. p. 419 H. (bei Prisc. 7, 56): gausapes (s. Prisc. 7, 55), August. bei Charis. 104, 12. – übtr., gausape balanatum, Backenborsten = borstiger, zottiger Bart, Pers. 4, 37. – Dav.: A) gausapātus, a, um, mit Fries gekleidet, Sen. ep. 53, 3; de vit. beat. 25, 2. – übtr., apri, zottige, borstige, Petron. 38, 15. – B) gausapinus, a, um, aus Fries gemacht, paenula, ein Gewand aus Fries, Mart. 14, 145 lemm.: dass. subst., gausapina, ae, f., Mart. u. Petron.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > gausapa

  • 4 gausapa

    ae f. Pt = gausapum

    Латинско-русский словарь > gausapa

  • 5 gausapa

    cloth of woolen frieze (coarse wool cloth w/nap); cloak of this material

    Latin-English dictionary > gausapa

  • 6 gausapes

    gausăpa, ae, f., or gausăpes, is, m., also gausăpe, is (only sing.), and plur. gausăpa, ōrum, n., = gausapês, a shaggy woollen cloth, frieze, felt, used for clothing, covering, etc.; a garment or cover of frieze.
    I.
    Lit.
    (α).
    Sing., nom.: gausapa, according to Varr. ap. Charis. p. 80 P.; and ap. Prisc. p. 759 P.: gausape, M. Messala ap. Charis. p. 80; Mart. 14, 152 in lemm.—Abl.:

    involutus coccina gausapa,

    Petr. 28 (perh. acc. plur.): purpureo tersit tunc latas gausape mensas, Lucil. ap. Prisc. p. 870; so,

    gausape,

    Hor. S. 2, 8, 11: gausape purpureo salutatus, Cass. Sever. ap. Prisc. p. 759 P.— —
    (β).
    Plur., nom.:

    gausapa patris mei memoria coepere, amphimalla nostra, sicut villosa etiam ventralia,

    Plin. 8, 48, 73, § 193.— Acc.:

    gausapa si sumpsit, gausapa sumpta proba,

    Ov. A. A. 2, 300:

    lutea gausapa,

    Pers. 6, 46: gausapes, lodices purpureas et colloreas meas, Aug. ap. Charis. p. 80.—
    * II.
    Transf., a shaggy beard:

    tu cum maxillis balanatum gausape pectas,

    Pers. 4, 37.

    Lewis & Short latin dictionary > gausapes

  • 7 gausape

    gausăpĕ, gausăpēs v. gausapa.
    * * *
    gausăpĕ, gausăpēs v. gausapa.
    * * *
        Gausape, pe. corr. indeclinabile, n. g. Plin. Une mante velue.
    \
        Gausape. Pers. Longue barbe.

    Dictionarium latinogallicum > gausape

  • 8 gausapatus

    gausăpātus, a, um, adj. [gausapa], covered with a gausapa, clothed in frieze.
    I.
    Lit.:

    mitto me in mare, quomodo psychrolutam decet, gausapatus,

    Sen. Ep. 53, 3.—
    II.
    Transf., covered over:

    apri opera pistoria,

    Petr. 38, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > gausapatus

  • 9 murteus

    a, um [ murtus ]
    1) миртовый (silva V; corona VM; vinum PM)
    2) цвета мирта, каштановый (coma Tib; gausăpa Pt)

    Латинско-русский словарь > murteus

  • 10 suborno

    sub-ōrno, āvī, ātum, āre
    1) снабжать, наделять (aliquem pecuniā Antonius ap. C)
    2) одевать, наряжать (aliquem in militum cultum Sen; in modum lictorum VP; myrteā subornatus gausăpā Pt)
    3) вооружать, одарять ( aliquem praeceptis contra mortem Sen)
    4) подговаривать ( falsum testem C); подсылать, подкупать ( aliquem ad caedem L)

    Латинско-русский словарь > suborno

  • 11 coccinus

    coccinus, a, um (coccum), scharlachfarben, acini, Plin.: gausapa, Petr.: laena, Iuven.: pallium, Capit. – subst., a) coccinum, ī, n., ein scharlachroter Faden, ein scharlachrotes Tuch, ein Scharlachgewand, Tertull. de paenit. 11. Vulg. genes. 38, 27; 2. regg. 1, 24 u. ö. Hieron. in Isai. 1, 8. – b) coccina, ōrum, n., scharlachrote Kleider, Mart. 2, 39 u.a.

    lateinisch-deutsches > coccinus

  • 12 sumo

    sūmo, sūmpsī, sūmptum, ere (v. sub u. emo), zu sich nehmen, an sich nehmen, nehmen, I) eig.: A) im allg.: fustem, Plaut.: legem in manus, Cic.: ferrum, ergreifen, Liv.: arma, Liv. u. Tac.: cibum, zu sich nehmen, Nep.: venenum, Nep.: potiunculam, Suet.: regium ornatum et nomen, Nep.: argentum ab alqo, nehmen, in Empfang nehmen, Ter.: pecuniam mutuam, borgen, aufnehmen, Cic.: so auch sumere pecuniam ( ohne mutuam), eine Anleihe machen, Cic. – B) insbes.: a) an sich nehmen, litteras, Cic.: frumentum in cellam, Cic. – b) zum Gebrauche nehmen, α) anziehen, calceos et vestimenta, Cic. de rep. 1, 18: gausapa, Ov. art. am. 2, 300. – β) geschlechtl. genießen, mille licet sumant, Ov. art. am. 3, 90: alqam nudam, Mart. 10, 81, 2: cum (senex) voluerit aliquid sumere, opus anhelitu prodet, Petron. 100, 1. – c) käuflich entnehmen, kaufen, erstehen, verrem, Pompon. com. fr.: genus signorum, Cic.: illa, quae parvo sumi nequeunt, Hor. – u. mieten, quoad enim perventum est eo, quo sumpta navis est, Cic. de off. 3, 89. – d) erobern, proelio sumpta Thessalia est, Flor. 4, 2, 43. – e) verwenden, verbrauchen, ausgeben, anwenden, minus in hisce rebus sumptum est sex minis, Plaut.: in mala uxore atque inimico si quid sumas, sumptus est; in bono hospite atque amico quaestus est quod sumitur, Plaut.: operam, Ter.: laborem, Caes.: diem rei, Ter. – f) verzehren, aufreiben, curis sumptus, Trag. inc. fab. 8: sumi venustate alcis, Apul. met. 2, 5. – II) übtr.: A) im allg.: tempus cibi, sich Zeit dazu nehmen, Liv.: animum, Mut fassen, Ov.: aber animum ex eventu sumere, einen Entschluß fassen, sich entscheiden, Tac.: u. so interficiendi domini animum sumere, den Vorsatz fassen, Tac.: supplicium, eine Strafe vollziehen, strafen, Liv.; so auch de matre, Cic.: sumere poenas, mißhandeln, Verg. Aen. 6, 501: praerepta gaudia, genießen, Ov.: laudem a crimine, ernten, Ov.: ne petite auxilium, sed sumite, Ov. – B) insbes.: a) nehmen, wählen, aussuchen, α) übh).: Capuam, Cic.: sibi studium philosophiae, Cic.: laxamentum plebi, Liv.: sumite materiam vestris aequam viribus, Hor.: diem ad deliberandum, Caes.: periculum, auf sich nehmen, Sil.: sumere (sibi), als Aufgabe wählen, zum Vorwurf nehmen, m. folg. Infin., Hor. carm. 1, 12, 2; ep. 1, 3, 7. – β) eine Pers. in einer Eigenschaft nehmen, wählen, duces amnis peritos, sich mit F. versehen, Curt.: duos Caesares, Eutr.: m. dopp. Acc. (jmd. zu), alqm sibi imperatorem, Nep.: alqm sibi collegam, Eutr. – b) etwas vornehmen, in die Hand nehmen, auf sich nehmen, beginnen, proelium, sich in eine Schlacht einlassen, eine Schl. liefern, Sall. fr., Suet. u. Tac.: bellum, Krieg anfangen, zu den Waffen greifen, Sall. u.a. (vgl. Dietsch Sall. Iug. 20, 5. Duker Flor. 4, 12, 24): inimicitias, Cic.: tentamina vocis, machen, Ov. – c) in der Rede, α) nehmen, anführen, erwähnen, homines notos, Cic.: annum, Cic.: exemplum, Cornif. rhet. – β) annehmen, festsetzen, behaupten, alqd pro certo, Cic.: beatos esse deos sumpsisti, Cic. – Partiz. sūmptum, ī, n. = λημμα, ein Annahmesatz, der auch vom Gegner zugegeben worden ist, Mart. Cap. 4. § 404 sq. – d) annehmen = sich aneignen, arrogantiam sibi, Cic.: vultus acerbos, Ov.: patrum vestrosque antiquos mores vultis pro his novis sumere, Liv.: si vero etiam vitiosi aliquid est, id sumere et in eo vitiosum esse, non magnum est, Cic. – e) mit sibi, α) herausnehmen, anmaßen, sibi partes imperatorias, Cic.: mihi non tantum sumo, Cic.: sumpsi hoc mihi, Cic. – β) sich vornehmen, mit Infin., hi qui sibi lugere sumpserunt, Sen. ep. 99, 2. – / Synkop. Infin. Pers. sumpse, Naev. com. 97. – Archaist. Perf. suremit = sumpsit, surempsit = sumpserit, Paul. ex Fest. 299, 2; vgl. Fest. p. 298 (a), 9: Fut. sumebit, Fulgent. ed. Helm p. 138, 14.

    lateinisch-deutsches > sumo

  • 13 γαυσάπης

    γαυσάπης, , od. γαύσαπος, , wollenes, zottiges Zeug, Strab. V, 218, das lat. gausapa.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > γαυσάπης

  • 14 coccinus

    coccinus, a, um (coccum), scharlachfarben, acini, Plin.: gausapa, Petr.: laena, Iuven.: pallium, Capit. – subst., a) coccinum, ī, n., ein scharlachroter Faden, ein scharlachrotes Tuch, ein Scharlachgewand, Tertull. de paenit. 11. Vulg. genes. 38, 27; 2. regg. 1, 24 u. ö. Hieron. in Isai. 1, 8. – b) coccina, ōrum, n., scharlachrote Kleider, Mart. 2, 39 u.a.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > coccinus

  • 15 sumo

    sūmo, sūmpsī, sūmptum, ere (v. sub u. emo), zu sich nehmen, an sich nehmen, nehmen, I) eig.: A) im allg.: fustem, Plaut.: legem in manus, Cic.: ferrum, ergreifen, Liv.: arma, Liv. u. Tac.: cibum, zu sich nehmen, Nep.: venenum, Nep.: potiunculam, Suet.: regium ornatum et nomen, Nep.: argentum ab alqo, nehmen, in Empfang nehmen, Ter.: pecuniam mutuam, borgen, aufnehmen, Cic.: so auch sumere pecuniam ( ohne mutuam), eine Anleihe machen, Cic. – B) insbes.: a) an sich nehmen, litteras, Cic.: frumentum in cellam, Cic. – b) zum Gebrauche nehmen, α) anziehen, calceos et vestimenta, Cic. de rep. 1, 18: gausapa, Ov. art. am. 2, 300. – β) geschlechtl. genießen, mille licet sumant, Ov. art. am. 3, 90: alqam nudam, Mart. 10, 81, 2: cum (senex) voluerit aliquid sumere, opus anhelitu prodet, Petron. 100, 1. – c) käuflich entnehmen, kaufen, erstehen, verrem, Pompon. com. fr.: genus signorum, Cic.: illa, quae parvo sumi nequeunt, Hor. – u. mieten, quoad enim perventum est eo, quo sumpta navis est, Cic. de off. 3, 89. – d) erobern, proelio sumpta Thessalia est, Flor. 4, 2, 43. – e) verwenden, verbrauchen, ausgeben, anwenden, minus in hisce rebus sumptum est sex minis, Plaut.: in mala uxore atque inimico si quid sumas, sumptus est; in bono hospite atque amico quaestus est quod sumitur, Plaut.: operam, Ter.: labo-
    ————
    rem, Caes.: diem rei, Ter. – f) verzehren, aufreiben, curis sumptus, Trag. inc. fab. 8: sumi venustate alcis, Apul. met. 2, 5. – II) übtr.: A) im allg.: tempus cibi, sich Zeit dazu nehmen, Liv.: animum, Mut fassen, Ov.: aber animum ex eventu sumere, einen Entschluß fassen, sich entscheiden, Tac.: u. so interficiendi domini animum sumere, den Vorsatz fassen, Tac.: supplicium, eine Strafe vollziehen, strafen, Liv.; so auch de matre, Cic.: sumere poenas, mißhandeln, Verg. Aen. 6, 501: praerepta gaudia, genießen, Ov.: laudem a crimine, ernten, Ov.: ne petite auxilium, sed sumite, Ov. – B) insbes.: a) nehmen, wählen, aussuchen, α) übh).: Capuam, Cic.: sibi studium philosophiae, Cic.: laxamentum plebi, Liv.: sumite materiam vestris aequam viribus, Hor.: diem ad deliberandum, Caes.: periculum, auf sich nehmen, Sil.: sumere (sibi), als Aufgabe wählen, zum Vorwurf nehmen, m. folg. Infin., Hor. carm. 1, 12, 2; ep. 1, 3, 7. – β) eine Pers. in einer Eigenschaft nehmen, wählen, duces amnis peritos, sich mit F. versehen, Curt.: duos Caesares, Eutr.: m. dopp. Acc. (jmd. zu), alqm sibi imperatorem, Nep.: alqm sibi collegam, Eutr. – b) etwas vornehmen, in die Hand nehmen, auf sich nehmen, beginnen, proelium, sich in eine Schlacht einlassen, eine Schl. liefern, Sall. fr., Suet. u. Tac.: bellum, Krieg anfangen, zu den Waffen greifen, Sall. u.a. (vgl. Dietsch Sall. Iug. 20, 5. Duker Flor. 4, 12, 24):
    ————
    inimicitias, Cic.: tentamina vocis, machen, Ov. – c) in der Rede, α) nehmen, anführen, erwähnen, homines notos, Cic.: annum, Cic.: exemplum, Cornif. rhet. – β) annehmen, festsetzen, behaupten, alqd pro certo, Cic.: beatos esse deos sumpsisti, Cic. – Partiz. sūmptum, ī, n. = λημμα, ein Annahmesatz, der auch vom Gegner zugegeben worden ist, Mart. Cap. 4. § 404 sq. – d) annehmen = sich aneignen, arrogantiam sibi, Cic.: vultus acerbos, Ov.: patrum vestrosque antiquos mores vultis pro his novis sumere, Liv.: si vero etiam vitiosi aliquid est, id sumere et in eo vitiosum esse, non magnum est, Cic. – e) mit sibi, α) herausnehmen, anmaßen, sibi partes imperatorias, Cic.: mihi non tantum sumo, Cic.: sumpsi hoc mihi, Cic. – β) sich vornehmen, mit Infin., hi qui sibi lugere sumpserunt, Sen. ep. 99, 2. – Synkop. Infin. Pers. sumpse, Naev. com. 97. – Archaist. Perf. suremit = sumpsit, surempsit = sumpserit, Paul. ex Fest. 299, 2; vgl. Fest. p. 298 (a), 9: Fut. sumebit, Fulgent. ed. Helm p. 138, 14.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sumo

  • 16 Наряжать

    - adornare (aliquem insigni veste); subornare (aliquem in militum cultum; in modum lictorum; myrtea subornatus gausapa); colo, colui, cultum 3; orno 1; exorno 1 ;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Наряжать

  • 17 Одеть,

    одевать - vestire (aliquem aliqua re); convestire; amicire; induere; subornare (aliquem in militum cultum; in modum lictorum; myrtea subornatus gausapa);

    • плохо одетые люди - homines male vestiti;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Одеть,

  • 18 coccina

    coccĭnĕus, a, um, adj. [coccum], scarlet-colored:

    pallium,

    Petr. 32, 2:

    tomentum,

    id. 38, 5:

    lacernae,

    Mart. 14, 131 in lemm.
    II.
    Access. form coccĭnus, a, um:

    acini,

    Plin. 21, 31, 105, § 177:

    gausapa,

    Petr. 28, 4. laena, Juv. 3, 283:

    aluta,

    Mart. 2, 29, 8. —
    b.
    In plur subst.: coccĭna, ōrum, n., scarlet garments, Mart. 2, 39, 1, 2, 43, 8, 14, 131, 1.—
    c.
    In sing. subst.: coccĭnum, i, n., = coccum, Hier. in Isa. 1, 1, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > coccina

  • 19 coccineus

    coccĭnĕus, a, um, adj. [coccum], scarlet-colored:

    pallium,

    Petr. 32, 2:

    tomentum,

    id. 38, 5:

    lacernae,

    Mart. 14, 131 in lemm.
    II.
    Access. form coccĭnus, a, um:

    acini,

    Plin. 21, 31, 105, § 177:

    gausapa,

    Petr. 28, 4. laena, Juv. 3, 283:

    aluta,

    Mart. 2, 29, 8. —
    b.
    In plur subst.: coccĭna, ōrum, n., scarlet garments, Mart. 2, 39, 1, 2, 43, 8, 14, 131, 1.—
    c.
    In sing. subst.: coccĭnum, i, n., = coccum, Hier. in Isa. 1, 1, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > coccineus

  • 20 coccinum

    coccĭnĕus, a, um, adj. [coccum], scarlet-colored:

    pallium,

    Petr. 32, 2:

    tomentum,

    id. 38, 5:

    lacernae,

    Mart. 14, 131 in lemm.
    II.
    Access. form coccĭnus, a, um:

    acini,

    Plin. 21, 31, 105, § 177:

    gausapa,

    Petr. 28, 4. laena, Juv. 3, 283:

    aluta,

    Mart. 2, 29, 8. —
    b.
    In plur subst.: coccĭna, ōrum, n., scarlet garments, Mart. 2, 39, 1, 2, 43, 8, 14, 131, 1.—
    c.
    In sing. subst.: coccĭnum, i, n., = coccum, Hier. in Isa. 1, 1, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > coccinum

См. также в других словарях:

  • GAUSAPA sive GAUSAPE — GAUSAPA, sive GAUSAPE an a gossipio? Fuit vestimentum ex pingui ac densa lana compactum, tunica, lacerna, paenula, ex unica tantum parte villosum: quod enim utrinque villos habebat, ex eo Amphimallum Graece dictum est, Varro de Ling. Lat. l. 4.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ОДЕЖДА —    • Vestis,     I.          Греческая одежда.          Греч. О. была двух родов: ε̉νδύματα (нижняя О., вроде рубахи) и ε̉πιβλήματα или περιβλήματα (верхняя О., накидки). К ε̉νδύματα принадлежит χιτών хитон, дорический из шерсти, без рукавов,… …   Реальный словарь классических древностей

  • Causăpa — (Causape), so v.w. Gausapa …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Gausăpos — (Gausapa, gr. Ant.), wollener, auf einer Seite zottiger Zeuch, gebraucht zu Tafeltüchern, Röcken etc …   Pierer's Universal-Lexikon

  • gausape — ⇒GAUSAPE, subst. fém. HIST. DU COST. Chlamyde à franges que portaient les Romains pour se protéger du froid. Le premier christianisme adopta la sensibilité des misérables, des plus humbles; il en fit une part de sa poésie. À la toge du citoyen,… …   Encyclopédie Universelle

  • FRIGUS — an a rigor, appositione τοῦ F; an a Gr. φρίκη et φρίττω, quae de mari et de horrore dicuntur? sub utroqueve Polo fontem suum habet, quibus proin plagae subiectae calore Solis ita non temperantur, ut habitabiles sint, quod de Septentrionali parte… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MANTELA — proprie Χειρόμακτρον, h. e. manualis tela, quâ manus tergebantur; aliter Mantele, apud Treb. Pollionem, in Gallienis, c. 16. Mantelibus aureis semper stravit: et Mantelum, per generis enallagen. Virg. Aen. l. 1. v. 706. tonsisque ferunt mantelia… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MANTILE — olim Mantele, Mantelium et mantelum: Plauto Captiv. Act. 3. sc. 3. Mantilium, Varroni l. 5. de L. Lat. Mantellum, quasi Manûs tela, Linteolum dicebatur, quo manuum sordes abstergebant in mensâ: Veteres enim Mantilia ante pectora ponere coen antes …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PSYCHROLUTES gausapatus — apud Senec. Ep. 54. dictus est, qui aquâ exiens post natationem gausapâ sic se involvebat, de quo more Veter. Vide Casaub. ad Octavium Suetonii, c. 83. et hîc passim, inprimis ubi de Balneo …   Hofmann J. Lexicon universale

  • VILLOSA — in Ep. 3. Bonifacii Episcopi Moguntini, Transmitto villosam ad tergendos pedes Dilectionis vestrae; et Chron. Fontanellensi, Lintea ad manus tergendas villosa; tersorium est seu linteum villosum, ad tergendos pedes manusque. Est autem villosus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Gausape — Gau|sa|pe das; , ...pes [...pe:s] <über lat. gausapa, gausape aus gr. gausápēs »dicker Stoff«> altröm. Friesmantel …   Das große Fremdwörterbuch

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»