-
1 gallina
†gallina, ae, f., hen, Mt. 23:37.* -
2 Индейка
- gallina indica; meleagris,idis,f; -
3 Курица
- gallina;• мокрая курица - vulpes uda; куриная слепота - caecitas nocturna; hemeralopia; nyctalopia;
-
4 Hahn
-
5 Haushenne
Haushenne, gallina. – Hausherr, a) = Hausbesitzer, w. s. – b) = Familienvater: pater familias (in Rücksicht auf seine Familie). – erus (in Rücksicht auf die Sklaven). – hausherrlich, erilis.
-
6 Henne
Henne, gallina. – Sprichw., das Ei will immer klüger sein als die H., sus Minervam (sc. docet, Cic. Ac. 1, 18).
-
7 Huhn
Huhn, gallina (Haushuhn). – perdix (Rebhuhn). – ein junges H., pullus gallinaceus; im Zshg. bl. pullus (pullus allein auch = Weissagehuhn, z.B. die Hühner [Weissagehühner] wollen nicht fressen, pulli ēsse nolunt; pulli non pascuntur). Hühnchen, pullus gallinaceus; im Zshg. bl. pullus.
-
8 jung
jung, I) Posit.: a) von Menschen: parvus. parvulus (übh. klein, noch nicht erwachsen, Ggstz. adultus). – infans (in dem Alter, wo der Mensch noch nicht fertig sprechen kann, also bis in das 7te Jahr, z.B. der j. Sohn, filius infans). – puer. puella (Knabe, Mädchen, bis in das 17te Jahr). – adulescens. adulescentulus. adulescentula (heranwachsender oder herangewachsener Jüngling, heranwachsende od. herangewachsene Jungfrau, bis ins 30ste Jahr u. darüber). – iuvenis (junger Mann in seiner vollen Kraft, bis ins 45ste Jahr u. darüber). – filius (der Sohn, im Ggstz. zum Vater, z.B. der j. Marius, Marius filius). – in j. Jahren, ineunte aetate: in sehr j. Jahren, ineunte adulescentiā. – jung u. schön, florens aetate formāque: mehr j. als alt, adulescentiae propior: noch sehr j., plane puer; peradulescentulus. – die j. Tochter, filia adulescens od. adulescentula: ein j. Mann, adulescens. iuvenis (je nach dem Alter, s. vorher); novus maritus (ein junger, d.i. eben erst vermählter Ehemann): eine j. Frau, uxor florens aetate (im blühenden Alter); nova nupta (eine Neuvermählte): alle j. Leute, omnis suboles iuventutis: er ist noch zu j. zu etwas, alcis aetas non matura est alci rei. – Sprichw., jung gewohnt, alt getan, in teneris consuescere multum est (Verg. georg. 2, 272). – b) von Tieren: novellus (Ggstz. vetulus; z.B. nov. bos, nov. gallina) – [1407] pullus (als Subst., so daß der Name des Tiers, von dem das Junge ist, im Adjektiv hinzugesetzt werden muß [Ggstz. vetus]; z.B. ein j. Huhn, pullus gallinaceus: ein j. Pferd, pullus equinus). – catulus (von Jungen aus dem Hunde- od. Katzengeschlecht, z.B. ein j. Hund, catulus canis, auch vorzugsw. bl. catulus: eine j. Katze, catulus felis: j. Löwen, die Jungen der Löwin, catuli leaenae: übtr. auch von den Jungen anderer Tiere, z.B. ein j. Hase, catulus leporis: ein j. Schaf, catulus ovis). – vitulus u. fem.vitula (ein Junges aus dem Rindergeschlecht in der ersten Altersstufe, ein »Kalb«; dann auch übtr., v. Füllen des Pferdes, des Walfisches etc.). – iuvencus.iuvenca (ein junges Rind in der zweiten Altersstufe, ein junger Stier, eine junge Kuh). – die j. Brut, fetus. – c) von den Bäumen etc.: novellus. – d) von andern Dingen, bes. von Getränken, frisch gemacht, neu: novus; novellus. – junger Wein, vinum novum od. novicium; paucorum annorum vinum: eine j. Stadt, urbs nova.
II) Compar., jünger, iunior od. minor od. inferior aetate. annis inferior (Ggstz. annis maior). – aetate posterior (dem Alter nach später, Ggstz. aetate prior od. superior). – natu minor, gew. bl. minor (der jüngere von Geburt, bes. von dem jüngern zweier Brüder, Ggstz. natu maior). – aetate minor (dem Zeitalter nach der spätere, Ggstz. aetate maior). – der j. von den Söhnen, minor natu e filiis (Ggstz. natu maior e filiis). – um viele Jahre (um vieles) j., multis annis minor. – Dionys der Jüngere, Dionysius filius (Ggstz. Dionysius pater). – jünger als zehn Jahre, minor decem annis; minor decem annis natu; minor decem annis od. annos natus; minor quam decem annos natus. – die Grazien sind (der Zeit, dem Zeitalter nach) jünger als die Horen, Gratiae sunt aetate minores quam Horae: sich jünger machen (als man ist), minorem natu se esse fingere (vorgeben, jünger zu sein); aetatis suae annos celare (seine Jahre verheimlichen): sich um vieles j. machen, multum de annis aetatis suae mentiri.
III) Superl., jüngste, der, die, das, 1) von Geburt: natu minor. natu inferior (von zweien und mehreren). – natu minimus, gew. bl. minimus (von mehreren). – der j. von den Söhnen, minor natu (v. zweien) oder minimus natu (von mehreren) e filiis. – 2) übh. der neueste: novissimus (der letzte in der Reihe, zuletzt gekommen, gehört etc., z.B. Nachricht). – recentissimus (der letzte der Zeit nach, in der neuesten Zeit geschrieben etc., z.B. Brief). – der jüngste Tag (der Welt), dies, qui dabit exitio terras; im Zshg. auch dies novissima od. summa: wenn der j. Tag kommt, quandocumque erit terminus rebus humanis.
-
9 Perlhuhn
-
10 HEN
[N]GALLINA (-AE) (F) -
11 POULTRY
[N]GALLINA (-AE) (F)- OF DOMESTIC POULTRY
См. также в других словарях:
gallina — (Del lat. gallīna). 1. f. Hembra del gallo, de menor tamaño que este, cresta pequeña o rudimentaria, cola sin cobijas prolongadas y tarsos sin espolones. 2. com. coloq. Persona cobarde, pusilánime y tímida. Esteban es un gallina. U. t. c. adj.)… … Diccionario de la lengua española
Gallina — Phase:= The “Largo Gallina” was a period of Pueblo Native Americans from approximately 1050 1300 A.D. located in the Northwestern corner of New Mexico located closely in the Jemez Mountains and gains its name from the Gallina River which runs… … Wikipedia
GALLINA — Graece ὄρνις, quae vox avem in genere significabat, apud Graecos vetustiores, Hom. et Hesiod. Platonis aevo usurpari coepit pro genere gallinaceo et per aliquot saecula tam ad gallum, quam ad gallinam, pertinuit: donec obtinuit usus, ut gallinae… … Hofmann J. Lexicon universale
Gallina — ist der Familienname folgender Personen: Elio Gallina (* 1913), italienischer Notar und „Gerechter unter den Völkern“ Giacinto Gallina (1852–1897), italienischer Komödienautor Giovanni Gallina (1892–?), italienischer Fußballspieler Lodovico… … Deutsch Wikipedia
gallina — adjetivo,sustantivo masculino y femenino 1. Uso/registro: coloquial. Pragmática: peyorativo. Persona o animal cobarde: Yo soy muy gallina, soy incapaz de matar una mosca. Mi perro es un gallina, en cuanto truena se esconde debajo de la cama.… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
gallina — s.f. [lat. gallīna, der. di gallus gallo2 ]. 1. (zool.) [femmina del gallo] ▶◀ ⇓ chioccia, gallinella, pollastra. ● Espressioni: (con uso fig.): ladro di galline ➨ ❑; latte di gallina ➨ ❑; zampa di gallina ➨ ❑. 2. (fig., spreg.) [donna … Enciclopedia Italiana
Gallina — Paradigmes Purement fonctionnel Typage Fort, statique, type inductif Influencé par ML … Wikipédia en Français
Gallīna [1] — Gallīna, Henne … Pierer's Universal-Lexikon
Gallīna [2] — Gallīna (Hühnerinsel), Insel zur Bissagosgruppe gehörig (Küste von Nordwestafrika) … Pierer's Universal-Lexikon
Gallīna — Gallīna, die Henne … Meyers Großes Konversations-Lexikon
gallina — (Del lat. gallina.) ► sustantivo femenino 1 ZOOLOGÍA Hembra del gallo que se distingue del macho por ser de menor tamaño, tener la cresta más corta y carecer de espolones. ► sustantivo masculino femenino 2 coloquial Persona cobarde y tímida: ■ su … Enciclopedia Universal