-
1 gąszcz
m (G gąszczu) 1. (skupisko roślin) clump, thicket- gąszcz pokrzyw a clump of nettles2. sgt przen. (nagromadzenie) gąszcz papierów a jumble of papers- gąszcz przepisów a maze a. an impenetrable maze of regulations przen.- gąszcz sklepów a cluster of shops- gąszcz włosów/myśli/faktów a tangle of hair/thoughts/facts3. sgt (osad) sediment* * *-u; -e; gen pl -ów lub -y; m(krzaków, lasu) thicket; (myśli, informacji) tangle* * *miGen.pl. -ów l. -y1. (krzaków, roślinności) thicket; lit. boscage.2. (= plątanina) tangle; gąszcz słów przen. verbiage.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gąszcz
-
2 gąszcz
-
3 gąszcz
-
4 gąszcz
-
5 gąszcz
1. 'hallier2. brousse3. fourré4. maquis5. paix -
6 gąszcz
1 mothar 2 muine 3 tiubh 4 tom 5 tor -
7 gąszcz
çalılık -
8 gąszcz
ч1. гущавина;2. гуща -
9 gąszcz
1 sanga2 talahib -
10 gąszcz
duyp; lödere -
11 czarny gąszcz
чёрная гущаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > czarny gąszcz
-
12 drzewny gąszcz
древесная гущаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > drzewny gąszcz
-
13 dziki gąszcz
дикая гущаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dziki gąszcz
-
14 iglasty gąszcz
игольчатая гущаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > iglasty gąszcz
-
15 leśny gąszcz
лесная гущаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > leśny gąszcz
-
16 ludzki gąszcz
человеческая гущаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ludzki gąszcz
-
17 mroczny gąszcz
тёмная гущаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > mroczny gąszcz
-
18 pierwotny gąszcz
первоначальная гущаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > pierwotny gąszcz
-
19 spory gąszcz
довольно большаяOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > spory gąszcz
-
20 trawiasty gąszcz
травяная гущаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > trawiasty gąszcz
- 1
- 2
См. также в других словарях:
gąszcz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów || y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gęste skupisko wysokich roślin : {{/stl 7}}{{stl 10}}W części ogrodu rozciągał się gąszcz krzewów owocowych. Dojrzałe gruszki… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gąszcz — m II, D. u; lm M. e, D. ów a. y 1. «gęste skupienie roślin, zwłaszcza drzew lub krzewów; gęstwina» Gąszcz krzaków. Zwarty gąszcz leszczyny. Nieprzebyte gąszcze lasu. przen. «gęste skupienie, nagromadzenie, kłębowisko jakichś przedmiotów, zjawisk … Słownik języka polskiego
bzowy — przym. od I bez Bzowy gąszcz, krzak. ∆ Powidła, wino bzowe «powidła, wino z owoców czarnego bzu» … Słownik języka polskiego
chrust — m IV, D. u, Ms. chruście; lm M. y 1. blm «suche gałęzie odłamane od drzewa; także: całe mniejsze drzewka, ich gałęzie i wierzchołki, używane do wyrobu mioteł, faszyny, na opał itp.» Stos, wiązka chrustu. Płot z chrustu. Ułożyć ognisko z chrustu.… … Słownik języka polskiego
chruśniak — m III, D. a ( u), N. chruśniakkiem; lm M. i 1. «zarośla, gąszcz; chrust» Malinowy chruśniak. 2. «płot z chrustu» Obejście ogrodzone chruśniakiem … Słownik języka polskiego
gęstwa — ż IV, CMs. gęstwawie, blm «gęste skupienie czegoś, zwykle w odniesieniu do roślin lub ich części gałęzi, korzeni, gąszcz; także w odniesieniu do gęstych włosów lub do tłumu ludzi» Gęstwa gałęzi, krzaków. Gęstwa włosów. Kręcił się w największej… … Słownik języka polskiego
gęstwina — ż IV, CMs. gęstwinanie; lm D. gęstwinain «gęsty las, gęste zarośla, krzaki; gąszcz; rzadziej: gęste włosy» Nieprzebyta, nieprzenikniona gęstwina. Gęstwina leśna. Gęstwina krzaków. Przedzierać się przez gęstwiny lasu … Słownik języka polskiego
krajać — ndk IX, krajaćję, krajaćjesz, kraj, krajaćjał, krajaćany 1. «ciąć coś na części, na kawałki; rozcinać» Krajać nożem chleb, cebulę, mięso itp. Krajać blachę nożycami. □ Tak krawiec kraje, jak (mu) materii staje.przen. Statek krajał wodę. 2. pot.… … Słownik języka polskiego
plątawisko — n II, N. plątawiskokiem; lm D. plątawiskowisk «gąszcz, gęstwina» Plątawisko krzaków i gałęzi … Słownik języka polskiego
przebrnąć — dk Va, przebrnąćbrnę, przebrnąćbrniesz, przebrnąćbrnij, przebrnąćbrnął, przebrnąćbrnęła, przebrnąćbrnęli, przebrnąćbrnąwszy «przejść albo przejechać przez jakiś trudny teren, przebyć coś brnąc» Z trudem przebrnął tę drogę po deszczu. Przebrnęli… … Słownik języka polskiego
nieprzebyty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, przez który człowiek nie może się przedrzeć; nie do przebycia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieprzebyty gąszcz. Nieprzebyta dżungla. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień