Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

fulgŭrātus

  • 1 fulguratus

    fulgurātus, a, um Sen = fulguritus

    Латинско-русский словарь > fulguratus

  • 2 fulguratus

    fulgurātus, a, um (fulgur), vom Blitze getroffen, subst., fulgurāta, ōrum, n., vom Blitze getroffene Gegenstände, omnibus fulguratis odor sulphuris inest, Sen. nat. qu. 2, 21, 2. Vgl. fulguritus.

    lateinisch-deutsches > fulguratus

  • 3 fulguratus

    fulgurātus, a, um (fulgur), vom Blitze getroffen, subst., fulgurāta, ōrum, n., vom Blitze getroffene Gegenstände, omnibus fulguratis odor sulphuris inest, Sen. nat. qu. 2, 21, 2. Vgl. fulguritus.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fulguratus

  • 4 fulguratus

    fulgŭro, āre, v. impers. [id.], to lighten (less freq. than fulgeo; in many MSS. the reading oscillates between the two words; cf. Spald. and Zumpt ad Quint. 2, 16, 19, and Mos. and Orell. ad Cic. N. D. 2, 25, 65).
    I.
    Lit.:

    noctu magis quam interdiu sine tonitribus fulgurat,

    Plin. 2, 54, 55, § 145:

    ex omnibus partibus caeli,

    id. 18, 35, 81, § 354:

    Jove tonante, fulgurante comitia populi habere nefas,

    Cic. Div. 2, 18, 43 Orell. N. cr.:

    fulgurat, cum repentinum late lumen emicuit,

    Sen. Q. N. 2, 57, 1.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of oratory (cf. fulgeo, I. B.): fulgurat in ullo umquam verius dicta vis eloquentiae? Plin. H. N. praef. § 5; Quint. 2, 16, 19 (v. fulgeo, I. B.), Plin. Ep. 1, 20, 19.—
    B.
    To flash, glitter, glisten, shine ( poet.):

    vetitoque domus jam fulgurat auro,

    Stat. Th. 4, 191:

    cernis, oculis qui fulgurat ignis!

    Sil. 12, 723.—Part.: fulgŭrātus, a, um, pass. only as subst. plur.: fulgŭrāta, orum, n., things struck by lightning:

    omnibus fulguratis odor sulphuris inest,

    Sen. Q. N. 2, 21, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > fulguratus

  • 5 fulguratus

    fulgurata, fulguratum ADJ
    struck by lightening; (also of eloquance)

    Latin-English dictionary > fulguratus

  • 6 fulguritus

    fulgurītus, a, um (fulgur), vom Blitze getroffen, arbores, Plaut. trin. 539. Lucil. 644* Marx (L. Müller 26, 74 fulgoritorem arborum; Stowasser schlägt in Wölfflins Archiv 1, 121 vor fulguritantem): eum locum esse fulguritum, Varro LL. 5, 150: v. Pers., quasi f., Sen. de ira 3, 23, 6. – subst., fulgurītum, ī, n., ein vom Blitze getroffener Gegenstand, Arnob. 5, 4: Plur., Arnob. 5, 1: ars fulguritorum, eine technische Anweisung zur Weihe der vom Blitze getroffenen Stätten, Serv. Verg. Aen. 6, 72. Vgl. fulguratus.

    lateinisch-deutsches > fulguritus

  • 7 fulguro

    fulguro, āvī, ātum, āre (fulgur), I) intr.: A) blitzen, Iove tonante fulgurante, Libr. augur. bei Cic.: fulgurat, es blitzt, Sen. u. Plin. – übtr., v. gewaltigen Redner (vgl. fulgeo no. II, A), Quint. 2, 16, 19: u. v. dessen Rede, Plin. ep. 1, 20, 19. – B) blitzen = leuchten, schimmern, strahlen, 1) eig.: aurum fulgurans, Apul.: vetito domus iam fulgurat auro, Stat.: ignis oculis fulgurat, Sil. – 2) übtr., hervorblitzen, -leuchten, proximus hydrochoi fulguret Oarion, Catull. 66, 94 (al. fulgeret): fulgurat in nullo umquam verius dicta vis eloquentiae, Plin. nat. hist. praef. § 5. – II) tr. blitzen lassen, coruscationem, den Blitzstrahl werfen, Vulg. psalm. 143, 6. – / fulgurātus, a, um, s. bes.

    lateinisch-deutsches > fulguro

  • 8 fulguritus

    fulgurītus, a, um (fulgur), vom Blitze getroffen, arbores, Plaut. trin. 539. Lucil. 644* Marx (L. Müller 26, 74 fulgoritorem arborum; Stowasser schlägt in Wölfflins Archiv 1, 121 vor fulguritantem): eum locum esse fulguritum, Varro LL. 5, 150: v. Pers., quasi f., Sen. de ira 3, 23, 6. – subst., fulgurītum, ī, n., ein vom Blitze getroffener Gegenstand, Arnob. 5, 4: Plur., Arnob. 5, 1: ars fulguritorum, eine technische Anweisung zur Weihe der vom Blitze getroffenen Stätten, Serv. Verg. Aen. 6, 72. Vgl. fulguratus.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fulguritus

  • 9 fulguro

    fulguro, āvī, ātum, āre (fulgur), I) intr.: A) blitzen, Iove tonante fulgurante, Libr. augur. bei Cic.: fulgurat, es blitzt, Sen. u. Plin. – übtr., v. gewaltigen Redner (vgl. fulgeo no. II, A), Quint. 2, 16, 19: u. v. dessen Rede, Plin. ep. 1, 20, 19. – B) blitzen = leuchten, schimmern, strahlen, 1) eig.: aurum fulgurans, Apul.: vetito domus iam fulgurat auro, Stat.: ignis oculis fulgurat, Sil. – 2) übtr., hervorblitzen, -leuchten, proximus hydrochoi fulguret Oarion, Catull. 66, 94 (al. fulgeret): fulgurat in nullo umquam verius dicta vis eloquentiae, Plin. nat. hist. praef. § 5. – II) tr. blitzen lassen, coruscationem, den Blitzstrahl werfen, Vulg. psalm. 143, 6. – fulgurātus, a, um, s. bes.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fulguro

  • 10 fulgurō

        fulgurō —, —, āre, impers.    [fulgur], to lighten, Ct.: Iove fulgurante, augur ap. C.
    * * *
    fulgurare, fulguravi, fulguratus V INTRANS
    glitter/flash/shine brightly, gleam; light up; (IMPERS) it lightens

    Latin-English dictionary > fulgurō

  • 11 fulgurata

    fulgŭro, āre, v. impers. [id.], to lighten (less freq. than fulgeo; in many MSS. the reading oscillates between the two words; cf. Spald. and Zumpt ad Quint. 2, 16, 19, and Mos. and Orell. ad Cic. N. D. 2, 25, 65).
    I.
    Lit.:

    noctu magis quam interdiu sine tonitribus fulgurat,

    Plin. 2, 54, 55, § 145:

    ex omnibus partibus caeli,

    id. 18, 35, 81, § 354:

    Jove tonante, fulgurante comitia populi habere nefas,

    Cic. Div. 2, 18, 43 Orell. N. cr.:

    fulgurat, cum repentinum late lumen emicuit,

    Sen. Q. N. 2, 57, 1.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of oratory (cf. fulgeo, I. B.): fulgurat in ullo umquam verius dicta vis eloquentiae? Plin. H. N. praef. § 5; Quint. 2, 16, 19 (v. fulgeo, I. B.), Plin. Ep. 1, 20, 19.—
    B.
    To flash, glitter, glisten, shine ( poet.):

    vetitoque domus jam fulgurat auro,

    Stat. Th. 4, 191:

    cernis, oculis qui fulgurat ignis!

    Sil. 12, 723.—Part.: fulgŭrātus, a, um, pass. only as subst. plur.: fulgŭrāta, orum, n., things struck by lightning:

    omnibus fulguratis odor sulphuris inest,

    Sen. Q. N. 2, 21, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > fulgurata

  • 12 fulguro

    fulgŭro, āre, v. impers. [id.], to lighten (less freq. than fulgeo; in many MSS. the reading oscillates between the two words; cf. Spald. and Zumpt ad Quint. 2, 16, 19, and Mos. and Orell. ad Cic. N. D. 2, 25, 65).
    I.
    Lit.:

    noctu magis quam interdiu sine tonitribus fulgurat,

    Plin. 2, 54, 55, § 145:

    ex omnibus partibus caeli,

    id. 18, 35, 81, § 354:

    Jove tonante, fulgurante comitia populi habere nefas,

    Cic. Div. 2, 18, 43 Orell. N. cr.:

    fulgurat, cum repentinum late lumen emicuit,

    Sen. Q. N. 2, 57, 1.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of oratory (cf. fulgeo, I. B.): fulgurat in ullo umquam verius dicta vis eloquentiae? Plin. H. N. praef. § 5; Quint. 2, 16, 19 (v. fulgeo, I. B.), Plin. Ep. 1, 20, 19.—
    B.
    To flash, glitter, glisten, shine ( poet.):

    vetitoque domus jam fulgurat auro,

    Stat. Th. 4, 191:

    cernis, oculis qui fulgurat ignis!

    Sil. 12, 723.—Part.: fulgŭrātus, a, um, pass. only as subst. plur.: fulgŭrāta, orum, n., things struck by lightning:

    omnibus fulguratis odor sulphuris inest,

    Sen. Q. N. 2, 21, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > fulguro

См. также в других словарях:

  • Cyclophorus fulguratus — Drawing of the shell of Cyclophorus fulguratus Scientific classification Kingdom …   Wikipedia

  • Fulgurate — Ful gu*rate, v. i. [L. fulguratus, p. p. of fulgurare to flash, fr. fulgur lightning, fr. fulgere to shine. See {Fulgent}.] To flash as lightning. [R.] [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Cryptocephalus — vittatus Scientific classification Kingdom: Animalia …   Wikipedia

  • Cyclophoridae — A live but withdrawn individual of Leptopoma nitidum Scientific classification Kingdom: Animalia …   Wikipedia

  • fulgurate — fulguration, n. /ful gyeuh rayt /, v., fulgurated, fulgurating. v.i. 1. to flash or dart like lightning. v.t. 2. Med. to destroy (esp. an abnormal growth) by electricity. [1670 80; < L fulguratus, ptp. of fulgurare to flash, glitter, lighten,… …   Universalium

  • Cyclophorus (gastropod) — Cyclophorus Cyclophorus rafflesi Scientific classification Kingdom: Animalia …   Wikipedia

  • Cryptocephalus — Cryptocephalus …   Wikipédia en Français

  • fulgurate — ful•gu•rate [[t]ˈfʌl gyəˌreɪt[/t]] v. rat•ed, rat•ing 1) to flash or dart like lightning 2) med Med. to destroy (esp. an abnormal growth) by electricity • Etymology: 1670–80; < L fulgurātus, ptp. of fulgurāre to flash, glitter, der. of fulgur… …   From formal English to slang

  • fulgurate — [c]/ˈfʊlgjəreɪt/ (say foolgyuhrayt), /ˈfʌl / (say ful ) verb (fulgurated, fulgurating) –verb (i) 1. to flash or dart like lightning. –verb (t) 2. Medicine to destroy (especially an abnormal growth) by electrodesiccation. {Latin fulgurātus, past… …  

  • fulgurate — [ful′gyoo rāt΄] vi. fulgurated, fulgurating [< L fulguratus, pp. of fulgurare, to flash < fulgur, lightning, akin to FULGENT] Rare to give off flashes of or like lightning vt. 1. to give off in flashes 2. Med. to destroy (tissue) by… …   English World dictionary

  • fulgurate — ˌrāt verb ( ed/ ing/ s) Etymology: Latin fulguratus, past participle of fulgurare to lightning, flash like lightning, from fulgur lightning, from fulgēre to shine, flash intransitive verb obsolete : to flash like lightning …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»