-
1 FRÚ
* * *(gen. frú, pl. frúr), f. mistress, lady (= freyja).* * *f., an older nom. sing. frauva, u, f., occurs Fms. x. 421, (Ágrip); frouva, Stj. 47; frou, id.; frú is prop. a later contracted form from freyja; therefore the gen. in old writers is always frú (qs. frúvu); and the word is in the sing. indecl., thus, frú-innar, Fms. ix. 292; hann fékk frú Ceciliu, x. 3; móðir frú Ingigerðar, Landn. 240; frú Kristínar, Fms. ix. 8; slíkrar frou (sic) sem ek em, Str. 40, 47: in mod. usage gen. frúar, if used by itself or put after one’s name, but indecl. if put before it in addressing any one, thus, Frú Kristínar, but Kristínar frúar; the gen. frúar occurs Fas. iii. 586, in a MS. of the 15th century; pl. frúr, but older form fruvur or frovur, e. g. frovor, Edda (Arna-Magn.) i. 96 (Kb.); but Ob. frúr, Hkr. i. 16: [freyja was origin. fem. of freyr, and prop. meant Lat. domina; Germ. frau; Dan. frue; no Goth. fraujô is found]:—a lady; in Icel. at present only used of the wives of men of rank or title, e. g. biskups-frú, amtmanns-frú; wives of priests are not called so: again, húsfreyja is more homely, Germ. hausfrau, Engl. housewife, always of a married woman, vide e. g. the Þjóðólfr (Icel. newspaper): in the 14th century in Icel. frú was used of abbesses and wives of knights, but was little used before the 13th century: af hennar (the goddess Freyja) nafni skyldi kalla allar konur tignar ( noble woman), svá sem nú heita fruvor, Hkr. l. c.; af hennar nafni er þat tignar-nafn er ríkis-konur ( women of rank) eru kallaðar fruvor, Edda l. c.; Kolr hafði talat margt við frú eina ríka (of a foreign lady in Wales), Nj. 280: again, good housewives, such as Bergthora in Njála, are called hús-freyjur, but never frúr; thus, kemsk þó at seinna fari, húsfreyja, Nj. 69; gakk þú út, húsfreyja, þvíat ek vil þik fyrir öngan mun inni brenna, 200; búandi ok húsfreyja, Grág. i. 157; góð húsfreyja, Nj. 51; gild húsfreyja, Glúm. 349, Bs. i. 535:—the Virgin Mary is in legends called vár frú, our Lady; cp. jungfrú (pronounced jómfrú). -
2 frú, ungfrú
Ms -
3 jung-frú
f., junk-frú, Fms. x. 86, v. l.; jung-frúva, Mork. 14; whence the mod. jóm-frú, Dan. jomfru; both words are foreign and derived from Germ. jungfrau, as is shewn by the initial j; the word however appears in the 13th century, mostly in the sense of a princess, esp. those of foreign birth, as in Fms. vi. 59, 132, of a Saxon and Russian princess; but also jungfrú Margrét, of a daughter of Skúli hertogi, ix. 292, 412; jungfrú Kristín, 220, of an earl’s daughter; but esp. in the Hák. S. Gamla (Fms. ix, x), passim: of the Virgin Mary, Dipl. ii. 14, B. K. 83. jungfrú-aldr, m. maiden age, time of maidenhood, Stj. -
4 jóm-frú
f. a maid, miss; see jungfrú. -
5 klaustr-frú
f. a convent lady, Mar. -
6 kletta-frú
f., botan. the saxifrage. -
7 hefîarkona/-frú
-
8 húsmóîir, frú
-
9 virîuleg eldri frú
-
10 varnaðr
(gen. -ar), m.1) protection, keeping (hafði hann tekit mál þeira á. sinn varnað);2) warning, caution; láta sér annars víti at varnaði verða, to be warned by another’s woe; bjóða, setja e-m varnað ð e-u, to bid one beware of a thing; margir hlutir vóru þar til varnaðar mæltir, were forbidden;3) wares, goods (Egill lét upp setja skip sín ok fœra varnað til staðar);4) household people.* * *1.m. safeguard, protection, keeping; taka mál þeirra á sinn varnað, Fms. x. 24; ek hefi þá menn á mínum varnaði ( in my keeping) er yðr megu svá styrkja, at …, 655 xiii. B. 2; Guð er vörn ok v. saklausra ok meinlausra, Str. 29; varnaðar-skjöldr, a shield of defence, MS. 4. 12.II. wariness, caution; láta sér annars víti at varnaði verða, Nj. 23, Barl. 51; vil ek þar mikinn varnað á bjóða, bid you strictly beware, Fms. xi. 94, Hrafn. 6, Akv. 8; er þó einna mest v. á at þit gangit aldri á þann skóg, Fms. ii. 100; margir hlutir vóru þar til varnaðar mæltir, forbidden, Fagrsk. 58.COMPDS: varnaðarár, varnaðarbréf, varnaðarmaðr.2.m. [vara, f.], wares, goods; Egill lét upp setja skip sín ok færa varnað ( cargo) til staðar, Eg. 535; hann mætir Austmanninum Erni er hann gékk at varnaði sínum, Ísl. ii. 149; reiða ok annan varnað, Ó. H. 170: goods, fjárhluti, hús ok híbýli ok allan sinn varnað, Sks. 159, 454 B, H. E. i. 432, Fms. vi. 301, ix. 398; ek hefi sett hann yfir varnað minn, Ó. H. 112; hertoginn hafði sent frú Ragnilldi ok frú Ragnfríði margan annan varnað sinn, Fms. ix. 486; konungr gaf frið öllum mönnum ok allra manna varnaði, Hkr. iii. 210; erkibiskups-stólinn ok allan hans varnað, N. G. L. i. 446. -
11 EN
* * *I)conj.1) but;en heima mun ek sitja, but I will stay at home;2) as a copulative, and, = ok;ek kann ráðum, Gunnhildar, en kappsemd Egils, I know the devices of G. and (on the other hand) Egil’s eagerness;3) = ‘an’, than (óbrigðra vin fær maðr aldregi en mannvit mikit).1) if;sælar væri sálurnar, en þær vissi, if they knew;2) as a rel. pron., = er;mína dóttur, en (= er) allra meyja er fegrst, who is the fairest of all maidens;* * *1.disjunctive conj.; in MSS. spelt either en or enn, [a particle peculiar to the Scandin.; in Danish men; in Swedish both men, än, and endast; Norse enn and also men, Ivar Aasen]:—but; en ef hann hefir, þá …, but if he has, then …, Grág. i. 261; en ef menn gefa þeim mat, id.; en heima mun ek sitja, but I will stay at home, Fms. vi. 100; en fjöldi féll, but a great many fell, Fas. ii. 514; eyrum hlýðir en augum skoðar, Hm. 7; en ekki eigu annarra manna orð, Grág. i. 84, 99, 171; en Skíðblaðnir skipa, en jóa Sleipnir, en hunda garmr, Gm. 44; en ór sveita sjár, en ór beinum björg, Vþm. 21; and passim. It is even used with a slight conjunctive sense; þykki mér sem því muni úhægt saman at koma, kappi þínu ok dirfð ‘en’ skaplyndi konungs, methinks it will be hard to make the two things go together, thy vehemence and rashness ‘and’ (on the other hand) the temper of the king, Eg. 521; ek kann ráðum Gunnhildar ‘en’ kappsemd Egils, I know the devices of Gunnhilda ‘and’ (on the other hand) Egil’s eagerness, 257: used in narratives to begin a sentence, merely denoting the progress of the tale, much the same as ‘and,’ cp. the use of auk III, p. 33; thus in Ýt. some verses begin with ‘en,’—En dagskjarr …, 2, 3, 14, 23; En Gunnlaugr grimman tamði, Hlt.; En Hróalds á höfuðbaðmi, Ad. 19, without any disjunctive notion.2.temporal adv., better spelt enn, [prob. akin to endr and eðr, q. v.]:—yet, still; þú hefir enn eigi ( not yet) heyrða kenning Drottins, Mar. 656 A. ii. 14; vildi hann enn svá, Fms. i. II; at hann mundi enn svá göra, vi. 100; þá ríkir hann enn fyrir mik, Al. 29; til betri tíma en ( than) enn ( still) er kominn, Sks. 596 B.2. before a comparative; enn síðarr, still later, N. G. L. i. 94; enn betr, still better; enn fyrr, still later; enn verri, still worse; enn æðri, still worthier; enn hærri, still higher; enn firr, still further off; enn nær, still nearer; enn heldr, still more, Sks. 304: separated from the comparative, enn vóru fleiri dætr Haralds, the daughters of H. were still more, i. e. H. had more daughters yet, Fms. i. 5.β. curious is the use of en (usually spelt in or inn) in old poems, viz. before a comparative, where in prose the ‘en’ can be left out without impairing the sense; thus, hélt-a in lengr rúmi, be kept not his place longer, i. e. ran away, Am. 58; ráð en lengr dvelja, to delay no longer, 61; menn in sælli, a happier man, Skv. 3. 18; né in mætri mægð, worthier affinity, id.; mann in harðara = harðara mann, a hardier man, Hbl. 14; nema þú in snotrari sér, unless thou art wiser, Vþm. 7; drekka in meira mjöð, to drink more mead; bíta en breiðara, to bite broader, i. e. eat with better appetite, Þkv. 35; þars þætti skáld in verri, where poets were kept in less honour, Jomsv. S. (in a verse); né in heldr, neither; né hests in heldr, neither for his horse, Hm. 60; né in heldr hugðir sem var Högni, neither are ye minded as H., Gh. 3, Sdm. 36, Hkv. 1. 12, Skv. 1. 21: in prose, eigi in heldr ætla ek, þat …, neither do I think, that …, Nj. 219.3. to boot, further, moreover; bolöxar ok enn amboð nokkur, pole-axes and some tools to boot, Dipl. v. 18; ok þat enn, at, and that still more, that, Róm. 302; Ingibjörg hét enn dóttir Haralds, Ingeburg was further Harold’s daughter, Fms. i. 5.3.or enn, conj., written an in very old MSS., e. g. Hom., Greg., Eluc., but in the great bulk of MSS. en is the standing form, both ancient and modern; [formed by anacope, by dropping the initial þ; Ulf. þanuh; A. S. þanne; Engl. than; Hel. than; O. H. G. danna; Germ. dann, but here almost replaced by ‘als;’ Swed. änn; Dan. end; Norse enn, Ivar Aasen; the anacope is entirely Scandin.]:—than, Lat. quam; heldr faðir an móðir, more father than mother, Eluc. 5; bjartari an sól, brighter than the sun, 45, 52; meira an aðrir, more than others, Greg. 51; víðara an áðr, wider than before, id.; betr an þegja, better than being silent, 96; æðri an þetta, Eluc. 51; annat an annat, one thing rather than another, 50; ljósara an nú, 44; heldr an vér, 17; annat an dauðan, 15; meira an Guð, 13; fyr an, 6; annat an þú ert, 59; framarr an þeir hafa, id.; framar an vesa, 60; heldr an færi eðr fleiri, Hom. 45; heldr an, 63; betra er þagat an mælt, 96; helgari an annarra manna, 126; framar an sín, 135, etc.; cp. Frump. 158–163: ‘en’ however occurs in Hom. 126.II. the form ‘en’ (or ‘enn’) occurs passim, Grág. i. 173, ii. 13, Al. 29, Sks. 596 B, N. G. L. i. 32, etc. etc.☞ The particle en differs in sense when placed before or after the comparative; if before, it means still; if after, than; thus, fyrr enn, áðr enn, before, Lat. prinsquam, but enn fyrr, still earlier, sooner; enn heldr, still more, but heldr enn, rather than; enn betr, still better, but betr enn, better than; enn síðar, still later, but síðar enn, later than, etc. Again, there is a difference of sense, when neither en is a comparative; en ef, but if; ef enn, if still, etc.4.is now and then in MSS., esp. Norse, used = er, ef, q. v., but this is a mere peculiarity or false spelling:1. when; mér vórum í hjá en (= er) þeir, when they, D. N. i. 271; til þess en = til þess er, 81.2. as a relat. particle, which; sú hin ríka frú en ( which), Str.; mína dóttur en allra meyja er fegrst, my daughter who is the fairest of all women, Þiðr. 249; af því en hann hefir fingit, Al. 145; sá ótti en, 107; en sungin er, which is sung, Hom. 41; but hvárt en er, whether, N. G. L. i. 349.3. = ef, if, [cp. Old Engl. an]; sælar yæri sálurnar, en þær vissi, if they knew, Al. 114; en þeir vildi = ef þeir vildi, 118; en vér færim = ef vér færim, 120, esp. freq. in D. N. (vide Fr.) Very rare in Icel. writings or good MSS., e. g. en ek hefi með Guðs miskunn (i. e. er ek heti), as I have, because I have, Bs. i. 59, Hung. ch. 1; vide er. -
12 FALDR
m.1) old;2) hem of a garment; kyrtill hlaðbúinn í fald niðr, a kirtle laced down to the hems;3) a sort of (woman’s) headgear, hood.* * *m. [A. S. feald; Engl. fold; Germ. falte; O. H. G. fald; Dan. fold; Ital. falda, and faldetta (in Malta); Fr. fauvetta and faudage]:—a fold, of a garment, Str. 9, 13, l. 19, 21, where it is even spelt foldr; in Icel. hardly ever used in this sense.β. the hem of a garment; hún gékk á bak til ok snart fald hans klæða, Luke viii. 44; og fald sinna klæða stækka þeir, Matth. xxiii. 5; og báðu hann, að þeir mætti snerta að eins fald hans fata, Mark vi. 56; kyrtill hlaðbúinn í fald niðr, a kirtle laced down to the hems, Fms. iv. 337; allt í fald niðr, Mag. (Fr.) 63; klæða-faldr, Pass. 36. 9.II. a white linen hood, the stately national head-gear worn by ladies in Icel., of which drawings are given by Eggert Itin. pp. 24, 27, Sir Joseph Banks in Hooker’s Travels, the account of the French expedition of the year 1836 sq., and in almost all books of travels in Iceland. In old Sagas or poems the fald is chiefly recorded in Ld. ch. 33 (the dreams of Guðrún Osvifs datter), cp. Sd. ch. 25; in the Orkn. S. ch. 58 the two sisters Frakök and Helga, daughters of the Gaelic Moddan, wore a fald (þá hnyktu þar af sér faldinum, ok reyttu sik), 182. In the Rm. (a poem probably composed in the Western Isles. Orkneys) all the three women, Edda, Amma, and Móðir, wore the fald; the words in Þkv. 16, 19—ok haglega um höfuð typpum, and let us cleverly put a topping on his head, of Thor in bridal disguise—seem to refer to the fald. Bishop Bjarni, a native of the Orkneys (died A. D. 1222), gives the name of ‘fald’ to the helmet; Kormak, in the 10th century, speaks of the ‘old falda.’ In Normandy and Brittany a kind of ‘fald’ is still in use; it may be that it came to Icel. through Great Britain, and is of Breton origin; a French fald (Franseiskr, i. e. Britain?) is mentioned, D. N. iv. 359. In Icel. the fald was, up to the end of the last century, worn by every lady,—áðr sérhver fald bar frú | falleg þótti venja sú, a ditty. The ladies tried to outdo each other in wearing a tall fald; keisti faldr, the fald rose high, Rm. 26; falda hátt, Eb. (the verse); hence the sarcastic name stiku-faldr, a ‘yard-long fald;’ stífan teygja stiku-fald, Þagnarmál 53, a poem of 1728; 1 Tim. ii. 9 is in the Icel. version rendered, eigi með földum (πλέγμασι) eðr gulli eðr perlum,—since with ancient women, and in Icel. up to a late time, braiding of the hair was almost unknown. In mod. poetry, Iceland with her glaciers is represented as a woman with her fald on; minn hefir faldr fengið fjúka-ryk og kám, Eggert: the sails are called faldar mastra, hoods of the masts, faldar mastra blöktu stilt, Úlf. 3. 14; hestar hlés hvíta skóku falda trés, id., 10; faldr skýja, the folds of the clouds, poët., Núm. 1. 11; faldr af degi, of the daybreak, 4. 86; vide krók-faldr, sveigr, a crooked fald. falda-feykir, m. a magical dance in which the falds flew off the ladies’ heads, Fas. iii; cp. Percy’s Fryar and Boy, also the Wonderful Flute in Popular Tales. -
13 FRÁ
* * *I) prep. with dat.1) from (ganga frá lögbergi);skamt frá ánni, a short distance from the river;2) away from (nökkut frá öðrum mönnum);3) of time, alit frá eldingu, all along from daybreak;dag frá degi, one day after another;4) from among, beyond;gera sik auðkendan frá öðrum mönnum, to make oneself conspicuous;5) against;frá líkindum, against likelihood;6) of, about;er mér svá frá sagt konungi, I am told so about the king;7) as adv. away;hverfa frá, to turn away;til ok frá, to and fro;héðan í frá, hence, henceforlh;þar út í frá, secondly, next.* * *prep. with dat., sometimes with í or á prefixed, ífrá, áfrá, cp. Swed. ifrån; áfra, Fms. vi. 326, 439, viii. 25, ix. 508, x. 408; í frá, xi. 16, 137, 508, Grág. ii. 30, Nj. 83, 108, passim: [Goth. fram; A. S. fram, from; Engl. from; O. H. G. fram; again in the Scandin., Swed. från; Dan. fra; Ormul. fra; so also Engl. fro (in to and fro and froward) is a Dan. form, but from a Saxon]:—from, vide af, p. 3, col. 2; ganga frá lögbergi, Nj. 87; frá landi, Ld. 118; ofan frá fjöllum, Ísl. ii. 195; frá læknum, 339: with adv. denoting direction, skamt frá ánni, Nj. 94; skamt frá landi, Ld.; upp frá bæ Una, Fs. 33, Ld. 206; niðr frá Mælifells-gili, Landn. 71; ofan frá Merki-á, Eg. 100; ut frá Unadal, Fs. 31; norðr frá garði, Nj. 153; norðr frá dyrum, Fms. viii. 25; austr frá, ix. 402; suðr frá Noregi, x. 271; skamt frá vatninu, Ld. 268; allt frá ( all the way from) Gnúpu-skörðum, 124: ellipt., inn frá, útar frá, Nj. 50: with the indecl. particle er, vetfang þeim er frá ( from which) var kvatt, Grág. (Kb.)β. with names of hills, rivers, or the like, from, but ‘at’ is more freq., vide p. 26; frá Ósi, Eirekr frá Ósi, Þórð. 8 new Ed.; Þórðr frá Höfða, Ld. 188, 200; frá Mosfelli, frá Hlíðarenda, Landn., Nj. passim.2. denoting aloof; brott frá öðrum húsum, aloof from other houses, Eg. 203; nökkut frá ( aloof from) öðrum mönnum, Fas. i. 241; út í frá öðrum mönnum, aloof from other men, Hkr. i. 223.3. with adverbs denoting direction; Varbelgir eru hér upp frá yðr, Fms. ix. 512; stóðu spjót þeirra ofan frá þeim, Nj. 253; þangat frá garði, er …, in such a direction from the farm, that …, Grág. i. 82.4. with verbs, as vita, horfa, snúa frá, to look away from, Skálda 242; stafnar horfa frá landi, Fms. xi. 101; þat er frá vissi berginu, viii. 428.5. with gen. ellipt. cp. ‘at’ A. II. 7; frá riks manns, from a rich man’s [ house], Hom. 117; frá Arnórs, Bjarn. 35; frá frú Kristínar, Fms. ix. 407; frá bóanda þess, Grág. i. 300; frá Heljar, Edda (Ub.) 292; frá Bjarnar, Hkr. i. 190.6. temp., fjórtán nætr frá alþingi, Grág. i. 122; frá þessu, from that time, since; upp frá þessu, id., Ld. 50, Fms. xi. 334; frá hinni fyrstu stund, Sks. 559; allt frá eldingu, all along from daybreak, Hrafn. 7; frá öndverðu, from the beginning, Sks. 564; frá fornu ok nýju, of old and new, Dipl. iv. 14: adding upp, upp frá því, ever since, Bs. ii. 37.7. denoting succession; stund frá stund, from time to time, 656 A. i. 36; ár frá ári, year after year, Stj. 17; dag frá degi, Fms. ii. 230; hvern dag frá öðrum, one day after another, viii. 182; hvárt sumar frá öðru, one summer after another, Grág. i. 92; annan dag frá öðrum, Eg. 277: in other relations, maðr frá manni, man after man, Finnb. 228.II. metaph.,1. from among, above, beyond, surpassingly; göra sik auðkenndan frá öðrum mönnum, to distinguish oneself from ( above) other men, Fms. vii. 73, Fb. ii. 73: adding sem, frá því sem …, beyond that what …; frá því harðfengir ok íllir viðreignar sem aðrir, Fms. i. 171; herðibreiðr, svá at þat bar frá því sem aðrir menn vóru, Eg. 305; nú er þat annathvárt at þú ert frá því þróttigr ok þolinn sem aðrir menn, Fms. ii. 69: cp. frá-görðamaðr, frá-bær.2. with verbs denoting deprivation, taking away, forsaking, or the like; taka e-t frá e-m, to take a thing from one, Nj. 253; renna frá e-m, 264; deyja frá úmögum, to ‘die from orphans,’ i. e. leave orphans behind one, Grág. i. 249; segja sik ór þingi frá e-m, to secede from one, Nj. 166; liggja frá verkum, to be bedridden ‘from work,’ i. e. so as to be unable to work, Grág. i. 474; seljask arfsali frá úmögum, i. e. to shift one’s property from the minors, i. e. to cut them off from inheritance, 278.3. against; þvert frá mínu skapi, Fms. vii. 258, Hom. 158; frá líkindum, against likelihood, Eg. 769.4. denoting derivation from a person; í mikilli sæmd frá konungi, Ísl. ii. 394; njóta skaltu hans frá oss, Fbr. 58 new Ed.;—so also, kominn frá e-m, come of, descended from one, Eb. sub fin., Landn. passim.5. of, about, concerning; segja frá e-u, to tell of a thing, Fms. xi. 16, 137, Nj. 100, (frá-saga, frá-sögn, a story); verða víss frá e-m, to be informed about one, Fms. iv. 184; er mér svá frá sagt konungi, I am told so of the king, Eg. 20; lýgi hann mestan hlut frá, he lies for the most part, Ísl. ii. 145, cp. Nj. 32.III. adverb. or ellipt. away, off; hverfa frá, to turn away, Landn. 84; snúa í frá, Nj. 108; stukku menn frá, Eg. 289; hnekkjask Írar nú frá, Ld. 78; ok frá höndina, and the hand off, Nj. 160; falla frá, to fall off, to die (fráfall), Fms. x. 408; til ok frá, to and fro, Eg. 293, Fms. ix. 422, Pass. 3. 2; héðan í frá, hence ‘fro,’ Nj. 83; þaðan í frá, thence, Grág. ii. 30: þar ut í frá, secondly, next, Fms. vi. 326; outermost, 439:—temp., þaðan, héðan frá, thence, Grág. i. 204, ii. 30, Fms. ii. 231, Nj. 83, Vápn. 30: cp. the phrases, af og frá, by no means! vera frá, to be gone, done with, dead. -
14 gliðna
að, to fall asunder, go to pieces; því at bótin gliðnar frú fatinu aptr, Matth. ix. 16. -
15 hús-freyja
u, f., and by way of popular pronunciation huspreyja, Bs. i. 535, Glúm. 349, N. G. L. ii. 6; or húsfrú (Swed. husfru), indecl. in sing., freq. in Stj. 123, Orkn. 326, Fms. vi. 166, xi. 437: whence by corrupt pronunciation hústrú (Dan. hustru), which form is freq. in late MS. deeds, Dipl. iv. r, 3, v. 15, Vm. 31, 52, Bs. i. 117, 119:—a house-wife, lady, mistress; bóndi ok húsfreyja, Bs. i. 535, Grág. i. 157; Unnr húsfreyja, Orkn. 210; Gyða h., Eg. 478; ein rík húsfrú, a great lady, Fms. vi. 166; húsfrú Geirdís, h. Salgerðr, Dipl. iv. 3, Vm. 52; see frú, p. 175, and the references there given.II. a wife, answering to húsbóndi II; sér ok húsfreyju sinni ( his wife), Ísl. ii. 201, Stj. 123, Dipl. iv. 1; Sölmundr ok hústrú hans, Vm. 31, Dipl. v. 15; leitandi hvar húsfrú muni sofa, where his wife would be sleeping, Fms. xi. 437. -
16 líkneski
* * *n.1) shape, form;2) graven image (l. Freys).* * *n. and líkneskja, u, f., see the references below; [prob. from lík, not from glíkr, for glíkneski never occurs]:—shape; sem Grikkir rita í öðru líkneski langan staf en í öðru skamman, the Greeks write in one form a long vowel and in another a short one, Skálda (Thorodd) 163; gjörum vér manninn eptir várri líking ok líkneskju, skapaði Guð manninn eptir sjálfs síns mynd ok líkneskju, … meðr heilagrar þrenningar líkneskju, Stj. 19, 20.II. a graven image; á hváru-tveggja metinu var gört sem væri líkneskja manns, Fms. xi. 128 (Jómsv. 6. 27); fimm líkneski af gulli, Stj. 437; Pétrs líkneski, Vm. 19; Guðmundar líkneski, Pm. 64; lét hann göra eptir hánum eina líkneskju, Stj. 101; líkneskja várrar Frú, Mar.; þjóna dumbum líkneskjum dauðum ok daufum, Barl. 114; líkneski þat er Astarot heitir, Rb. 342; hann þóttisk standa fyrir líkneski því er Kristr var píndr, 370; þessu sama líkneski, Stj. 102: in the mod. phrase, vera eins og líkneskja í framan, to look as pale as a statue.2. gramm. a metaphor; ok er þar svá skipt líkneskjum á enum sama hlut, Skálda 187. -
17 LÍTA
* * *(að), v. to dye (l. sik í blóði).* * *pres. lít; pret. leit, 2nd pers. leizt, pl. litu; part. litinn; imperat. lít and líttu; [a Goth. wleiton may be assumed, cp. litr, lit, leita, A. S. wlîtan; Lat. vultus; cp. Germ. ant-litz]:—to look, behold, see; ek lít, I see, behold, Haustl.; hinnig værir þú undir brún at líta, Nj. 55; Sölvi gat at líta hvar þeir flýðu, 247; ok í augu leit, and looked him in the eyes, Vsp. 21; hón leit báða uxana váta, Ísl. ii. 89; hón leit frú sína gráta, Str. 17: freq. in old and mod. usage, þá hóf hann upp sín augu ok leit Abraham langt burt, og Lazarum í hans skauti, Luke xvi. 23:—the phrases, líta ástar, vinar, öfundar, miskunnar augum til e-s, to cast a glance of love, friendship, envy, mercy, Fb. i. 421, passim; hann mátti eigi réttum augum til hans líta, he could not bear to look straight at him, Fms. iv. 48.II. with prepp.; líta á e-t, to look at or on; hann stóð nokkura stund á hinn fótinn ok leit á stúfinn …, eigi þarftú at líta á, jafnt er sem þér sýnisk, af er fótrinn, Nj. 97; til á at líta ok eptir at skoða um landa-merki, Dipl. ii. 19; Þórr lítr á hornit ok sýnist ekki mikit, Edda 32; líttú á ljúfan, leggðú munn við grön … á leit Guðrún, Gkv. 1: metaph. to consider, er þat ekki jafnræði … mun því ekki verða á litið, Ísl. ii. 214; eigi er á at líta, drepum þenna hund sem skjótast, Fms. xi. 146; en hvert mál er skal dæma, þá verðr at líta á tilgörð með efnum, Eg. 417, (a saying); ek mun hafa skjótt á litið, ok vartú fjarri at kenna mér ráðin, Orkn. 214: líta á með e-m, to keep an eye on, take care of, Fb. iii. 305, Fs. 172:—líta aptr, to look back after one, Karl. 404:—líta til e-s, to look towards one; hann leit seint til þeirra ok glotti um tönn, Edda 30; þeir litu til ok kváðusk sjá hann, Nj. 70: metaph., hver spurning lítr jafnan til svara, a question looks for an answer, a saying, Sks. 307:—líta yfir, to look over, look about, view; en er Þorsteinn hafði litið yfir verk húskarla sinna, Eg. 741; kemr heim á Mel ok lítr yfir eignir sínar, Band. 3; hafa brátt yfir litið, Fb. iii. 386:—líta við e-m, to look to one; keisari leit við honum, ok spurði hverr hann væri, Fms. i. 125; konungr leit við þeim ok svarar heldr stutt, Eg. 95:—líta upp, to lift the eyes, Hm. 130; en hann leit upp ok sá þá hina ríku, Luke xxi. 1:—líta niðr fyrir sig, to look down.III. reflex. he seems, it appears to one that, e-t lízk e-t; leizk honum mærin fögr, Eg. 23; hann sér hvat leið drykkr inum, ok lízk honum svá sem allítill munr mun vera, Edda 32; svá lízk mér ( methinks) … sem þessi mun mestr ætlaðr, id.; svá lízk mér, frændi, sem nú munim vit hafa gört ráð okkat, Nj. 5; lízk mér svá sem engum várum bræðrum muni trúligt, Fms. i. 53; ok lítisk þeim svá at hann vili vörn hans glepja í því, Grág. i. 60. beta. with prepp.; e-m lítzk á e-t, it seems, pleases me so and so; hversu lítzk þér á mey þessa, þykki þér eigi fögr vera? Nj. 2; teksk umræða mikil hversu þeim hafði á litisk konunginn … svá leizk mér vel á konunginn it fyrsta sinn er ek sá hann, Ld. 174; hefir mér opt vel litisk á konunginn, en aldri betr en nú, Fms. x. 296 (ii. 37); ok bað móður sína göra sér góð klæði, at Steingerði mætti sem bezt á sik lítask, Korm. 32; spyrr Karli hversu Leifi litisk á fé þetta, Fms. iv. 346.γ. one likes to have it, ellipt. for lítask ráð; honum leizt at fara, passim in mod. usage:— to like, lízk þér eigi silfrit, does not the silver like thee? Fms. iv. 346; see lítask á.2. recipr. to look to one another; fellzk hvárt öðru vel í geð, ok litusk þau vel til ok bliðliga, Band. 3. -
18 offra
(að), v.1) to make an offering, sacrifice (o. e-m e-t);2) to make a gift, to present; o. e-m e-u (hann offraði miklu fé til grafar drottins).* * *að, [Germ. opfern; Engl. offer], to make an offering, sacrifice; offra e-m e-t, Mar.: o. sik Guði, K. Á. 58.2. to make a gift, to present, in an eccl. sense, Al. 17: with dat. of the thing, hann offraði miklu fé til grafar Dróttins, Fms. vii. 92; offraði frú Kristín borðkeri miklu, x. 87; hann lét göra kirkju ok offraði þar til gullhring, 153; þeir vóru leiddir til altaris at offra, ix. 277: reflex., H. E. i. 405. -
19 STIRÐR
a.1) stiff, rigid (fótinn gørði stirðan sem tré); stirt kvæði, a poem lacking in metrical fluency; e-m er stirt um mál, one talks with difficulty, has no fluent tongue;2) harsh, severe (s. dómr);3) stiff, unbending (Helga gørðist stirð við Hrafn).* * *adj. stiff, rigid; hann var andaðr ok svá s., at menn fengu hvergi rétt hann, Eg. 396; er ek lá stirðr á strám, Sól. 47; fótinn görði stirðan sem tré, Bs. i. 180; ákafliga móðr ok stirðr, Grett. 98; gamlan mann ok stirðan, Sturl. ii. 251; af stirðu lérepti, Sks. 404 B; með stirðum orðum, Mar.; stirt kvæði, stiff, not fluent, of rhymes, Fms. vi. 217, Ísl. ii. 237, v. l.; e-m er stirt um mál, to talk with difficulty, Fms. vii. 165; honum var málit stirt, he had not a fluent tongue, Bs. i. 277.II. harsh, severe; talar langt ok snjallt ok stirt á hendr bændum, Fms. xi. 251; stirðr dómr, v. 191; harðr ok stirðr, 343; var frú Kristín stirðari til sveinsins, enn hón hafði áðr verit, ix. 244, v. l.; Helga görðisk þá svá stirð við Rafn, Ísl. ii. 249; í stirðum hug, in sad, gloomy mood, Fms. vii. 159; við stirðan hug, Ad. 4; stirðr ok stríðr, Bs. i. 136; svara stirt ok stutt, Ó. H. 69.COMPDS: stirðfættr, stirðkveðinn, stirðlyndr, stirðlæti, stirðorðr. -
20 TÁLMA
(að), v. to hinder (E. konungr tálmaði ekki ferð hans).* * *að, to hinder; tálma e-t or tálma e-m e-t; t. ferð e-s, Fms. vii. 118; t. mér þá götu, Barl. 163; t. þann inn litla geisla, 180; t. verk þeirra, Ver. 32; tefja ok t. e-t, Fms. ii. 140, vi. 146, 301, Fær. 149; t. framkvæmd e-s, Al. 83: hann vill tálma ( to obstruct) neðri húsin á Grannesi sem frú Magnildr gaf fyrir sál sína, D. N. i. 193.II. reflex., tunga mín er tálmuð, 655 xx. 7; at samþykt megi tálmaz, H. E. i. 393.
Страницы
- 1
- 2
См. также в других словарях:
fru — fru·gal; fru·gal·i·ty; fru·gal·ly; fru·gal·ness; fru·giv·o·ra; fru·giv·o·rous; fru·i·tion; fru·i·tive; fru·men·ta·ceous; fru·men·ty; fru·tes·cence; fru·tes·cent; fru·ti·ce·tum; fru·ti·cose; fru·tic·u·lose; fru·ti·lla; suf·fru·tes·cent;… … English syllables
Fru — may refer to:* Fru T. Bunn, a fictional baker. * John Fru Ndi (born 1941), Cameroonian politician. * John Frusciante, guitarist, singer and songwriter also member of alternative rock band Red Hot Chili Peppers.ee also* FRU … Wikipedia
fruþgō- — *fruþgō , *fruþgōn?, *fruþga , *fruþgan germ.?, schwach Maskulinum: nhd. Frosch; ne. frog; Rekontruktionsbasis: ae.; Etymologie: s. ing. *preu , Verb, springen, hüpfen, Pokorny 845; Weiterleben … Germanisches Wörterbuch
FRU — Saltar a navegación, búsqueda FRU puede referirse a: Frente De Reforma Universitaria UNAH Frente Estudiantil www.frusps.com El Frente De Reforma Universitaria nace en Honduras en el año de 1957 al tener la necesidad de defender los derechos… … Wikipedia Español
fru — |fru Mot Pla Nom masculí … Diccionari Català-Català
FRU — can refer to: * Fiji Rugby Union * Federal Reserve Unit, the mobile riot police of the Royal Malaysian Police * Field Replaceable Unit, a circuit board or part that can be quickly and easily removed and replaced by the user or by a technician… … Wikipedia
fruþō- — *fruþō , *fruþōn germ.?, schwach. Femininum (n): nhd. Schaum; ne. foam (Neutrum); Rekontruktionsbasis: an.; Etymologie: s. ing. *preut , Verb, sprühen, spritzen, prusten, schnauben … Germanisches Wörterbuch
FRU — steht für: Field Replaceable Unit, Teilenummer austauschbarer Komponenten bei IBM Flughafen Manas in Kirgisistan (IATA Code) FR U steht für: Provence Alpes Côte d’Azur, ISO 3166 2 Code der französischen Region … Deutsch Wikipedia
Fru — Fru: Symbol für ↑ Fructose in Formeln von Oligo u. Polysacchariden … Universal-Lexikon
frȕla — ž etnol. dugački instrument od drva, cijev na rupe; sviralo, svirala [pastirska ∼] ✧ {{001f}}rum … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
fru — ndm zwykle powtórzone: fru, fru pot. «powiewny, z cienkiego materiału, z falbankami, koronkami i różnymi ozdobami; także strój lub część stroju tak uszyta» Bielizna, sukienka fru, fru. Nosiła takie jakieś fru, fru … Słownik języka polskiego
