Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

fronde

  • 1 fronde

    fronde [fʀɔ̃d]
    feminine noun
       a. ( = arme) sling ; ( = jouet) catapult (Brit), slingshot (US)
       b. ( = révolte) revolt
    * * *
    fʀɔ̃d
    1) ( arme) sling; ( jouet) catapult GB, slingshot US
    2) ( révolte) revolt
    * * *
    fʀɔ̃d nf
    1) (= arme) sling
    2) (= révolte) rebellion
    * * *
    fronde nf
    1 ( arme) sling; ( jouet) catapult GB, slingshot US;
    2 ( révolte) revolt; vent/esprit de fronde mood/spirit of revolt;
    3 Bot frond.
    [frɔ̃d] nom féminin
    2. [lance-pierres] catapult (UK), slingshot (US)

    Dictionnaire Français-Anglais > fronde

  • 2 Fronde

    Fronde f (obs.) right of service associated with land

    German-english law dictionary > Fronde

  • 3 Fronde

    [‘fro:dә] f; -, -n; POL. (political) faction
    * * *
    Fron|de ['frotildˑːdə]
    f -, -n (POL)
    faction
    * * *
    Fron·de
    <-, -n>
    [ˈfrõ:də]
    f (politische Opposition) faction
    * * *
    Fronde [ˈfrõːdə] f; -, -n; POL (political) faction

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > Fronde

  • 4 fronde

    n. opposition party, political party who sits in the opposition of the ruling party, party which opposes the actions of the government

    Holandés-inglés dicionario > fronde

  • 5 Fronde

    Fron·de <-, -n> [ʼfrõ:də] f

    Deutsch-Englisch Wörterbuch für Studenten > Fronde

  • 6 fronde

    Mini Dictionnaire français-anglais > fronde

  • 7 (fronde) политическая оппозиция

    French: Fronde

    Универсальный русско-английский словарь > (fronde) политическая оппозиция

  • 8 pf.fronde

    = rébellion
    revolt; rebellion

    Dictionnaire juridique, politique, économique et financier > pf.fronde

  • 9 сильная политическая оппозиция

    Русско-английский синонимический словарь > сильная политическая оппозиция

  • 10 фронда

    Fronde имя существительное:

    Русско-английский синонимический словарь > фронда

  • 11 fronda

    fronda1 s.f.
    1 leafy branch; ( di felce, di palma) frond
    2 pl. ( insieme di foglie e rami) fronds, foliage [U], leafage [U] // una prosa piena di fronde, (fig.) ornate (o over-embellished) prose.
    fronda2 s.f.
    1 (st. francese) Fronde
    2 (estens.) current of rebellion: spira vento di fronda, rebellion is brewing; fronda parlamentare, parliamentary opposition.
    * * *
    I ['fronda] sf
    Bot leafy branch, (spec al pl) foliage sg
    II ['fronda] sf
    fig Pol rebellion, internal opposition
    * * *
    I 1. ['fronda]
    sostantivo femminile
    1) (ramoscello) branch
    2) bot. frond
    2.
    sostantivo femminile plurale fronde (fogliame) foliage
    II ['fronda]
    sostantivo femminile (rivolta) revolt
    * * *
    fronda1
    /'fronda/
    I sostantivo f.
     1 (ramoscello) branch
     2 bot. frond
    II fronde f.pl.
      (fogliame) foliage.
    ————————
    fronda2
    /'fronda/
    sostantivo f.
    (rivolta) revolt.

    Dizionario Italiano-Inglese > fronda

  • 12 политическая оппозиция

    1) General subject: Fronde, political opposition
    2) French: (fronde) Fronde

    Универсальный русско-английский словарь > политическая оппозиция

  • 13 фронда

    ист. Fronde
    * * *
    фро̀нда,
    ж., само ед. истор. Fronde.
    * * *
    ист. Fronde

    Български-английски речник > фронда

  • 14 frōns

        frōns ondis, f    a leafy branch, green bough, foliage: saligna, O.: Nigra, H.: Nec saturantur fronde capellae, V.: via interclusa frondibus: Spargit tibi silva frondes, H.—A garland of leafy boughs, leafy chaplet: alqm victoria fronde coronet, H.: delubra deum festā velamus fronde, V.
    * * *
    I
    foliage, leaves, leafy branch, green bough, frond
    II
    forehead, brow; face; look; front; fore part of anything

    Latin-English dictionary > frōns

  • 15 frons

    1.
    frons (also anciently fruns; plur. frundes, Enn. Ann. 266 Vahl.; cf. Charis. p. 105 P.—Also in nom. fros or frus, Varr. ib.; Enn. v in the foll.; cf. Prisc. p. 554 P.; and FRONDIS, acc. to Serv. Verg. G. 2, 372), dis, f. [etym. dub.], a leafy branch, green bough, foliage.
    I.
    Lit. (class.; in sing. and plur.; syn. folium).
    (α).
    Sing.: populea frus, Enn. ap. Aus. Technop. (Edyll. 5) 158 sq. (id. Ann. v. 562 Vahl.):

    ilignea, quernea,

    Cato, R. R. 37, 2:

    in nemoribus, ubi virgulta et frons multa,

    Varr. R. R. 2, 5, 11:

    bobus praestabit vilicus frondem,

    Col. 11, 3, 101: alta frons decidit, Varr. ap. Non. 486, 13:

    ne caules allii in frondem luxurient,

    Plin. 19, 6, 34, § 113:

    perenni frunde corona,

    Lucr. 1, 119:

    nigrae feraci frondis in Algido,

    Hor. C. 4, 4, 58:

    sine fronde,

    Ov. Tr. 3, 10, 75:

    immaturam destringere,

    Quint. 12, 6, 2.—
    (β).
    Plur.: russescunt frundes, Enn. ap. Charis. p. 105 P. (Ann. v. 266 Vahl.):

    deserta via et inculta atque interclusa jam frondibus et virgultis relinquatur,

    Cic. Cael. 18, 42:

    viminibus salices fecundi, frondibus ulmi,

    Verg. G. 2, 446:

    frondibus teneris non adhibendam esse falcem,

    Quint. 2, 4, 11:

    bovemque Disjunctum curas et strictis frondibus exples,

    Hor. Ep. 1, 14, 28; id. C. 3, 18, 14.—
    II.
    Poet. transf., a garland made of leafy boughs, a garland of leaves, leafy chaplet: donec Alterutrum velox victoria fronde coronet, Hor. Ep. 1, 18, 64; so in sing., id. C. 4, 2, 36; id. Ep. 2, 1, 110:

    nos delubra deum festa velamus fronde,

    Verg. A. 2, 249; 5, 661; Ov. M. 1, 449; 565; id. A. A. 1, 108.—In plur., Ov. F. 1, 711; 3, 482.
    2.
    frons, frontis, f. ( masc., Cato ap. Gell. 15, 9, 5; and ap. Fest. s. v. recto, p. 286, b, Müll.; Plaut. Mil. 2, 2, 46 Ritschl, N. cr.; id. ap. Non. 205, 4; Caecil. ap. Gell. 15, 9, 3; Vitr. 10, 17) [cf. Sanscr. brhū; Gr. ophrus; Germ. Braue; Engl. brow; v. Curt. Gr. Etym. p. 296], the forehead, brow, front (syn.: vultus, os, facies).
    I.
    Lit.:

    frons et aliis (animalibus), sed homini tantum tristitiae, hilaritatis, clementiae, severitatis index: in adsensu ejus supercilia homini et pariter et alterna mobilia,

    Plin. 11, 37, 51, § 138:

    tanta erat gravitas in oculo, tanta contractio frontis, ut illo supercilio res publica, tamquam Atlante caelum, niti videretur,

    Cic. Sest. 8, 19: frontem contrahere, to contract or knit the brows, id. Clu. 26, 72; Hor. S. 2, 2, 125;

    for which, adducere,

    Sen. Ben. 1, 1:

    attrahere,

    id. ib. 6, 7: remittere frontem, to smooth the brow, i. e. to cheer up, Plin. Ep. 2, 5, 5;

    for which: exporge frontem,

    Ter. Ad. 5, 3, 53; cf.:

    primum ego te porrectiore fronte volo mecum loqui,

    Plaut. Cas. 2, 4, 3:

    explicare,

    Hor. C. 3, 29, 16;

    solvere,

    Mart. 14, 183: ut frontem ferias, smitest thy forehead (as a sign of vexation), Cic. Att. 1, 1, 1; cf.:

    nulla perturbatio animi, nulla corporis, frons non percussa, non femur,

    id. Brut. 80, 278:

    femur, pectus, frontem caedere,

    Quint. 2, 12, 10:

    frontem sudario tergere,

    id. 6, 3, 60;

    for which: siccare frontem sudario,

    id. 11, 3, 148:

    capillos a fronte retroagere,

    id. ib. 160:

    mediam ferro gemina inter tempora frontem Dividit,

    Verg. A. 9, 750:

    quorundam capita per medium frontis et verticis mucrone distincta, in utrumque humerum pendebant,

    Amm. 31, 7, 14:

    insignem tenui fronte Lycorida (a small forehead was regarded as a beauty by the ancients),

    Hor. C. 1, 33, 5; cf. id. Ep. 1, 7, 26; Petr. 126; Mart. 4, 42, 9; Arn. 2, 72.—Of the forehead of animals:

    est bos cervi figura: cujus a media fronte, etc.,

    Caes. B. G. 6, 26, 1:

    tauri torva fronte,

    Plin. 8, 45, 70, § 181:

    equi,

    Ov. Tr. 5, 9, 30:

    ovis,

    id. F. 4, 102:

    cui (haedo) frons turgida cornibus Primis,

    Hor. C. 3, 13, 4:

    (vitulus) Fronte curvatos imitatus ignes lunae,

    id. ib. 4, 2, 57.—In plur., Lucr. 5, 1034. —
    2.
    The brow as a mirror of the feelings:

    non solum ex oratione, sed etiam ex vultu et oculis et fronte, ut aiunt, meum erga te amorem perspicere potuisses,

    Cic. Att. 14, 13, B, 1; cf. Q. Cic. Petit. Cons. 11, 44; and:

    homines fronte et oratione magis, quam ipso beneficio reque capiuntur,

    expression of countenance, id. ib. 12, 46:

    si verum tum, cum verissima fronte, dixerunt, nunc mentiuntur,

    Cic. Rab. Post. 12, 35:

    haec ipsa fero equidem fronte et vultu bellissime, sed angor intimis sensibus,

    id. Att. 5, 10, 3: frons, oculi, vultus persaepe mentiuntur;

    oratio vero saepissime,

    id. Q. F. 1, 1, 5, § 15; cf.:

    oculi, supercilia, frons, vultus denique totus, qui sermo quidam tacitus mentis est, hic in fraudem homines impulit,

    id. Pis. 1, 1; id. Fam. 1, 9, 17:

    fronte occultare sententiam,

    id. Lael. 18, 65:

    tranquilla et serena,

    id. Tusc. 3, 15, 31; cf.:

    reliquiae pristinae frontis,

    id. Fam. 9, 10, 2:

    laeta,

    Verg. A. 6, 862:

    sollicita,

    Hor. C. 3, 29, 16:

    tristis,

    Tib. 2, 3, 33:

    gravis,

    Plin. Pan. 41, 3:

    humana, lenis, placida,

    Sen. Ben. 2, 13:

    inverecunda,

    Quint. 2, 4, 16:

    proterva,

    Hor. C. 2, 5, 16:

    urbana (i. e. impudens),

    id. Ep. 1, 9, 11:

    impudens, proterva, Aug. Op. imperf. c. Jul. 6, 21: impudentissima,

    id. ib. 26; cf.:

    impudentia frontis,

    Hier. adv. Rufin. 1, 7:

    fronte inverecunda nummos captare,

    Val. Max. 8, 2, 2.—In plur.:

    si populo grata est tabella, quae frontes aperit hominum, mentes tegat,

    Cic. Planc. 6, 16.—
    3.
    Prov.:

    frons occipitio prior est,

    i. e. better work before the master's face than behind his back, Cato, R. R. 4; Plin. 18, 5, 6, § 31.—
    B.
    Transf
    1.
    The forepart of any thing, the front, façade, van (opp. tergum and latus):

    copias ante frontem castrorum struit,

    Caes. B. C. 3, 37, 1:

    aedium,

    Vitr. 3, 2:

    parietum,

    id. 2, 8:

    januae,

    Ov. F. 1, 135:

    scena,

    Verg. G. 3, 24:

    (navium),

    id. A. 5, 158:

    pontis,

    Hirt. B. G. 8, 9, 4:

    collis ex utraque parte lateris dejectus habebat, et in frontem leniter fastigatus, etc.,

    Caes. B. G. 2, 8; 7, 23: intervallum justum arborum quadrageni pedes in terga frontemque, in latera viceni, Plin. 17, 23, 35, § 202; cf. Quint. 1, 10, 43:

    octo cohortes in fronte constituit,

    Sall. C. 59, 2:

    quatuor legionum aquilae per frontem,

    Tac. H. 2, 89:

    una fronte contra hostem castra muniunt,

    only in front, Caes. B. C. 1, 80, 2 Herz.:

    aequa fronte ad pugnam procedebat,

    Liv. 36, 44, 1:

    nec tamen aequari frontes poterant, cum extenuando infirmam mediam aciem haberent,

    id. 5, 38, 2:

    recta fronte concurrere hosti (opp. in dextrum cornu),

    Curt. 4, 13 med.; cf.:

    directa fronte pugnandum est,

    Quint. 5, 13, 11:

    veritus ne simul in frontem simul et latera suorum pugnaretur,

    Tac. Agr. 35:

    transisse aestuaria pulchrum ac decorum in frontem (i. e. fronti),

    for the front, the van, id. ib. 33: dextra fronte prima legio incessit, on the right front, i. e. on the right wing, id. H. 2, 24 fin.:

    laeva,

    Claud. in Ruf. 2, 174; cf.:

    frons laevi cornu haec erat,

    Curt. 4, 13 fin. — Poet. transf., of clouds:

    ut non tam concurrere nubes Frontibus adversis possint quam de latere ire,

    Lucr. 6, 117;

    of a precipice: Fronte sub adversa scopulis pendentibus antrum,

    Verg. A. 1, 166.—Esp. freq.: a fronte, in front, before (opp. a tergo and a latere):

    a tergo, a fronte, a lateribus tenebitur, si in Galliam venerit,

    Cic. Phil. 3, 13, 32:

    a fronte atque ab utroque latere cratibus ac pluteis protegebat,

    Caes. B. C. 1, 25 fin.:

    totis fere a fronte et ab sinistra parte nudatis castris,

    id. B. G. 2, 23, 4. —
    2.
    The outer end of a book-roll or volume, Tib. 3, 1, 13; Ov. Tr. 1, 1, 11.—
    3. 4.
    In measuring land = latitudo, the breadth:

    mille pedes in fronte, trecentos cippus in agrum Hic dabat,

    Hor. S. 1, 8, 12; Inscr. Orell. 4558; 4560.—
    II.
    Trop.
    A.
    The outside, exterior, external quality, appearance (cf. species and facies;

    mostly post-Aug.): Pompeius Scauro studet: sed utrum fronte an mente, dubitatur,

    Cic. Att. 4, 15, 7:

    plus habet in recessu, quam fronte promittat,

    Quint. 1, 4, 2; 11, 1, 61; cf.:

    frons causae non satis honesta,

    id. 4, 1, 42 Spald.:

    decipit Frons prima multos,

    the first appearance, Phaedr. 4, 2, 6; cf.:

    dura primā fronte quaestio,

    Quint. 7, 1, 56:

    ex prima statim fronte dijudicare imprudentium est,

    id. 12, 7, 8.—
    B.
    The character or feelings expressed by the brow.
    1.
    Poet. in partic., shame:

    exclamet perisse Frontem de rebus,

    Pers. 5, 104 (for which:

    clament periisse pudorem,

    Hor. Ep. 2, 1, 80).—
    2.
    Impudence, boldness (late Lat.; cf.

    os),

    Aug. Civ. D. 3, 30.

    Lewis & Short latin dictionary > frons

  • 16 Фронда

    History: Fronde

    Универсальный русско-английский словарь > Фронда

  • 17 инакомыслие

    1) General subject: Fronde, dissidence
    2) Business: dissent

    Универсальный русско-английский словарь > инакомыслие

  • 18 фронда

    History: Fronde

    Универсальный русско-английский словарь > фронда

  • 19 fronda

    f.
    1 foliage, frond.
    2 leaf.
    * * *
    1 foliage
    * * *
    SF
    1) (=hoja) frond
    2) pl frondas (=follaje) foliage sing, leaves
    * * *
    * * *
    = frond.
    Ex. Once the fronds have given off their spores, they die and can be cut back.
    * * *
    * * *

    Ex: Once the fronds have given off their spores, they die and can be cut back.

    * * *
    la Fronda the Fronde
    * * *
    fronda nf
    1. [follaje] foliage, leaves
    2. [hoja] frond
    * * *
    f leaves pl, foliage; de helecho frond
    * * *
    fronda nf
    1) : frond
    2) frondas nfpl
    : foliage

    Spanish-English dictionary > fronda

  • 20 фронда

    ж. ист.
    Fronde; (перен.) (selfish) opposition

    Русско-английский словарь Смирнитского > фронда

См. также в других словарях:

  • FRONDE — La Fronde est une période de troubles et de guerre civile qui s’est étendue sur quatre années, de 1648 à 1652, pendant la minorité de Louis XIV. La diversité des événements et la complexité de cette crise en ont rendu l’interprétation difficile… …   Encyclopédie Universelle

  • fronde — 1. (fron d ) s. f. 1°   Arme à jet, consistant en un fond de cuir suspendu par deux cordes ; on met dans la poche de cuir une pierre ou une balle de plomb, à laquelle on communique un mouvement très rapide en la faisant tourner ; puis on lâche… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • frondé — frondé, ée (fron dé, dée) part. passé de fronder. 1°   Lancé avec la fronde. Une pierre frondée avec roideur. 2°   Critiqué. •   Mauvais goût justement frondé par Boileau, VOLT. Comm. Corn. Rem. Toison d or, Préf..    Substantivement. •   Cela… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • Fronde — Fronde, n. [F.] (F. Hist.) A political party in France, during the minority of Louis XIV., who opposed the government, and made war upon the court party. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Fronde — puede referirse a: Fronda, unos movimientos insurreccionales ocurridos en Francia durante la regencia de Ana de Austria. Fronde (botánica), un tipo de hojas propias de los helechos. Esta página de desambiguación cataloga artículos relacionados… …   Wikipedia Español

  • Fronde — (fr., spr. Frongt), Partei, welche sich während der Minderjährigkeit Ludwigs XIV. seit 1648 dem Card. Mazarin widersetzte. Sie erhielt ihren Namen von Bachaumont, der einst witzelnd sagte: das Parlament käme ihm vor, wie die Kinder, die im… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Fronde — 1798, from Fr. fronde (14c.), sling, from O.Fr. fonde, from L. funda casting net, of unknown origin. Name given to the party which rose against Mazarin and the court during the minority of Louis XIV, supposedly from the use of stone casting… …   Etymology dictionary

  • fronde — FRONDE. subst. masc. Tissu de cordes avec quoy on jette des pierres. David tua Goliat d un coup de fronde. les anciens se battoient avec des frondes …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Fronde — /frönd or frɔ̃d/ noun A rebellious movement established in opposition to Mazarin and the court in France during Louis XIV s minority ORIGIN: Fr, sling, from L funda sling • • • frondeur /frön dûrˈ or frɔ̃ dœr/ noun 1. A member of the Fronde 2. An …   Useful english dictionary

  • Fronde — (franz., spr. frongd , »Schleuder«), Spottname der vom Pariser Parlament geleiteten Partei, die sich während der Minderjährigkeit Ludwigs XIV. von Frankreich und der Regentschaft der Königin Mutter Anna von Österreich der Politik Mazarins (s.d.)… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Fronde — (spr. frongd, »Schleuder«), in Frankreich die Partei, welche sich während der Minderjährigkeit Ludwigs XIV. dem Hofe und der absoluten Regierungspolitik des Ministers Mazarin widersetzte und 1648 54 große innere Unruhen erregte. Das Ergebnis… …   Kleines Konversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»