-
1 primores
I.In gen. (rare):II.imbres,
Varr. R. R. 2, 2:dentes,
the front teeth, Plin. 7, 16, 15, § 70:in primore pueritiā,
in earliest childhood, Gell. 10, 19, 3:anni,
first, earliest, Sil. 1, 511: primori Marte, in the first part or beginning of the war, id. 11, 143:primore aspectu,
at first sight, Gell. 2, 7, 6.—In partic.A.The foremost part, forepart, tip, end, extremity (class.;B.syn. primus): sumere aliquid digitulis primoribus,
with the tips of one's fingers, Plaut. Bacch. 4, 4, 24:versabatur mihi (nomen) in labris primoribus,
is at my tongue's end, id. Trin. 4, 2, 65:aliquid primoribus labris attingere,
to touch slightly, Cic. de Or. 1, 19, 87; cf. id. Cael. 12, 28; id. Fragm. ap. Non. 428, 3:surculum primorem praeacuito obliquum primores digitos duos,
Cato, R. R. 40, 3; Lucil. ap. Non. 427, 27:eduxique animam in primoribu' naribus,
id. ib. 427, 32:nasi primoris acumen,
Lucr. 6, 1193:(pilo) primori inest pyxis ferrea,
Plin. 18, 11, 29, § 112; 10, 33, 51, § 99:cauda late fusa primori parte,
id. 8, 54, 80, § 216:vestibulum esse partem domus primorem,
Gell. 16, 5, 2:in primore libro,
at the beginning of the book, Gell. 1, 18, 3:usque in primores manus ac prope in digitos,
as far as the forepart of the hands, id. 7, 12:primori in acie versari,
Tac. H. 3, 21.—The first in rank or dignity, chief, principal ( poet. and postclass.—In Liv. 24, 20, 13, Weissenb. reads: inpigre conscriptā; v. also Madvig. ad Cic. Fin. 3, 16, 52):(α).Argivorum viri,
Cat. 68, 87:feminae,
Tac. A. 2, 29:venti,
chief, cardinal, Gell. 2, 22.—Hence, subst.: prīmō-res, um, m.The front rank in battle, etc.:(β).dum inter primores promptius dimicat, sagittā ictus est,
Curt. 4, 6, 17.—The men of the first rank, the chiefs, nobles, patricians (cf. princeps):Amphitruo delegit viros primorum principes,
Plaut. Am. 1, 1, 49:odio alienae honestatis ereptus primoribus ager,
Liv. 1, 47, 11:primores populi arripuit,
Hor. S. 2, 1, 69:civitatum primores atque optimates,
Col. 12, 3, 10:primores, ac duces,
Juv. 15, 40:ex primoribus,
Tac. A. 13, 30; 4, 33; Vulg. 2 Macc. 8, 9. -
2 primoris
I.In gen. (rare):II.imbres,
Varr. R. R. 2, 2:dentes,
the front teeth, Plin. 7, 16, 15, § 70:in primore pueritiā,
in earliest childhood, Gell. 10, 19, 3:anni,
first, earliest, Sil. 1, 511: primori Marte, in the first part or beginning of the war, id. 11, 143:primore aspectu,
at first sight, Gell. 2, 7, 6.—In partic.A.The foremost part, forepart, tip, end, extremity (class.;B.syn. primus): sumere aliquid digitulis primoribus,
with the tips of one's fingers, Plaut. Bacch. 4, 4, 24:versabatur mihi (nomen) in labris primoribus,
is at my tongue's end, id. Trin. 4, 2, 65:aliquid primoribus labris attingere,
to touch slightly, Cic. de Or. 1, 19, 87; cf. id. Cael. 12, 28; id. Fragm. ap. Non. 428, 3:surculum primorem praeacuito obliquum primores digitos duos,
Cato, R. R. 40, 3; Lucil. ap. Non. 427, 27:eduxique animam in primoribu' naribus,
id. ib. 427, 32:nasi primoris acumen,
Lucr. 6, 1193:(pilo) primori inest pyxis ferrea,
Plin. 18, 11, 29, § 112; 10, 33, 51, § 99:cauda late fusa primori parte,
id. 8, 54, 80, § 216:vestibulum esse partem domus primorem,
Gell. 16, 5, 2:in primore libro,
at the beginning of the book, Gell. 1, 18, 3:usque in primores manus ac prope in digitos,
as far as the forepart of the hands, id. 7, 12:primori in acie versari,
Tac. H. 3, 21.—The first in rank or dignity, chief, principal ( poet. and postclass.—In Liv. 24, 20, 13, Weissenb. reads: inpigre conscriptā; v. also Madvig. ad Cic. Fin. 3, 16, 52):(α).Argivorum viri,
Cat. 68, 87:feminae,
Tac. A. 2, 29:venti,
chief, cardinal, Gell. 2, 22.—Hence, subst.: prīmō-res, um, m.The front rank in battle, etc.:(β).dum inter primores promptius dimicat, sagittā ictus est,
Curt. 4, 6, 17.—The men of the first rank, the chiefs, nobles, patricians (cf. princeps):Amphitruo delegit viros primorum principes,
Plaut. Am. 1, 1, 49:odio alienae honestatis ereptus primoribus ager,
Liv. 1, 47, 11:primores populi arripuit,
Hor. S. 2, 1, 69:civitatum primores atque optimates,
Col. 12, 3, 10:primores, ac duces,
Juv. 15, 40:ex primoribus,
Tac. A. 13, 30; 4, 33; Vulg. 2 Macc. 8, 9. -
3 frōns
frōns frontis, f the forehead, brow, front: frontem contrahere, to knit: Exporge frontem, T.: explicare, H.: ut frontem ferias, smile: ferro inter tempora frontem Dividit, V.: tenuis, a low forehead, H.: (bovis) a mediā fronte, etc., Cs.: ovis, O.: frons turgida cornibus, H.—The brow, front, countenance, expression, face, look: ex voltu et fronte amorem perspicere: verissimā fronte dicere, truthful: reliquiae pristinae frontis: laeta, V.: urbana, H.: durior, shameless, Iu.: salvā fronte, without shame, Iu.: tabella quae frontīs aperit hominum, mentīs tegit.—The forepart, front, façade, van, face: castrorum, Cs.: ianuae, O.: tabernae, Ct.: scaena ut versis discedat frontibus, V.: cohortīs, S.: unā fronte castra muniunt, only in front, Cs.: recta, the centre (of an army), L.: prima, L.: dextra, Ta.: aequā fronte ad pugnam procedebat, L.: Mille pedes in fronte, breadth, H.: inpulsa frons prima, vanguard, L.: superasse tantum itineris pulchrum ac decorum in frontem, i. e. favorable for an advance, Ta.: Fronte sub adversā scopulis pendentibus antrum, V.: a tergo, fronte, lateribus tenebitur, in front: a fronte atque ab utroque latere, Cs.: frontes geminae, i. e. the ends (of a rolled manuscript), Tb., O.: nigra, O.—Fig., the outside, exterior, external quality, appearance: Scauro studet, sed utrum fronte an mente, dubitatur: decipit Frons prima multos, Ph.* * *Ifoliage, leaves, leafy branch, green bough, frondIIforehead, brow; face; look; front; fore part of anything -
4 prōra
prōra ae, f, πρῷρα, the forepart of a ship, bow, prow: prorae admodum erectae, Cs.: terris advertere proram, V.: prorae tutela Melanthus, i. e. the lookout, O.: prorae litore inlisae, L.— Prov.: mihi prora et puppis, ut Graecorum proverbium est, fuit, etc., i. e. my intention from first to last.—A ship: aeratae steterant ad litora prorae, V., O.* * * -
5 frons
1.frons (also anciently fruns; plur. frundes, Enn. Ann. 266 Vahl.; cf. Charis. p. 105 P.—Also in nom. fros or frus, Varr. ib.; Enn. v in the foll.; cf. Prisc. p. 554 P.; and FRONDIS, acc. to Serv. Verg. G. 2, 372), dis, f. [etym. dub.], a leafy branch, green bough, foliage.I.Lit. (class.; in sing. and plur.; syn. folium).(α).Sing.: populea frus, Enn. ap. Aus. Technop. (Edyll. 5) 158 sq. (id. Ann. v. 562 Vahl.):(β).ilignea, quernea,
Cato, R. R. 37, 2:in nemoribus, ubi virgulta et frons multa,
Varr. R. R. 2, 5, 11:bobus praestabit vilicus frondem,
Col. 11, 3, 101: alta frons decidit, Varr. ap. Non. 486, 13:ne caules allii in frondem luxurient,
Plin. 19, 6, 34, § 113:perenni frunde corona,
Lucr. 1, 119:nigrae feraci frondis in Algido,
Hor. C. 4, 4, 58:sine fronde,
Ov. Tr. 3, 10, 75:immaturam destringere,
Quint. 12, 6, 2.—Plur.: russescunt frundes, Enn. ap. Charis. p. 105 P. (Ann. v. 266 Vahl.):II.deserta via et inculta atque interclusa jam frondibus et virgultis relinquatur,
Cic. Cael. 18, 42:viminibus salices fecundi, frondibus ulmi,
Verg. G. 2, 446:frondibus teneris non adhibendam esse falcem,
Quint. 2, 4, 11:bovemque Disjunctum curas et strictis frondibus exples,
Hor. Ep. 1, 14, 28; id. C. 3, 18, 14.—Poet. transf., a garland made of leafy boughs, a garland of leaves, leafy chaplet: donec Alterutrum velox victoria fronde coronet, Hor. Ep. 1, 18, 64; so in sing., id. C. 4, 2, 36; id. Ep. 2, 1, 110:2.nos delubra deum festa velamus fronde,
Verg. A. 2, 249; 5, 661; Ov. M. 1, 449; 565; id. A. A. 1, 108.—In plur., Ov. F. 1, 711; 3, 482.frons, frontis, f. ( masc., Cato ap. Gell. 15, 9, 5; and ap. Fest. s. v. recto, p. 286, b, Müll.; Plaut. Mil. 2, 2, 46 Ritschl, N. cr.; id. ap. Non. 205, 4; Caecil. ap. Gell. 15, 9, 3; Vitr. 10, 17) [cf. Sanscr. brhū; Gr. ophrus; Germ. Braue; Engl. brow; v. Curt. Gr. Etym. p. 296], the forehead, brow, front (syn.: vultus, os, facies).I.Lit.:2.frons et aliis (animalibus), sed homini tantum tristitiae, hilaritatis, clementiae, severitatis index: in adsensu ejus supercilia homini et pariter et alterna mobilia,
Plin. 11, 37, 51, § 138:tanta erat gravitas in oculo, tanta contractio frontis, ut illo supercilio res publica, tamquam Atlante caelum, niti videretur,
Cic. Sest. 8, 19: frontem contrahere, to contract or knit the brows, id. Clu. 26, 72; Hor. S. 2, 2, 125;for which, adducere,
Sen. Ben. 1, 1:attrahere,
id. ib. 6, 7: remittere frontem, to smooth the brow, i. e. to cheer up, Plin. Ep. 2, 5, 5;for which: exporge frontem,
Ter. Ad. 5, 3, 53; cf.:primum ego te porrectiore fronte volo mecum loqui,
Plaut. Cas. 2, 4, 3:explicare,
Hor. C. 3, 29, 16;solvere,
Mart. 14, 183: ut frontem ferias, smitest thy forehead (as a sign of vexation), Cic. Att. 1, 1, 1; cf.:nulla perturbatio animi, nulla corporis, frons non percussa, non femur,
id. Brut. 80, 278:femur, pectus, frontem caedere,
Quint. 2, 12, 10:frontem sudario tergere,
id. 6, 3, 60;for which: siccare frontem sudario,
id. 11, 3, 148:capillos a fronte retroagere,
id. ib. 160:mediam ferro gemina inter tempora frontem Dividit,
Verg. A. 9, 750:quorundam capita per medium frontis et verticis mucrone distincta, in utrumque humerum pendebant,
Amm. 31, 7, 14:insignem tenui fronte Lycorida (a small forehead was regarded as a beauty by the ancients),
Hor. C. 1, 33, 5; cf. id. Ep. 1, 7, 26; Petr. 126; Mart. 4, 42, 9; Arn. 2, 72.—Of the forehead of animals:est bos cervi figura: cujus a media fronte, etc.,
Caes. B. G. 6, 26, 1:tauri torva fronte,
Plin. 8, 45, 70, § 181:equi,
Ov. Tr. 5, 9, 30:ovis,
id. F. 4, 102:cui (haedo) frons turgida cornibus Primis,
Hor. C. 3, 13, 4:(vitulus) Fronte curvatos imitatus ignes lunae,
id. ib. 4, 2, 57.—In plur., Lucr. 5, 1034. —The brow as a mirror of the feelings:3.non solum ex oratione, sed etiam ex vultu et oculis et fronte, ut aiunt, meum erga te amorem perspicere potuisses,
Cic. Att. 14, 13, B, 1; cf. Q. Cic. Petit. Cons. 11, 44; and:homines fronte et oratione magis, quam ipso beneficio reque capiuntur,
expression of countenance, id. ib. 12, 46:si verum tum, cum verissima fronte, dixerunt, nunc mentiuntur,
Cic. Rab. Post. 12, 35:haec ipsa fero equidem fronte et vultu bellissime, sed angor intimis sensibus,
id. Att. 5, 10, 3: frons, oculi, vultus persaepe mentiuntur;oratio vero saepissime,
id. Q. F. 1, 1, 5, § 15; cf.:oculi, supercilia, frons, vultus denique totus, qui sermo quidam tacitus mentis est, hic in fraudem homines impulit,
id. Pis. 1, 1; id. Fam. 1, 9, 17:fronte occultare sententiam,
id. Lael. 18, 65:tranquilla et serena,
id. Tusc. 3, 15, 31; cf.:reliquiae pristinae frontis,
id. Fam. 9, 10, 2:laeta,
Verg. A. 6, 862:sollicita,
Hor. C. 3, 29, 16:tristis,
Tib. 2, 3, 33:gravis,
Plin. Pan. 41, 3:humana, lenis, placida,
Sen. Ben. 2, 13:inverecunda,
Quint. 2, 4, 16:proterva,
Hor. C. 2, 5, 16:urbana (i. e. impudens),
id. Ep. 1, 9, 11:impudens, proterva, Aug. Op. imperf. c. Jul. 6, 21: impudentissima,
id. ib. 26; cf.:impudentia frontis,
Hier. adv. Rufin. 1, 7:fronte inverecunda nummos captare,
Val. Max. 8, 2, 2.—In plur.:si populo grata est tabella, quae frontes aperit hominum, mentes tegat,
Cic. Planc. 6, 16.—Prov.:B.frons occipitio prior est,
i. e. better work before the master's face than behind his back, Cato, R. R. 4; Plin. 18, 5, 6, § 31.—Transf1.The forepart of any thing, the front, façade, van (opp. tergum and latus):2.copias ante frontem castrorum struit,
Caes. B. C. 3, 37, 1:aedium,
Vitr. 3, 2:parietum,
id. 2, 8:januae,
Ov. F. 1, 135:scena,
Verg. G. 3, 24:(navium),
id. A. 5, 158:pontis,
Hirt. B. G. 8, 9, 4:collis ex utraque parte lateris dejectus habebat, et in frontem leniter fastigatus, etc.,
Caes. B. G. 2, 8; 7, 23: intervallum justum arborum quadrageni pedes in terga frontemque, in latera viceni, Plin. 17, 23, 35, § 202; cf. Quint. 1, 10, 43:octo cohortes in fronte constituit,
Sall. C. 59, 2:quatuor legionum aquilae per frontem,
Tac. H. 2, 89:una fronte contra hostem castra muniunt,
only in front, Caes. B. C. 1, 80, 2 Herz.:aequa fronte ad pugnam procedebat,
Liv. 36, 44, 1:nec tamen aequari frontes poterant, cum extenuando infirmam mediam aciem haberent,
id. 5, 38, 2:recta fronte concurrere hosti (opp. in dextrum cornu),
Curt. 4, 13 med.; cf.:directa fronte pugnandum est,
Quint. 5, 13, 11:veritus ne simul in frontem simul et latera suorum pugnaretur,
Tac. Agr. 35:transisse aestuaria pulchrum ac decorum in frontem (i. e. fronti),
for the front, the van, id. ib. 33: dextra fronte prima legio incessit, on the right front, i. e. on the right wing, id. H. 2, 24 fin.:laeva,
Claud. in Ruf. 2, 174; cf.:frons laevi cornu haec erat,
Curt. 4, 13 fin. — Poet. transf., of clouds:ut non tam concurrere nubes Frontibus adversis possint quam de latere ire,
Lucr. 6, 117;of a precipice: Fronte sub adversa scopulis pendentibus antrum,
Verg. A. 1, 166.—Esp. freq.: a fronte, in front, before (opp. a tergo and a latere):a tergo, a fronte, a lateribus tenebitur, si in Galliam venerit,
Cic. Phil. 3, 13, 32:a fronte atque ab utroque latere cratibus ac pluteis protegebat,
Caes. B. C. 1, 25 fin.:totis fere a fronte et ab sinistra parte nudatis castris,
id. B. G. 2, 23, 4. —The outer end of a book-roll or volume, Tib. 3, 1, 13; Ov. Tr. 1, 1, 11.—3.The circumference of a wheel, Vitr. 10, 4.—4.In measuring land = latitudo, the breadth:II.mille pedes in fronte, trecentos cippus in agrum Hic dabat,
Hor. S. 1, 8, 12; Inscr. Orell. 4558; 4560.—Trop.A.The outside, exterior, external quality, appearance (cf. species and facies;B.mostly post-Aug.): Pompeius Scauro studet: sed utrum fronte an mente, dubitatur,
Cic. Att. 4, 15, 7:plus habet in recessu, quam fronte promittat,
Quint. 1, 4, 2; 11, 1, 61; cf.:frons causae non satis honesta,
id. 4, 1, 42 Spald.:decipit Frons prima multos,
the first appearance, Phaedr. 4, 2, 6; cf.:dura primā fronte quaestio,
Quint. 7, 1, 56:ex prima statim fronte dijudicare imprudentium est,
id. 12, 7, 8.—The character or feelings expressed by the brow.1.Poet. in partic., shame:2.exclamet perisse Frontem de rebus,
Pers. 5, 104 (for which:clament periisse pudorem,
Hor. Ep. 2, 1, 80).— -
6 prior
prĭor and prĭus (old form also in neutr. prior, Val. Antias and Quadrig. ap. Prisc. p. 767), ōris, adj. comp. [from obsol. prep. pri; v. primus init. ], former, previous, prior, freq. to be translated first; cf. superior; Cicero nearly always uses prior, opp. to posterior, in time; superior in sense of former, in gen. relation to the present, when no other time is expressed; v. Krebs, Antibarb. p. 921 sq.I.Lit.:2. B.ita priori posterius, posteriori superius non jungitur,
Cic. Ac. 2, 14, 44:me quaestorem in primis, aedilem priorem, praetorem primum populus Romanus faciebat,
id. Pis. 1, 2:qui prior has angustias occupaverit,
first, Caes. B. C. 1, 66:prior proelio lacessere,
id. ib. 1, 82:etsi utrique primas, priores tamen libenter deferunt Laelio,
Cic. Brut. 21, 84:priore loco causam dicere,
first, id. Quint. 9, 32:priore aestate,
in the former summer, last summer, id. Fam. 1, 9, 24:priore nocte,
id. Cat. 1, 4, 8:factum est enim meā culpā, ut priore anno non succederetur,
id. Q. Fr. 1, 1, 1, § 2:prioribus comitiis,
id. Planc. 22, 54:priore anno,
the year before, Liv. 3, 9, 7; 3, 10, 14; 4, 56, 5:prioris anni consules,
id. 4, 13, 10; 4, 17, 9:Dionysius prior,
the elder, Nep. Dion, 1, 3:vinum,
of last year, Plin. 14, 19, 24, § 120:priore libro,
in the previous book, Col. 4, 22, 9:pedes,
the forefeet, Nep. Eum. 5, 5; Plin. 8, 45, 70, § 181:canities homini semper a priori parte capitis, tum deinde ab aversā,
the forepart, Plin. 11, 37, 47, § 131.—Pleon.:cum prior Romanus exercitus praevenisset,
Liv. 9, 23, 2:prius praecepta res erat,
id. 21, 32, 7; cf. id. 9, 23, 2.— Old neutr. prior: hoc senatusconsultum prior factum est, Val. Antias ap. Prisc. p. 767 P.:prior bellum, Quadrig. ib.: foedus prior,
id. ib. (cf.: bellum Punicum posterior, Cass. Hem. ib.).—Subst.: prĭōres, um, m., forefathers, ancestors, the ancients ( poet. and in post-Aug. prose):II.abiturus illuc, quo priores abierunt,
Phaedr. 4, 18, 16:nomen dixere priores Ortygiam,
Verg. A. 3, 693:nec ingeniis investigata priorum,
Ov. M. 15, 146; 332:priores tradiderunt,
Col. 1, 4, 3:nostri,
Plin. Ep. 3, 4:more priorum,
Ov. M. 10, 218; Sen. Ep. 52, 2.—Trop., better, superior, preferable, more excellent or important (not in Cic. and Cæs.):A. 1.bellante prior,
Hor. C. S. 51:color puniceae flore prior rosae,
id. C. 4, 10, 4; Ov. H. 18, 69:ut nemo haberetur prior,
Liv. 27, 8:aetate et sapientiā,
Sall. J. 10, 7:consilio et manu,
id. ib. 96, 3:neque prius, neque antiquius quidquam habuit, quam, etc.,
Vell. 2, 52, 4.—Esp. with potior:potius quanto prius potiusque est Philippum nobis conjungere quam hos,
Vell. 36, 7, 6:nulla (res) prior potiorque visa est,
id. 8, 29, 2:nihil prius nec potius visum,
id. 39, 47, 4: unus Plinius est mihi priores, i. e. worth more than they all, Sent. Augur. ap. Plin. Ep. 4, 27, 4:artium multitudine prior omnibus, eloquentiā nulli secundus,
App. Flor. 2, p. 346.—Hence, adv. comp.: prĭus.Alone:2.quem fuit aequius, ut prius introieram in vitam, sic prius exire de vitā,
Cic. Lael. 4, 15:regem prius Europā, post et Asiā, expellere,
Liv. 37, 52, 4:ut vos prius experti estis, nunc Antiochus experitur,
id. 36, 17, 8; so,prius... nunc,
Verg. G. 3, 362:prius... tum,
Cato, R. R. 135; Liv. 34, 55, 5:prius.... postea,
id. 29, 12, 11.—With quam, and often joined in one word, priusquam.(α).Before that, before:(β).prius quam lucet, assunt,
before dawn, Plaut. Mil. 3, 1, 115:prius illi erimus quam tu,
id. Ps. 2, 4, 68:prius quam plane aspexit ilico eum esse dixit,
id. Rud. 4, 4, 87:nihil prius mihi faciendum putavi, quam ut, etc.,
Cic. Att. 4, 1, 1:cui prius quam de ceteris rebus respondeo, de amicitiā pauca dicam,
before, id. Phil. 2, 1, 3:quod ego, prius quam loqui coepisti, sensi,
id. Vatin. 2, 4:neque prius fugere destiterunt, quam ad flumen Rhenum pervenerunt,
Caes. B. G. 1, 53:quid potius faciam, prius quam me dormitum conferam, non reperio,
Cic. Fam. 9, 26, 1:priusquam aggrediar, etc.,
id. Balb. 7, 18:prius quam ad portam venias,
Ter. Ad. 4, 2, 44.—Sooner, rather:B.Aegyptii quamvis carnificinam prius subierint, quam ibin aut aspidem violent,
Cic. Tusc. 5, 27, 78; id. Lig. 12, 34; Caes. B. C. 3, 1.—Sometimes in an inverted order:ad hoc genus hominum duravi, quam prius me ad plures penetravi,
Plaut. Trin. 2, 2, 13; Prop. 2, 14, 11 (3, 10, 10); v. Zumpt, Gram. § 576.—In gen., formerly, in former times ( poet.), Cat. 51, 13:sed haec prius fuere: nunc, etc.,
id. 4, 25; Prop. 1, 1, 18. -
7 priores
prĭor and prĭus (old form also in neutr. prior, Val. Antias and Quadrig. ap. Prisc. p. 767), ōris, adj. comp. [from obsol. prep. pri; v. primus init. ], former, previous, prior, freq. to be translated first; cf. superior; Cicero nearly always uses prior, opp. to posterior, in time; superior in sense of former, in gen. relation to the present, when no other time is expressed; v. Krebs, Antibarb. p. 921 sq.I.Lit.:2. B.ita priori posterius, posteriori superius non jungitur,
Cic. Ac. 2, 14, 44:me quaestorem in primis, aedilem priorem, praetorem primum populus Romanus faciebat,
id. Pis. 1, 2:qui prior has angustias occupaverit,
first, Caes. B. C. 1, 66:prior proelio lacessere,
id. ib. 1, 82:etsi utrique primas, priores tamen libenter deferunt Laelio,
Cic. Brut. 21, 84:priore loco causam dicere,
first, id. Quint. 9, 32:priore aestate,
in the former summer, last summer, id. Fam. 1, 9, 24:priore nocte,
id. Cat. 1, 4, 8:factum est enim meā culpā, ut priore anno non succederetur,
id. Q. Fr. 1, 1, 1, § 2:prioribus comitiis,
id. Planc. 22, 54:priore anno,
the year before, Liv. 3, 9, 7; 3, 10, 14; 4, 56, 5:prioris anni consules,
id. 4, 13, 10; 4, 17, 9:Dionysius prior,
the elder, Nep. Dion, 1, 3:vinum,
of last year, Plin. 14, 19, 24, § 120:priore libro,
in the previous book, Col. 4, 22, 9:pedes,
the forefeet, Nep. Eum. 5, 5; Plin. 8, 45, 70, § 181:canities homini semper a priori parte capitis, tum deinde ab aversā,
the forepart, Plin. 11, 37, 47, § 131.—Pleon.:cum prior Romanus exercitus praevenisset,
Liv. 9, 23, 2:prius praecepta res erat,
id. 21, 32, 7; cf. id. 9, 23, 2.— Old neutr. prior: hoc senatusconsultum prior factum est, Val. Antias ap. Prisc. p. 767 P.:prior bellum, Quadrig. ib.: foedus prior,
id. ib. (cf.: bellum Punicum posterior, Cass. Hem. ib.).—Subst.: prĭōres, um, m., forefathers, ancestors, the ancients ( poet. and in post-Aug. prose):II.abiturus illuc, quo priores abierunt,
Phaedr. 4, 18, 16:nomen dixere priores Ortygiam,
Verg. A. 3, 693:nec ingeniis investigata priorum,
Ov. M. 15, 146; 332:priores tradiderunt,
Col. 1, 4, 3:nostri,
Plin. Ep. 3, 4:more priorum,
Ov. M. 10, 218; Sen. Ep. 52, 2.—Trop., better, superior, preferable, more excellent or important (not in Cic. and Cæs.):A. 1.bellante prior,
Hor. C. S. 51:color puniceae flore prior rosae,
id. C. 4, 10, 4; Ov. H. 18, 69:ut nemo haberetur prior,
Liv. 27, 8:aetate et sapientiā,
Sall. J. 10, 7:consilio et manu,
id. ib. 96, 3:neque prius, neque antiquius quidquam habuit, quam, etc.,
Vell. 2, 52, 4.—Esp. with potior:potius quanto prius potiusque est Philippum nobis conjungere quam hos,
Vell. 36, 7, 6:nulla (res) prior potiorque visa est,
id. 8, 29, 2:nihil prius nec potius visum,
id. 39, 47, 4: unus Plinius est mihi priores, i. e. worth more than they all, Sent. Augur. ap. Plin. Ep. 4, 27, 4:artium multitudine prior omnibus, eloquentiā nulli secundus,
App. Flor. 2, p. 346.—Hence, adv. comp.: prĭus.Alone:2.quem fuit aequius, ut prius introieram in vitam, sic prius exire de vitā,
Cic. Lael. 4, 15:regem prius Europā, post et Asiā, expellere,
Liv. 37, 52, 4:ut vos prius experti estis, nunc Antiochus experitur,
id. 36, 17, 8; so,prius... nunc,
Verg. G. 3, 362:prius... tum,
Cato, R. R. 135; Liv. 34, 55, 5:prius.... postea,
id. 29, 12, 11.—With quam, and often joined in one word, priusquam.(α).Before that, before:(β).prius quam lucet, assunt,
before dawn, Plaut. Mil. 3, 1, 115:prius illi erimus quam tu,
id. Ps. 2, 4, 68:prius quam plane aspexit ilico eum esse dixit,
id. Rud. 4, 4, 87:nihil prius mihi faciendum putavi, quam ut, etc.,
Cic. Att. 4, 1, 1:cui prius quam de ceteris rebus respondeo, de amicitiā pauca dicam,
before, id. Phil. 2, 1, 3:quod ego, prius quam loqui coepisti, sensi,
id. Vatin. 2, 4:neque prius fugere destiterunt, quam ad flumen Rhenum pervenerunt,
Caes. B. G. 1, 53:quid potius faciam, prius quam me dormitum conferam, non reperio,
Cic. Fam. 9, 26, 1:priusquam aggrediar, etc.,
id. Balb. 7, 18:prius quam ad portam venias,
Ter. Ad. 4, 2, 44.—Sooner, rather:B.Aegyptii quamvis carnificinam prius subierint, quam ibin aut aspidem violent,
Cic. Tusc. 5, 27, 78; id. Lig. 12, 34; Caes. B. C. 3, 1.—Sometimes in an inverted order:ad hoc genus hominum duravi, quam prius me ad plures penetravi,
Plaut. Trin. 2, 2, 13; Prop. 2, 14, 11 (3, 10, 10); v. Zumpt, Gram. § 576.—In gen., formerly, in former times ( poet.), Cat. 51, 13:sed haec prius fuere: nunc, etc.,
id. 4, 25; Prop. 1, 1, 18. -
8 prora
I.The forepart of a ship, the prow (opp. puppis, the stern;II.class.): astitit prorae,
Plaut. Merc. 1, 2, 65; Lucr. 2, 554:prorae admodum erectae,
Caes. B. G. 3, 13:rostrata,
Plin. 9, 30, 49, § 94:terris advertere proram,
Verg. G. 4, 117; id. A. 6, 3; 7, 35: prorae tutela Melanthus, i. e. the lookout stationed at the prow, = proreta, Ov. M. 3, 617:suspensa prora navim in puppim statuebat,
Liv. 24, 34:prorae litore illisae,
id. 22, 20; Luc. 9, 1082; Stat. Th. 5, 335.—Prov.: mihi prora et puppis, ut Graecorum proverbium est, fuit a me tui dimittendi, ut rationes nostras explicares, i. e. my intention from beginning to end, my whole design, Gr. prôra kai prumnê, Cic. Fam. 16, 24, 1.—Poet., transf., a ship:quot prius aeratae steterant ad litora prorae,
Verg. A. 10, 223; Ov. M. 14, 164.
См. также в других словарях:
forepart — [fôr′pärt΄] n. 1. the first or early part 2. the part in front … English World dictionary
Forepart — Fore part Fore part , or Forepart Fore part , n. The part most advanced, or first in time or in place; the beginning. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
forepart — noun Date: 14th century 1. the anterior part of something 2. the earlier part of a period of time … New Collegiate Dictionary
forepart — /fawr pahrt , fohr /, n. the first, front, or early part. [1350 1400; ME forpart. See FORE , PART] * * * … Universalium
forepart — noun The front or anterior part of something … Wiktionary
forepart — (Roget s Thesaurus II) noun The part of someone or something facing the viewer: fore, front. See PRECEDE … English dictionary for students
forepart — n. front part; preceding part … English contemporary dictionary
forepart — noun the foremost participle … English new terms dictionary
forepart — fore•part [[t]ˈfɔrˌpɑrt, ˈfoʊr [/t]] n. the first or front part • Etymology: 1350–1400 … From formal English to slang
forepart — /ˈfɔpat/ (say fawpaht) noun the fore, front, or early part …
forepart — noun the side that is forward or prominent • Syn: ↑front, ↑front end • Ant: ↑rear (for: ↑front) • Derivationally related forms: ↑frontal ( … Useful english dictionary