-
1 augurium
augurium ī, m [augur], the observance of omens, interpretation of omens, divination, augury: in arce augurium agere: capere, L.: alcui dare (of Apollo), V.—An omen, sign, event interpreted by augury: Remo augurium venisse fertur voltures, L.: dare, V.—A prediction, forecast: auguria rerum futurarum: coniugis, O.: saeclorum futurorum, foreboding: tu rite propinques Augurium, i. e. the fulfilment, V.* * *augury (act/profession); divination, prediction; omen, portent/sign; foreboding -
2 praesāgītiō
praesāgītiō ōnis, f [praesagio], a presentiment, foreboding, faculty of divining, prophetic power: in animis.* * *foreboding, presentiment -
3 praesāgium
praesāgium ī, n [1 SAC-], a presentiment, foreboding, presage: vatum praesagia, O.: mentis, O.* * *sense of foreboding; prognostication -
4 omen
ōmen (old form osmen), ĭnis, n. [omen quod ex ore primum elatum est, osmen dictum, Varr. L. L. 6, § 76 Müll.; cf.:I.osmen, e quo s extritum,
id. ib. 7, § 97: omen velut oremen, quod fit ore augurium, quod non avibus aliove modo fit, Fest. p 195 Müll.; perh. orig. osmen, for ausmen; root audio, that which is heard; hence, in gen.].Lit., any indication or action regarded as a foreboding, a foreboding, prognostic, sign, token, omen (class.; cf.II.prodigium): di te deaeque omnes faxint cum istoc omine,
with your forebodings, Plaut. Most. 2, 2, 33:neque solum deorum voces Pythagoraei observaverunt, sed etiam hominum, quae vocant omina,
Cic. Div. 1, 45. 102:ea quae divina testimonia vocant, ex responsis, oraculis, ominibus,
Quint. 5, 7, 35: mi pater, inquit (filiola L. Pauli), Persa (catellus) periit. Tum ille Accipio, inquit, mea filia, omen, I take it as a good omen (of a victory over king Perses), Cic. Div. 1, 46, 103:ingens omen magni triumphi,
Juv. 4, 125:qui discedens mecum ita locutus est, ut ejus oratio omen fati videretur,
Cic. Phil. 9, 4, 9:quibus Antonius (o di immortales, avertite et detestamini, quaeso hoc omen!) urbem se divisurum esse promisit,
id. ib. 4, 4, 10; cf.:atque hoc quidem detestabile omen avertat Juppiter,
id. ib. 11, 5, 11; id. Div. 2, 40, 83:exire malis ominibus,
id. Sest. 33, 72:quam (rem) tu ipse ominibus optimis prosequeris,
id. Fam. 3, 12, 2: cum bonis ominibus incipere, Liv. praef. fin.:i secundo omine,
go in God's name, good luck attend you, Hor. C. 3, 11, 50:impios parrae recinentis omen Ducat,
id. ib. 3, 27, 1:(Mater juvenem) Votis, ominibus et precibus vocat,
id. ib. 4, 5, 13:quod di prius omen in ipsum convertant,
Verg. A. 2, 190:quod acceperunt pro omine,
Vulg. 3 Reg. 20, 33.—Transf.A.A solemn assurance. condition. eā lege atque omine, ut, etc., Ter. And. 1, 2, 29.—B.A solemn usage:C.hic sceptra accipere et primos attollere fasces Regibus omen erat,
Verg. A. 7, 174.—Prima omina = nuptiae, as accompanied with auspices, Verg. A. 1, 346; cf.:Contineant nobis omina prima fidem,
Prop. 3, 20, 24 (4, 20, 14 M.). -
5 osmen
ōmen (old form osmen), ĭnis, n. [omen quod ex ore primum elatum est, osmen dictum, Varr. L. L. 6, § 76 Müll.; cf.:I.osmen, e quo s extritum,
id. ib. 7, § 97: omen velut oremen, quod fit ore augurium, quod non avibus aliove modo fit, Fest. p 195 Müll.; perh. orig. osmen, for ausmen; root audio, that which is heard; hence, in gen.].Lit., any indication or action regarded as a foreboding, a foreboding, prognostic, sign, token, omen (class.; cf.II.prodigium): di te deaeque omnes faxint cum istoc omine,
with your forebodings, Plaut. Most. 2, 2, 33:neque solum deorum voces Pythagoraei observaverunt, sed etiam hominum, quae vocant omina,
Cic. Div. 1, 45. 102:ea quae divina testimonia vocant, ex responsis, oraculis, ominibus,
Quint. 5, 7, 35: mi pater, inquit (filiola L. Pauli), Persa (catellus) periit. Tum ille Accipio, inquit, mea filia, omen, I take it as a good omen (of a victory over king Perses), Cic. Div. 1, 46, 103:ingens omen magni triumphi,
Juv. 4, 125:qui discedens mecum ita locutus est, ut ejus oratio omen fati videretur,
Cic. Phil. 9, 4, 9:quibus Antonius (o di immortales, avertite et detestamini, quaeso hoc omen!) urbem se divisurum esse promisit,
id. ib. 4, 4, 10; cf.:atque hoc quidem detestabile omen avertat Juppiter,
id. ib. 11, 5, 11; id. Div. 2, 40, 83:exire malis ominibus,
id. Sest. 33, 72:quam (rem) tu ipse ominibus optimis prosequeris,
id. Fam. 3, 12, 2: cum bonis ominibus incipere, Liv. praef. fin.:i secundo omine,
go in God's name, good luck attend you, Hor. C. 3, 11, 50:impios parrae recinentis omen Ducat,
id. ib. 3, 27, 1:(Mater juvenem) Votis, ominibus et precibus vocat,
id. ib. 4, 5, 13:quod di prius omen in ipsum convertant,
Verg. A. 2, 190:quod acceperunt pro omine,
Vulg. 3 Reg. 20, 33.—Transf.A.A solemn assurance. condition. eā lege atque omine, ut, etc., Ter. And. 1, 2, 29.—B.A solemn usage:C.hic sceptra accipere et primos attollere fasces Regibus omen erat,
Verg. A. 7, 174.—Prima omina = nuptiae, as accompanied with auspices, Verg. A. 1, 346; cf.:Contineant nobis omina prima fidem,
Prop. 3, 20, 24 (4, 20, 14 M.). -
6 ōmen
ōmen inis, n [2 AV-], a foreboding, prognostic, harbinger, sign, token, omen: voces hominum, quae vocant omina: accipio, inquit, omen, take it as a good omen: contra omina bellum poscunt, V.: ingens triumphi, Iu.: id in omen terroris acceptum, L.: ita locutus est, ut eius oratio omen fati videretur: detestabile: i secundo omine, go and good luck be with you, H.: parrae recinentis, H.: di prius omen in ipsum Convertant, V.: Cui (eam) primisque iugarat Ominibus, i. e. in her first marriage, V.—A solemn assurance, condition: Eā lege atque omine, ut, etc., T.— A solemn usage: Hic sceptra accipere Regibus omen erat, V.* * *omen, sign; token -
7 praesēnsiō
praesēnsiō ōnis, f [prae+SENT-], a foreboding, presentiment: per exta inventa.— A preconception. -
8 ominosus
ominosa, ominosum ADJforeboding, ominous -
9 praesagus
praesaga, praesagum ADJhaving foreboding; ominous -
10 augurium
augŭrĭum, ii, n. (plur. augura, heterocl., like aplustra from aplustre, Att. ap. Non. p. 488, 2, or Trag. Rel. p. 217 Rib.) [augur], the observation and interpretation of omens, augury (v. augur and the pass. there cited).I.Lit.:II.pro certo arbitrabor sortes oracla adytus augura? Att., Trag. Rel. p. 217 Rib.: agere,
Varr. L. L. 6, § 42 Müll.; Cic. Div. 1, 17, 32; id. Off. 3, 16, 66:capere,
Suet. Aug. 95:quaerere,
Vulg. Num. 24, 1:observare,
ib. Deut. 18, 10; ib. 4 Reg. 21, 6:non est augurium in Jacob,
ib. Num. 23, 23:dare,
Ov. Tr. 3, 1, 36:nuntiare,
Liv. 1, 7:decantare,
Cic. Div. 1, 47, 105: accipere, to understand or receive as an omen, Liv. 1, 34; 10, 40; Val. Fl. 1, 161:augurium factum,
Suet. Vit. 18:augurio experiri aliquid,
Flor. 1, 5, 3: augurium salutis, an augury instituted in time of peace, for the inquiry whether one could supplicate the Deity for the prosperity of the state (de salute), Cic. Div. 1, 47, 105; Suet. Aug. 31; Tac. A. 12, 23; cf. Dio Cass. 37, 24, and Fabric. ad h. l.—Transf.A.Any kind of divination, prophecy, soothsaying, interpretation:B.auguria rerum futurarum,
Cic. Phil. 2, 35, 89: conjugis augurio ( by the interpretation of [p. 205] quamquam Titania mota est, Ov. M. 1, 395: Divinatio arroris et auguria mendacia vanitas est, Vulg Eccli. 34, 5.—And transf. to the internal sense. presentiment, foreboding of future occurrences inhaeret in mentibus quasi saeclorum quoddam augurium futurorum, Cic. Tusc. 1, 15, 33; id. Fam 6, 6:Fallitur augurio spes bona saepe suo,
Ov. H. 16, 234:Auguror, nec me fallit augurium, historias tuas immortales futuras,
Plin. Ep. 7, 33, 1 al. —Object, a sign, omen, token, prognostic:C.thymum augurium mellis est,
Plin. 21, 10, 31, § 56:augurium valetudinis ex eā traditur, si etc.,
id. 28, 6, 19, § 68.—The art of the augur, augury:cui laetus Apollo Augurium citharamque dabat,
Verg. A. 12, 394 (v. Apollo and augur):Rex idero et regi Turno gratissimus augur,
id. ib. 9, 327; Flor. 1, 5, 2. -
11 ominatio
ōmĭnātĭo, ōnis, f. [ominor], a foreboding, prognostic, Paul. ex Fest. p. 88 Müll. -
12 ominosus
ōmĭnōsus, a, um, adj. [omen], full of foreboding, portentous, ominous (post-Aug.): mons avibus obscenis ominosus, Messala ap. Gell. 13, 14, 6:res,
Plin. Ep. 3, 14, 11. — Adv.: ōmĭnōsē, ominously: ominose retentus, Ps.-Quint. Decl. 6, 5. -
13 praesagitio
praesāgītĭo, ōnis, f. [praesagio], a presentiment, foreboding, the faculty of divining or presaging (class.; cf.:praedictio, divinatio, praesagium, praesensio): inest in animis praesagitio extrinsecus injecta, atque inclusa divinitus,
Cic. Div. 1, 31, 66:divina,
id. ib. 1, 54, 123: praesagitio dicta, quod praesagire est acute sentire. Unde sagae dictae anus, quae multa sciunt, et sagaces canes, qui ferarum cubilia praesentiunt, Paul. ex Fest. p. 255 Müll. -
14 praesagium
praesāgĭum, ii, n. [id.], a presentiment, foreboding, prognostic, presage ( poet. and in post-Aug. prose; cf.praesagitio): vatum praesagia,
Ov. M. 15, 879:mentis,
id. ib. 6, 510:puella praesagio malorum jam vitae exempta,
Tac. A. 14, 64:tempestatis futurae,
Col. 11, 1:praesagium atque indicia futuri periculi,
indications, Vell. 2, 57, 1. -
15 praesagus
prae-sāgus, a, um, adj., foreboding, foretelling, divining, prophetic, presaging ( poet. and in post - Aug. prose):praesaga mali mens,
Verg. A. 10, 843:fulminis ignes,
id. ib. 177:luctus suspiria,
Ov. M. 2, 124:verba,
id. ib. 3, 514:ars,
Val. Fl. 5, 434:astra,
Stat. Th. 8, 145:responsa,
Tac. H. 2, 1:nares, Firm. Math. 8, 9: somnium praesagum futurorum,
Vulg. Gen. 41, 11. -
16 praesensio
praesensĭo, ōnis, f. [praesentio].I.A foreboding, presentiment (class.;II.syn. praesagium): praesensio et scientia rerum futurarum,
Cic. Div. 1, 1, 1:praedictiones et praesensiones rerum futurarum,
id. N. D. 2, 3, 7.— Absol.:per exta inventa praesensio,
Cic. Top. 20, 77.—A preconception, = prolêpsis, Cic. N. D. 2, 17, 45.
См. также в других словарях:
foreboding — [fôr bōd′iŋ, fôr′bōd΄iŋ] n. [OE forebodung] a prediction, portent, or presentiment, esp. of something bad or harmful adj. characterized by foreboding SYN. OMINOUS forebodingly adv … English World dictionary
Foreboding — Fore*bod ing, n. Presage of coming ill; expectation of misfortune. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
foreboding — index admonition, apprehension (fear), caution (warning), expectation, fear, misgiving, pessimisti … Law dictionary
foreboding — (n.) late 14c., a predilection, portent, omen, from FORE (Cf. fore ) + verbal noun from BODE (Cf. bode). Meaning sense of something bad about to happen is from c.1600. Old English forebodung meant prophecy … Etymology dictionary
foreboding — n misgiving, presentiment, *apprehension Analogous words: *foretoken, presage, omen, portent, augury, prognostic: forewarning, warning (see WARN) … New Dictionary of Synonyms
foreboding — [n] misgiving, bad omen anxiety, apprehension, apprehensiveness, augury, bad vibes*, chill, dread, fear, foreshadowing, foretoken, forewarning, funny feeling*, handwriting on the wall*, portent, prediction, premonition, prenotion, presage,… … New thesaurus
foreboding — ► NOUN ▪ fearful apprehension. ► ADJECTIVE ▪ ominous. DERIVATIVES forebodingly adverb … English terms dictionary
foreboding — noun ADJECTIVE ▪ dark, deep VERB + FOREBODING ▪ feel, have ▪ I felt a gloomy foreboding that something was going to go wrong. ▪ … Collocations dictionary
foreboding — n. 1) a gloomy foreboding 2) a foreboding that + clause (I have a foreboding that there will be a bad storm) * * * [fɔː bəʊdɪŋ] a gloomy foreboding a foreboding that + clause (I have a foreboding that there will be a bad storm) … Combinatory dictionary
foreboding — [[t]fɔː(r)bo͟ʊdɪŋ[/t]] forebodings 1) N VAR Foreboding is a strong feeling that something terrible is going to happen. His triumph was overshadowed by an uneasy sense of foreboding. 2) ADJ GRADED If you describe something as foreboding, you mean… … English dictionary
Foreboding — Forebode Fore*bode , v. t. [imp. & p. p. {Foreboded}; p. pr. & vb. n. {Foreboding}.] [AS. forebodian; fore + bodian to announce. See {Bode} v. t.] 1. To foretell. [1913 Webster] 2. To be prescient of (some ill or misfortune); to have an inward… … The Collaborative International Dictionary of English