-
1 folk
n. -a-1) люди, народ3) родственники, родня4) войско, воинство5) поэт. битва, сражение* * *с. ср. р. - a- народ, войскод-а. folc, д-в-н., а., ш., д., нор. folk, н. Volk; (р. полк — герм. заим?) -
2 fólk
[foul̥kʰ]n fólks1) люди, народ2) родственники, семьи3) слуги, работники -
3 boðs·fólk
n.гости, приглашённые, = boðsmenn (см. boðsmaðr) -
4 hernaðar·fólk
n.грабители, налётчики -
5 hof·fólk
n. -
6 karla·fólk
n.coll. мужчиныbrenndu hann inni ok allt karlafólk en konur gengu út — сожгли его в доме, и с ним всех мужчин, а женщины вышли, Dropl. 1
-
7 klerka·fólk
n. -
8 kvenna·fólk
n. -
9 kvenn·fólk
n.coll. женщины -
10 lands·fólk
n.coll. жители страны, население страны -
11 leik·fólk
n.миряне, светские люди -
12 þjónustu·fólk
n.coll. прислуга, слуги -
13 þræla·fólk
n. -
14 ætt·fólk
n.родня, родственники -
15 frá
[frau:]I. уст. praet sg ind от fregnaII.I praep (D)из, от, сár frá ári — из года в год, год за годом
segja frá e-u — говорить о чём-л.
draga frá (e-u) — вычитать (из чего-л.)
IIadv:farðu frá — а) уходи; б) подвинься
-
16 ganga
[g̊auηg̊a]I f göngu [g̊öyηg̊ʏ], göngur1) ходьба, походка2) прогулка3) движение; перемещение (косяков рыбы и т. п.)4) пастьба5) pl собирание осенью пасущихся в горах овецII v geng [g̊ʲεiηg̊ʰ], gekk [g̊ʲεʰkʰ:], gengum, gengið1. viходить, идти (в разн. знач.)ganga við staf — идти, опираясь на палку
skipið gengur milli Íslands og Noregs — это судно курсирует [ходит] между Исландией и Норвегией
ganga á hljóðið — идти на звук [в направлении звука]
ganga vel til fara — ходить хорошо [аккуратно] одетым
2.imp:honum gengur vel [illa] — его дела хороши [плохи]
□3.gangast fyrir e-u — а) организовывать что-л., становиться во главе чего-л.; б) поддаться влиянию чего-л.
gangast undir e-ð — принимать что-л., соглашаться с чем-л.
láta e-ð við gangast — допускать что-л.
gangast við e-u — признавать что-л.
◊klukkan er farín að ganga 6 (уже) шестой час; þetta létu þeir ganga allan daginn — этим они занимались весь день
ganga á hólm — драться на дуэли [на поединке]
ganga e-m á hönd — перейти на чью-л. сторону [службу]
ganga af e-m dauðum — убить кого-л.
ganga at trúnni — отступить [отпасть] от веры
ganga í augu e-m — производить впечатление на кого-л.
ganga í garð — наступать, вступать
ganga milli bols og höfuðs á e-u — покончить с чем-л.
ganga til þurrðar — кончаться, иссякать
-
17 hrynja niður
1)2) -
18 segja
[sεija]segi [sεijɪ], sagði [saqðɪ], sögðum, sagt [saχtʰ]1. vtсказать; говорить; сообщать, рассказыватьsegja e-m e-ð, segja e-ð við e-n — говорить кому-л. что-л.
segja e-ð af e-m, segja e-ð um e-n — рассказывать что-л. о ком-л.
segja e-ð eftir e-m — рассказывать что-л. с чьих-л. слов
þeir segja, að…, það er að segja, að…, fólk er að segja, að…, það er sagt, að… — говорят, что…
það er að segja (сокр. þ.e.a.s.) — то-есть (сокр. т. е.)
segja e-m að gera e-ð — велеть кому-л. сделать что-л.
segja sögu um e-ð — рассказывать о чём-л.
segja e-ð í fréttum, segja e-ð tíðinda — рассказывать что-л. ( как новость)
segja e-n dauðan — рассказывать о чьей-л. смерти
meira að segja — к тому же, более того
ég hef ekki mikið af honum að segja — я мало с ним имею дела [сталкиваюсь]
segja e-m stríð á hendur — объявлять кому-л. войну
mér segir svo hugur um það… — у меня в отношении этого такое предчувствие…
segja lausri íbúð [jörð] — отказаться от квартиры [аренды на усадьбу]
þetta segir ekki stórt — от этого мало пользы [проку]
2. viговорить, рассказывать3.imp:sem þar segir — как там говорится [написано]
sem segir í Njálu — как рассказывается в «Саге о Ньяле»
□4.segja sig í flokk með e-m — присоединиться к чьей-л. партии
5. segjasthann sagðist vera veikur — он сказал, что он болен; он сказался больным
hann sagðist ætla að koma — он сказал, что собирается прийти
2)honum segist vel — (imp) он говорит хорошо
6. pp sagðurhann var sagður sonur Páls — говорили, что он сын Паудля
það er sagt, að… — говорят, что…
ég hef heyrt sagt, að… — я слышал, что…
-
19 fylki
-
20 fylkir
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Folk — (Folkmusik, [foʊk] (engl.: folk „Volks “; gemeint ist die Volkskultur, hier Musik) ist insbesondere in Nordamerika und Europa ein Genre der populären Musik. Melodien und Texte traditioneller, volkstümlicher Musik werden neu arrangiert oder… … Deutsch Wikipedia
folk — [ fɔlk ] n. m. et adj. • v. 1960; angl. folk song « chanson populaire traditionnelle » ♦ Anglic. Musique traditionnelle populaire modernisée. Chanteur de folk. ⇒ country. Adj. Des groupes folks. N. et adj. FOLKEUX, EUSE , 1980 . ● folk nom… … Encyclopédie Universelle
folk — folk; folk·ish; folk·lor·ic; folk·lor·ish; folk·lor·ism; folk·lor·ist; folk·moot; kin·folk; mer·folk; folk·lor·is·tics; folk·ie; nor·folk; suf·folk; folk·ish·ness; folk·lor·is·tic; folk·mote; … English syllables
folk — as an ordinary word for people in general is tending to fall out of use in BrE, except in northern parts of the country and occasionally elsewhere to denote a greater degree of affection than the word people does: • Even folk who know little… … Modern English usage
folk — fȍlk [b] (II)[/b] m DEFINICIJA glazb. vrsta pop glazbe nadahnute narodnom muzikom SINTAGMA folk glazba glazba koja oponaša narodni stil, koja je u znaku narodnjačke umjetnosti; narodna glazba; folk music (izg. folk mjùzik) = folk glazba; folk… … Hrvatski jezični portal
folk — s.n., adj. invar. 1. Stil în muzica uşoară contemporană care utilizează motive din muzica populară. 2. adj. invar. Care aparţine folkului (1). – Din engl. folk. Trimis de zaraza joe, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 folk s. n … Dicționar Român
Folk — (f[=o]k), Folks Folks (f[=o]ks), n. collect. & pl. [AS. folc; akin to D. volk, OS. & OHG. folk, G. volk, Icel. f[=o]lk, Sw. & Dan. folk, Lith. pulkas crowd, and perh. to E. follow.] 1. (Eng. Hist.) In Anglo Saxon times, the people of a group of… … The Collaborative International Dictionary of English
Folk — 〈[ foʊk] m.; s; unz.; Mus.〉 meist englischsprachige, volkstümliche Musik mit Elementen der Rockmusik u. des Blues [engl., eigtl. „Volk“] * * * Folk [foʊk ], der; [s] [engl. folk, eigtl. = Volk]: meist vokale englische, schottische, irische od.… … Universal-Lexikon
folk — agg.inv., s.m.inv. ES ingl. {{wmetafile0}} 1. agg.inv., di fenomeno culturale, che si rifà alla tradizione popolare: arte folk, musica folk; abiti folk 2. s.m.inv. TS mus. → folk music {{line}} {{/line}} DATA: 1967. ETIMO: ingl. folk propr.… … Dizionario italiano
folk — 1. Voz tomada del inglés folk, que se usa, como adjetivo o como sustantivo masculino, con el sentido de ‘[música moderna] que está inspirada en temas o motivos de la música folclórica’: «Irlanda es una potencia mundial en la música, y no solo en… … Diccionario panhispánico de dudas
folk — 1. adj. Dicho de la música moderna: Que está inspirada en temas o motivos de la música folclórica. 2. Perteneciente o relativo a la música folk. Un grupo folk. 3. m. Música folk … Diccionario de la lengua española