finisz

См. также в других словарях:

• finisz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów || y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} końcowy odcinek biegu, wyścigu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Atakować na finiszu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• finisz — m II, D. u; lm M. e, D. ów ( y) 1. sport. «końcowy odcinek wyścigu» Wziąć kogoś na finiszu. ∆ Lotny finisz «z góry wyznaczony punkt na trasie wyścigu, gdzie zawodnik, przebywający go jako pierwszy zdobywa punkty lub nagrodę» 2. sport. «końcowa,… …   Słownik języka polskiego

• dobieg — m III, D. u, N. dobieggiem, blm 1. «kończenie biegu, dobieganie do celu, do mety; finisz» Jednoczesny dobieg zawodników. 2. lotn. «posuwanie się samolotu na podwoziu od chwili dotknięcia kołami ziemi do zatrzymania się» …   Słownik języka polskiego

• finiszowy — przym. od finisz (zwykle w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Finiszowy wiraż. b) w zn. 2: Prędkość finiszowa …   Słownik języka polskiego

• końcówka — ż III, CMs. końcówkawce; lm D. końcówkawek 1. «koniec, zakończenie czegoś; resztka, pozostałość» Końcówka materiału. Końcówka pensji. 2. elektr. «element przewodzący umocowany na końcu przewodu, służący do jego przyłączania» 3. jęz. «końcowy… …   Słownik języka polskiego

• lotny — lotnyni, lotnyniejszy 1. «gazowy, mający postać gazową, łatwo przechodzący w stan gazowy» Lotna substancja oleista. Substancja, ciało w stanie lotnym. 2. «łatwo się wzbijający, unoszący, rozchodzący się w powietrzu; zwiewny, powiewny, lekki»… …   Słownik języka polskiego

• dobieg — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} końcowa, decydująca część biegu, wyścigu; dobieganie do mety, finisz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wziął go dopiero na dobiegu. {{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• finiszowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. finisz: Finiszowe przyspieszenie. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• koniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. końca; lm D. końców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce, w którym coś się kończy; punkt, linia lub płaszczyzna stanowiąca granicę, ramę czegoś; brzeg, czubek, kraj, kraniec …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• końcówka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. końcówkawce; lm D. końcówkawek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} końcowa część czegoś, zakończenie; pozostałość, reszta z czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Końcówka filmu, długopisu,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nadbiegać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nadbiegaćam, nadbiegaća, nadbiegaćają {{/stl 8}}– nadbiec {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}{{stl 22}}nadbiegnąć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IVc b, nadbiegaćbiegnę, nadbiegaćbiegnie, nadbiegaćbiegnij, nadbiegaćbiegł,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień