feta

(fet, fat, —), v.

1) to step, find one’s way (f. leið, heim);

2) poet. with infin., hve ek yrkja fat, how I managed to make my poem.

* * *

in old writers strong, pret. fat, pl. fátu; in mod. usage weak, fetaði, and so in paper MSS., Fas. iii. 492; fötuðu, Bs. i. 291, is undoubtedly an error for fátu:

I. to step, with the notion to find one’s way, of one walking in a fog or darkness,

α. act. with acc.; feta braut, Eb. 208 (in a verse); feta leið (acc.), Grág. ii. 44; feta veg sinn, Bs. l. c.; menn fátu trautt leið sína í sumum stöðum, Ann. 1300, cp. Bs. i. 804.

β. absol., feta burt ór völundar húsi, to find the way out of a labyrinth, Lil. 91; en svá fjarri ferr at ek feta (subj.) þangat, Fas. ii. 284; blindr ok fat eigi til dyranna, Orkn. 192; var ok svá at hann fat af því heim, Grett. 46 new Ed.; fátu þeir eigi heim, Fb. i. 97; ætlaði at hann mundi feta til síðarr, Landn. 146; ok fátu hvergi, and could not find the way, Fas. iii. 401.

II. as an auxiliary verb with an infin.; hve ek yrkja fat, how I did make my poem, Höfuðl. 19; hve ek þylja fat, how I did speak, 3; faztú at árna, thou didst earn, Sighvat; ek fet smíða, I do ( can) work, Fms. vi. 170; hann fat gerða, he did gird, Fagrsk. 48; ek fat kjósa, I did choose, Edda 229 (App.); ek fet inna, I do record, Rekst. 29, v. l.; this use, however, although freq. in the poets of the 10th century, became obsolete, and is never met with in prose.

β. in mod. usage, to step, esp. in the phrase, feta í fótspor e-s, to step in one’s foot-prints; þó eg feginn feta vildi fótspor þín, Pass. 30. 10.

jít, ubírat se, kráčet

[fε:tʰa]

vt fetaði

að, to go aslant, Fas. iii. 311.

* * *

f. pail, bucket.

(að), v. to step, = feta.

* * *

u, f. a pail, bucket, Fb. i. 258, Bs. ii. 24, N. G. L. i. 30, Stj. 394; vatns-fata, a pail of water, freq. in western Icel.; in the east of Icel. usually skjóla, q. v. fötu-barmr, m. the rim of a pail, etc.

að, to clothe (mod.): to step = feta, Bs. i. 291.

m. thwack, hurt.

(acc. -van), a. thick, = þjokkr( garðr fimm feta þykkr); þykkt veðr, thick weather; þykkr skógr, dense forest; þykkt hár, thick hair.

* * *

m. [cp. A. S. þaccian; Old Engl. (Chaucer) thack; Engl. thwack = to strike; see also þjökka and þjaka]:—a thwack, thump, blow, a hurt; hann görði meyjunni þann þykk, at hón grét þegar, eu sveininn lék hann miklu harðara, Sd. 141; verðr nú við hann skapfátt ok veitir honum áverka svá næsta mikinn, at honum var þat gildr þykkr ( a severe hurt) ok eigi banvænligr, Ísl. ii. 321 (Heiðarv. S.); þykkjar verðr, worthy of a thwack, Eg. (in a verse); fékk Gunnarr mikinn þykk af eins manns spjóti, Dropl. (major), cp. Njarð. 378.

adj. [the older form in ancient vellums is þjokkr or þjökkr, or even, esp. in Norse vellums, þjukkr, whence is derived the mod. Swed. and Norweg. tjok or kjok, but Dan. tyk; a v follows kk before a vowel, but even there is often dropped; compar. þykkvari, þykkvastr, or contr. þykkri, þykkastr: A. S. þicc; Engl. thick; Germ. dick: on the other hand, Germ. dicht, Engl. tight answer to Icel. þóttr.]

A. Thick, stout, in substance; skjöld víðan ok þykkvan, Eg. 285; þykk spöng, Fms. ii. 310; öx þykk ok hvöss, vi. 29; eirskjöld þykkan ok víðan, Stj. 461; þjukkar brynhosur … þjukkr ok þolinn, Þiðr. 97; garðr svá þjukkr, N. G. L. ii. 122; hann hefir skó þjökkvan, Edda 17; víðr ok þjokkr, 58; garðr fimm feta þjokkr, Grág. ii. 262; þjukkan (þykkvan) skugga, Sks. 11 (new Ed. v. l. 7), 405 B; þykkum bylgjum, id.; fjogurra álna þykkvir, 40 new Ed.; húð góð ok þykk til reipa, 41; þjökkva leggi, Jd. 33; þykkr í andliti, Sturl. iii. 111: þykkara lopt, Stj. 17; veðr var þjökkt, Bs. i. 442; þykkt veðr ok regn, Eb. 204; veðr var þykkt ok drífa, Fms. v. 341; þykk þoka, viii. 83, v. l.; þjukkr mjörkvi, Sks. 47 new Ed.

II. thick, thronged, of a number of objects, e. g. trees; í skoginum þar sem þjukkastr var, Barl. 9; í skóginn þar sem þykkvastr var, Fms. i. 72; þykkr skógr, 136, Ó. H. 36; skógr mikill ok þjokkr, Nj. 130, v. l.; þykkt hár, Eg. 305; þar var þykkost fylking, Mork. 113, v. l.: neut, svá stóðu þjökkt spjót á Aroni, Bs. i. 528; féilu Varbelgir þar svá þykkt, at …, Fms. ix. 522; hann bað menn sína fylgjask vel ok standa þykkt, Eg. 288; hann hopaði aptr þar til er liðit stóð þykkra, 296 (þykkvast, v. l.); var þar þykkt fylkt en þynnst við díkit, Fms. vi. 406; ef þrír menn ganga þjukt ok eigi fleiri, Gþl. 108; ef þjukkara er gengit en nú er sagt, 109 (of the thickness of a rank of men); menn hljópu svá þykkt yfir hann, at hann mátti eigi upp standa … meðan menn hljópu þykkast yfir hann, Fms. viii. 75; ok fylkja á skipinu allt á millum stafna ok svá þykkt, at allt var skarat skjöldum, Ld. 78; skipa skjöldum þjokkt við stafna, Mork. 180.

III. in local names, Þykkvi-bær, -skógr, Landn.

B. COMPDS: þykkbyrt, þykkbýlt, þykkfarit, þykkleitr, þykkröggvaðr, þykksettr, þykkskipat, þykkskýjaðr, þykkvarraðr, þykkvaxinn.

[sb̥ɔ:r̬]

n spors, spor

1) след

2) ходьба, шаги

3) па

4) колея

* * *

I) n.

1) vat, vessel, pail (kona vildi bera vatn en hafði ekki f.); eitt fat (basket) með vínberjum;

2) luggage, baggage (bera föt sín á skip, bera föt á land);

3) article of clothing, garment, pl. (föt), clothes, dress (hann hafði föt sín í fangi sér, en sjálfr var hann naktr).

II) from feta.

* * *

n., pl. föt, [as to the root, cp. Germ. fassen = to compass, which word is unknown to Icel.; A. S. fæt; Old Engl. fat, mod. vat; O. H. G. faz; Germ. fass; Dan. fad; Swed. fat]

1. a vat; kona vildi bera vatn, en hafði ekki fatið, Bs. ii. 24: eitt fat ( basket) með vínberjum, G. H. M. iii. 98; vín ok hunang í fötum fullum, N. G. L. iii. 122.

β. luggage, baggage; bera föt sín á skip, Jb. 406; bera föt á land, Eg. 393; elti Hákon á land ok tók hvert fat þeirra, Fms. vii. 215; hafa hvert fat á skipi, vi. 37, Grág. ii. 59; fyrr en hann fari á brot ór vist með föt sín frá bóanda, i. 300.

2. in pl. clothes, dress; hann hafði föt sín í fangi sér, en sjálfr var hann naktr, Lv. 60, Bs. ii. 47, Hrafn. 23: metaph., falla ór fötum, to be stripped, forgotten, 655 xxxi. 1.

COMPDS: fatabúningr, fatabúr, fatagörvi, fatahestr, fatahirzla, fatahrúga, fatakista, fatstöturr.

* * *

I) n.

1) vat, vessel, pail (kona vildi bera vatn en hafði ekki f.); eitt fat (basket) með vínberjum;

2) luggage, baggage (bera föt sín á skip, bera föt á land);

3) article of clothing, garment, pl. (föt), clothes, dress (hann hafði föt sín í fangi sér, en sjálfr var hann naktr).

II) from feta.

* * *

n. fumbling; göra e-t í fáti, to fumble about a thing; fát kemr á e-n, to be confounded; mæðisk nú brátt, svá at hann leggsk til fáta, vesall karl, so that he is quite confounded. Mar. 1056. fáta, að, to fumble.

(stœri or stœrri, stœrstr), a.

1) big, great, of size (stórr fiskr, stórt dýr);

stór veðr, rough weather, great gales;

stór sær, high sea;

gørði þá stórt á firðinum, the sea rose high;

2) great, potent (at hann skyldi varast at gøra Ólaf eigi of stóran);

3) great, important (tillagagóðr hinna stœrri mála);

4) proud (fann hann þat brátt á Sigríði, at hón var heldr stór).

* * *

adj., compar. stæri or stærri, superl. stærstr, i. e. stœri, stœrstr; [a word peculiar to the Northern languages, from which it has entered into the Finnish; A. S. stôr; Engl. sturdy; North. E. stordy]:—the original sense seems to be ‘stirred,’ ‘disturbed’ (cp. III), but it is only used in the sense big, great, of size; ein stærst, Fms. iii. 123; bein miklu stærri, Eg. 769; stórir járnrekendr, Sks. 457; stórir askar, Eg. 204; stór héruð, 275; stór veðr, [cp. Shetl. stoor], rough weather, great gales, Ld. 50; stórr sær, a high sea, Sks.; stór, stæri sár, Nj. 153; stærst hof hér á landi, Landn. 335 (Mantissa); í stórum töskum, Hkr. iii. 244.

II. metaph. great, potent; við alla ena stærri menn, Ld. 124; mæltu at hann skyldi göra Ólaf eigi of stóran, Fms. i. 99; at hann görisk eigi of stórr, Eg. 50; gör þik eigi stærra enn þú átt kyn til, Fms. xi. 236; hve marga (aura) ok hve stóra, Grág. i. 136.

2. great, important; enna stærri mála, Nj. 2.

3. proud; bændr vóru þar því stærri enn annarsstaðar, at engi vildi til koma, Fms. iv. 112: Sigríð kona hans var heldr stór, v. 30 (skap-stórr, Ó. H. l. c.)

III. neut., görði þá stórt á firðinum, the sea rose high, Eg. 60; tíðendi þau er honum lægi svá stórt við, Fms. xi. 102; höggva stórt, to strike hard, Nj. 53.

IV. adverbial phrases, stórum, very greatly, much; svá at ek finna stórum, Ísl. ii. 343; stórum stauplar nú yfir, Fs. 153; þat berr stórum, it amounts to much, Fms. ii. 37; ætla ek stærum bera hin laga-brotin, vii. 305; stórum ríkr, very mighty, Hkr. iii. 244; stórum vinsæll, Fms. vii. 102; stórum feginn, Eg. 567; stórum sköruligt, Ld. 106. 2. stærrum, more, in a greater degree; skjótara ok stærum, Sks. 71; gefit hefir þú mér stærum, Fms. vii. 56; eigi stærum né smærum, neither more nor less, Grág. i. 241. 3. stórs, adv.; ekki stórs of ökla upp, Bs. i. 349. 4. stóru-gi, adv. much, greatly, Ísl. ii. 384; see -gi.

B. In COMPDS, and with nouns, stór-, like smár-, is chiefly prefixed to nouns in plur. or in a collective sense: stór-auðigr, adj. very wealthy, Landn. 68, Eg. 2, 23, Fms. xi. 293, Hdl. 39. stór-ár, f. pl. great waters, Stj. 87, Rb. 350. stór-beinóttr, adj. bony, coarse-faced, Eb. 30, Fas. i. 173. stór-blót, n. pl. great sacrifices, Fms. v. 164. stór-bokkar, m. pl. ‘big bucks,’ lordlings, mighty and overbearing men, Eb. 334, Fms. viii. 238 (spelt bukkar), xi. 260, Bs. i. 621. stór-borgir, f. pl. big towns, Róm. 264. stór-borinn, part. high-born, Hkr. i. 243, Bær. 14. stór-brögðóttr, adj. very sly, Hðm. 13. stór-burðigr, adj. = stórborinn, Fas. ii. 474, v. l. stór-bú, n. pl. great estates, Eg. 170, Fms. i. 13. stór-bygðir, f. pl. large counties, settlements, Ó. H. 174. stór-byssur, f. pl. big catapults, Fas. iii. 428, v. l.: big guns. stór-bæir, m. pl. great estates, Hkr. i. 20. stór-bændr, m. pl. great freeholders, Fms. ii. 40, Orkn. 136, Sturl. i. 37. stór-deildir, f. pl. great differences, quarrels, Sturl. i. 140, iii. 7. stór-deilur, f. pl. id., Sturl. i. 140 C. stór-draumar, m. pl. portentous dreams, Sturl. ii. 204 C. stór-efli, n., in stór-eflis-menn, m. pl. mighty men, Fms. xi. 7, 13, Gísl. 55, Háv. 50, Glúm. 37. stór-efni, n. pl. important cases, N. G. L. stór-eignir, f. pl. great landed estates, Hkr. iii. 19; stóreigna maðr, a great landowner, Ísl. ii. 202. stór-erviði, n. severe toil, hard work, Sturl. iii. 65. stór-eyjar, f. pl. great islands, Fms. vii. 85. stór-fé, n. great wealth, Nj. 178, Eg. 75, Fms. ix. 320; stórfjár ok dýrgripa, vii. 186. stór-feginn, adj. very fain or glad, Ver. 19, Bret. 46, Fms. xi. 29. stór-fengr, adj. gross, huge; hann var s. ok auðigr, Sturl. i. 8; föður átta ek heldr stórfengan, Brand. 62; stórfeng kýr, a good milch cow, Bs. i. 194. stór-fetaðr, part. long-striding, taking great steps, Fas. ii. 348; s. hestr, Edda 57. stór-fetr, adj. id., Greg. 17. stór-firðir, m. pl. big firths, Fb. iii. 446. stór-fiskar, m. pl. big fishes (whales). Fas. ii. 113. stór-fjaðrar, f. pl. big feathers, Sks. 114. stór-fjarri, adv. very far, Lex. Poët. stór-fjöllóttr, adj. with great fells, Eb. 8. stór-flokkar, m. pl. great ‘flocks,’ large detachments, Ó. H. 208. stór-frörar, m. pl. ice-fields, Grett. (in a verse). stór-fuglar, m. pl. big birds, El. 2. stór-fundir, m. pl. great meetings, great battles, Nj. 107. stór-föt, n. pl. big clothes, Glúm. 390. stór-geðr (- geðjaðr), adj. great-minded. Lex. Poët.: = stórgætr (?), Bs. i. 606. stór-gjafar, f. pl. great, lordly, rich gifts, Nj. 151, Fms. vii. 2. stór-gjöfull, adj. munificent, Hkr. i. 291, Fms. viii. 238, Bs. i. 81, Magn. 464. stór-gjöld, n. pl. heavy fines, Fms. i. 66. stór-glæpir, m. pl. great crimes, Fms. vii. 261, Stat. 260, Sks. 773. stórglæpa-maðr, m. a great criminal, Stj. 40. stór-glæpligr, adj. highly criminal, Sks. 773. stór-gnípur, f. pl. huge peaks, mountains, Fas. ii. 76. stór-góz, n. a great property, Bs. i. 853. stór-grýti, n. pl. big stones, rocks, Mag. stór-grýttr, adj. rocky, stony, Fms. xi. 239. stór-gættingar, m. pl. magnates, 623. 32, Al. 16. stór-görr, part. of great size, Lex. Poët. stór-hagr, adj. very skilled, handy, Fas. ii. 347. stór-heimsligr, adj. ‘big-foolish,’ grossly foolish, 625. 73. stór-heit, n. pl. great vows, Bs. i. 421, Fms. ix. 387. stór-héruð, n. pl. great districts, Stj. 83, MS. 655 xvi. A. 3, Ó. H. 125. stór-hlutir, m. pl. great things, Fms. vii. 136: in an evil sense, great sins, MS. 671. 16, N. G. L. i. 459. stór-hræddr, adj. much afraid, Fbr. 149. stór-huga, adj. aiming high, aspiring. stór-hugaðr, adj. high-minded, proud, Am. 72, Stj. stór-hvalir, m. pl. big whales, Sks. 122. stór-hveli, n. id., Fas. ii. 78. stór-höfðingjar, m. pl. great magnates, Fms. vii. 206, 209, Hkr. ii. 140, Barl. 127, Sks. 6. stór-höggr, adj. dealing heavy blows, Fms. xi. 131, Landn. 69, Fb. ii. 128. stór-ílla, adv. very badly, Grett. 120, Fms. i. 12, Fb. i. 411. stór-íllr, adj. very bad, Fms. ix. 393, Lv. 68. stór-jarteinir, f. pl. great wonders, Stj. 289. stór-kappar, m. pl. great champions, Fas. ii. 481. stór-katlar, m. pl. big kettles, Fms. x. 29. stór-kaup, n. pl. wholesale buying. stórkaup-maðr, m. a wholesale dealer, Fb. ii. 75. stór-keralda, að, in a pun, Krók. 63, 64. stór-kerti, n. pl. geat tapers, Flóv. 35. stór-keröld, n. pl. large vats, Dipl. v. 18. stór-klæki, n. pl. great wickedness, Band. 38 new Ed., Ó. H. 217. stór-kostliga, adv. in grand style, Bs. i. 645. stór-kostligr, adj. grand; bær s., Ó. H. 66; s. gjafir, Sturl. i. 48: colossal, Fb. i. 522. stór-kvikendi, n. pl. great beasts, Stj. 70. stór-kvæði, n. pl. great poems, Skálda 205. stór-langr, adj. very long, Eb. 24. stór-látr, adj. proud, haughty, Fms. i. 2: munificent, Fs. 51, Al. 70: not content with a little (opp. to smá-látr), Eg. 17, Fms. vi. 368. stór-leiði, n. a long way, Bs. i. 458. stór-leikr, m. presumption, pride, Fms. iv. 206, Ölk. 34, Stj. 537. stór-leitr, adj. big-faced, Sturl. ii. 99. stór-lendur, f. pl. great lands, Bs. i. 226. stór-liga, adv. greatly, very, Bret. 24, Eg. 57: proudly, Edda. 30; svara s., Fms. i. 3; mæla s., vi. 246, x. 194. stór-ligana, adv. = stórliga, Stj., MS. 227, passim. stór-ligr, adj. great, Eg. 46. stór-ljótr, adj. very ugly, Glúm. 387. stór-lokkar, m. pl. long locks, Fas. i. 173. stór-lyndi, f. magnanimity, Fms. vii. 198, Hkr. iii. 245; sína s., Fms. vii. 96. stór-lyndr, adj. magnanimous, Fms. vii. 98; high-spirited, Nj. 18, Fs. 129, Grett. 158. stór-læti, n. liberality, Ld. 30, Fms. x. 235: pride, v. 71, Ölk. 34. stór-lönd, n. pl. great counties, Fms. iv. 140. stór-mannliga, adv. (-ligr, adj.), like a grand man, munificently, Fs. 15, Ísl. ii. 337, Eg. 62, Fms. xi. 244. stór-mannligr, adj. magnificent, Fs. 11, 30, Fms. ii. 133, vi. 13, xi. 321. stór-margr, adj. very many, Eg. 219. stór-mál, n. pl. great suits; standa í stórmálum, Nj. 227, Fs. 29, Vápn. 22. stór-mein, n. pl. great evils, Fs. 44. stór-meizl, n. pl. great injuries, Sturl. ii. 49. stór-menni, n. great men, men of rank, Eg. 30, Fs. 11, Fms. i. 31, vi. 19, Ó. H. 71: great folk, Bárð. 172; frá Birni bunu er komit nær allt s. á Íslandi, Landn. 39: a liberal man, Sturl. i. 4, 9, Eg. 38, 198: a big man, giant, Edda 33. stór-mennska, u, f. greatness, munificence, Fms. xi. 19, 293, Fs. 15, passim; meir af stór-mennsku enu forsjá, Bs. i. 83. stórmennsku-fullr, adj. munificent. stór-merki, n. pl. wonderful things, great wonders; Guðs s., Edda (pref.), Fms. i. 133, Magn. 534, Symb. 29; hvat er fleira stórmerkja frá askinum, Edda. stór-merkiliga, adv. wonderfully, Mar. stór-merkiligr, adj. wonderful, Mar. stór-mikill, adj. huge, immense, Lv. 68, Eg. 59, Fms. i. 63, vii. 79, 278. stór-mjök, adv. very much, immensely, Fms. vii. 110, Fb. 1. 411, Bret. 54. stór-mæli, n. pl. great affairs; standa í stórmælum, Nj. 224: grave affairs, þau s. er ek hefi mót yðrum vilja brotið, Orkn. 118; eccl. the greater excommunication, hafði biskup í stórmælum ( in ban) tvá höfðingja, Sturl. ii. 2; lýsa stórmælum yfir, to excommunicate, iii. 201; biskup vildi ekki með hann tala, þvíat hann var í stórmælum, Bs. i. 286, 490, Stat. 260, Anecd. 8, 26. stór-nauðsynjar, f. pl. hard necessity, Gþl. 27, 352. stór-nær, adv. very nigh, Bs. i. 21. stór-orðr, adj. using big words, Fms. i. 75, xi. 94; stórort kvæði ok úfagrt, a big-worded, high-sounding poem, Ísl. ii. 237. stór-ráð, n. pl. great undertakings, Fms. i. 83. stór-ráða-samr, adj. daring, venturesome, Grett. 158. stór-ráðr, adj. ambitious; stórráð ok ráðgjörn, Fms. x. 220; s. ok ágjarn, vii. 28, Orkn. 144; a nickname, Sigríðr stórráða, cp. Lat. superbus. stór-ref-singar, f. pl. severe punishment. Fms. vii. 36. stór-regn, n. pl. heavy rains. Fms. viii. 202. stór-reki, m. ‘big-wreck’ big pieces of jetsum; allan stórreka, opp. to smáreki, Vm. 129. stór-riðinn, part. with big meshes, of a net. stór-ritaðr, part. written in large letters, Pm. 125. stór-ríki, n. pl. great empires, Bs. ii. 43. stór-ríkr, adj. very powerful, Ísl. ii. 202, v. l. stór-ræði, n. pl. daring, dangerous, great undertakings, Gþl. (pref. vi), Nj. 66, Fms. i. 83, vi. 10, 37, viii. 120, Sks. 746. stórræða-maðr, m. a man of great aims. Fms. ix. 283. stór-rök, n. pl. mighty events, Hom. 55. stór-sakar, f. pl. great offences. Fms. ii. 4, 33, Ld. 172. stór-samligr, adj. severe, Sks. 49. stór-sár, n. pl. grievous wounds, Fms. iii. 118. stór-skaðar, m. pl. great damage, Bs. i. 144. stór-skip, n. pl. great ships. Fms. vii. 259. stór-skorinn, part. huge, gaunt, Fb. i. 566; mikill vexti ok s., Bárð. 175; s. í andliti, Fb. i. 258; s. sem Goliath, Stj. 464; stórskorit höfuð, Grett. 83 new Ed. stór-skriptir, f. pl. heavy penances, K. Á. 192, H. E. i. 509; stórskripta-maðr, ii. 78. stór-skuldir, f. pl. great debts, Grág. i. 500. stór-slög, n. pl. great visitations, plagues, Stj. 268. stór-smiðr, m. a notable workman, Eg. 4. stór-smíði, n. pl. a huge, bulky work, Edda 19. stór-staðir, m. pl. great towns, Stj. 68; in Icel. or Norway of great church-prebends, Fms. vi. 157. stór-stígr, adj. long-striding. stór-straumr, m. a spring tide. stór-streymt, n. adj. = stórstraumr. stór-sveitir, f. pl. a large detachment., Fms. ix. 429. stór-syndir, f. pl. great sins, H. E. i. 521. stór-sæmdir, f. pl. great honours, Nj. 134, Fms. xi. 331. stór-sæti, n. pl. large ricks, Eb. 150, 224, Brandkr. 30. stór-tákn, n. pl. great wonders. Fms. i. 29, Stj. 261; sing., Bs. i. 42. stór-tignir, f. pl. high dignity, 625. 98. stór-tíðindi, n. pl. great tidings, great events, Fms. iii. 15, vi. 230, Nj. 195, Rb. 394, Sturl. i. 107 C; wonders, Edda 14, Fms. xi. 38. stór-tré, n. pl. huge beams, Karl. 448, Fms. x. 358, Krók. stóru-gi, see stórr (A. IV. 4). stór-úðigr, adj. high-minded, Hbl. 15, Valla L. stór-vandi, a, m. a great difficulty, Sturl. ii. 79. stór-vandræði, n. pl. id., Fms. vii. 25. stór-vegir, m. pl. broad roads, highways, Barl. 190. stór-vegligr, adj. very honourable, Hkr. ii. 100. stór-veizlur, f. pl. great banquets, Fms. i. 291. stór-vel, adv. right well, Eg. 60, 423, Ísl. ii. 382. stór-verk, n. pl. great deeds, Fms. v. 345. stór-viðaðr, adj. large timbered, Fms. ii. 218. stór-viðir, m. pl. great timbers, big beams, Fms. ii. 328, x. 361. Nj. 201, Bs. i. 81. stór-viðri, n. a great tempest, Fms. vii. 310, Grett. 153. stór-virki, n. pl. great feats, Fms. i. 287, ii. 109, vi. 55, Nj. 193, Ld. 40, Eg. 686, Korm. 242, Al. 160. stór-virkr, adj. working mightily; sterkr ok s., working like a giant, Bárð. 163; stórvirkr, opp. to góðvirkr, Nj. 55: as the name of a giant, Edda (Gl.), Fas. i. (Hervar. S. begin.) stór-vitr, adj. very wise, Nj. 22, Fms. i. 31, vi. 10, xi. 13, 205. stór-víða, adv. very widely, Fbr. 41. stór-yrði, n. pl. big words, Eg. 258, Nj. 261, Fms. ix. 419, x. 71, xi. 256, Al. 18. stór-ýðigr, adj. = stórúðigr, Valla L. 208. stór-þing, n. a ‘storthing,’ great council (oecumenical), Karl. 548, Pr. 104, Rb. stór-þorp, n. pl. great villages, Fagrsk. ch. 193. stór-þungt, n. adj. very heavy, Eb. 284. stór-þurftir, f. pl. great need, Bs. i. 525. stór-ættaðr, adj. high-born, Eg. 16, Nj. 178, Fms. i. 186, vi. 246. stór-ættir, f. pl. great families.

from feta.

n., pl. fǫt

praet. sing. indic. от feta

praet. pl. indic. от feta