-
1 ferramentum
ferrāmentum, i, n. [ferrum], an implement or tool of iron, or shod, pointed, etc., with iron, esp. agricultural implements (a hatchet, axe, sickle, etc.):puteum periclo et ferramentis fodimus,
Plaut. Rud 2, 4, 19:de ferramentorum varietate scribit (Cato) permulta... ut falces, palas, rastros, etc.,
Varr. R. R. 1, 22, 5; Col. 2, 18, 4; 3, 18, 6; 4, 24, 21; 4, 29, 15; Plin. 18, 26, 64, § 236:agrestia,
Liv. 1, 40, 5: peditem super arma ferramentis quoque et copiis onerare, axes, etc., Tac. G. 30: bonorum ferramentorum studiosus, swords or daggers, Cic. Cat. 3, 5, 10; id. Sull. 19, 55; id. N. D. 1, 8, 19; cf. id. Top. 15, 59; Hor. Ep. 1, 1, 86: nulla ferramentorum copia, * Caes. B. G. 5, 42, 3:tonsoria,
razors, Mart. 14, 36:pugnantium,
i. e. swords, Suet. Tit. 9:instrumento medici legato... ferramenta legato cedunt,
Paul. Sent. 3, 6, 62. -
2 ferramentum
-
3 bifurcum
bĭfurcus, a, um, adj. [bis-furca], having two prongs or points, two-pronged:ramus,
two-forked, Ov. M. 12, 442:surculi,
Col. 5, 11, 3:ferramentum,
id. 3, 18, 6:arbores,
Plin. 16, 30, 53, § 122:valli,
Liv. 33, 5, 9.— Also, subst.: bĭfurcum, i, n., a fork, Col. 3, 18, 6.— Trop., of the place where two branches start, Col. 4, 24, 10.—Of the connection of two veins upon the head of draught-cattle, Veg. 2, 40, 2;hence, sudor mihi per bifurcum volabat,
over the cheeks down to the neck, Petr. 62. -
4 bifurcus
bĭfurcus, a, um, adj. [bis-furca], having two prongs or points, two-pronged:ramus,
two-forked, Ov. M. 12, 442:surculi,
Col. 5, 11, 3:ferramentum,
id. 3, 18, 6:arbores,
Plin. 16, 30, 53, § 122:valli,
Liv. 33, 5, 9.— Also, subst.: bĭfurcum, i, n., a fork, Col. 3, 18, 6.— Trop., of the place where two branches start, Col. 4, 24, 10.—Of the connection of two veins upon the head of draught-cattle, Veg. 2, 40, 2;hence, sudor mihi per bifurcum volabat,
over the cheeks down to the neck, Petr. 62. -
5 concisorius
concīsōrĭus, a, um, adj. [id.], suitable for cutting:ferramentum,
Veg. Art. Vet. 1, 56, 31. -
6 falcastrum
falcastrum, i, n. [id.], an agricultural instrument, a bush-hook:a similitudine falcis vocatum. Est autem ferramentum curvum cum manubrio longo ad densitatem veprium succidendam,
Isid. Orig. 20, 14, 5. -
7 ferramentarius
ferrāmentārĭus, ii, m. [ferramentum], a maker of iron implements, a blacksmith (late Lat.): aerarii, ferramentarii, statuarii, Firm. 3, 13 fin. -
8 labrosus
lăbrōsus, a, um, adj. [1. labrum], with large lips: ferramentum, with a large rim or border, Cels. 7, 26, 2. -
9 luno
lūno, āvi, ātum, 1, v. a. [1. luna], to bend like a half-moon or crescent, to crook like a sickle (rare in the verb. finit.; freq. in the P. a.):lunavit fortiter arcum,
Ov. Am. 1, 1, 23:acies geminos in arcus,
Prop. 4 (5), 6, 25.—Hence, lūnātus, a, um, P. a., half-moon-shaped, crescent-shaped, lunated, falcated:Amazonidum peltae,
Verg. A. 1, 490:lunata/ fronte juvenci,
Stat. Th. 6, 265:lunatis obliquatur cornibus,
Plin. 6, 13, 15, § 38:conchae,
id. 9, 33, 52, § 102:ferramentum,
Col. 12, 54.— Hence, bearing a crescent; marked with something of a crescent shape:lunatum agmen,
a line of battle with shields of crescent shape, Stat. Th. 5, 145: pellis, a senator's shoe (v. luna, I. 3.), Mart. 1, 49, 31. -
10 pastinum
pastĭnum, i, n., a kind of two-pronged dibble, for preparing the ground and for setting plants with: pastinum vocant agricolae ferramentum bifurcum, quo semina panguntur. Col. 3, 18. 1, and 6.—II.Transf.A.The act of digging up and trenching the ground:B.pastinum fieri nunc tempus est,
Pall. 2, 10, 1.—In plur., ground so prepared:sed haec in pastinis vel sulcis ratio erit,
Pall. 3, 9, 13:latitudo pastinorum,
id. 1, 7, 2; 1, 34, 2:instituere,
Dig. 24, 3, 7. -
11 retundo
rĕ-tundo, tŭdi (also rettŭdi, Phaedr. 4, 22, 21 Orell. N. cr.), tūsum (retunsus, Plaut. Ps. 1, 2, 27; 4, 4, 8), 3, v. a., to beat or pound back any thing sharp, i. e. to blunt, dull (class.).I.Lit.:II.ferrum,
Cic. Sull. 30, 83:in Massagetas ferrum,
Hor. C. 1, 35, 39:gladios in rem publicam destrictos,
Cic. Cat. 3, 1, 2:ascias (tilia),
Plin. 16, 40, 76, § 207:hamata tela,
Ov. Am. 2, 9, 13; cf.:conjurationis nefaria tela,
Cic. Dom. 24, 63. —Trop., to blunt, dull, deaden, weaken, restrain, check, etc.:A.(censorii stili) mucronem,
Cic. Clu. 44, 123:mucronem ingenii cotidianā pugnā,
Quint. 10, 5, 16 (with deteratur fulgor): belle iste puer retundit Antonium, Atticus ap. Cic. Att. 16, 15, 3:collegam,
Tac. A. 5, 11:animum, qui luxuriā et lasciviā Diffluit,
check, repress, Ter. Heaut. 5, 1, 73; so,impetum erumpentium,
Liv. 2, 33: sermones, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 1; cf.:Aetolorum linguas,
Liv. 33, 31: improbitatem, Lentul. ap. Cic. Fam. 12, 14, 3; Quint. 6, 4, 11 (with propulsare eos):superbiam,
Phaedr. 4, 22, 21:iram,
Prud. Cath. 6, 94; cf.:Boreas retundit pelagus (ira motum),
Luc. 5, 601 Cort. N. cr. — Hence, rĕ-tūsus (retunsus, v. supra), a, um, P. a., blunted, blunt, dull.Lit.:B.securis,
Plaut. Ps. 1, 2, 27:ferrum,
Verg. G. 2, 301:tela,
Ov. M. 12, 496:retusum et crassum ferramentum,
Col. 4, 24, 21:aurum hebeti mucrone,
Lucr. 5, 1274.—Trop.:mihi cor retunsum'st oppugnando pectore,
deprived of feeling, Plaut. Ps. 4, 4, 8:cor,
Claud. Eutr. 2, 47:ingenia (opp. acuta),
Cic. Div. 1, 36, 79 fin.:stella crine retuso,
weakened, dimmed, Claud. IV. Cons. Hon. 185; cf. comp.:acumen retusius,
Hier. Ep. 69, 4:fervor belli,
subdued, Sil. 8, 321:res,
impaired, unfortunate, id. 16, 21. -
12 scalpratus
scalprātus, a, um, adj. [scalprum], having a sharp or cutting edge:ferramentum,
Col. 9, 15, 9. -
13 semicirculatus
sēmĭcircŭlātus, a, um, adj. [semicirculus], semicircular:ferramentum,
Cels. 7, 26, 2. -
14 vitio
vĭtĭo, āvi, ātum, 1, v. a. [vitium], to make faulty, to injure, spoil, mar, taint, corrupt, infect, vitiate (class., esp. in the trop. sense; syn.: corrumpo, noceo).I.Lit.A.In gen.:B.dira lues quondam Latias vitiaverat auras,
Ov. M. 15, 626; cf.:amnem salibus amaris,
id. ib. 15, 286:ossa,
Cels. 8, 2:corpora,
Ov. F. 6, 136:oculos,
id. F. 1, 691:facies longis vitiabitur annis,
id. Tr. 3, 7, 33:ferramentum in opere,
Col. 11, 1, 20:ova,
id. 8, 11, 5:vina,
Hor. S. 2, 4, 54:boves aliqua offensa,
Pall. 4, 12, 1.—In partic., to violate a woman (cf.: violo, polluo): aliquam in occulto, Cato ap. Gell. 17, 13, 4:II.virginem,
Ter. Eun. 4, 4, 37; id. Ad. 4, 5, 52; Suet. Aug. 71; Quint. 9, 2, 70 al.; cf.:vitiati pondera ventris (sc. stupro),
Ov. H. 11, 37.—Trop.:comitiorum et contionum significationes sunt nonnumquam vitiatae atque corruptae,
falsified, Cic. Sest. 54, 115 Halm N. cr.: dies, to make void the nomination of a day for the census, id. Att. 4, 9, 1; cf.:senatusconsulta arbitrio consulum supprimebantur vitiabanturque,
Liv. 3, 55, 13:scripturas,
Dig. 50, 17, 94: auspicia, Messala ap. Gell. 13, 15, 4:pectora limo malorum,
Ov. P. 4, 2, 18; cf.:curis vitiatum corpus amaris,
id. ib. 1, 10, 3.
См. также в других словарях:
ferrement — 1. ferrement [ fɛrmɑ̃ ] n. m. • fin XIIe « arme de fer »; lat. ferramentum, de ferrum « fer » ♦ Techn. Garniture en fer. ⇒ ferrure. ⊗ HOM. Ferment. ferrement 2. ferrement [ fɛrmɑ̃ ] n. m. • 1813; de ferrer 1 ♦ Action de river les fers d un forçat … Encyclopédie Universelle
Herramienta — ► sustantivo femenino 1 Utensilio con que se hace algún trabajo manual, generalmente de hierro o acero: ■ vino cargado con sus herramientas para reforzar las ventanas. SINÓNIMO aparejo apero aparato útil 2 Conjunto de estos utensilios: ■ trajo… … Enciclopedia Universal
ferrement — (fê re man) s. m. 1° Outil de fer. • Ô meurtrier contre nature, tue les animaux toi même, je dis de tes propres mains, sans ferrements, sans coutelas, J. J. ROUSS. Ém. II. Instruments de chirurgie ; il se dit particulièrement du forceps.… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
METATORES Castrorum — apud Romanos dicti sunt, qui exercitum praecedentes locum castris eligebant: His suberant Mensores, qui in castris ad podismum dimetiebantur loca, in quibus tentoria, milites figerent, vel qui hospitia in civitatibus designabant. Magnae autem id… … Hofmann J. Lexicon universale
PERPENDICULUM — fabrile instrumentum, inter Daedali inventa memoratur Plinio, l. 7. c. 56. Hinc ad Perpendiculum cultellare, apud Vitruvium l. 10. c. 10. ubi de Hydromylis, Id autem ad perpendiculum collocatum in cultrum versatur cum rota pariter. Secundum id… … Hofmann J. Lexicon universale
PERTICA — apud in certum Agrimensorem in Fragm. Si fuerit ergo vallis, quae conspectum agentis exsuperet, per ipsam metis ad ferramentum appositis erit descendendum: cuius, rigoris incessum ut a se in contraria aequemus, afflicta ante linea Capitulum… … Hofmann J. Lexicon universale
Groma — Nachbildung einer Groma Die Groma war ein römisches Vermessungsinstrument (Kombination von Lot und Visierkreuz), Vorläufer des Doppelpentagonprisma, konzipiert zur Absteckung rechter Winkel. Der Name stammt aus dem Griechischen (γρῶμα), es sind… … Deutsch Wikipedia
Groma — Groma, Feldmeßinstrument der alten Romer zum Visieren und Abstecken rechter Winkel im Gelände, bestand nach einer Abbildung auf einem römischen Grabstein und nach einem bei den Ausgrabungen am Limes gefundenen Exemplar aus einem eisernen Stativ… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Грома — • Groma, простой снаряд, служивший для измерения полей; вероятно, это слово латинское искажение греческого γνω̃μα, в смысле γνώμων, norma, прямоугольный масштаб. Он состоял из двух рукавов, соединенных крест накрест под прямым углом;… … Реальный словарь классических древностей
Инструменты — Многие виды И., применявшихся для ремесл. обработки разнообразных материалов, были заимствованы с Востока. Собственно греч. изобретением 4 в. до н. э. можно считать рубанок, заменивший традиционную простую циклю (столярную гладилку). В 1… … Словарь античности
AEGYPTIACI Dies — inter Christianos prohibiti, Non observetis dies, qui dicuntur Aegyptiaci, aut Calendas Ianuarii, in quibus cantilenae quaedam et comessationes et ad invicem dona dantur, quasi in principio anni, boni Fati auguriô. 26. quaest. 7. can. 16.… … Hofmann J. Lexicon universale